จอมนักรบทรงเกียรติยศ - บทที่ 845 วิชาเพลิงสวรรค์!
ทลายท้องฟ้าด้วยดาบเดียว!
ลูกไฟถูกผ่าออกเป็นสองซีก ดับสลายไปในทันที!
“ฟึ๊บ……”
ชายชราคนที่ปล่อยอีกาออกมาเลือดทะลักออกมาสามลิตร ตัวสั่นอย่างรุนแรงไปทั้งตัว ดูท่าทางจะบาดเจ็บสาหัส!
เทียนขุยเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ก็ดีใจขึ้นมาทันที ชี้นิ้วไปยังชายชราที่กระอักเลือดพลางหัวเราะเสียงดัง “โมโหแล้วกระอักเลือดด้วยเหรอ? อายุขนาดนี้แล้ว ยังโมโหเก่งอีกต่างหาก! ต้องรู้จักอดทนหน่อยสิ วันที่ต้องกระอักเลือดยังรออยู่ภายหลังนะ!”
นี่พูดยั่วยุกันชัด ๆ!
เดิมทีบาดเจ็บสาหัสอยู่แล้ว ยังถูกยั่วยุอย่างนี้อีก ชายชราจะทนได้ยังไงกัน!
ชายชราที่เลือดไหลยิ่งโกรธจนเลือดลมพลุ่งพล่าน เลือดสดในปากเหมือนกับน้ำพุไม่มีผิด ไหลออกมาไม่หยุด โซเซไปมาอยู่หลายครั้ง จนฝืนร่างกายให้ยืนอย่างมั่นคงได้ ใบหน้าดูขึงขังน่ากลัว!
ฟางเหยียนทำลายลูกไฟได้ในกระบวนท่าเดียว ทำให้เทียนขุยรู้สึกคึกคักเลือดลมสูบฉีดเหมือนฉีดเลือดไก่ ไม่มีความหวาดกลัวเลยสักนิด เขาเอ่ยพูดอย่างเย็นชาว่า : “อย่าเพิ่งรีบห้ามเลือดสิ อีกเดี๋ยวยังมีเวลาให้แกได้กระอักเลือดอีก ฉันจะทำให้แกได้รู้ว่าอะไรที่เรียกว่ารังแกคนที่อ่อนแกกว่าแต่กลัวคนที่แข็งแกร่งกว่า!”
“เจ้าสำนักครับ ไอ้หนุ่มนี่ร้ายกาจมาก ทุ่มสุดกำลังเพื่อฆ่ามันทิ้งเถอะครับ เพื่อไม่ให้สำนักกุ่ยกู๋ถูกคนหัวเราะเยาะ อีกอย่าง……” พูดถึงตรงนี้ ชายชราได้กดเสียงให้ต่ำลงแล้วเอ่ยพูด : “กระบวนท่าที่ไอ้หนุ่มนี่แสดงออกมา ดูเหมือนกับคนรู้จักเลยครับ!”
ชายชราที่เป็นผู้นำสีหน้าถมึงทึง นิ่งเงียบไม่พูดจา
“เจ้าสำนักครับ ไม่ต้องลังเลแล้ว ไม่ต้องไปสนก่อนว่าไอ้หนุ่มนี่จะใช่คนที่เคยรู้จักหรือเปล่า มันบุกฝ่าค่ายกลพิฆาตเข้ามา แล้วทำร้ายคนของสำนักกุ่ยกู๋จนได้รับบาดเจ็บ ตอนนี้ยังทำร้ายผู้อาวุโสหลินจนบาดเจ็บสาหัส ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี ทั้งยังอวดดีโอหัง หากไม่กำจัดมันทิ้ง สวรรค์ก็คงไม่ให้อภัย!”
“เจ้าสำนักครับ ผมก็เห็นด้วยกับคนอื่น คนชั่วคนนี้เกรงว่าตั้งใจมาก่อความวุ่นวาย คุณไม่ต้องลังเลอีกแล้วครับ ลงมือเถอะ”
“เจ้าสำนัก ศักดิ์ศรีของสำนักกุ่ยกู๋จะยอมให้คนอื่นมาเหยียบย่ำได้ยังไง! ถ้าคุณไม่ยอมลงมือล่ะก็ ให้ผมลงมือแทนเถอะ!”
ชายชราที่เป็นผู้นำยังคงนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่ง จ้องมองฟางเหยียน แล้วเอ่ยพูดเสียงขรึม : “แกเป็นใครกันแน่!”
