จอมนักรบทรงเกียรติยศ - บทที่ 752 เฒ่าประหลาดของตระกูลโจวดินแดนตะวันตก
คำพูดอวดเก่งแบบนี้คงจะมีแต่ฟางเหยียนที่จะพูดได้ก็เท่านั้นแหละ!
คำพูดที่ดูเหมือนพูดไปงั้น กลับทำให้สถานการณ์อึดอัดขึ้นมา
สีหน้าของชิงตี้มีความอึดอัดเล็กน้อย แต่เพียงครู่เดียวก็กลับสู่สีหน้าเดิม ผู้ชายของเขา ก็ควรจะน่าเกรงขามแบบนี้แหละ ไม่อย่างนั้นจะเป็นผู้ชายที่ชิงตี้พยายามอยากได้มาอยู่ในกำมือได้ยังไงละ?
ชิงตี้ยิ้ม “ที่รัก ไม่เจอกันนานเลย นายคิดถึงฉันบ้างมั้ย ฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนายจริงๆนั่นแหละ เพราะงั้นฉันเลยไม่คิดที่จะลงมือกับนาย ทะเลาะถกเถียงกันเล็กน้อยเป็นเรื่องปกติของผัวเมียไม่ใช่รึไง? คนนอกอย่างนายจะเข้าใจอะไร?”
“ไร้สาระ หาเรื่องตาย!” เทียนขุยต่อว่า
ชิงตี้แสร้งทำเป็นหวาดกลัว แล้วซบลงในอกของฟางเหยียน พูดอย่างตื่นตกใจว่า “ที่รัก เขา เขาดุฉัน!”
ฟางเหยียนผลักชิงตี้ออกด้วยสีหน้าเฉยชา “อย่ามาเล่นไร้สาระพวกนี้”
ชิงตี้ไม่สนใจอะไร แต่ก็ยืดตัวตรง “ที่รัก ไม่เจอกันนานขนาดนี้ นายไม่คิดถึงฉันบ้างหรอ? นายมันไร้ความรู้สึกจริงๆเลย!”
“จอมพลโผ้จวินครับ ผู้หญิงคนนี้จะต้องมีเป้าหมายอะไรมาเข้าหาคุณอีกแล้วแน่เลยครับ!”
“เทียนขุย นายออกไปก่อนเถอะ” ฟางเหยียนรู้อยู่แล้วว่าชิงตี้ไม่มาปรากฏตัวโดยไร้เหตุผลแน่นอน การมาปรากฏตัวจะต้องมีเป้าหมายอื่นมาด้วยแน่ เขาก็อยากจะดูสักหน่อยว่าเป้าหมายที่ชิงตี้มาในครั้งนี้คืออะไร!
แววตาดุร้ายของเทียนขุยค่อยๆหายไป แต่เวลาที่มองไปยังชิงตี้ ความดุร้ายในแววตาไม่ลดน้อยลงเลยสักนิด ฟางเหยียนเอ่ยปากพูดออกมาแล้ว เขาก็ไม่สามารถอยู่ต่อได้
“เธอระวังตัวไว้ละ ถ้าทำให้จอมพลโผ้จวินโมโห ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่!”
ชิงตี้แลบลิ้นใส่เทียนขุยอย่างซุกซน ดูแล้วเหมือนกับเด็กสาว ทำเอาเทียนขุยโมโหหนักขึ้น
ฟางเหยียนค่อยๆหลับตาลง พูดนิ่งๆว่า “พูดมาเถอะ ครั้งนี้มีเป้าหมายอะไรมาเข้าหาฉัน?”
“ที่รัก นายอย่าได้ไร้ความรู้สึกขนาดนี้ได้มั้ย ทุกครั้งที่เจอนายก็มักจะบอกว่มีเป้าหมาย นายทำเอาคนเขารู้สึกแย่มากนะ ไม่เชื่อนายจับดูสิ หน้าอกของฉันตรงนี้เจ็บมากใช่มั้ยละ?”
พูดแล้วชิงตี้ก็ยงเงยหน้าเชิดอก แสดงรูปร่างที่ดีของเธอ ปรากฏตรงหน้าของฟางเหยียนอย่างไม่แคร์สักนิด ทั้งสองห่างกันเพียงเล็กน้อย ถึงกับสามารถได้ยินเสียงหัวใจเต้นของชิงตี้
ฟางเหยียนไม่รู้สึกอะไร ไม่แม้แต่จะลืมตา และพูดเสียงเบาว่า “ชิงตี้ อย่างน้อยเธอก็เป็นคนขององค์กรสัตว์เพลิง อย่ามาแสร้งทำเป็นเด็กสาวจะได้มั้ย? เธอไม่เหนื่อยแต่ฉันเหนื่อย!”
