จอมนักรบทรงเกียรติยศ - บทที่ 687 เสียงฆ่าทั่วสารทิศ
ฟางเหยียนหน้านิ่งสงบประทับใจเล็กน้อย ดูเหมือนเหอวี่เฉวียนดีใจมาก ไอไปหลายครั้ง ทุกๆการไอ เลือดในปากกระอักออกมา แต่เขากลับไม่สนใจใดๆ จากนั้นกล่าวว่า “ไม่มีความเสียใจในใจ โกหกทั้งนั้น สำนักเทียนซือถูกทำลายจากมือมืดของเพลิงเสวน ก็แตกเป็นเสี่ยงๆแล้ว”
สักพัก เหอวี่เฉวียนกล่าวเสียงสั่นว่า “ผู้เฒ่าอยากขอร้องจอมพลเรื่องหนึ่ง ขอจอมพลได้โปรดกรุณาด้วยครับ”
“เชิญผู้อาวุโสกล่าวครับ”
“ผมอยากเอาตราประทับเทียนซือให้ท่าน กรุณาดูแลตราประทับเทียนซือ สุด สุดท้าย ช่วยผมกำจัดจินซานไอ้ทรยศนี่ทีครับ”
อะไรนะ?
ฟางเหยียนชะงักไป
ไม่รอให้ฟางเหยียนเอ่ยปากปฏิเสธ เหอวี่เฉวียนได้บอกที่อยู่ของตราประทับเทียนซือ ต่อฟางเหยียนอย่างไม่หยุด จากนั้นตอนที่ได้พูดคำสุดท้ายออกมา เหอวี่เฉวียนหัวเอียงไป แล้วจากไป
เหอวี่เฉวียนตายอย่างนี้เนี่ยนะ?
ฟางเหยียนหน้าตาเคร่งขรึม นึกถึงครั้งแรกที่เจอกัน ผู้เฒ่าที่เป็นมิตรคนนี้ ทำให้คนรู้สึกเข้ากับคนง่าย และอ่อนน้อมถ่อมตน แต่เมื่อเจอกันครั้งนี้อีกครั้ง นึกไม่ถึงว่าจะเจอกันแบบนี้
ชีวิตคนสั้นๆไม่กี่สิบปี คนมากมายที่เจอกันครั้งเดียว แว็บเดียวก็ปาไปทั้งชีวิตแล้ว ไม่รู้ว่านี่เป็นความโศกเศร้าหรือโลกนี้มันใหญ่เกินไป
“ผู้อาวุโสเหอ……”
“……”
หกคนตะโกนออกมาจากด้านหลังของฟางเหยียน
“ผู้อาวุโสเหอ?” ฟางเหยียนได้ยินแล้วชะงักไป อดที่จะมองเหอวี่เฉวียนไม่ได้ จู่ๆก็แว็บขึ้นมา หรือเหอวี่เฉวียนเป็นคนของสำนักเทียนซือ?ถ้าเป็นแบบนี้จริง แหล่งที่มาของตราประทับเทียนซือก็อธิบายได้แล้ว
สำนักเทียนซือเป็นหนึ่งในห้าสำนักใหญ่ ค่อนข้างลึกลับ พูดได้ว่าแม่แต่สำนักเจ็ดพิฆาตของฟางเหยียนก็หาที่อยู่ของสำนักเทียนซือไม่ได้ แต่ความลึกลับของสำนักเทียนซือก็พอเห็นได้บ้าง
สำนักเทียนซือที่ลึกลับ นึกไม่ถึงว่าจะถูกเพลิงเสวนหาเจอง่ายดาย เพียงพอที่เห็นถึงฝีมือและข้อมูลของเพลิงเสวนได้ สำหรับฟางเหยียน รีสอร์ทหยูฉวนมีความสัมพันธ์กัน ถ้าวันนี้มาไม่ทัน บางทีเขาอาจจะไม่รู้ถึงเบื้องหลังรีสอร์ทหยูฉวนเลยเสียด้วยซ้ำ
