จอมนักรบทรงเกียรติยศ - บทที่ 500 โจวเจิ้งมาแล้ว
ฟางเหยียนเพียงแต่วนรอบๆประตู ทำความเข้าใจเกี่ยวกับพื้นที่ แต่ไม่ได้เข้าไป
ในตอนที่ฟางเหยียนกำลังวนไปรอบๆอยู่นั้น จู่ๆก็มีรถคันหนึ่งจอดใกล้ๆกับรถของพวกเขา ผู้ชายที่รูปร่างใหญ่และแข็งแรงเดินลงมา ชายคนนี้มองฟางเหยียน แล้วถามด้วยน้ำเสียงสันติว่า “คุณผู้ชายท่านนี้ มิทราบว่ามีธุระอะไรมั้ยครับ？”
ฟางเหยียนมองผู้ชาย แล้วกล่าว “ไม่มีอะไรครับ ก็แค่ดูไปเรื่อยๆ！”
เมื่อพูดจบเขาได้ขึ้นรถไป ขณะนี้มีเสียงของหญิงสาวดังขึ้น “ใครอะ？พี่ชาย！”
ฉินเข่อเห็นเพียงแผ่นหลัง ไม่เห็นหน้าตรง เธออุ้มหมีสีขาวไว้ในมือ บดบังทัศนวิสัยของเธอ ดังนั้นเธอจึงไม่รู้ว่าคนนั้นก็คือฟางเหยียน！เพียงแต่ชุดนั้นค่อนข้างคุ้นตาอยู่บ้าง
หยางซงส่ายหน้าแล้วกล่าว “พี่ก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร เขาไม่ได้บอก！”
ฉินเข่อเดินไปข้างหน้าสองก้าว แล้วพูดอย่างอุดอู้ว่า “เห้ย！”
แต่อีกฝ่ายไม่โต้ตอบใดๆ ขึ้นลงแล้วจากไป！
“เห้ย คนนั้น！” ฉินเข่อชี้ไปที่แผ่นหลังของเขาแล้วเรียก
หยางซงก้าวไปด้านหน้าแล้วถาม “เกิดอะไรขึ้น？แกรู้จักเขา？”
ฉินเข่อส่ายหน้า จากนั้นก็พยักหน้าแล้วกล่าว “ลักษณะเหมือนเพื่อนของฉันคนหนึ่ง ฉันก็ไม่มั่นใจว่าใช่เขามั้ย เพื่อนคนนั้นของฉันก็แต่งชุดแบบนี้เหมือนกัน แผ่นหลังของพวกเขาแทบจะเหมือนกับเป๊ะๆ”
หยางซงหัวเราะเหอะๆ “หรือคนที่ชุดเหมือนกัน รูปร่างเหมือนกันยังไม่มากอีกเหรอเนี่ย？ไปกันเถอะ！ ”
ฉินเข่อตอบรับส่งเสียงอืมออกมา แล้วมองไปทีที่ฟางเหยียนยืนเมื่อกี๊ เขาจริงใช่มั้ย？เขามาทำอะไรที่นี่？หรือหาตัวตนของตนเจอ จากนั้นก็ตามตัวตนของตนมาถึงที่นี่？
ถ้าเป็นแบบนี้จริงๆ งั้นเป้าหมายที่เขามาที่นี่คืออะไรกัน？รีดไถเงินก้อนหนึ่งกับตัวเอง？
ไม่ๆๆ คนแบบนั้นจะทำเรื่องแบบนั้นได้อย่างไรกันเล่า งั้นมาทำไมกัน？
ฉินเข่อคิดไม่ออก และก็ไม่อยากคิดต่อไปอีกแล้ว ทำได้เพียงส่ายหน้าอย่างเซ็งๆแล้วเดินเข้าบ้านไป
หลังจากวนหนึ่งรอบแล้วนั้น มาถึงช่วงบ่ายของวัน ฟางเหยียนหาโรงแรมเข้าพัก หวังชิงชิงอยู่เป็นเพื่อนตลอดการเดินทาง
โรงแรมที่ฟางเหยียนเข้าพักไม่ใช่โรงแรมธรรมดาแน่นอน นั่นเป็นห้องดีลักซ์ประเภทที่ มีห้องรับแขก ห้องนอน ตกคืนล่ะหลายพันหยวน！แต่สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องเล็กๆ สำหรับฟางเหยียนแล้วเงินไม่ใช่ปัญหา