“เหนื่อยแล้วหรอ? งั้นฉันนวดให้นาย” พูดแล้ว เธอก็ไม่สนใจอะไรมาก เริ่มใช้มือสวยงามของเธอค่อยๆนวดขึ้นมา ท่าทางถนัดนี้เหมือนกับองค์กรสัตว์เพลิงขององค์กรชั่วร้ายที่ไหนกัน ท่าทางแบบนี้ เหมือนกับภรรยาที่ช่วยผ่อนคลายให้กับสามีที่ออกไปทำงานมาอย่างเหนื่อยล้ามากกว่า
เธอเหมือนกับว่าวางตัวอย่างกับเป็นภรรยาของฟางเหยียน ทั้งนวดไหล่ทุบหลัง ไม่กลัวว่าจะเหนื่อยเลย
ฟางเหยียนก็ยังพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเฉยว่า “ชิงตี้ ตรงไปตรงมาหน่อย ระหว่างเราไม่ต้องการเรื่องไร้สาระพวกนี้ ส่วนเธอก็ไม่จำเป็นต้องวางตัวต่ำลงเพื่อมาเอาใจฉัน”
“ที่รัก ท่าทางแบบนี้ของนายทำให้ฉันสบายใจมากจริงๆ” ชิงตี้พูดยิ้มแย้ม “วันเวลาที่ฉันจากไป ฉันก็คิดว่านายจะอดทนต่อความว่างเปล่าในใจไม่ได้ ตอนนี้ดูแล้ว การควบคุมตัวเองของที่รักดีมาก แม้แต่หญิงสาวสวยงามอย่างฉันนายยังไม่รู้สึกด้วย หญิงสาวธรรมดาทั่วไปก็ไม่สามารถจะมาหลอกล่อที่รักของเราได้ ฉันสบายใจแล้ว”
ฟางเหยียนเอือมระอาในทันที
ใช่แล้ว！
ถ้าหากตัดเรื่องตัวตนองค์กรสัตว์เพลิงของชิงตี้ออก เธอก็สามารถทำความรู้จักชิดเชื้อด้วยได้ เพราะยังไงซะเธอก็เป็นหญิงสาวที่ฉลาดมาก หญิงสาวที่ฉลาดชีวิตมักจะดี
ถ้าหากว่าเธอเป็นคนธรรมดา ผู้ชายที่ตามจีบเธอจะต้องมีมากมายแน่นอน บางทีหน้าบ้านของเธอคงจะถูกแม่สื่อเหยียบจนพื้นพังแล้ว แต่เธอกลับรักเดียวใจเดียวอยู่กับฟางเหยียน ผู้หญิงที่ใจเดียวแบบนี้ ในยุคสมัยนี้หาได้ยากมากแล้ว
และแน่นอนว่า ถ้าตัดฐานะที่รุ่งโรจน์ของฟางเหยียน ผู้หญิงอย่างชิงตี้ก็ไม่มีทางมองเขา ฟางเหยียนหน้าตาหล่อเหลา รูปร่างดี แต่ไม่มีเงิน！คนก็แบบนี้แหละ หนุ่มหล่อสาวสวยถึงจะเป็นคู่กัน หมาวัดจะไปคว้านางฟ้าได้ยังไง?
แต่ฟางเหยียนไม่ใช่ฟางเหยียนคนเดิมแล้ว ในความร่ำรวยของเขา ไม่มีคนรับรู้ว่าเบื้องหลังของเขานั้นแลกมาด้วยชีวิต
เขาควรมีทั้งหมดนี้
แต่เขาไม่ได้ใช้โอกาสนี้ฟุ่มเฟือย เพราะเขารู้ว่า ทั้งหมดของเขาในวันนี้ ล้วนแลกมาด้วยชีวิตของพี่น้องทั้งหลาย เขาที่ร่ำรวยในตอนนี้ ก็ยังพยายามช่วยเหลือครอบครัวของพี่น้องที่ตายในสนามรบตามกำลังที่เขาจะสามารถทำได้อย่างเต็มที่
และนี่ก็เป็นเหตุผลที่เขาถ่อมตน แต่เหตุผลนี้เป็นจุดเริ่มต้นการอวดเก่งของคนอื่นในสายตาของพวกเขา
“ชิงตี้ ถ้าหากว่าเธอยังไร้สาระต่อไป งั้นฉันก็จะไม่เกรงใจแล้วนะ พูดเป้าหมายที่เธอมาซะ!”
“เป็นเพราะฉันคิดถึงนายแล้วมาหานายไม่ได้หรอ”
“ในขณะที่ฉันยังไม่คิดที่จะลงมือ เธอรีบไปซะเถอะ”
“ที่รัก นายอย่าเอาแต่ทำสีหน้าเย็นชาผลักไสคนอื่นแบบนี้ได้มั้ย นายดูฉันสิ กระตือรือร้นหน่อยแล้วมันจะทำไม?”
ฟางเหยียนลงมือกะทันหัน ชิงตี้หลบได้ทันแล้วยิ้มแย้ม “ที่รัก นายคุยกับฉันดีๆสักครั้งไม่ได้หรอ นายมีกำลังนี้ เก็บไว้ใช้ตอนมีอะไรกันดีกว่า แบบนั้นฉันจะไม่ขัดขืนเลย”
“ชิงตี้ เธอกำลังท้าทายความอดทนของฉัน?”