ฟางเหยียนกำลังจะเอ่ยปากพูด เทียนขุยก็ชิงพูดขึ้นมาอย่างเคร่งเครียดว่า : “แกไม่คู่ควรที่จะรู้ว่าเขาเป็นใคร!”
ชายชราขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วเอ่ยเสียงเย็นชา : “ตอนนี้ไม่สนว่าแกเป็นใคร วันนี้ต้องตามเท่านั้น!”
“คิดว่าฉันจะกลัวเหรอ? ฉันบอกแกไว้นะ อีกเดี๋ยวอย่ามาร้องไห้คุกเข่าอ้อนวอนพวกฉันแล้วกัน!”
ชายชราที่เป็นผู้นำสีหน้าถมึงทึง แล้วโยนถั่วออกมาหนึ่งกำมือ!
เมื่อเห็นฉากนี้ เทียนขุยก็ขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย!
อีกาอีกแล้วเหรอ?
ไม่สิ!
หลังจากที่เมล็ดถั่วร่วงหล่นลงพื้น เหตุการณ์ประหลาดก็ได้ปรากฏขึ้น เมล็ดถั่วที่กลิ้งไปมาบนพื้นได้หลอมรวมกัน แล้วขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว กลายเป็นรูปร่างเหมือนคน! และเมล็ดถั่วเหล่านี้ยังไม่หยุดขยายตัว นอกจากเป็นรูปร่างคนแล้ว ยังได้สวมเกราะที่หนามากอีกด้วย ดูท่าทางเหมือนทหารที่ฮึกเหิมทรงพลังเป็นกลุ่ม ๆ!
โยนถั่วให้กลายเป็นทหาร!
“เชี้ย!” เทียนขุยสบถคำหยาบออกมาอย่างอดไม่ได้ ท่าทางอวดดีเมื่อครู่นี้หายไปจนหมดสิ้น รู้สึกหวาดผวาขึ้นมาแทน “จอมพลโผ้จวินครับ ทำไมไอ้พวกนี้แต่ละคนมันร้ายกาจมากขึ้นเรื่อย ๆ ล่ะ! โยนถั่วให้กลายเป็นทหาร คนพวกนี้เป็นนินจาระดับต้าชี่กันทั้งนั้นเลย น่าแปลกเกินไปแล้ว ผมบุกก่อน ถ้าไม่ไหวคุณค่อยบุกแล้วกัน!”
ไม่รอให้ฟางเหยียนตอบโต้อะไร เทียนขุยก็ได้พุ่งเข้าไปทันที
กับอีกาชั่วร้าย เป็นการปะทะด้วยการฆ่าตัวตาย เทียนขุยสู้ด้วยแล้วรู้สึกปวดหัวมาก แต่ทหารที่ถูกสร้างขึ้นมาเหล่านี้ ถือเป็นสนามรบหลักของเขา เทียนขุยรบราฆ่าฟันมาจากสนามรบที่เต็มไปด้วยการนองเลือด แม้ว่าจะน่าแปลกมากแค่ไหน แต่เรียกได้ว่ามันเหมาะกับการประลองฝีมือมาก!
“พงพินาศแปดทิศ!”
เทียนขุยทุบกำปั้นลงไปที่พื้นอย่างหนัก ทหารที่อยู่ตรงหน้าถูกกำลังภายในที่แข็งแกร่งโจมตีจนกระเด็นออกไปทันที วินาทีที่ทุบกำปั้นลงพื้นอย่างรุนแรง ทหารที่ถูกโจมตีจนลอยออกไปได้เกิดระเบิดขึ้น แล้วกลายเป็นถั่วเม็ดเล็ก ๆ ขนาดเท่าเล็บมือ!
“แค่นี้เองเหรอ?” เมื่อเห็นฉากนี้ เทียนขุยก็ได้แสยะยิ้มเยาะเย้ยอย่างคลุมเครือ : “โยนถั่วให้กลายเป็นทหาร ทำได้แค่นี้เองเหรอ! สร้างภาพลวงตาข่มขู่คนอื่นก็เท่านั้น ฉันจะทำให้แกได้เห็นว่าแบบไหนที่เรียกว่านักรบกล้าหาญ!”
เทียนขุยคึกคักกระฉับกระเฉง ความกล้าหาญทรงพลังของทหารสำนักเจ็ดพิฆาตได้แสดงออกมาให้เห็น จิตสังหารแผ่ซ่านทั่วทุกทิศ เป็นแม่ทัพที่ดูทรงพลังไร้เทียมทาน!