หลังจากที่เข้าพักในโรงแรมแล้ว หวังชิงชิงยังคงยืนข้างๆฟางเหยียนอย่างเคยชิน ฟางเหยียนนั่งลงบนโซฟาเริ่มทำการครุ่นคิด เขากำลังวางแผนจะตีสนิทผู้นำตระกูลคนนี้ของตระกูลหยางได้อย่างไร เขาเชื่อว่าการหายตัวไปของเทียนขุยต้องเกี่ยวข้องกับตระกูลหยางไม่มากก็น้อย ต่อให้ไม่เกี่ยว เทียนขุยก็ต้องมา นี่เป็นสิ่งที่แน่นอน
เมื่อเห็นฟางเหยียนนิ่งไป หวังชิงชิงถามเบาๆว่า “คุณชาย เป็นอะไรเหรอคะ？”
หวังชิงชิงที่เมื่ออยู่ต่อหน้าคนคือคนที่สูงส่งเมื่อยืนตรงหน้าของฟางเหยียนกลับแสดงท่าทีเหมือนลูกน้อง แต่สำหรับหวังชิงชิงแล้ว การที่ได้เป็นลูกน้องของฟางเหยียนก็ทำให้ชื่นใจแล้ว อีกฝ่ายเป็นใคร อีกฝ่ายคือฟางเหยียนนะ！
ตอนที่เข้าใกล้ฟางเหยียนเธอจะรู้สึกใจเต้นเร็วขึ้น ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นสถานการณ์แบบนี้ด้วย
ฟางเหยียนส่งเสียงอืมออกมา เพิ่งจะตระหนักได้ว่าหวังชิงชิงยังยืนอยู่ข้างๆตน เขาขยับไปข้างๆนิดหน่อย แล้วพูดกับหวังชิงชิงว่า “คุณนั่งลง！” หวังชิงชิงส่งเสียงหาออกมา จากนั้นก็ตอบรับด้วยเสียงอ๋อ แล้วนั่งลง
เมื่อได้นั่งข้างๆของฟางเหยียน เห็นได้ชัดว่าหวังชิงชิงมีอะไรแอบแฝง เหมือนสาวน้อยบิดไปบิดมา
“คุณชาย ธุระในครั้งนี้ที่คุณมาทำเกี่ยวข้องกับตระกูลหยางมั้ย？” หวังชิงชิงถาม
ฟางเหยียนพยักหน้าอืมแล้วกล่าว “ใช่ครับ！”
หวังชิงชิงส่งเสียงอ๋อออกมา แล้วกล่าว “งั้นคุณก็ไม่ต้องกังวลอะไร ไปหานายท่านของตระกูลหยางโดยตรงได้เลยค่ะนายท่านตระกูลหยางพูดง่ายมาก เขาเป็นคนที่ดีมากคนหนึ่ง ถ้ารู้ว่าคุณคือคุณชายของตระกูลฟางแห่งเจียงตู เขาจะต้องต้อนรับอย่างเอิกเกริกแน่นอนค่ะ มีเรื่องอะไรคุณก็ถามได้โดยตรง เป็นผู้เฒ่าที่เป็นมิตรมากค่ะ”
ฟางเหยียนพยักหน้า แล้วกล่าว “มีบางเรื่องคุณอาจจะ…”
เขายังไม่ทันพูดจบ มือถือของหวังชิงชิงดังขึ้น หวังชิงชิงรีบหยิบมือถือออกมา แล้วพูดกับฟางเหยียนว่า “ขอโทษค่ะ คุณชาย！”
ฟางเหยียนยกมือขึ้นมากล่าว “ไม่เป็นไร คุณรับสายก่อนเถอะ！”
หวังชิงชิงดูเบอร์โทรที่โชว์บนหน้าจอ หน้าถอดสีอย่างเห็นได้ชัด เธอเงยหน้าขึ้นมองฟางเหยียน สายตาของฟางเหยียนกำลังสังเกตที่เธอพอดี เธอรีบหลบสายตา เดินไปรับสายที่หน้าต่าง
ปลายสายเป็นเสียงอันเกรี้ยวกราดของโจวเจิ้งดังขึ้นอย่างเร็ว “คุณอยู่ไหน？”
