งานแต่งพี่สาว แต่…ฉันกลับเป็นเจ้าสาว！ - ตอนที่ 427
บทที่427 โล่เฟยเอ๋อไข้ขึ้นสูงกะหันทัน
ซูซีมู่ชะงักไปสักพัก ถึงจะเข้าใจว่าเธอพูดอะไร
เขาวางของในมือลง จากนั้นเดินไปนั่งข้างกายโล่เฟยเอ๋อ “ฉันช่วยเธอทำเถอะ”
“คุณเป็นเหรอ”โล่เฟยเอ๋อถามอย่างประหลาดใจ
ซูซีมู่ไม่พูดว่าเป็น แต่แค่พูด “ลองดู”
ทีแรกโล่เฟยเอ๋อคิดว่าที่ซูซีมู่พูดว่าลองดู เป็นพวกทำไม่ได้เรื่องสักอีกแบบเธอ กลับคิดไม่ถึงว่าซูซีมู่จะจัดดอกไม้ออกมาได้สวยมาก โล่เฟยเอ๋อเหลือบมองไปยังแจกัน ที่มีดอกไม้จัดเรียงสวยงาม ถาม “ซูซีมู่ คุณไม่เคยเรียนจัดดอกไม้มาก่อนไม่ใช่เหรอ คุณจัดได้สวยแบบนี้ได้ไง”
“ก่อนหน้านี้ดูการสอนจัดดอกไม้กับเธอ เลยดูมานิดหน่อย ซูซีมู่ตอบ
คำพูดนี้ของซูซีมู่ มันสะเทือนใจโล่เฟยเอ๋ออย่างรุนแรง
เธอเรียนจัดดอกไม้ด้วยความตั้งใจ เรียนมานานขนาดนี้ กลับทำไม่เป็น แต่ซูซีมู่เพียงแค่ดูหลักสูตรการสอบเป็นเพื่อนเธอเท่านั้น กลับทำเป็นเฉย
หรือว่านี่จะเป็นความแตกต่างระหว่างนักอัจฉริยะกับคนโง่ที่แท้จริงแบบที่เขาเล่าลือกัน
แต่ว่า ผู้ชายของเธอ เก่งขนาดนี้ มันย่อมคู่ควรให้เธอภาคภูมิใจ
เมื่อโล่เฟยเอ๋อคิดได้นี้ ก็ยกยิ้มออกมา “ถึงคุณจะเป็นอัจฉริยะยังไง คุณก็เป็นของฉันอยู่ดี”
ซูซีมู่บีบปลายจมูกโล่เฟยเอ๋ออย่างมันเขี้ยว ตอบกลับ”ใช่ ฉันเป็นของเธอ”
เพราะในบ้านไม้ไม่มีทีวี ดังนั้นจึงหลังจากจัดดอกไม้เสร็จ โล่เฟยเอ๋อกับซูซีมู่ก็ขึ้นมาพักผ่อนบนเตียง กลิ่นหอมของดอกไม้ลอยอยู่ในอากาศ แตกต่างกับเสียงของธรรมชาติในวิลล่าอย่างสิ้นเชิง ราวกับเพลงกล่อมนอนเช่นนั้น จึงทำให้โล่เฟยเอ๋อกับซูซีมู่หลับไปในง่ายดาย จนกระทั่ง เสียงฝนที่ตกกระหน่ำลงมาดังสนั่น จนทำให้โล่เฟยเอ๋อตื่น
โล่เฟยเอ๋อลืมตาตื่นอย่างงัวเงีย แล้วลุกขึ้นมานั่ง
“ทำเธอตื่นเหรอ”เสียงทุ้มกระซิบของซูซีมู่ดังขึ้นมา โล่เฟยเอ๋อขยี้ตา ถาม “เสียงอะไรดังสนั่นขนาดนี้”
“ข้างนอกฝนตกกระหน่ำ”ซูซีมู่ตอบ
โล่เฟยเอ๋อชะงักไปสักครู่ จากนั้นจู่ๆ ก็ถามอย่างกับนึกอะไรขึ้นมา “ฝนตกกระหน่ำ บ้านไม้จะไม่รั่วซึมเหรอ”
เมื่อได้ฟังที่โล่เฟยเอ๋อพูด ซูซีมู่ก็หลุดขำพรืดออกมา”ไม่รั่ว”
“งั้นก็ดี พวกเรานอนต่อกันเถอะ”โล่เฟยเอ๋อหาวขณะดึงซูซีมู่
ซูซีมู่อือคำหนึ่ง ดึงผ้าห่มออก ขึ้นมาบนเตียง
ทีแรกซูซีมู่กับโล่เฟยเอ๋อคิดว่า ฝนตกกระหน่ำในรอบนี้ เดี๋ยวคืนถัดไปก็หยุด
