จอมนักรบทรงเกียรติยศ - ตอนที่ 237
เขาคิดไม่ออกจริงๆว่าคนๆนี้ใช้วิธีการอะไรในการสังหารลูกชายคนที่สองกับหลานสาวของเขา แต่เขาแน่นอนได้ว่า เป็นมันนั่นแหละที่ทำ หัวใจเซียวเจิ้นเทียนปานเลือดหยด นี่เป็นห้องโถงตระกูลเซียว มันบุกมาฆ่าคนของตระกูลเซียวถึงในบ้านของตระกูลเซียว
โอหัง ไม่มีใครในสายตา นี่เป็นการไม่เห็นตระกูลเซียวอยู่ในสายตา
ตระกูลเซียวกำลังต้องรับกับความอัปยศที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ！
“แก！แก！”เซียวเจิ้นเทียนชี้ไปทางฟางเหยียนตัวสั่นเทา เรียกขึ้น“ตกลงแกเป็นใคร ตกลงแกจะทำอะไร”
เขาอิดออดมาเป็นนาน ก็ได้แต่พูดคำหนึ่งออกไปอย่างขอไปทีแบบไม่มีเรี่ยวแรง
ฟางเหยียนพูดอย่างไม่รีบไม่ร้อน“ไม่มีใครบังอาจมายิงปืนต่อหน้าฉัน ตามกฎหมายประเทศหวา คนที่ยิงปืนใส่ฉัน โทษประหาร！เซียวเหอฆ่าตนต่อหน้าฉัน จะชดใช้สิบชีวิตก็ยังไม่พอด้วยซ้ำ！”
“แก！ตกลงแกเป็นใครกันแน่”เซียวเจิ้นเทียนตะลึงงัน คำพูดนี้พูดออกมาต่อหน้าคนตรงหน้าได้เหรอ อะไรคือทำตามกฎหมายประเทศหวา เขาคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน
ฟางเหยียนยิ้มสบายอารมณ์ มองไปที่หวังชิงชิงอย่างตะลึงแล้วพูดขึ้น“บอกเขาไป ว่าฉันเป็นใคร！”
หวังชิงชิงมองดูฟางเหยียนผู้มีสายตาครองโลก จึงรีบได้สติขึ้นมา เธอสะบัดเซียวฮั่วที่เกาะขาออก แล้วเดินไปทางฟางเหยียน เซียวฮั่วโดนหวังชิงชิงเตะออกแบบนี้ จึงได้สติคืน เขาตะโกนขึ้นเสียงดัง“พ่อ！”
ร้องพลาง เข็นรถเข็นเก้าอี้เข้าไปหา พ่อเขาจบชีวิตเร็วเกินไป กะทันหันเกินไป เขาไม่ทันตั้งตัวด้วยซ้ำ ก็ล้มลงบนพื้น
หวังชิงชิงเดินหน้าเครียดไปหาฟางเหยียน ใจคิดว่าคุณชายนี่เก๊กเก่งไม่เบา เลือกเวลาและสถานที่เสียด้วย แล้วยังทำเรื่องเอิกเกริกขนาดนี้ สมแล้วที่เป็นคุณชายตระกูลใหญ่
เธอเดินมาหยุดตรงหน้าฟางเหยียน ค้อมตัวอย่างพินอบพิเทา“คุณชาย！”
ต่อหน้าผู้คนหวังชิงชิงเป็นสาวมั่นผู้งามสง่า แต่พอมาอยู่ต่อหน้าฟางเหยียน กลับกลายเป็นพินอบพิเทาเสียอย่างนั้น
คุณชาย！นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอเรียกออกมา ครั้งแรกพวกเขาอาจจะได้ยินไม่ถนัด แต่ครั้งนี้ทุกคนได้ยินถนัดชัด คนที่หวังชิงชิงจะเรียกเต็มปากว่าคุณชายจะมีใครอีก นอกจากฟางซื่อกรุ๊ป คุณชายตระกูลฟาง ยังมีใครได้
ที่แท้เป็นเขานั่นเอง ที่แท้เป็นคุณชายตระกูลฟาง！
ความหวังของตระกูลเซียวฝากไว้ที่เขาเองหรือนี่ ！
