จอมนักรบทรงเกียรติยศ - บทที่ 823 เสียสติ
เทียนขุยที่อยู่ไม่ไกลนักเส้นเลือดปูดขึ้นหน้าผาก กำหมัดแน่น เทพสงครามถูกดูถูก พี่น้องอย่างพวกเขาไม่สามารถช่วยเหลือได้ ความทรมานแบบนี้มันเจ็บปวดมากจริงๆ!
เทียนหลังพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “เทียนขุย พี่ใหญ่พูดแล้วว่าไม่มีคำสั่งจากเขา พวกเราทำได้แค่อยู่เฉยๆ ฉันเข้าใจได้ถึงความอดกลั้นของนาย แต่คำสั่งของจอมพลห้ามขัดขืน พวกเราทำได้แค่รอ ไม่มีวิธีอื่นแล้ว อีกอย่าง นายคิดว่าคนพวกนี้จะเป็นคู่ต่อสู้ของพี่ใหญ่ได้จริงๆงั้นหรอ?”
“นายหุบปากไปซะ จะใช่หรือไม่ใช่คู่ต่อสู้มันเกี่ยวอะไรกัน? มันเหยียบย่ำศักดิ์ศรีพี่ใหญ่ ไม่ใช่เรื่องของการเป็นคู่ต่อสู้ ฉันทนไม่ไหวแล้ว ฉันจะออกไป”
“เทียนขุย นายอย่าได้สร้างความวุ่นวายเพิ่มขึ้นเลย ตอนนี้ทหารทุกคนล้วนมีความรู้สึกเดียวกับนาย นายอย่าลืม นายเป็นคนของสำนักเจ็ดพิฆาต และยิ่งเป็นรองผู้นำของพวกทหาร ถ้าหากว่านายทำเรื่องที่ขัดคำสั่ง พวกเขาก็ต้องกลายเป็นพวกที่หลุดการควบคุม และทั้งจินโจวก็จะอยู่ไม่รอด ถึงตอนนั้นนายจะบอกกับพี่ใหญ่ยังไง!”
เมื่อได้ยินคำนี้ เทียนขุยก็เป็นเหมือนดั่งลูกโป่งที่ปล่อยลมออก ทหารนับล้านรวมตัวที่จินโจวกันแล้ว ยังมีอะไรให้ต้องกังวลอีก?
แต่เขาอยู่กับฟางเหยียนมานานที่สุด เขาจะสามารถมองดูฟางเหยียนเหยียบย่ำศักดิ์ศรีได้ยังไง แล้วยังเป็นการดูถูกที่หนักหนาขนาดนี้ แต่เขาทำอะไรไม่ได้ ในใจรู้สึกไม่ดีอย่างมาก
เทียนขุยจะไม่รู้ได้ยังไง ว่านอกจากเขาแล้ว คนที่เหลืออยู่ต่างก็อัดอั้นเหมือนกัน ถ้าหากว่าเป็นไปได้ พวกเขายินดีที่จะรับความดูถูกนี้แทนพี่ใหญ่ ยังไงก็ไม่ยินดีที่จะเห็นพี่ใหญ่โดนย่ำศักดิ์ศรี เมื่อนึกถึงว่าทหารนับล้านล้วนอยู่รอบเมืองจินโจว แต่กลับทำอะไรไม่ได้ ในใจพวกเขานั้นอัดอั้นอย่างที่สุด
รบมากี่สนามนับไม่ถ้วน นี่เป็นครั้งแรกที่อัดอั้นขนาดนี้ ทำไมอะไรไม่ได้ และก็ไม่กล้าทำอะไร รู้สึกแย่มากจริงๆ!