กลับคิดไม่ถึง ว่าวันรุ่งขึ้นที่พวกเขาตื่น ฝนก็ยังตกกระหน่ำเช่นเดิม แถมมองจากสภาพนั้นแล้ว เหมือนเวลาอันสั้นจะไม่หยุดด้วย
เพราะเมื่อคืนฝนตกทั้งคืนไม่หยุด โคลนในฟาร์มนั้นลึกมาก
ซูซีมู่กับโล่เฟยเอ๋อแม้แต่วิลล่าก็กลับไปไม่ได้
พวกเขาทำได้เพียงรออยู่ที่บ้านไม้จนกว่าฝนจะหยุดตก ถึงจะกลับไปได้
นอกจากอาหารสามมื้อต่อวันที่ต้องการให้คนรับใช้ที่วิลล่า ลุยโคลนส่งมาให้แล้ว ซูซีมู่กับโล่เฟยเอ๋อกลับไม่รู้สึกว่ามีอะไรไม่ดี
กลับคิดไม่นึก ว่าในคืนที่สาม โล่เฟยเอ๋อไข้ขึ้นกะทันหัน
หลังจากที่ซูซีมู่พบว่าโล่เฟยเอ๋อไข้ขึ้น ก็ร้อนอกร้อนใจเป็นอย่างมาก
จึงรีบโทรติดต่อหมอเฉิง ให้เขามา
จนถึงสามชั่วโมงผ่านไป หมอเฉิงจึงจะมาถึง โจวเฉิงก็มากับเขาด้วย
กระวนกระวายจนนั่งไม่ติด ซูซีมู่ไม่สนใจใดๆ ตะคอกใส่หมอเฉิง “ทำไมนายถึงเพิ่งมา”
“ประธานซู……”โจวเฉิงอยากช่วยหมอเฉิงอธิบาย
แต่ซูซีมู่ขัดจังหวะเขาอย่างเย็นชา “หุบปาก”
โจวเฉิงรู้ว่าในใจซูซีมู่เต็มไปด้วยโทสะ จึงหุบปากลงแต่โดยดี
การที่หมอเฉิงกลายเป็นหมอประจำตระกูลของบ้านซู เป็นเพราะเขากับคุณท่านซูมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน โดนซูซีมู่ตะคอกเช่นนี้ สีหน้าจึงไม่ค่อยจะดี
จนกระทั่งโจวเฉิงผลักเขาทีหนึ่ง เขาถึงจะถอดรองเท้าที่มองสภาพไม่ออกอย่างเงียบๆ โดยถือกล่องปฐมพยาบาล เดิมตามซูซีมู่เข้าไปในห้องนอน
ตอนที่หมอเฉิงทำการตรวจให้กับโล่เฟยเอ๋อนั้น ซูซีมู่ก็นั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียงด้วยความเป็นห่วงอย่างเสมอ
หลังจากที่หมอเฉิงตรวจเสร็จ เขาก็รีบถามทันที
“เธอเป็นยังไงบ้าง”
“ไข้สูงสี่สิบองศาครับ”หมอเฉิงตอบ
ซูซีมู่ร้องตกใจ “สี่สิบองศาเหรอ ทำไมสูงแบบนี้”
“เพราะคุณนายกำลังตั้งครรภ์ร่างกายอ่อนแอเล็กน้อย ถึงได้ไข้สูงขนาดนี้”หมอเฉิงพูดอธิบาย
หัวคิ้วซูซีมู่ย่นเข้าหากันอย่างเคร่งเครียด “ควรทำอย่างไรให้ไข้เธอลดลง”
หมอเฉิงนิ่งไปหลายวินาที จากนี้ตอบ”คุณนายตอนนี้กำลังตั้งครรภ์อยู่ ใช้ยาลดไข้ไม่ได้ สามารถใช้วิธีการลดไข้ทางกายภาพได้เท่านั้น”
ซูซีมู่รีบถามขึ้นมาทันที”การลดไข้ด้วยวิธีทางกายภาพทำยังไง นายรีบทำสิ”
“ใช้แอลกอฮอล์ล้างแผล……”หมอเฉิงพูดพลางหยิบขวดแอลกอฮอล์ล้างแผลขวดหนึ่งออกมาจากกล่องปฐมพยาบาล จากก็พูดต่อ”ใช้แอลกอฮอล์ล้างแผลเช็ดตัวให้คุณนาย สามารถลดไข้ได้ครับ”
“อือ”ซูซีมู่พยักหน้าพร้อมกับเอาแอลกอฮอล์ล้างแผลมาจากมือหมอเฉิง