ฟางเหยียน แอบรู้สึก ว่าเป้าหมายที่เพลิงเสวนบีบเสี่ยวหงและเทียนขุย ก็อยู่เหนือความคาดหมาย สำนักเทียนซือปฏิเสธข้อเสนอของเพลิงเสวน ดังนั้นจึงได้ส่งเสี่ยวหงมาทำลายสำนักเทียนซือ เหอวี่เฉวียนเป็นคนของสำนักเทียนซือ และตำแหน่งสูง ไม่งั้นไม่มีทางรู้ตราประทับเทียนซือ และยิ่งไม่มีทางมอบตราประทับเทียนซือให้เขาฟางเหยียนด้วย
พูดได้ว่า การดำรงอยู่ของเทียนขุยดันตำแหน่งของเสี่ยวหงในเพลิงเสวนให้สูงขึ้นทางอ้อม แต่ตำแหน่งไม่ได้ปรับขึ้นสูงมาก หรือพูดได้ว่า การทำลายสำนักเทียนซือเป็นใบเบิกทางของการเลื่อนขั้นของเสี่ยวหง หรือรับรองการเป็นสมาชิกภาพ
ยิ่งคิด ฟางเหยียนยิ่งรู้สึกเพลิงเสวนองค์กรเก่าแก่นี้ มันช่างมีความสามารถเหลือเกิน
ไม่เพียงรู้ที่อยู่ของห้าสำนักใหญ่ บางทีเรื่องที่ผุดขึ้นมามากมาย พวกเขาน่าจะรู้คร่าวๆทั้งหมด เบื้องหลังและอำนาจมั้งห้าสำนักสลับซับซ้อน แล้วยังเป็นระเบียบเรียบร้อย อยากจะกำจัดเพลิงเสวนองค์กรที่อยู่มาสองพันกว่าปี เกรงว่ายากมาก ต้องวางแผนให้ดีๆ ความแค้นของพรรคพวกเทียนหม่าอีกทั้งความแค้นของนักรบพันกว่าคนของสำนักเจ็ดพิฆาต ต้องชำระ
เลือดต้องล้างด้วยเลือด ถ้าไม่กำจัดเพลิงเสวน เขาฟางเหยียนจะไม่สบายใจ
ในตอนนี้ต้องแก้ไขปัญหาของรีสอร์ทหยูฉวนก่อน โดยเฉพาะคนทรยศ ไม่ใช่แค่เหอวี่เฉวียนเกลียดคนทรยศ ฟางเหยียนก็เกลียดคนทรยศเข้ากระดูก ศัตรูที่เหมือนเทพเจ้าไม่น่ากลัว กลัวก็เท่าแต่คนทรยศที่ทิ่มแทงคุณในเวลาสำคัญ
“จินซานเป็นใคร? พามันมา” ฟางเหยียนเกรี้ยวกราด ท่าทางเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
จินซานหน้าถอดสี ดิ้นรนยืนขึ้นมา ยังวิ่งไปไม่ได้กี่ก้าว ก็ล้มลงกับพื้นอย่างลนลาน ดูเหมือนเมื่อกี๊ตอนที่ถูกฟางเหยียนเตะลอยไป บาดเจ็บไปไม่น้อย ก็ใช่ จินซานเป็นผู้อาวุโสนอกสำนักของสำนักเทียนซือ สมรรถภาพร่างกายดีกว่าคนธรรมดาเล็กน้อย ไม่งั้นจะทนกับตีนของฟางเหยียนได้อย่างไรกัน?
ไม่รอให้เทียนขุยลงมือจับจินซาน ผู้อาวุโสทั้งหกที่อยู่ด้านหลังฟางเหยียนเกรี้ยวกราดพุ่งเข้าไปจับจินซาน หลังจากที่ทั้งเตะทั้งต่อยแล้ว ทุกคนจึงได้หิ้วเขาเหมือนลูกเจี๊ยบ มาตรงหน้าของฟางเหยียน
“จอมพลครับ พาจินซานมาแล้วครับ”
“คิดไว้หรือยัง ว่าจะตายยังไง?”