“เชี้ยเอ้ย!” เทียนขุยเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว แต่ปากก็ยังไม่ลืมที่จะสบถด่าออกมา : “สร้างระดับได้ตามอำเภอใจงั้นเหรอ? ระดับต้าชี่ชั้นต้นก้าวกระโดดไปเป็นนินจาระดับต้าชี่ชั้นยอดในชั่วอึดใจ จะให้จัดการยังไง แม่งเอ้ย ยังสู้อะไรได้อีก!”
หล่อได้ไม่ถึงหนึ่งนาที เทียนขุยก็ถูกโจมตีกลับสู่ร่างเดิม!
อับอายขายขี้หน้าจริง ๆ!
คิด ๆ ดูก็ใช่ เทียนขุยอัดอั้นถึงขีดสุดแล้วจริง ๆ!
เขาเป็นนินจาที่อยู่ในระดับต้าชี่ชั้นยอด แต่ถั่วที่กลายเป็นทหารพวกนี้ เป็นเหมือนรถไฟเหาะ จากนินจาระดับสูง ได้กลายเป็นนินจาระดับต้าชี่ในชั่วอึดใจเดียว เรื่องประหลาดยังไม่หมดเพียงเท่านี้ เพียงชั่วพริบตา ก้าวกระโดดจากนินจาระดับสูง ไปเป็นนินจาระดับต้าชี โดยแทบไม่มีการหยุดพักเลย จากนั้นได้กลายเป็นนินจาระดับต้าชี่ชั้นยอดในทันที อีกนิดเดียวก็สามารถกลายเป็นนินจาระดับปรมาจารย์ชั้นยอดได้แล้ว!
น่ากลัวเกินไปแล้วมั้ง!
ทหารที่ถูกสร้างขึ้นมาเหล่านี้ ไม่ได้ดำน้อยไปกว่าอีกาฝูงนั้นเลย! มองไปออกไปดูเยอะจนละลานตา ทั่วทั้งลานไม้เต็มไปด้วยผู้คน มองดูคร่าว ๆ คงมีไม่น้อยกว่าร้อยคน！
นินจาระดับต้าชี่ชั้นยอดมากกว่าร้อยคน!
เทียนขุยจะต้านทานได้ยังไงกัน!
เสียหน้าเร็วเกินไปแล้ว ใกล้จะทำให้เทียนขุยรับมือไม่ไหวแล้ว!
เขายังไม่ทันได้ฮึกเหิม ฮึดสู้อย่างเต็มพลัง ก็ถูกโจมตีอย่างหนักจนกลับสู่สภาพเดิม!
“จอมพลโผ้จวินครับ ผมทำให้คุณต้องขายหน้าแล้ว” เทียนขุยหมดอาลัยตายอยากจิตใจห่อเหี่ยว ทรุดตัวจนแทบลุกไม่ไหว เอ่ยพูดเสียงขรึมว่า : “ผมดูถูกศัตรูอีกแล้ว ไอ้พวกนี้มันแปลกประหลาดมากจริง ๆ เลื่อนระดับต้าชี่เหมือนกินข้าวดื่มน้ำไม่มีผิด ผมประมาทไปแล้วครับ ยังดีที่ผมหลบได้ไหว ไม่อย่างนั้นไม่กล้าคิดถึงผลที่ตามมาเลย!”
ฟางเหยียนไม่ได้มีทีท่าว่าจะตำหนิเทียนขุย สิ่งที่เทียนขุยพูดมาก เขาเห็นมันหมดทุกอย่าง ทหารที่ถูกสร้างขึ้นมาเมื่อครู่นี้เป็นนินจาระดับสูง ดังนั้นเทียนขุยจึงโจมตีจนยับเยินไปจำนวนหนึ่งในชั่วพริบตา แต่ในชั่วพริบตาเดียว ทหารเหล่านั้นก็ได้เลื่อนระดับเป็นนินจาระดับต้าชี่ชั้นยอด ซึ่เงป็นเรื่องที่น่าตกใจมาก! โยนเมล็ดถั่วออกมาเป็นทหารถือเป็นวิชาที่เก่งกาจ แต่ทหารที่ถูกสร้างขึ้นมานั้นกลับมีความสามารถเหมือนกับคนที่สร้าง ตรงนี้แหละที่น่ากลัว!
สำนักกุ่ยกู๋นี่ชื่อเสียงสมคำร่ำลือจริง ๆ!
วิชาฉีเหมินตุ้นเจี่ยเป็นวิชาอันดับหนึ่งในโลกหล้า ไม่มีใครสามารถทำลายได้!
กลายเป็นผู้นำของสำนักใหญ่ทั้งห้าสำนัก ดูถูกศักยภาพไม่ได้เลยจริง ๆ!