เทียนเต๋อคิดๆแล้วก็พูดว่า “เทียนขุย นายถือว่ายังคุ้นเคยกับจินโจว รู้มั้ยว่ารอบด้านนี้ยังมีที่ไหนที่เป็นพื้นที่สูงอีกบ้าง ดีที่สุดคือให้มีทางที่สามารถตรงเข้าหาคนๆนั้น เพื่อช่วยเหลือคุณนาย”
เทียนเต๋อพูดจบ คนอื่นๆต่างก็พยักหน้าพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย นี่ก็เป็นสิ่งที่พวกเขาอยากจะถาม
เทียนขุยส่ายหัว “ที่พวกนายพูดมา จอมพลโผ้จวินเคยวิเคราะห์ถึงแล้ว จางไห่เฟิงเลือกที่นี่ ได้เตรียมความพร้อมทุกอย่างไว้แล้ว สิ่งก่อสร้างที่ใกล้ที่สุดในรอบด้านก็อยู่ไกลออกไปกว่าหมื่นเมตร แม้จะเป็นสไนเปอร์ที่ดีที่สุดก็ไม่สามารถยิงมาได้ไกลมากขนาดนี้ ดังนั้น….”
เทียนขุยพูดจบ ทุกคนต่างก็เงียบ
วางแผนมาดีจริงๆ!
โรงพยาบาลร้างที่อยู่นอกชานเมือง แทบจะไม่มีอาคารที่สูงเกินกว่าสี่ชั้น อีกอย่างอาคารที่สูงใหญ่ที่สุดก็เป็นโรงพยาบาลหกชั้นแห่งนี้ เรียกได้ว่าเด่นชัด สะดุดตามาก แต่เพราะเป็นอย่างนี้ จึงทำให้พวกเขาไม่มีพื้นที่ที่จะใช้ทำการต่อสู้เลย ไม่สามารถช่วยคุณนายได้เลย
มีวิชาศิลปะการต่อสู้มากมาย แต่ไม่มีที่ใช้ ช่างน่าเศร้าจริงๆ!
จะไม่มีวิธีแล้วจริงๆหรอ?
จากที่ดูในตอนนี้ ก็คือใช่แล้ว พวกเขาทำได้แค่เพียงจ้องมองดูฟางเหยียนถูกเหยียบย่ำศักดิ์ศรี ไม่มีวิธีอื่นอีก!
เทียนฝู่ที่เงียบมาตลอดจู่ๆก็เอ่ยปากพูด “ที่สูงไม่ได้ งั้นที่ต่ำละ?”
เขาเอ่ยปากมา สายตาทั้งห้าคู่ก็มองไปที่เขาอย่างพร้อมเพรียง
เทียนฝู่อยู่ในสำนักเจ็ดพิฆาต มีตัวตนเหมือนดั่งที่ปรึกษาทางทหาร รองลงมาจากฟางเหยียน มีความฉลาดเหมือนดั่งชื่อเสียง มีอุบายมากมาย
เทียนฝู่พูดเสียงเข้มว่า “เมื่อกี้ฉันรวบรวมแผนที่ภูมิประเทศของโรงพยาบาลร้าง ผ่านการสร้างแบบจำลอง 3 มิติ เห็นสถานการณ์พื้นที่รอบด้านชัดเจน….”
เทียนกางนิสัยใจร้อน พูดตัดบทของเทียนฝู่ว่า “พูดประเด็นหลัก!”
“เนื่องจากว่าเป็นโรงพยาบาลร้าง ยังอีกที่หนึ่งที่สามารถเข้าสู่ด้านในโรงพยาบาลได้ ที่แห่งนี้….”
เทียนขุยพูดมาก่อนคนแรก “ฉันไป!”
เทียนหลัง เทียนเต๋อ เทียนกาง เทียนซิงที่เหลืออยู่ต่างพยักหน้า อดทนรอไม่ไหวแล้ว!
ก็จริง กว่าจะได้ออกแรงสักหน่อย พวกเขาจะทนไหวได้ยังไง? แต่ละคนต่างก็อยากลงมือ แทบอยากจะพุ่งออกไปซะเดี๋ยวนี้
เทียนฝู่พูดเสียงเข้ม “งั้นดี งั้นก็ให้เทียนขุยกับเทียนหลังไป คนที่เหลือเฝ้าอยู่ที่นี่ รอรับการตอบรับขั้นต่อไป!”
เทียนกางถาม “ขั้นตอนต่อไป?”
เทียนฝู่ยิ้มและพูดว่า “เพื่อความต้องการที่ไม่คาดหมาย พวกเราเองก็ต้องคิดหาวิธีเข้าใกล้ เพื่อความปลอดภัยของคุณนาย!”
“เข้าใจแล้ว!”
“เหี้ย!” เมื่อเห็นเส้นทางที่เทียนฝู่ชี้อย่างชัดเจน เทียนขุยอดไม่ได้ที่จะสบถคำหยาบออกมา
ห้องน้ำ ไม่สิ บ่อบำบัดน้ำเสียของโรงพยาบาลร้าง!
แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานแล้ว แต่ตอนนี้ก็ยังส่งกลิ่นเหม็นแสบจมูกอยู่!
“ใครบอกให้นายไม่รอให้เทียนฝู่พูดจนจบก่อน? เทียบกับที่พี่ใหญ่ถูกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีแล้ว กลิ่นเหม็นแค่นี้แล้วยังไง? อีกอย่างก็ลงมือทำไปแล้ว!”
เทียนขุยใบหน้าเต็มไปด้วยความรังเกียจ “ไม่กลัวเหม็น แล้วแกปิดปากทำไม?”
เทียนหลังไม่ได้สนใจเขา แต่กระโดดลงไปเลย แล้วมองขึ้นไปจากบ่อบำบัดน้ำเสีย เข้าไปในตัวโรงพยาบาลได้อย่างสำเร็จจริงๆด้วย
“ดูท่าแล้วเทียนขุยพวกเขาได้เข้าไปในโรงพยาบาลแล้ว ต่อมา เทียนเต๋อ นายไปเอาเบาะลมมา ป้องกันเวลาที่พวกเทียนขุยเขาชนะ แล้วมันใจร้อนปล่อยเชือก”
“เข้าใจแล้ว!”
เทียนกางถามอย่างไม่เข้าใจว่า “แล้วฉันกับเทียนซิงละ?”
“พวกนายสองคนกับฉันเตรียมรอช่วยพี่ใหญ่อยู่ตลอดเวลา เข้าใจมั้ย?”
เทียนกางพยักหน้าอย่างไม่พอใจ ส่วนเทียนซิง ตอบกลับอย่างจริงจังว่า “ฉันเข้าใจแล้ว”
ภายในโรงพยาบาล ฟางเหยียนไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรสักนิด กลับกันที่นินจาระดับต้าชี่พวกนั้นกลับบาดเจ็บไม่น้อย
หลิวเฟินจ้องมองด้านล่างด้วยสีหน้าขรึม ในใจรู้สึกวุ่นวายไปหมด “พี่เฟินครับ คนมากมายขนาดนี้ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมัน พวกเรา….”
“เรื่องสนุกเพิ่งจะเริ่มขึ้นเอง!” จางไห่เฟิงเหลือบมองเย่ชิงหยู่ พูดว่า “รู้มั้ยว่าการทำลายคนๆหนึ่ง วิธีที่ดีที่สุดคืออะไร?”
หลิวเฟินจะรู้ได้ยังไง? นินจาระดับต้าชี่เจ็ดสิบกว่าคน เอาชนะระดับปรมาจารย์คนหนึ่งไม่ได้ พูดออกไปคงจะทำให้คนหัวเราะจนฟันร่วง ถึงแม้ว่าจะรู้แล้วยังไง? เขาหนีแต่แรกแล้ว
“ให้ความหวังกับมันก่อนสักหน่อย จากนั้นค่อยทำลายความหวังเล็กน้อยนั้นทิ้ง ให้กลายเป็นความสิ้นหวังที่หนักหนา นี่ไม่ใช่วิธีการทำลายคนๆหนึ่งที่ดีที่สุดงั้นหรอ?”
หลิวเฟินไม่มีอารมณ์จะประจบประแจง และก็ไม่มีใจจะมายกยอคำพูดของจางไห่เฟิง ในใจของเขามีเพียงความคิดเดียว คือถ้ายังอยู่ต่อไปก็จะมีเพียงแค่ตายเท่านั้น!
ด้านล่างสู้กันอย่างหนัก แต่ฟางเหยียนกลับไม่เป็นอะไรสักนิด นี่คือสิ่งที่จางไห่เฟิงอยากจะเห็น! เขาก็คืออยากจะให้ความหวังกับเย่ชิงหยู่ จากนั้นก็ค่อยทำให้ความหวังนี้กลายเป็นความสิ้นหวัง!
