จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 503 หนึ่งพันล้านเพื่อซื้อตับ

1 พันล้าน เป็นตัวเลขที่ทุกคนในงานต่างก็คาดไม่ถึงจริงๆ ถึงกับใช้เงิน 1 พันล้านเพื่อแลกกับตับมนุษย์ชิ้นหนึ่ง ปฏิเสธไม่ได้ว่าคนมีเงินมันช่างเอาแต่ใจจริงๆ !

ใบหน้าของสือเหวินปิ่งซีดเซียวทันที

การมาหนานเฉิงในครั้งนี้เขานำเงินมาทั้งหมด 1พันล้านเท่านั้น ก่อนหน้านี้ยังใช้เงินหลายสิบล้านในการซื้อสร้อยคอปลอมด้วย บอกได้ว่าถ้ายอดมันไปถึง 1 พันล้าน สือเหวินปิ่งไม่มีปัญญาจ่ายแล้วจริงๆ

เขาหันศีรษะแล้วมองไปที่เจียงชื่ออย่างกะทันหัน “ไอ้หนุ่ม ข้าไม่รู้หรอกนะว่าเองมีเงินจริงหรือไม่ แต่บอกไว้ก่อน ข้าไม่มีเงิน 1 พันล้านนี้หรอก!”

“ถ้าเองแค่จะปั่นราคาคนอื่น ขอโทษด้วยนะ เองมาผิดทางแล้ว”

เจียงชื่อยิ้มจางๆ และพูดอย่างแผ่วเบาว่า “ใครล่ะที่เอาแต่พูดว่าใครมีเงินมากกว่า? เก่งนักไม่ใช่เหรอ? ทำไม หรือว่าตระกูลสือของคุณมีปัญญาเท่านี้เหรอ?”

สือเหวินปิ่งโกรธจนสุดขีด

เขาแพ้เจียงชื่อในทักษะทางการแพทย์ก็แล้วไป แต่นี่เขายังต้องแพ้เรื่องเงินให้กับเจียงชื่ออีกด้วย ตอนนี้ศักดิ์ศรีของเขาไม่เหลือแล้วจริงๆ

ต่อหน้าเจียงชื่อ เขายังหน้าเงยหน้าขึ้นได้อย่างไร?

แต่ถึงอย่างนั้น เขาไม่เชื่อว่าเจียงชื่อมีเงินนี้จริงๆ

“เจียงชื่อ เองอย่าได้ใจไป!”

“เองคิดว่าจะเอาเงิน 1 พันล้านมาพูดเล่นได้งั้นเหรอ?”

“เงินก้อนโตขนาดนี้เองจะไปเอามาจากไหน? อย่าลืมสิว่าเองเพิ่งควักเงิน 200 ล้านเพื่อซื้อเข็มเทพเปี่ยนเชวี่ยไป แล้วตอนนี้เองยังมีเงินซื้อตับได้ที่ไหนกัน?”

เจียงชื่อมองไปที่สือเหวินปิ่งด้วยสายตาที่ไม่อาจอ่านใจได้

ผ่านไปสักพัก เขาก็ส่ายหัวพูดว่า “กบในกะลาที่ว่ากันนั้นพูดถึงคนอย่างคุณจริงๆ นะ! 1 พันล้านเยอะตรงไหน? เหอะๆ สำหรับผมแล้ว เงิน 1 พันล้านไม่ได้ทำให้ขนหน้าแข้งร่วงหรอก!”

“อวดดี! อวดให้เต็มที่ไปเลย!”

สือเหวินปิ่งไม่เชื่อว่าเจียงชื่อจะมีเงินเยอะขนาดนี้

เจียงชื่อจึงไม่อยากเถียงกับใครอีก สำหรับคนแบบนี้พูดด้วยลมปากมันไร้ความหมาย ต้องเอาเงินออกมาจริงๆ เท่านั้นถึงจะทำให้เขาเชื่อได้

หลังจากพิธีกรนับถอยหลังจนหมดเวลา ไม่มีใครกล้าเสนอราคาเพิ่มอีก

ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว เงิน 1 พันล้านก้อนโตขนาดนี้ เศรษฐีในงานประมูลทุกคนไม่มีใครมีปัญญาจ่ายหรอก

จากนั้นพิธีกรก็ประกาศว่า “ยินดีกับสุภาพบุรุษท่านนี้อีกครั้งนะครับ คุณเป็นเจ้าของตับสดชิ้นนี้แล้วครับ และตอนนี้ รบกวนคุณชำระเงินด้วยนะครับ”

และคราวนี้ ไม่มีใครกล้ามองเจียงชื่อด้วยสายตาที่ดูถูกเขาอีก แต่สายตาของทุกคนที่มองเจียงชื่อกลับเต็มไปด้วยความกังวลใจและความคาดหวัง เพราะนานแล้วที่ไม่มีใครกล้าจ่ายเงินก้อนโตขนาดนี้

ทุกคนต่างก็อยากเห็นภาพของการชำระเงินอันมหาศาลนี้

และเจียงชื่อก็ไม่ได้ทำให้ทุกคนผิดหวัง

เขาทำเหมือนก่อนหน้านี้ ใส่บัตรทองม่วงมังกรฟีนิกซ์เข้าไปในช่องเสียบการ์ด และหลังจากการดำเนินการครู่หนึ่ง เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นอีกครั้ง ‘การชำระเงินสำเร็จ’

เป็นครั้งที่สอง ที่การชำระเงินสำเร็จ

ซึ่งแตกต่างจากการลองน้ำจิ้มในครั้งแรกมาก เพราะครั้งนี้เงินมหาศาลที่เจียงชื่อจ่ายออกไปอย่างไม่ลังเล จึงทำให้ทุกคนรู้แล้วว่าเขาต้องเป็นมหาเศรษฐีอย่างแน่นอน

รวย รวยจริงๆ !

เงินเป็นพันล้านเอาออกมาอย่างไม่ต้องลังเล

แต่สิ่งที่น่ากลัวกว่านั้นคือ คนที่รวยขนาดนี้แต่กลับแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าถนนคนเดินที่มีราคาไม่ถึงหลักร้อยด้วยซ้ำ บอกได้คำเดียวว่าคนรวยสมัยนี้ ‘ถ่อมตัว’ จริงๆ

จากนั้นพิธีกรมอบหมายให้เจ้าหน้าที่จัดเก็บตับมนุษย์ชิ้นนั้นให้ดีแล้วมอบให้กับเจียงชื่อ

ในเวลาเดียวกัน เศรษฐีหลายคนในที่ประมูลต่างเข้ามายื่นนามบัตรให้กับเจียงชื่อและแสวงหาโอกาสเพื่อทำความรู้จักกับเขา

แม้พวกเขาจะไม่รู้ว่าเจียงชื่อเป็นใคร และไม่รู้ว่าเจียงชื่อทำงานเกี่ยวกับอะไร แต่สิ่งที่พวกเขามั่นใจก็คือเจียงชื่อต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน

ไม่จำเป็นต้องสงสัยอยู่แล้ว เพราะคนธรรมดาจะมีปัญญานำเงิน 1พันล้านออกมาได้อย่างง่ายดายได้อย่างไร?