จอมนักรบท้าโลก - จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 265มูลค่ามหาศาล
และไม่เคยทำสินค้าที่สเป็คต่ำ เครื่องประดับทั้งหมดนี้ล้วนเป็นสินค้าที่มีราคาแพง
ซูสวนกวาดสายตาไปรอบๆแล้ว เครื่องประดับที่มีราคาถูกที่สุดล้วนมีมูลค่าสองหมื่นหยวน ส่วนเครื่องประดับที่แพงเหล่านั้นล้วนมีค่าหกถึงเจ็ดหลักทั้งนั้น น่าตกใจจริงๆ
เธออดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายลงคอ
แพงมาก！
ซูสวนเดินดูสร้อยไข่มุก จี้คริสทัล กำไลอาเกต ต่างหูมรกต แหวนเพชรในร้านเครื่องประดับ ทุกอย่างล้วนมีมูลค่ามหาศาล
เธออยากได้ทั้งหมดทุกอย่าง！
แต่ว่าเธอไม่กล้าที่จะเอ่ยปากพูด เพราะว่าเธอไม่มีเงิน เธอก็รู้สึกเกรงใจที่จะบอกให้เจียงชื่อซื้อเครื่องประดับที่มีมูลค่ากว่าหลายแสนถึงขนาดกว่าหลายล้านให้กับเธอ
สุรุ่ยสุร่ายเกินไปแล้ว
สิ่งเดียวที่เธอคิดก็คืออยากจะลองดูว่าบัตรVIPใบนั้นมันใช้ได้จริงๆหรือเปล่า
ในเวลานี้ เสียงของฝรั่งก็สอดแทรกเข้ามายังข้างหูของเธอแล้ว
“คุณผู้หญิงคนสวย สวัสดีครับ”
ซูสวนหันหน้าไปมอง เห็นเพียงผู้ชายผมสีทองคนหนึ่งยืนอยู่ด้านหลังของเธอ
ดวงตาสีฟ้า สูง 180 บวกกับรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ชวนคนหลงใหล เป็น ‘สไตส์’ ที่ผู้หญิงชอบมากที่สุด
แต่ซูสวนกลับไม่ชอบ
เพราะว่ามีหน้าตาที่สวย ตั้งแต่เด็กซูสวนก็ถูกคนเข้ามาตีสนิท จนชินไปตั้งนานแล้ว
ไม่ได้รอให้เธอเอ่ยปากพูด อีกฝ่ายก็พูดว่า “คุณผู้หญิงคนสวยครับ คุณเหมือนพระจันทร์ในยามค่ำคืน งดงามจนเป็นที่จับตามอง อบอุ่นห้องหัวใจที่อ่อนไหวของผม”
“ผมมีชื่อว่าข่ายฉี ไม่ทราบว่าจะโชคดีพอที่จะรู้ชื่อของคุณหรือเปล่า？”
ซูสวนยักษ์ๆไหล่ “ไม่ต้องเกรงใจ เรียกฉันว่าซูสวนก็พอแล้ว”
“ซูสวน ห๊ะ ชื่อที่งดงาม” ข่ายฉีเผยยิ้มพร้อมพูดว่า “คุณซูสวน ผมเห็นคุณกำลังเลือกเครื่องประดับ เหมือนว่าจะชอบเครื่องประดับของที่นี่มากใช่ไหม？ถ้าหากเป็นไปได้ ขออนุญาตให้ผมได้มอบให้คุณสักชิ้น เป็นของขวัญที่เราได้พบเจอกัน”
ซูสวนยิ้มเยาะ
มอบของขวัญให้ผู้หญิงเพื่อเชื่อมไมตรีกับผู้หญิง？ เหอะๆ ไม่มีค่าให้สนใจ
เธอที่คุ้นเคยกับกลอุบายนี้ตั้งนานแล้วยื่นมือไปจับแขนของเจียงชื่อ ซบศีรษะ “ขอบคุณความหวังดีของคุณนะคะ แต่ว่าไม่จำเป็นค่ะ ถ้าหากฉันชอบเครื่องประดับชิ้นไหน ที่รักของฉันก็จะซื้อให้กับฉันทั้งหมด”
“……”
เจียงชื่อก้มหน้าอย่าจำยอม ทั้งๆที่รู้ว่าซูสวนเอาตัวเองมาเป็นเกราะกำบัง แต่ว่าก็ไม่สามารถพูดอะไรได้
สีหน้าของข่ายฉีก็เปลี่ยนไป โมโหนิดหน่อย
เขามองไปยังเจียงชื่อแวบหนึ่ง พูดอย่างยิ้มเยาะว่า “คุณซูสวน ขออภัยหากผมจะพูดอะไรที่เกินควร เกรงว่า ‘ที่รัก’ของคุณคนนี้ ไม่สามารถตอบสนองต่อความต้องการของคุณทั้งหมดได้”
“เหรอ？ยังไงเหรอ？”
“เพราะว่าความร่ำรวยของเขาไม่เพียงพอ” ข่ายฉีชี้ไปยังเจียงชื่อ “เห็นได้ชัดว่าเสื้อผ้าที่เขาใส่นั้นเป็นเสื้อผ้าที่ซื้อใส่ชั่วคราวสำหรับการมาออกเดทกับคุณในครั้งนี้ ไม่เข้ากับบุคลิกลักษณะของเขาเลย แม้จะพูดว่าใส่เสื้อผ้าที่ดี แต่ก็ยังมีกลิ่นสาบคนจนโชยกลิ่นออกมาอยู่ดี”
เจียงชื่อลูบๆที่จมูกอย่างเก้ๆกังๆ
ที่คนเขาพูดเหมือนว่าจะไม่อะไรที่ไม่ถูกต้องนะ เขาคุ้นชินกับการเป็น “คนจน”แล้ว สวมใส่เสื้อผ้าดีแบบนี้ไม่คุ้นชินเลยจริงๆ
ข่ายฉีเอ่ยพูดต่อไปว่า “และคุณซูสวน ผมขอเปิดเผยข้อมูลให้กับคุณหน่อยนะ เครื่องประดับที่อยู่ชั้นล่างนี้เป็นเพียงสินค้าธรรมดาทั่วไป ‘คนรัก’ ของคุณทำได้เพียงพาคุณมาดูที่นี่เท่านั้น”
“แต่ผมกลับว่าไม่เหมือนกัน”
“ผมสามารถพาคุณขึ้นไปดูชั้นสองได้ เห็นถึงเครื่องประดับราคาแพงของร้านเครื่องประดับดาวฤกษ์ที่แท้จริง”
“ไม่ใช่แค่ดูเท่านั้น ด้วยความร่ำรวยของผม สามารถซื้อให้คุณเป็นของขวัญชิ้นไหนก็ได้ตามอำเภอใจเลย”
“คุณซูสวน ผู้หญิงที่งดงามอย่างเช่นคุณ จะไปมัวหมองด้วยผู้ชายที่มีฐานะต่ำต้อยที่ไม่เข้าพวกคนนี้ได้ยังไงกัน？ได้โปรดออกมาจากข้างกายของเขาเถอะ ให้ผมจับมือของคุณ พาคุณไปสัมผัสโลกใบใหม่ ！”
พูดแล้ว ข่ายฉีก็ยื่นมือไปยังซูสวนแล้ว
มุมปากของเขาเผยรอยยิ้มออกมา แทบจะมั่นใจว่า ไม่มีผู้หญิงคนไหนสามารถต้านทานรูปร่างหน้าตาและ……ความมั่งคั่งของเขาได้！