“ฟางเหยียน มองมาทางนี้!”
ฟางเหยียนเงยหน้าขึ้นทันที ไอสังหารในดวงตาปรากฏขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่!
เย่ชิงหยู่ถูกคนใช้ปืนเล็งหัว!
“ไม่คิดเลยว่านายจะแข็งแกร่งขนาดนี้ คนมากมายขนาดนี้ก็ไม่สามารถฆ่านายได้ นี่ทำให้ฉันได้มุมมองใหม่มาก แต่ว่านะ ฉันคิดว่าแบบนั้นมันไม่ยุติธรรมกับนายมาก มีขาแต่ไม่สามารถใช้ได้ ไม่ยุติธรรมจริงๆ แต่นายแข็งแกร่งขนาดนี้ ก็ไม่ยุติธรรมต่อพวกฉันมากจริงๆ เพราะงั้นฉันนึกถึงวิธีที่ยุติธรรมอย่างหนึ่งขึ้นได้ นั่นก็คือนายคุกเข่าลงแล้วไม่สามารถสู้กลับ เป็นยังไง?”
“แน่นอนว่านายสามารถสู้กลับได้เต็มที่ แต่ฉันไม่รับประกันว่าปืนในมือของฉันมันจะลั่นออกไปมั้ย!”
ฟางเหยียนเงียบ ไอสังหารในดวงตาหนักแน่นเพิ่มขึ้น!
สู้ไม่ไหวก็เล่นแง่!
นี่เหมาะกับความเจ้าเล่ห์ของจางไห่เฟิงมากจริงๆ
“ไม่พูดอะไรก็ถือว่าตกลงแล้วนะ ใช่มั้ย?”
“ทุกคน ลงมือให้เต็มที่เลย คนตรงหน้าของพวกนาย ไม่เพียงแต่เป็นศัตรูของฉัน แต่ยังเป็นคนที่ฆ่ารองหัวหน้าสาขาของพวกนาย เพราะงั้นตำแหน่งรองหัวหน้าสาขายังว่างอยู่ เพียงแค่ตัดขาข้างหนึ่งของเขา ฉันจะไปพูดชื่นชมต่อหน้าเบื้องบนให้! ยังนิ่งอยู่ทำไม? ลงมือสิ!”
ภายใต้รางวัลใหญ่จะต้องมีผู้กล้าอยู่แล้ว การเลื่อนตำแหน่ง สำหรับพวกเขาแล้วต้องการเป็นอย่างมาก!
คนๆนั้นเก่งมากแล้วยังไง? ก็ยังเป็นเรื่องที่มั่นใจได้ เขาแข็งแกร่งแล้วยังไง? ไม่สามารถลงมือได้แล้วมันจะทำยังไงได้?
ทุกคนที่เดิมทีต่างก็หวาดกลัว ตอนนี้กลับรีบลุกขึ้นจากพื้น แล้วเดินไปทางฟางเหยียนอย่างทดสอบดู ทุกครั้งที่ก้าวเดิน ล้วนเป็นการทดสอบ กลัววว่าจู่ๆฟางเหยียนจะลงมือ!
“เพื่อตำแหน่ง สู้เว้ย!”
ปัก!
ฟางเหยียนโดนหมัดหนึ่งเข้าอย่างหนัก ร่างกายไม่ขยับสักนิด!
และก็เป็นหมัดนี้เอง ที่ทุกคนต่างก็ทิ้งความตื่นตระหนกไป และใจกล้ามากขึ้น!
จางไห่เฟิงยิ้ม “เมื่อกี้ไม่ทำแบบนี้ ก็เพื่อสร้างภาพให้เย่ชิงหยู่ดูเท่านั้น ว่าตัวเองจะได้รับการช่วยเหลือ แต่ตอนนี้ฟางเหยียนห้ามสู้กลับ ก็เพื่อทำลายความหวังในใจของเธอที่มีเพิ่มขึ้นมา นี่คือวิธีที่ทรมานคนๆหนึ่งได้ดีที่สุด เข้าใจรึยัง?