ฟางเหยียนยังคงพูดตามปกติ “ใช่แล้วล่ะ ฉันก็คือคุณชายแห่งตระกูลฟาง คนที่แกอยากร่วมมือมาด้วยตลอด ！เซียวเจิ้นเทียน แกคงรู้นะว่าการร่วมมือของเราหมายถึงอะไร”
ฟางเหยียนในตอนนี้ในสายตาเซียวเจิ้นเทียนแล้วก็คือนรกขุมหนึ่งนั่นเอง ราวกับเขาจะมาประกาศจุดจบของตระกูลเซียว！
คำพูดเขาในแต่ละคำ ราวกับสายฟ้าที่ฟาดลงบนร่างของสมาชิกตระกูลเซียวแต่ละคน เสียงร้องไห้ระงมเมื่อครู่เงียบสนิท ทุกคนเงียบกริบ ทำให้บรรยากาศห้องโถงวังเวงขึ้นมา
เซียวเจิ้นเทียนผู้เป็นประมุขใบหน้าสั่นเทา แววตาคลุมเครือ งุนงง
เขากระตุกมือทั้งสอง กัดฟันกรอดพูด“เป็นไปได้ไง เป็นไปได้ไง แกจะเป็นคุณชายฟางไปได้ยังไง”
นี่มันเปลี่ยนความคิดโลกทัศน์ของเขาชัดๆ คุณชายฟางเป็นความหวังทั้งหมดที่เขามี เป็นความหวังแห่งความรุ่งโรจน์ของตระกูลเซียว แล้วจู่ๆกลายมาเป็นศัตรูของตระกูลเซียวได้อย่างไร เซียวเจิ้นเทียนได้ทุ่มเทหมดตัวแล้ว เพื่อที่จะได้รับการสนับสนุนเบื้องหลังจากคุณชายฟาง สุดท้ายทำไมมาเป็นแบบนี้ได้ หรือว่า นี่จะเป็นจุดจบของตระกูลเซียวแล้ว นี่เป็นการ…กลั่นแกล้งจริงๆหรือนี่？！
ไม่สิ！เซียวเจิ้นเทียนไม่เชื่อ เขาไม่เชื่อว่าตระกูลเซียวจะพบจุดจบแบบนี้ได้ เขาไม่เชื่อเป็นอันขาด ผู้รับผิดชอบฟางซื่อกรุ๊ปคือหวังชิงชิง คำพูดนี้หลุดออกมาจากหวังชิงชิงเอง
ตอนนี้ เขาไม่ยอมรับความช่วยเหลือจากตระกูลฟาง แต่ก็ไม่อยากให้คุณชายตระกูลฟางคือฟางเหยียน！จุดจบแบบนี้น่าสิ้นหวังเกินไป เขาเป็นคุณชายแห่งตระกูลฟาง ถ้าอย่างนั้นก่อนหน้าคนที่สั่งงานก็คงจะเป็นเขาอีกน่ะสินะ คนที่สั่งให้ตนเองจับคนในบ้านก็คือเขา ในตอนนี้ เซียวเจิ้นเทียนเพิ่งจะเข้าใจทั้งหมด ที่แท้ทุกเรื่องที่ครอบครัวเจอมา คุณชายแห่งตระกูลฟางเป็นคนบงการเอง
นี่คือคนที่ปั่นหัวตระกูลเซียวมาโดยตลอด คือคุณชายตระกูลฟาง ฟางเหยียน ！เซียวเจิ้นเทียนล่องอยู่ในยุทธภพมานานหลายปี คิดไม่ถึงว่าจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ในบั้นปลายชีวิต นี่เป็นความอัปยศชั่วชีวิต ความอัปยศ！
ต้องโทษตัวเอง โทษตัวเองที่ประเมินศัตรูต่ำเกินไป ถ้าป้องกันตรวจสอบฟางเหยียนแต่แรก ก็จะไม่เป็นแบบนี้
เขาส่ายหัว ผงะถอยหลัง พูดกับฟางเหยียนว่า “ทั้งหมดนี้ ทั้งหมดนี้แกเป็นคนทำใช่ไหม ทำไม ทำไมแกต้องทำแบบนี้ด้วย ทำไมต้องตอกย้ำตระกูลเซียวของเรา จากความสามารถแก แกต่อสู้กับเราซึ่งๆหน้าได้ แล้วก็เริ่มฆ่าฉันเป็นคนแรกได้ แต่ทำไมแกต้องให้ฉันมาเจออะไรแบบนี้ดวย ต้องให้ฉันมองดูทุกอย่างตาปริบๆ”
