จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 423 แข็งแกร่งอย่างไร้เหตุผล
ฉากนี้ทำให้ผู้คนประหลาดใจ
“นี่มันสถานการณ์อะไรกันเนี่ย?”
“เท้าลื่นงั้นเหรอ?”
“หากเท้าลื่นแค่คนเดียวก็พอว่า แต่นี่เท้าจะลื่นลงไปคุกเข่าทั้งสองคนในเวลาเดียวกันเลยเหรอ มันไม่น่าจะเป็นไปได้นะ?”
ใบหน้าของไอ้หนวดเซานั้นตกตะลึงขึ้นไปกว่าเดิม
“พวกแกกำลังทำอะไรน่ะ?” เขาตะโกน
เสือดาวที่ต้องการต่อต้านก็ถูกเจียงชื่อเตะกระเด็นกลิ้งออกจากสังเวียนไปที่ด้านล่างและเป็นลมล้มพับไป
จากนั้น เจียงชื่อจับหมาในขึ้นมาพร้อมกับมองผู้คนไปรอบๆ ด้วยสายตาที่เย็นชา
“ให้พวกนายก็แล้วกัน”
เขาโยนหมาในใส่กลุ่มฝูงชนด้วยท่าทางเย่อหยิ่ง ยอดฝีมืออันดับสามก็เป็นแค่ขยะที่ถูกเจียงชื่อโยนทิ้งไปตามใจชอบก็เท่านั้น
ในไม่กี่นาที การต่อสู้จบลง
ความแข็งแกร่งของชายผู้นี้เหนือจินตนาการของทุกคน
ทันใดนั้นก็มีเสียงปรบมืออย่างดุเดือดของผู้ชมที่อยู่ด้านล่างเวที ก่อนหน้านี้พวกเขาคิดว่าเจียงชื่อจะแพ้ ใครจะไปคิดล่ะว่าชายนี้จะแข็งแกร่งขนาดเอาชนะการแข่งขันแบบสองต่อหนึ่งได้ เขานี่มันเป็นสัตว์ประหลาดแน่ๆ
เจียงชื่อมองไปที่ไอ้หนวดเซา “ยังใครมีอีกไหม?ให้พวกเขาขึ้นมาพร้อมกันเถอะ”
ไอ้หนวดเซามองไปรอบๆ นักมวยผิดกฎหมายคนอื่นๆ ต่างพากันก้มหัวลง ไม่มีใครกล้าที่จะขึ้นไป
ต้องรู้ว่าพวกนี้มันก็แค่ผู้เล่นธรรมดา พละกำลังน้อยกว่าเสือดาวและหมาในตั้งไม่รู้เท่าไหร่ แม้แต่ยอดฝีมือก็ถูกจัดการไปอย่างง่ายดาย แล้วพวกเขาจะขึ้นไปหาเรื่องตายทำไมกัน?
“ไอ้พวกไร้ประโยชน์!”
ตอนนี้ชายคนเดียวที่สามารถจะมาต่อสู้กับเจียงชื่อได้ก็เหลือเพียงชายผู้ที่ได้อันดับหนึ่ง แต่ปัญหาคือตอนนี้ยังไม่สามารถหาวิธีเรียกเขาออกมาได้
เมื่อไม่มีทางเลือก ไอ้หนวดเซาจึงเดินมาหาเจียงชื่อและพูดว่า “ไอ้หนู นายน่ะถือว่าเป็นคนมีของ ตามฉันมา!”
เขาหันหลังและเดินจากไป
เจียงชื่อก้าวลงจากสังเวียน จากนั้นพาติงเมิ่งเหยนตามไอ้หนวดเซาไปอย่างติดๆ
พวกเขามาถึงที่โกดัง
ภายใต้คำสั่งของไอ้หนวดเซา คนงานดึงผ้าออก เผยให้เห็นเหล็กที่อยู่ด้านล่าง
“เหล็กพวกนี้เป็นสิ่งที่พวกนายต้องการใช่ไหม?”
ติงเมิ่งเหยนขึ้นไปดูและแน่นอนว่านี่เป็นสินค้าที่ติงจ้งอธิบายให้ซื้อ
“ใช่แล้ว!”
ไอ้หนวดเซาพูด “ตอนนี้จะทำการเซ็นสัญญาจากนั้นค่อยมาชำระเงินหลังจากเซ็นสัญญาเสร็จ ฉันจะเตรียมสินค้าเอาไว้แล้วสักช่วงบ่ายๆ พวกนายก็ค่อยเข้ามาเอาของ”
ติงเมิ่งเหยนโล่งใจ
แม้ว่าการเดินทางจะเป็นหลุมเป็นบ่อ แต่ก็จบลงด้วยดีอยู่ดี
เขาเซ็นสัญญากับไอ้หนวดเซา หลังจากก็ทำการยืนยันว่าไม่มีข้อผิดพลาดอะไร เขาก็จ่ายเงินและยืนยันตามเวลาว่าวันพรุ่งนี้บ่ายโมงจะสามารถเข้ามารับสินค้าได้
หลังจากขั้นตอนทั้งหมดเสร็จสิ้น ติงเมิ่งเหยนก็รีบออกจากโรงงานพร้อมกับเจียงชื่อ
สถานที่ที่เหมือนกับนรกเช่นนี้ ติงเมิ่งเหยนไม่สามารถทนอยู่ได้อีกต่อไป
หลังจากที่พวกเขาจากไป ฉื่อหู่ก็ได้พูดขึ้นมาว่า “พี่ชาย พวกเขาต้องการสินค้ามากกว่าที่เรามีถึงสองเท่า เรามีสินค้ามากมายขนาดนั้นที่ไหนกัน?”
ไอ้หนวดเซาเยาะเย้ย “ให้ไปครึ่งเดียวก็พอ ส่วนที่เหลืออีกครึ่งหนึ่งก็เอาของที่ด้อยกว่าไปเสริม”
“เอ๋?แล้วถ้าพวกเขาดูออกจะทำอย่างไร?”
“ถ้าดูออกล่ะก็…” ไอ้หนวดเซาพูดด้วยรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์ “แกไปเอา’กุ่ยหนัน’ออกมา ขังไปซะนาน ถึงเวลาที่เขาควรจะออกมาหาอาหารได้แล้ว”
กุ่ยหนันคือชายอันดับหนึ่งที่อยู่ในการจัดอันดับมวยเถื่อนใต้ดิน
ผู้ที่ยังไม่เคยพ่ายแพ้จนถึงตอนนี้
นี่คือฝันร้ายของนักสู้ทุกคน มันมีการดำรงอยู่เหมือนผี ดุร้ายและน่าสะพรึงกลัว
ฉื่อหู่กลืนน้ำลาย “พี่ชาย มันดีแล้วเหรอ?หากปล่อยออกมาล่ะก็ คงมีชีวิตไม่น้อยเลยที่ต้องเสียไป”
ไอ้หนวดเซาหัวเราะ “กลัวอะไรล่ะ?ให้ไปทำก็ไปทำซะ”
“ครับ”
ฉื่อหู่ไม่กล้าที่จะพูดอะไรต่อ เขาหันหลังกลับและทำตามคำสั่งของไอ้หนวดเซา
ไอ้หนวดเซาบ่นพึมพำกับตัวเอง “เจียงชื่อ พรุ่งนี้นายจะได้รู้ว่าอะไรที่เรียกว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคน!ติงเมิ่งเหยน ฉันจะต้องได้มาอย่างไม่ต้องสงสัยเลยล่ะ!”