จอมนักรบท้าโลก - จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 325 สถานการณ์รุนแรงเกินไป
สือควนได้แต่ส่ายหัว เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าสถานการณ์ในตอนนี้มันรุนแรงมากขนาดไหน?
แต่ไม่มีทางเลือกอีกจริงๆ
สือจื่อซินโดนจับ และไม่มีที่มาของสินค้าจากที่อื่นอีก
รวมไปถึงสถานการณ์ของสือจื่อซิน ถึงแม้จะไม่มีข่าวคราว แต่แค่ใช้หัวแม่เท้าคิดก็รู้ว่าทางตำรวจต้องจับตามองตระกูลสือของพวกเขาอยู่อย่างแน่นอน
ช่วงนี้ห้ามทำตัวมีพิรุธอย่างเด็ดขาด
แม้แต่การรับซื้ออวัยวะใหม่ก็เป็นเรื่องต้องห้ามสำหรับพวกเขาในขณะนี้ เพราะถ้าหากมีการเคลื่อนไหว ทางตำรวจก็พร้อมที่จะบุกจับตระกูลสือของพวกเขาได้ทุกเมื่อ
แต่ช่วงบ่ายคุณหลินก็จะมาแล้ว
แล้วถ้าไม่มีไตมาเปลี่ยน เมื่อถึงเวลานั้นจะผ่าตัดให้เขาอย่างไร?
หากการผ่าตัดไม่สำเร็จตามที่ตกลงกันไว้ พวกเขาต้องสร้างความขุ่นเคืองให้กับคุณหลินอย่างแน่นอน แล้วตระกูลสือจะหนีหายนะที่ตามมาได้อย่างไร!
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ทันใดนั้นสือควนก็ยิ้มพูดขึ้นว่า “บางที เราอาจโยนเผือกร้อนนี้ให้คนอื่นก็ได้นะ?”
สือเหวินปิ่งถึงกับตกตะลึง “โยนให้ใครครับ?”
สือควนพูดอย่างมีความสุขว่า “นอกจากหอการแพทย์ตระกูลซินแล้วจะเป็นใครได้อีก?”
เมื่อพูดถึงตระกูลซินสือเหวินปิ่งก็รู้สึกเจ็บแค้นใจขึ้นมาทันที ยังจำได้ว่าครั้งล่าสุดที่เขาอุตส่าห์ไปดูอาการให้กับพ่อของซินยุ่น สิ่งที่ได้คือไม่เพียงแต่ไม่ได้รับผลประโยชน์ใดๆ จากพวกเขา และยังทำให้สือเหวินปิ่งต้องอับอายขายหน้าอีกด้วย
ซินยุ่น ผู้หญิงตัวแสบคนนั้น นอกจากหน้าตาดีแล้วมีอะไรดีอีก? มันมีอะไรที่น่าภูมิใจนักหนา?
สือเหวินปิ่งถามว่า “พ่อครับ แล้วพ่อคิดว่าจะโยนเผือกร้อนนี้ให้พวกเขายังไงครับ?”
“ง่ายมาก” สือควนพูดอย่างมั่นใจ “เมื่อถึงเวลาเราก็แค่แกล้งทำเป็นถ่อมตนเหน่อย เราแค่บอกความจริงไปว่าเราไม่มีไตที่เหมาะสมในการเปลี่ยนให้เขา จากนั้นเราก็โยนเผือกร้อนให้กับตระกูลซินโดยการชมตระกูลซินว่าพวกเขาเชี่ยวชาญทางด้านนี้มากกว่าใคร และพวกเขาสามารถรักษาโรคไตของคุณหลินได้อย่างแน่นอน”
เมื่อสือเหวินปิ่งฟังแล้วก็หัวเราะออกมาอย่างเสียงดัง “พ่อครับ ความคิดของพ่อสุดยอดเลยครับ เมื่อถึงเวลานั้น ไม่ว่าตระกูลซินจะยอมรักษาหรือไม่ พวกเขาก็ต้องรักษาอยู่ดี และถ้าหากพวกเขาไม่ยอมรักษา นั่นก็หมายความว่าพวกเขาไม่ยอมรักษาให้กับคุณหลินทั้งๆ ที่รักษาได้ ผลที่ได้ก็คือพวกเขาดูหมิ่นคนอย่างคุณหลินสิครับ!”
สือควนพยักหน้า “ที่สำคัญที่สุดคือ ตระกูลซินไม่มีไตมาเปลี่ยนให้เขา ฉะนั้นพวกเขาไม่มีปัญญาที่จะรักษาได้หรอก ด้วยวิธีนี้ พวกเขาไม่มีโอกาสเลือกว่าจะรักษาให้หรือไม่ และพวกเขาก็จะโดนคุณหลินเกลียด ฮ่าๆๆ ข้าอยากจะรู้จริงๆ เลยว่าตระกูลซินจะเป็นอย่างไรต่อไป?”
พ่อลูกเลวสองคนวางแผนอย่างแยบยล แม้กระทั่งบทสนทนาในการใส่ร้ายผู้อื่นก็เตรียมพร้อมอย่างสมบูรณ์แบบ
ณ หอการแพทย์ตระกูลซินในขณะนี้ ซินยุ่นได้แต่ก้มหน้าก้มตารักษาคนไข้ และไม่มีทางรู้ว่าหายนะกำลังจะเกิดขึ้นกับเธอ
ในช่วงใกล้เที่ยงวัน เจียงชื่อก็ได้เข้ามาพร้อมกับตะกร้าของฝากในมือ
ซินยุ่นที่เห็นเขาก็พูดอย่างไม่คาดคิด “เจียงชื่อ คุณไม่ได้มาที่นี่นานมาก แล้ววันนี้ลมอะไรพัดคุณมา?”
เจียงชื่อวางตะกร้าของฝากลง
“ก่อนหน้านี้ผมไปเที่ยวต่างประเทศมา ก็เลยไม่ได้มาเรียนทักษะทางการแพทย์ครับ”
“แต่ตอนนี้ผมกลับมาแล้ว ผมก็เลยเอาของฝากมาให้คุณกับคุณลุง และมาเรียนเรื่องที่ผมเรียนค้างไว้ให้จบครับ”
“ช่วงนี้ เมื่อผมศึกษาเรื่อง ‘เข็มชี่แปดทิศ’ อย่างละเอียดเลยครับ แต่ผมรู้สึกว่าเนื้อหาที่เจอมันซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ มีหลายอย่างที่ผมยังไม่เข้าใจ ผมเลยอยากมาเรียนรู้กับคุณและคุณลุงเพิ่มครับ”
ซินยุ่นพยักหน้า
“งั้น รอฉันดูคนไข้คนนี้ให้เสร็จก่อนนะ เดี๋ยวฉันจะช่วยตอบคำถามของคุณ”
ในขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยอยู่นั้น เสียงบีบแตรรถยนต์ที่ยาวมากก็ดังขึ้น ทำให้ผู้คนที่อยู่รอบๆ หอการแพทย์ต่างก็พากันตกใจกันหมด
จากนั้นรถเฟอร์รารีสุดหรูคันหนึ่งก็ได้มาจอดอยู่ที่หน้าประตูหอการแพทย์
ประตูรถถูกเปิดออก
ผู้ช่วยลงจากรถและกางล้มออกเพื่อบังแดดที่ร้อนจ้าให้กับคนที่อยู่ข้างในรถ
ทันทีหลังจากนั้น ชายที่มีร่างผอมบางและใบหน้าเหี่ยวย่นได้ก้าวลงมาจากรถ
เขาคนนั้นก็คือ คุณหลิน!