จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 651 รวบรวมกองกำลังพิทักษ์ทั้งหมด
ปัง!!!
เจียงชื่อโยนศัตรูคนหนึ่งไปกระแทกกับกำแพงโดยตรง ทั้งยังลากตัวไปสองสามเมตร ทำให้ทั้งหน้าของคนคนนั้นขูดกับกำแพงจนเกือบเรียบ
เจียงชื่อในเวลานี้โชว์ให้เห็นเขี้ยว ทำให้คนคนนั้นมีประสบการณ์กับอะไรที่เรียกว่า ‘เทพแห่งสงครามชูร่า’
น่ากลัว!
ยิ่งใหญ่!!
ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้!!
มีศัตรูไม่น้อยแค่เห็นเจียงชื่อก็ตกใจจนลุกไม่ขึ้น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการต่อสู้กับเขา สายตาคู่นั้นก็สามารถทำให้อีกฝ่ายตกใจจนแข้งขาอ่อนจนไม่สามารถเดินได้
ชายคนนี้ ช่างน่ากลัวจริงