จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 633 อุบัติเหตุ
ค่ำคืนนี้ หนาวเป็นพิเศษ
เจียงชื่อเงียบ ไม่ได้ถามอะไรเพิ่มแม้แต่คำถามเดียว เขารู้จักนิสัยของซุนจ้ายเย้นเป็นอย่างดี ถ้าไม่ได้มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ ซุนจ้ายเย้นไม่มีวันบอกข่าวนี้กับเขา
ในเมื่อพูดแล้ว แสดงว่าเป็นความจริง
ดังนั้นจึงไม่ต้องถามอะไรมากมาย
เทพแห่งสงครามชูร่า ผู้ชายที่แข็งแกร่ง วินาทีนี้ดวงตาแดงก่ำ จมูกเริ่มรู้สึกแสบขึ้นมา การสูญเสียคนสนิทอีกครั้งทำให้เขาหายใจไม่ออก
“ลูกพี่? ลูกพี่ยังโอเคอยู่ไหม?”
“ลุงเฉิง ตอนนี้อยู่ที่ไหน?”
“โรงพยาบาลประชาชนที่หนึ่งแห่งเมือง”
ปิ๊ป ตัดสาย เจียงชื่อเงยหน้าขึ้น ให้น้ำตาไม่ไหลลงมา
ความเป็นจริงเขาดูออกมานานแล้วว่าสุขภาพของเฉิงไห่ย่ำแย่ อยู่ได้อีกไม่นาน เขาในฐานะหมอรู้ดีว่าตอนนี้อาการของเฉิงไห่เป็นยังไง
แม้แต่เจียงชื่อเองก็ไม่สามารถทำอะไรได้
ทั้งที่รู้ว่าไม่ช้าก็เร็ววันนี้ต้องมาถึง แต่ตอนที่วันนี้มาถึงจริงๆ กลับยากที่จะยอมรับ
“ที่รัก…”
ติงเมิ่งเหยนโอบกอดเจียงชื่อ
หลายต่อหลายครั้ง ที่ติงเมิ่งเหยนต้องการความปลอบโยนจากอ้อมกอดของเจียงชื่อ นี่เป็นครั้งแรก ที่เธอมอบความอบอุ่นให้เจียงชื่อ
สำหรับเจียงชื่อแล้ว เฉิงไห่คือคนที่เขาสนิทเหมือนคุณปู่
การตายของเฉิงไห่ ต้องสร้างบาดแผลที่ยากจะหายให้กับเจียงชื่อแน่นอน เป็นบาดแผลที่อยู่ตลอดชีวิต
“ผมไปโรงพยาบาลก่อน”
“ระวังตัวด้วยนะคะ”
เจียงชื่อออกไปจากบ้าน ขับรถไปยังโรงพยาบาลประชาชนที่หนึ่งแห่งเมือง หลังจากไปถึง ภายใต้การเดินนำของซุนจ้ายเย้น มาถึงห้องพักผู้ป่วยของเฉิงไห่
เฉิงไห่ในตอนนี้ นอนอยู่บนเตียงอย่างสงบสุข ไม่เคลื่อนไหว คล้ายกำลังนอนหลับ
แต่ทุกครั้งต่างรู้ดี นอนหลับครั้งนี้ ไม่มีวันตื่นขึ้นมาอีกตลอดชีวิต
ข้างเตียง เฉิงดันถิงร้องไห้จนตาบวม
เธอที่เป็นผู้หญิงแข็งแกร่ง ยากที่จะแสดงด้านที่’อ่อนโยน’ของตนออกมาต่อหน้าคนอื่น ตอนที่สูญเสียญาติสนิท ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งแค่ไหน ก็ไม่สามารถควบคุมการปลดปล่อยอารมณ์ได้
น้ำตา กลายเป็นวิธีการระบายที่ดีที่สุด
เจียงชื่อเดินไปข้างเตียง มองร่างของเฉิงไห่ที่’นอน’อยู่นั้น อยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่กลับพูดไม่ออก
สุดท้าย เขาทำได้เพียงโอบหลังเฉิงดันถิง
คนตายได้ตายไปแล้ว จะทำอะไรได้?
หมอบอกว่า:”คุณเฉิงไห่เป็นมะเร็งขั้นสุดท้าย เพราะกินยาไม่ทัน ร่วมกับอากาศหนาว โมโห และปัจจัยอื่นๆทำให้ตายกะทันหัน”
เจียงชื่อขมวดคิ้วเล็กน้อย “ทำไมถึงกินยาไม่ทัน?”
ซุนจ้ายเย้ยเดินมาแล้วพูด:”จากที่พยานเล่า ลุงเฉิงตายบนถนน ห่างจากบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งไม่ไกล ยาของคุณลุง และโทรศัพท์ตกอยู่บนพื้น”
“จากการคาดการณ์ ลุงเฉิงน่าจะอาการกำเริบกะทันหัน ลงจากรถเพื่อกินยา แต่สุดท้ายล้มลงจึงทำให้ตาย”
“จากการตรวจสอบที่เกิดเหตุ ไม่มีการร่องรอยการต่อสู้แต่อย่างใด บนตัวลุงเฉิงก็ไม่มีบาดแผล ดังนั้นน่าจะใช่ถูกคนอื่นทำร้าย เป็นแค่อุบัติเหตุเท่านั้น”
เจียงชื่อปรับอารมณ์
บอกว่าเป็นอุบัติเหตุ ความเป็นจริงไม่น่าจะใช่อุบัติเหตุ ถ้าหากเจียงชื่อระมัดระวังหน่อย ส่งคนคอยอยู่กับเฉิงไห่ตลอดเวลา บางทีอุบัติเหตุในคืนนี้ก็ไม่เกิดขึ้นแล้ว
แต่ว่าเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว พูดอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์แล้ว
ทำได้เพียงถอนหายใจ
เวลานี้ ภายในห้องทำงานของประธานกรรมการบริษัทอสังหาริมทรัพย์หรงกวาง
เหยียนไคเหวินเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ทั้งหมดให้ประธานกรรมการจูหยุนเฉียงฟัง ทำให้จูหยุนเฉียงอารมณ์ดีมาก
“ไคเหวิน เรื่องนี้นายทำดีมาก ไอ้สารเลวเจียงชื่อกล้าทำลายเรื่องดีๆของฉัน ฉันจะทำให้มันเจ็บปวดและสิ้นหวัง!”