หวังชิงชิงกล่าว “ฉัน ฉัน ฉันออกมาซื้อของข้างนอก อีกไม่นานก็กลับไปแล้ว”
โจวเจิ้งส่งเสียงเหอะออกมา แล้วตะคอก “คุณยังจะโกหกใช่มั้ย？คุณคิดว่าผมไม่รู้ว่าคุณอยู่ไหนเหรอ？หวังชิงชิงนะหวังชิงชิง อีกสามวันเราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว นึกไม่ถึงว่าคุณจะไม่ซื่อสัตย์ขนาดนั้น！รอก่อนนะ อีกสามนาทีผมจะถึงล่ะ”
“เย็ดแม่！” พูดจบเขาก็วางสายไป ฟังดูแล้วท่าทางร้อนใจมาก
หวังชิงชิงเพิ่งจะนึกถึงสิ่งที่โจวเจิ้งพูด ว่าเขาส่งเขาติดตามฟางเหยียน จะต้องเป็นคนนั้นพบว่าตนตามฟางเหยียนมา เธอรีบหันไปมองฟางเหยียน พบว่าสายตาของฟางเหยียนยังคงจ้องเธออย่างไม่ละสายตา
ไม่นาน เธอก็หลับสายตาของฟางเหยียน เธอรู้ดีถึงสไตล์การทำงานของฟางเหยียน เรื่องนี้จะให้ฟางเหยียนรู้ไม่ได้
ตอนที่เธอกำลังเตรียมจะพูดกับฟางเหยียน ฟางเหยียนเดินมาตรงหน้าเธอ จู่ๆ เขายกมือขึ้นมาจัดแต่งผมที่ยุ่งเหยิงบนใบหน้าของหวังชิงชิง แล้วกล่าว “เป็นอะไร？เกิดอะไรขึ้น？”
หวังชิงชิงแสยะยิ้ม แล้วกล่าว “ไม่ ไม่มีอะไรค่ะ！คุณชาย”
“อ้อ ฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ แม่ของฉันโทรมา บอกว่ามีธุระ！ฉันขอตัวก่อนนะคะ คุณพักผ่อนเยอะๆนะคะ” พูดจบ หวังชิงชิงรีบเดินไปที่ประตู เปิดประตูลงด้านล่างไปโดยตรง
เธอเพิ่งจะเดินถึงชั้นล่าง ประตูโรงแรมล้อมไว้ด้วยรถเต็มไปหมด มีประมาณหลายสิบคัน ล้วนเป็นรถหรูที่ระดับหลักล้านทั้งนั้น รถหรูต่างจอดที่ประตูโรงแรม ผู้ชายที่สวมชุดสีดำกลุ่มหนึ่งเดินลงมาอย่างเป็นระเบียบจากรถ
ผู้ชายพวกนี้ไร้ซึ่งความรู้สึก มีมากกว่าร้อยคน หลังจากที่ลงจากรถแล้ว ทุกคนล้วนเข้าแถวเป็นระเบียบ แล้วตะโกนใส่รถคันแรกว่า “คุณชายโจว รวมตัวสำเร็จ！”
โจวเจิ้งเดินลงมาจากรถ สีหน้าของเขาเกรี้ยวกราด สายตาแดงก่ำ เต็มไปด้วยเส้นเลือด หลังจากลงจากรถแล้ว เขาพ่นน้ำลายออกมาอย่างแรง แล้วโยนซิการ์ที่อยู่ในมือลงไป ตะโกนไปที่ประตูโรงแรมว่า “แม่ง มาเหยียบถึงถิ่นกูเลยนะ ล้อมโรงแรมนี้ไว้ กูจะฆ่ามัน！”
พูดจบ ประตูของโรงแรมถูกเปิดออก โจวเจิ้งเดินเข้าไปจากด้านนอกประตู คนที่เปิดประตูให้เขาคือลูกน้องสองคน ตอนที่เขาเดินเข้ามา สาวเท้าก้าวเดิน เดินด้วยความบ้าคลั่ง！
เมื่อเห็นท่าทีของโจวเจิ้ง หวังชิงชิงตกใจจนถอยหลังไปหลายก้าวอย่างตัวสั่น！
บนใบหน้าแทนที่ด้วยความหวาดผวา
จบเห่ล่ะ！