ในหัวของเขาเริ่มทบทวนเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น ตั้งแต่ฟางเหยียกลับมา หลังจากตัดขาเซียวฮั่ว ตระกูลเซียวก็เริ่มมีแต่เรื่องวุ่นวาย เริ่มจากเงินทุนขาดทุน แล้วจู่ๆผู้ร่วมหุ้นมาถอนทุน แล้วอุปสรรคต่างๆในการร่วมทุน
ถ้าเขาเป็นคุณชายตระกูลฟาง เรื่องพวกนี้ยังมีอะไรอธิบายได้ยากอีก
หลิ่วเหอฉางแห่งร้านหยกตี้เซิ่งหยวน เหลียงจงแห่งเขตซีหนาน เฉิงฉู่แห่งเจียงตู ยังมีเจ้าของป้อมจี๋หลง ชื่อลู่หงปอ พวกเขาล้วนรู้สถานภาพที่แท้จริงของฟางเหยียน พวกเขามาขอร้องฟางเหยียน ก็มีแต่ตนเองเท่านั้นที่ไม่รู้เรื่อง แต่ต่อให้ไม่รู้เรื่อง ก็ยังไปเป็นหมากให้ฝ่ายตรงข้ามแบบโง่ๆอยู่ดี
เฉิงฉู่กับลู่หงปอถึงขนาดเตือนเขา คนๆนี้เป็นคนที่แหย่ไม่ได้ แต่ทำไมตัวเองยังคงโง่ได้ขนาดนี้
เซียวเจิ้นเทียนอยากจะตบตัวเองแรงๆ ตอนนี้ เขารู้สึกล่มสลาย
จบแล้ว！สู้กับตระกูลฟาง เป็นการทำลายล้างตัวเองชัดๆ！
เมื่อเห็นสีหน้าผิดหวังของเซียวเจิ้นเทียน ฟางเหยียนรอคอยมานาน บนใบหน้าของเขาปรากฏรอยยิ้ม จากนั้นจึงพูดอย่างสบายอารมณ์“แกชอบบงการคนไม่ใช่เหรอ แต่ฉันกดแกลงได้ แค่ออกคำสั่งฉันก็บี้ตระกูลเซียวแกได้แล้ว ฉันสามารถฆ่าแกได้แต่ต้น แต่ฉันยังไม่อยากให้ตระกูลเซียวของแกจบเร็วขนาดนี้ ฉันจะให้พวกแกค่อยๆเดินมาถึงวันนี้ ให้พวกแกได้รับความรู้สึกของการถูกบงการ ความรู้สึกที่ทำอะไรไม่ได้ ให้แกเข้าใจความรู้สึกคนที่เคยถูกพวกแกทำลาย ฉันจะให้พวกแกลิ้มลอง ลิ้มลองความรู้สึกแบบลึกซึ้ง”
เซียวเจิ้นเทียนบงการคนอื่นมาตั้งแต่เกิด เป็นคนที่อยู่บนยอดเจดีย์ปราสาททองมาโดยตลอด เขาคิดไม่ถึงว่าตัวเองจะมีวันนี้ วันที่ถูกมัดมือมัดเท้า ทำอะไรไม่ได้ อับจนหนทาง ในที่สุดเขาก็สัมผัสได้ถึงความระทมของความรู้สึกเหล่านี้
ฟางเหยียนยังคงบี้ถาม “แกรู้มั้ยว่าเซียวห้านตายยังไง แล้วแกรู้มั้ยว่าเซียวเหวินปินตายยังไง”
เซียวเจิ้นเทียนต้องรู้อยู่แล้ว และก็เป็นคำถามที่เขาอยากถามมานาน
ฟางเหยียนคงไม่มากระตุ้นความอยากรู้ของเขาหรอก คนที่กำลังจะตาย ไฉนเลยยังเหลือความใคร่รู้
เขาเอามือไพล่หลัง เดินวนสองรอบ พูด“เซียวเหวินปินเป็นฆาตกรที่ฆ่าลุงเย่ของฉัน และก็เป็นคนที่ร้ายกาจที่สุด มันขี้ระแวง มันเกือบจะตรวจสอบฉันเจอแล้ว ที่จริงมันจะรอตายกับแกตอนนี้ก็ได้ แต่โทษที่มันฉลาดเกินไป ฉันกลัวว่ามันจะมาขวางการทำงานของฉัน ก็ทุกเรื่องที่แกเจอนั่นแหละ ฉันเลยพาเขาไปที่ดาดฟ้าของตึกเทียนสงกรุ๊ป แล้วก็ฆ่ามันบนดาดฟ้า！จากนั้นตัดหัวมัน มันดูสิ้นหวัง เสียงโหยหวนของมันฉันจำได้”