จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 1024 สิงโตคำราม

เขาเหมือนสาวเชียร์เหล้าคนหนึ่ง ยืนตัวสั่นอยู่ข้างกายเจียงชื่อและรินเหล้าจนเต็มแก้วเป็นแก้วที่สาม

แม้จะกลัว แต่ในใจของฉางเซี่ยงตงก็ยังไม่ยอมรับ

เขามองเจียงชื่อด้วยสายตาเย็นชา : คุณดื่มเก่งนักใช่ไหม? แน่จริงก็ดื่มต่อสิ เหล้าแรงขนาดนี้ ฉันไม่เชื่อว่าคุณจะดื่มต่อไปได้ เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ตายก็ต้องมีอ้วก รอขายหน้าได้เลย

น่าเสียดาย เจียงชื่อไม่ได้ทำให้เขาสมปรารถนา

เจียงชื่อดื่มแก้วที่สามอย่างรวดเร็ว และไม่มีปฏิกิริยาใดๆทั้งสิ้น ยังไม่สะใจเลยด้วยซ้ำ

กระทั่งเขาโยนแก้วทิ้ง หยิบถ้วยน้ำแกงขึ้นมาหนึ่งถ้วย เทน้ำแกงทั้งหมดลงถังขยะ ก่อนจะสั่งให้ฉางเซี่ยงตงเทเหล้าที่เหลือทั้งหมดลงในถ้วยน้ำแกงนี้

 เทเลย!!! 

ฉางเซี่ยงตงไม่กล้าส่งเสียงสักแอะ เขารินเหล้าให้เจียงชื่ออย่างเชื่อฟัง

ขวดหนึ่งเทหมดแล้วยังไม่พอ ต้องรีบเปิดขวดที่สองแล้วเทลงไปในถ้วยน้ำแกงหมด

เหล้าชิงเหอต้าฉวี่ขวดครึ่งอยู่ในนี้หมด

เจียงชื่อยกถ้วยน้ำแกงขึ้นอย่างพอใจ สูดดมกลิ่นหอมที่โชยออกมาจากเหล้าและพูดอย่างดีใจ  เหล้าหอมขนาดนี้ น่าเสียดายที่ดื่มได้เพียงครั้งเดียว ไม่รู้ว่าวันหลังจะมีโอกาสได้ลิ้มรสอีกไหม 

 เฮ่อ มีเหล้าให้ดื่มในวันนี้พึงเมาวันนี้ หมดแก้ว! 

เขายกถ้วยน้ำแกงขึ้น

คราวนี้ สายตาทุกคู่จับจ้องเข้ามา คนจากโต๊ะด้านหลังมองไม่เห็น จึงขึ้นไปยืนบนเก้าอี้และมองมาทางนี้

ใจของทุกคนขึ้นมาอยู่ที่คอหอย

ได้ยินคำว่า ‘คอทองแดง’ มาตลอด แต่ไม่เคยได้เห็นกับตา วันนี้เจียงชื่อให้บทเรียนกับพวกเขาจริงๆ พวกเขาได้สัมผัสกับตัวเลยว่า ‘คอทองแดง’ เป็นยังไง

ดื่ม!!!

เจียงชื่อเงยหน้า มือยกถ้วยน้ำแกงและกรอกเหล้าชิงเหอต้าฉวี่หนึ่งถ้วยเต็มๆเข้าปาก

หอมหวาน สะใจ

เหล้านี้คือเหล้าอันดับหนึ่งในใต้หล้าที่แท้จริง!

เอื๊อก เอื๊อก เจียงชื่อดื่มจนหยุดไม่ลง

เขาดื่มไปหนึ่งนาทีรวด ถึงดื่มเหล้าชิงเหอต้าฉวี่ทั้งถ้วยใหญ่หมด

เจียงชื่อวางถ้วยน้ำแกงลงด้วยความพึงพอใจ ใช้แขนเสื้อเช็ดปากก่อนจะหัวเราะเสียงดังด้วยความพอใจ และความสำราญ

เสียงหัวเราะนั้นมีอานุภาพทะลุทะลวงสูงมาก

เสียงนั้นดังเข้าไปในหูของทุกคนจนแต่ละคนรู้สึกถูกกำราบ

ประหนึ่งสิงโตในป่าขึ้นคำรามบนที่สูง สัตว์เล็กต่างๆล้วนหมอบกราบยอมเป็นเบี้ยล่าง เจียงชื่อในตอนนี้เหมือนสิงโตที่ส่งเสียงคำราม พลังข่มของเสียงหัวเราะนั้นกำราบทุกคนในที่นี้ไว้ได้

ไม่มีใครกล้าท้าทายอำนาจของเจียงชื่ออีก

พวกเขารู้ดีว่าตัวเองเป็นเพียงสัตว์ตัวเล็กๆ ไม่มีวันต่อกรกับสิงโตน่ากลัวตัวนั้นได้

เจียงชื่อหายใจออกยาวๆ และหันมองฉางเซี่ยงตง  มีอีกไหม หัวหน้าฉาง 

ทุกคนพูดอะไรไม่ออก

ยังมีอีกไหม?

เหอะๆ นั่นเหล้าชิงเหอต้าฉวี่เจ็ดสิบห้าดีกรีเชียวนะ เหล้าที่แรงที่สุด ดื่มไปรวดเดียวสองขวดยังไม่พออีกเหรอ นายคิดว่ากำลังดื่มเบียร์ธรรมดาหรือไร

ฉางเซี่ยงตงส่ายหัวด้วยความกระอักกระอ่วน  หมดแล้ว หมดแล้วจริงๆ เหล้าดีที่ผมสะสมมาหลายปีมีแค่นี้ครับ 

เจียงชื่อพูดด้วยความไม่พอใจ  ยังดื่มไม่สะใจเลย น่าเสียดายจริงๆ 

เขาไม่ได้โกหก

ทุกคนเห็นเจียงชื่อท่าทางมีสติครบถ้วน ไม่มีวี่แววว่าเมาเลยสักนิด

ดื่มเหล้าชิงเหอต้าฉวี่ไปสองขวดแล้วยังไม่เมา แถมดูไม่เป็นอะไรเลย ยังไม่ต้องพูดถึงด้านอื่น แค่ด้านคอแข็งก็ชนะใจคนทั้งหมดในที่นี้

ดื่มเหล้าวันหน้า จะดวลกับเจียงชื่อไม่ได้เด็ดขาด

เจียงชื่อพูดกับฉางเซี่ยงตง  เอาล่ะสาวเชียร์เหล้า ที่นี่ไม่ต้องการคุณแล้ว คุณไปรินเหล้าให้โต๊ะอื่นเถอะ