จอมนักรบท้าโลก - จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 306 ดาราดังอย่างหลิงเหยา
แม้ว่าสวีชงจะเป็นผู้ชายคนหนึ่ง แต่คำที่เขาพูดนั้นแรงยิ่งกว่าผู้หญิงด้วยซ้ำ
ด้วยคำพูดของเขานี้ ทำให้ติงเมิ่งเหยนรู้สึกไม่สบายใจมาก เธอไม่ได้กลัวว่าเจียงชื่อจะทำตัวเหลวไหลข้างนอกหรอก แต่ในฐานะภรรยาคนหนึ่ง สามีของเธอกลับเลือกที่จะทำโอทีแทนที่จะมาอยู่กับเธอในคืนส่งท้ายปีเก่านี้ ซึ่งก็ทำให้เธอรู้สึกน้อยใจมาก
คนยิ่งมากเท่าไหร่ ความเหงาและความน้อยใจก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น
จากนั้นติงเมิ่งเหยนก้มหน้าแล้ววางตะเกียบลง และกัดริมฝีปากตัวเองอย่างเงียบๆ
เธออยากโกรธมาก แต่ไม่รู้จะโกรธอย่างไร
เหลือแค่ความเศร้าที่อัดแน่นในใจ
เมื่อติงฉี่ซานเห็นลูกสาวของเขาโดนกลั่นแกล้งก็รู้สึกไม่พอใจและพูดด้วยความโกรธว่า “สวีชงนี่คุณกำลังพูดอะไรอยู่?เจียงชื่อเป็นคนดีมาตลอด เขาไม่เคยทำตัวมีปัญหาหรอกนะ”
“จริงเหรอ?” หวางจื้อหรงยิ้มพูดต่อ “ฉี่ซาน ผมไม่ได้จะว่าคุณนะ แต่คุณไม่มีเซ้นส์เลยจริงๆเจียงชื่อของคุณอาจเป็นคนดีสายในตาของทุกๆ คน แต่ในความเป็นจริงล่ะ? ดาราดังอย่างหลิงเหยาเขายังรู้จักได้เลย แล้วนับประสาอะไรกับผู้หญิงธรรมดาทั่วไปล่ะ? เขาบอกว่ากำลังทำงานโอที แต่ที่จริงเขาไปทำอะไร ไม่มีใครรู้หรอกว่าไหม?”
ติงฉี่ซานโกรธแทบจะเป็นบ้า
หลังจากนั้นบรรยากาศบนโต๊ะอาหารเริ่มเปลี่ยนไป
สวีชงเห็นว่าได้เวลาที่เหมาะสมแล้ว เขาจึงหยิบกล่องของขวัญที่สวยงามออกมาจากข้างหลังแล้ววางไว้บนโต๊ะ
“เนื่องในวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ พ่อครับ ผมขอมอบของขวัญชิ้นนี้ให้พ่อครับ”
“พ่อเปิดดูสิ ชอบไหมครับ”
เดิมทีของขวัญชิ้นนี้เขาตั้งใจจะเปิดต่อหน้าเจียงชื่อ เพื่อเป็นการหักหน้าเจียงชื่อ
แต่ที่น่าเสียดายคือเจียงชื่อไม่ได้อยู่ด้วย
ไม่เป็นไร ถึงเจียงชื่อจะไม่อยู่ แต่ภรรยากับพ่อตาและแม่ยายของเจียงชื่อ ก็อยู่กันครบ การที่ทำให้พวกเขาอับอายก็เท่ากับทำให้เจียงชื่อต้องอับอายไปด้วย
สวีชงจะใช้ครอบครัวของเจียงชื่อเพื่อทำการล้างแค้นครั้งก่อนของเขา
รอให้เจียงชื่อกลับมาเห็นความน่าสมเพชของครอบครัวตัวเองก่อน แล้วมันต้องโกรธแน่ แต่มันทำอะไรไม่ได้หรอก
คิดแค่นี้สวีชงก็รู้สึกสะใจมากแล้ว
หวางจื้อหรงรู้ดีว่าลูกเขยของเขาต้องการจะสื่ออะไร จากนั้นเขาก็หยิบกล่องของขวัญขึ้นมาและเปิดดูข้างใน ซึ่งด้านในกล่องเป็นเทปเก่าชิ้นเดียวเท่านั้น
ทุกคนต่างก็ตกใจกับของขวัญชิ้นนี้
เทปม้วนนี้เก่ามาก แถมยังดูสกปรกอีกด้วย มันน่าจะเป็นของที่เก็บไว้เป็นศตวรรษแล้ว
ยังมีคนใช้ของแบบนี้ด้วยเหรอ?
แถมกล่องนี้ราคาสี่ถึงห้าหยวนต่อกล่องเท่านั้น ยังมีหน้าเอามามอบเป็นของขวัญด้วย?
ติงฉี่ซานหัวเราะและพูดว่า “สวีชง เงินเดือนคุณเป็นล้านเลยไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมถึงให้แค่เทปม้วนเก่านี้กับพ่อตาคุณล่ะ คุณจะงกเกินไปรึเปล่า?”
สีหน้าของหวางจื้อหรงก็ดูไม่ดีเช่นกัน เขาไม่รู้ว่าลูกเขยกำลังคิดทำอะไรอยู่?
สวีชงหัวเราะเบาๆ แล้วเปิดแอพในมือถือ จากนั้นเปิดไปที่รายการสดรายการหนึ่งและพูดว่า “พ่อครับ ในเทปม้วนนี้มีแต่เพลงที่พ่อชอบในสมัยยังหนุ่มๆ เลยนะครับ เนื่องในวันส่งท้ายปีเก่านี้ พ่อเลือกฟังเพลงที่พ่อชอบได้เลยครับ ขอแค่เป็นรายการที่พ่อเลือก ผมจะให้สถานีวิทยุออกอากาศให้พ่อฟัง”
“ไม่เพียงแต่ให้พ่อฟังคนเดียวเท่านั้นนะ ผมจะให้คนทั้งโลกได้ฟังเพลงที่พ่อเลือกเลยนะครับ”
“พ่อครับ ให้ทุกคนมาอวยพรให้พ่อในคืนส่งท้ายปีเก่านี้กันเถอะ”
หวางจื้อหรงก็ยิ้มอย่างมีความสุข ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง!
เขาแสร้งไอเบาๆ แล้วหยิบเทปขึ้นมาดู จากนั้นเลือกเพลงผีเสื้อสองตัว
“ในสมัยที่พ่อยังเป็นหนุ่มเพลงนี้ดังมากเลยนะ ไปไหนก็มีแต่คนฟังเพลงนี้”
“งั้นเปิดเพลงนี้เลยละกัน พ่อชอบฟังเพลงนี้มาก”
สวีชงพยักหน้า “ครับพ่อ งั้นเรามาฟังเพลง ‘ผีเสื้อสองตัว’ ที่พ่อเลือกนะครับ”
หลังจากพูดจบ เขาก็โทรหาคนจัดรายการในสถานีวิทยุ เขาใช้เวลาเพียงไม่ถึงหนึ่งนาที่เท่านั้น รายการสดของสถานีวิทยุก็เปิดเพลงยอดฮิตในสมัยก่อนนี้ทันที