จินซานตัวสั่น เงยหน้ามองฟางเหยียนอย่างเร็ว พูดจาสะเปะสะปะอย่างเคร่งเครียดว่า “จอมพลครับ ไม่ ผมไม่ใช่คนทรยศ ผมถูกผู้หญิงคนนี้หลอก เธอ เธอบอกว่าเธอเป็นคนของสำนักเจ็ดพิฆาต และเป็นคนของจอมพลโผ้จวิน ผม ผมไม่เคยคิดจะหักหลังสำนักเทียนซือเลยนะครับ จอมพลปล่อยผมไปเถอะนะครับ อ้อ ผมอธิบายให้ผู้อาวุโสเหอฟังแล้วครับ เขา เขาให้อภัยผมแล้ว”
ไม่รอฟางเหยียนเอ่ยปาก หมัดของผู้เฒ่าทั้งหกข้างๆกายเขา เหวี่ยงไปที่ตัวจินซานเหมือนสายฝน จากนั้นเกิดเป็นเสียงคร่ำครวญราวกับฆ่าหมูก็มิปราณ ใบหน้าชราภาพบวมเปล่งกว่าหัวหมู ดูไม่ออกถึงหน้าตาเดิมของเขาแม้แต่น้อย ความโมโหในแววตาของผู้อาวุโสทั้งหกมีแต่มากขึ้นไม่ลดน้อยลง แทบจะลงมือฆ่าจินซานด้วยตัวเองจะแย่แล้ว
ในเมื่อเป็นความแค้นในสำนักเดียวกัน ฟางเหยียนจึงมีความคิดว่า “ผมเอาเขาให้พวกคุณ พวกคุณจัดการเองก็แล้วกันครับ”
ทั้งหกชะงักไป รู้สึกซาบซึ้งในพระคุณต่อฟางเหยียนเป็นอย่างยิ่ง
ฟางเหยียนรู้สึกเปลี่ยนไปเล็กน้อย หัวไปมองเหอวี่เฉวียนโดยไม่รู้ตัว ผู้เฒ่าที่เป็นมิตรคนนี้ ไม่ได้ลงมือกำจัดจินซานด้วยตัวเอง บางทีอาจจะเป็นความเสียดายที่สุดของเขาก็เป็นได้
“ผู้อาวุโสครับ ไปอย่างสงบนะครับ จินซานได้รับกรรมที่ควรจะได้แล้ว และผมจะปกป้องตราประทับเทียนซือเอง” ฟางเหยียนโค้งคำนับลงต่ำต่อเหอวี่เฉวียน
และการโค้งคำนับนี้ ท้องฟ้าเปลี่ยนสี เดิมท้องฟ้าสวยงามสดใส นึกไม่ถึงว่าจะเต็มไปด้วยเมฆดำครึ้ม ฟ้าผ่าลั่น
ทุกคนผวาตัวสั่นอีกครั้ง
เปรี้ยง……
หลังจากเสียงฟ้าผ่าตามมาด้วยพายุฝนตกลงมา
ตอนที่พายุฝนตกลงมา แต่ช่วงที่เหมาะแก่การฆ่าคน！
“ฆ่า ไม่เหลือสักคน！”
เมื่อสั่งการ ฟางเหยียนได้พุ่งเข้าไปในหมู่คน แว็บนั้น เสียงคร่ำครวญดังสนั่น ดังไปทั้งรีสอร์ทหยูฉวน
เมื่อเทพแห่งสงครามโมโห เลือดจะเจิ่งนอง
คนที่รุกรานรีสอร์ทหยูฉวน ต้องได้รับการลงทัณฑ์
เสียงฆ่าดั่งทั่วสารทิศ เลือดไหลเป็นลำธาร
เขาฟางเหยียนโมโหแล้วจริงๆ
เสี่ยวหงที่หายใจรวยรินมองเทียนขุย ยังคิดจะปลุกระดมเขา “เทียนขุย คุณดูสิ คนนี้มันบ้าเลือดขนาดไหน มันเป็นคนที่บ้าพลังเลือดเย็น คุณทิ้งความรักแล้วไปอยู่กับมันได้อย่างไรกัน？คุณสับสนจริงๆ คุณไม่กลัวว่ามันจะกลับมาฆ่าคุณเหรอ?”