ฝีมือสุดยอดระดับนี้ น่าตกตะลึงมาก น่าหวาดกลัวเหลือเกิน!
“เหอะ เก่งแต่ปาก จะสู้ชนะได้ยังไง นี่คือจุดจบของการดูถูกของพวกแก! ถือว่าพวกแกโชคดีแล้วล่ะ เพราะกระบวนท่านี้แข็งแกร่งกว่าค่ายกลพิฆาตหลายเท่า ใช้วรยุทธชั้นสูงอย่างนี้มาต้อนรับพวกแก ถือว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่ง!” ชายชราที่เป็นผู้นำตะคอกด้วยเสียงเย็นชา : “เริ่มฆ่าได้!”
เมื่อคำสั่งดังขึ้น ทหารทั้งหมดรู้สึกฮึกเหิมขึ้นมา บรรยากาศเข้าขั้นน่ากลัว! แรงกดดันพรุ่งพรูเข้ามา แม้แต่อากาศโดยรอบก็ลดฮวบลงเหลือศูนย์องศา กดดันจนทำให้รู้สึกอึดอัดทรมาน!
คิดดูแล้วก็จริงอยู่ นินจาระดับต้าชี่ชั้นยอด จะอ่อนแอปวกเปียกเหมือนผักกาดขาวได้ยังไง!
แต่นี่คือนินจาระดับต้าชี่ชั้นยอดเป็นร้อยคน! ไม่ใช่พวกนักเลงข้างถนนสักหน่อย!
เทียนขุยได้แต่เงียบกริบ ไม่รู้ควรทำอย่างไรต่อไปดี แต่คนของสำนักกุ่ยกู๋พวกนั้นต่างพากันแสยะยิ้ม สีหน้าเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย ต่างรอดูฉากสนุกกันทั้งนั้น!
มีเพียงฟางเหยียน ที่สีหน้าท่าทางสงบนิ่งไม่วิตกกังวล ราวกับทหารที่เต็มไปด้วยจิตสังหารเหล่านี้ ไม่ได้มุ่งเป้ามาที่เขา ความแน่นิ่งและไม่สนใจใยดีต่อสิ่งอื่นใดนี้ เหมือนดั่งราชาผู้ทรงพลังที่เพิกเฉยต่อทุกสรรพสิ่ง!
แม้แต่ชายชราที่เป็นผู้นำยังอดไม่ได้ที่จะจ้องมองฟางเหยียน แล้วพึมพำคนเดียวว่า : “ยืนโง่อยู่ได้ คงตกใจจนโง่ไปแล้ว!”
ที่ชายชราแสยะยิ้มเย้ยหยัน อยู่ในสายตาของเทียนขุยทุกอย่าง ทว่าการที่เขาไม่ได้แสดงท่าทีเย้ยหยันออกมามากมายเหมือนชายชรา เป็นเพราะเขาเชื่อว่าทหารไม่ได้เรื่องพวกนี้ ไม่มีค่าพอให้เอ่ยถึง!
ฟางเหยียนเป็นใครกัน เป็นเทพสงครามผู้ไม่เคยพ่ายแพ้ ผู้ชายที่เป็นเหมือนเทพเจ้าจะตกใจกลัวไอ้พวกหัวมังกุท้ายมังกรเหล่านี้ได้ยังไง! เขาอยากเตือนฟางเหยียนมาก จู่ ๆ ก็นึกประโยคหนึ่งขึ้นมาได้ ทรมารคนคนหนึ่งแล้วฆ่าไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุด แต่ปล่อยให้มันมีความหวังอย่างเต็มเปี่ยม จากนั้นค่อยทำลายความหวังมันให้สิ้นซาก สุดท้ายกลายเป็นสิ้นหวัง!
ท่าทางที่เพิกเฉยต่อทุกสิ่งอย่างของฟางเหยียนในตอนนี้ ในสายตาของเหล่าชายชรา มองว่าเขาตกใจกลัวจนแน่นิ่งไป!
แบบนี้ก็ดี จะได้ให้พวกมันเจอกับผลลัพธ์ที่คาดไม่ถึง!
ยิ่งคาดหวังมาก ก็ยิ่งผิดหวังมาก!
กองทหารมากมายอยู่ตรงหน้า แต่ฟางเหยียนยังคงไม่วิตกกังวลใด ๆ เหมือนมีภูเขาไท่ถล่มอยู่ตรงหน้าแต่ยังคงสีหน้านิ่งเฉย เห็นเพียงเขาพนมมือขึ้นมาเหมือนอยู่ตัวคนเดียว ปากก็ขยับพึมพำว่า : “วิชาเพลิงสวรรค์!