ส่วนหมอเฉิงเมื่อเก็บของเข้ากล่องปฐมพยาบาลเสร็จ ก็ออกไปจากห้องนอนกับโจวเฉิง
หลังจากถึงข้างนอก โจวเฉิงกล่าวขอโทษกับหมอเฉิง” หมอเฉิงครับ เมื่อกี้ประธานซูอารมณ์ไม่ดี เลยตะคอกใส่คุณ คุณอย่าโทษเขาเลยนะครับ”
หมอเฉิงพยักหน้าด้วยความเข้าใจ “ผมไม่โทษประธานซูหรอกนะครับ เขาแค่เป็นห่วงคุณนายมาก”
“งั้นก็ดีแล้วครับ”โจวเฉิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นถาม “หมอเฉิงครับ สถานการณ์เช่นนี้ของคุณนาย สามารถย้ายเธอไปที่วิลล่าได้ไหมครับ”
“ส่งกลับวิลล่าเถอะครับ บ้านไม้นี้อากาศชื้นเกินไป ไม่เหมาะแก่การพักฟื้นร่างกายของคุณนายหรอกนะครับ”หมอเฉิงตอบ
“งั้นผมจะรีบไปจัดการนะครับ”โจวเฉิงชะงักไปสักพัก จากนั้นพูด “อาจจะรบกวนหมอเฉิงเฝ้าที่นี่ไปก่อนนะครับ”
“ก่อนที่คุณนายไข้ยังไม่ลด ผมก็ไม่สามารถกลับไปได้”หมอเฉิงตอบ
“งั้นก็รบกวนคุณด้วยนะครับ”โจวเฉิงตอบ
“ไม่รบกวนครับ”
แอลกอฮอล์ลดไข้ได้ดีเลยทีเดียว โล่เฟยเอ๋อไข้ลดแล้วตื่นขึ้นมากอย่างรวดเร็ว
“เฟยเอ๋อ เธอตื่นแล้ว ไม่สบายตรงไหนไหม”เสียงซูซีมู่มีความดีใจอยู่
“ปวดหัวนิดหน่อย……”โล่เฟยเอ๋อขมวดคิ้วเข้าหากัน ลุกขึ้นนั่ง จากนั้นจึงสังเกตเห็นว่าตัวเองไม่อยู่ในบ้านไม้ แต่อยู่ในวิลล่า ทำให้เธอประหลาดใจเป็นอย่างมาก
“ทำไมถึงกลับมาอยู่ในวิลล่า พวกเราไม่ได้อยู่ในบ้านไม้เหรอ”
“เมื่อคืนเธอไข้ขึ้นกะหันทัน เลยพาเธอกลับมาที่วิลล่า”ซูซีมู่ฟังไปสักพัก จากนั้นถาม “ปวดหัวมากเลยเหรอ ฉันไปเรียกหมอเฉิงมานะ”
“ไม่ต้อง……”โล่เฟยเอ๋อยังพูดไม่จบ
ซูซีมู่ก็เดินออกไปจากห้องนอนแล้ว จะนั่งไม่ถึงสามนาที หมอเฉิงถือกล่องปฐมพยาบาลตามเขาเข้ามาอย่างรีบร้อน
หมอเฉิงตรวจอาการโล่เฟยเอ๋อ พร้อมกับถาม
“คุณนาย นอกจากคุณปวดหัวแล้ว ยังมีตรงไหนไม่สบายอีกครับ”
“เจ็บหน้าอกเล็กน้อยค่ะ”โล่เฟยเอ๋อตอบ
“อาการปวดหัวและเจ็บหน้าอกเป็นผลสืบเนื่องจากไข้สูงครับ ดื่มน้ำเยอะหน่อย จะสามารถค่อยๆ ช่วยบรรเทาได้ครับ “หมอเฉิงละเว้นคำพูด จากนั้นพูดต่อ” ตอนนี้อุณหภูมิร่างกายของคุณนายก็ลดลงแล้ว หากไม่เพิ่มสูงอีก ก็ไม่มีปัญญาอะไรแล้วครับ”
“ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะหมอเฉิง”โล่เฟยเอ๋อกล่าวขอบคุณอย่างมีมารยาท
“คุณนายไม่ต้องขอบคุณครับ นี่เป็นสิ่งที่ผมควรจะทำ “หมอเฉิงส่ายหัว จากนั้นก็หันไปพูดกับซูซีมู่ “”ประธานซู ผมอยู่ที่ชั้นล่าง หากมีปัญหาอะไร คุณเรียกผมได้ตลอดนะครับ”
“ได้…