“เทียนขุย คุณพาฉันไปได้มั้ย？ฉันไปออกจากองค์กรนี้เพื่อคุณ เราใช้ชีวิตที่มีความสุขกันใหม่อีกครั้ง ได้มั้ยคะ？หรือคุณจะแลกชีวิตกับคนแบบนี้จริงๆเหรอ？คุณตื่นเสียทีเถอะ？”
“เทียนขุย……”
เสียงของเสี่ยวหงหยุดลง มองเทียนขุยอย่างอ้าปากค้าง ด้วยสีหน้าไม่คาดคิด
พูร์……
ร่างกายเสี่ยวหงสั่น สั่นไม่หยุด
“คุณ……”
“คุณไปตายได้แล้วครับ”
พูดจบ เทียนขุยดึงมีดสั้นเล่มหนึ่งออกมาอย่างเร็ว เสี่ยวหงตัวสั่นอย่างแรงอีกครั้ง อ้าปากแต่กลับพูดอะไรไม่ออก หัวเอียงลงไปอย่างไร้พลัง ตายตาไม่หลับ
จนตาย เสี่ยวหงก็ยังไม่เชื่อว่าเทียนขุยจะฆ่าเธอได้ แต่เทียนขุยทำอย่างนั้นแล้วจริงๆ！
“ผมรักเสี่ยวหงในอดีต แต่ตอนนี้คุณทำให้ผมแปลกหน้ามาก ลาก่อน！”
เทียนขุยพูดจบ ขยับตัว แล้วเข้าร่วมทีมของฟางเหยียน
ทั้งสองราวกับทหารเทพจุติลงมา เข้าไปในคนร้อยกว่าคน ทุกๆคนครั้งที่ร่างกายผ่านไป จะมีคนหนึ่งที่ต้องล้มลง รีสอร์ทหยูฉวนเต็มไปด้วยกลิ่นเลือดที่ตลบอบอวล เลือดไหลเป็นแม่น้ำแล้วจริงๆ ศพก็กองเป็นภูเขา
จักรพรรดิชิงตี้และอีกสี่คนอีกทั้งหกผู้อาวุโสของสำนักเทียนซือ ชะงักไปทันใด
ฟางเหยียนและเทียนขุยทั้งสองราวกับหั่นผักหั่นปาก โจมตีจนอีกฝ่ายไม่มีแรงโต้ตอบ มันช่างแข็งแกร่งเหลือเกิน！
จินซานที่หายใจรวยรินเห็นเหุตการณ์นี้ ก็เคว้งคว้าง ถ้าเป็นไปได้ล่ะก็ เขาอยากจะเลือกใหม่อีกครั้ง คุณคิดว่าเขาไม่รู้ตัวตนของเสี่ยวหงเหรอ？ไม่ เขารู้ดีมาก เพราะตอนที่เสี่ยวหงไปหาเขา ใช้ตัวตนของเพลิงเสวน แต่จินซานละโมบอำนาจและตำแหน่ง จึงได้เลือกที่จะหักหลังสำนักเทียนซือ ฆ่าเหอวี่เฉวียน
“ฆ่าไอ้ทรยศนี่ซะ！”
“ให้มันตายง่ายดายอย่างนั้นไม่ได้ พวกเราต้องให้มันลิ้มลองความทรมานที่ผู้อาวุโสเหอได้รับ”
เข้ากันได้ดี หลายวินาทีผ่านไปมีเสียงคร่ำครวญเหมือนเสียงไก่ตัวผู้ก็มิปราณของจินซานดังขึ้นมา หลายครั้งเจ็บจนสลบไปโดยตรง
เคลียร์！
ฟางเหยียนเคลียร์ทั้งหมด！
นอกจากระบายความเจ็บใจของตัวเอง เหตุผลที่เขาทำแบบนี้มีเพียงหนึ่งเดียว！
บอกเพลิงเสวน ว่าเขาฟางเหยียนไม่ใช่เด็กอมมือที่ใครจะทำอะไรก็ได้ คนของเพลิงเสวนมากี่คน เขาก็ฆ่าเท่านั้น！