“ไม่ ที่รัก ทำไมนายถึงได้ไร้ความสนุกแบบนี้นะ” ชิงตี้พูดแซะ “โอเค ฉันพูดแล้ว นายต้องทนไว้นะ!”
เมื่อเห็นว่าในที่สุดชิงตี้ก็เข้าสู่ประเด็นหลัก ฟางเหยียนจึงเก็บมือ นั่งลง ดวงตาปิดลง แล้วรอฟังคำพูดของเธอเงียบๆ
“ที่รักคะ ฉันรู้ว่าช่วงนี้นายทำเรื่องบางอย่างที่สำนักฉิวหลง ฉันจะบอกว่าทำได้ดีมาก เหมาะกับวิธีของผู้ชายของฉันมาก และฉันก็ทำอะไรบางอย่างเล็กน้อย ให้สำนักฉิวหลงได้รับความไว้วางใจจากองค์กรสัตว์เพลิง”
เมื่อได้ยินอย่างนี้ คิ้วของฟางเหยียนขมวดหนักมากขึ้นกว่าเดิม
ชิงตี้เป็นคนขององค์กรสัตว์เพลิง เรื่องนี้มั่นใจตั้งแต่ตอนที่อยู่รีสอร์ตหยูฉวนแล้ว แต่ทำไมเธอต้องช่วยสำนักฉิวหลงให้ได้รับความไว้วางใจจากองค์กรสัตว์เพลิงละ? เป้าหมายที่เธอทำแบบนี้คืออะไร? ตามหลักแล้ว สายสืบขององค์กรสัตว์เพลิงถูกจับได้ องค์กรสัตว์เพลิงควรจะโมโหสิ ถึงแม้จะไม่ใช่การฆ่าล้างก็ไม่ควรได้รับความไว้วางใจเร็วขนาดนี้
ที่แท้การที่สำนักฉิวหลงได้รับความไว้วางใจจากองค์กรสัตว์เพลิงเร็วขนาดนี้ เป็นเพราะชิงตี้นี่เอง！
ทันใดนั้น ฟางเหยียนนึกถึงจุดที่เลวร้ายที่สุด คือแผนซ้อนแผน ล่อเหยื่อมาอยู่ในกำมือ ถ้าหากว่าเป็นอย่างนั้น เขาก็ถือเป็นการผลักสำนักฉิวหลงเข้าสู่จุดที่ล่มสลาย
“เธออยากจะทำอะไร?”
“ที่รัก อย่าตื่นเต้นขนาดนั้นสิ อย่างน้อยนายก็เป็นผู้ชายของฉัน ฉันจะทำเรื่องที่ทำร้ายผู้ชายของฉันได้ยังไงกันละ? นายว่าใช่มั้ยละ?”
“พูดประเด็นหลัก!”
ชิงตี้แลบลิ้นอย่างซุกซน “ที่รัก ทำไมนายต้องวิตกกังวลแบบนี้อยู่เรื่อยเลยละ? คนของนายก็คือคนของฉัน ฉันจะผลักสำนักฉิวหลงเข้าสู่กองไฟได้ยังไงกัน? ฉันก็แค่ช่วยเหลือนายเล็กน้อยก็เท่านั้นเอง จริงๆนะ อย่างอื่นก็ไม่ได้ทำอะไรเลย ตอนนี้พวกเขายังดีๆอยู่ อย่างน้อยองค์กรสัตว์เพลิงก็ไม่หาเรื่องพวกเขาในตอนนี้ แค่นี้ยังไม่พอหรอ?”
ทันใดนั้นฟางเหยียนก็ความอยากสังหารลง เมื่อกี้ในตอนที่ได้ยินคำพูดของชิงตี้ ดวงตาของเขามีความอยากสังหารอย่างมากปรากฏขึ้นมา เพียงแค่เขาอยากทำ ชิงตี้ก็จะกลายเป็นศพในเวลาเพียงพริบตาเดียว เมื่อฟังคำพูดของชิงตี้จบ ความอยากสังหารของเขาก็หายไป ชิงตี้เองก็เปลี่ยนจากที่ไม่สบายตัวเป็นมีรอยยิ้มเพิ่มเข้ามา
“ดีที่สุดเธออย่าได้ลงมือกับสำนักฉิวหลง ไม่อย่างนั้นเธอจะแบกรับความโมโหของฉันไม่ไหว！”
“ที่รัก ฉันเป็นคนแบบนั้นหรอ? ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง ไม่รู้ว่านายจะสนใจมั้ย?”
อ้อมค้อมมาเยอะขนาดนี้ ในที่สุดชิงตี้ก็พูดเป้าหมายที่ตัวเองมา！
“ว่ามา！”
“เฒ่าประหลาดของตระกูลโจวดินแดนตะวันตก มีการติดต่อกับองค์กรสัตว์เพลิงบ่อยครั้ง！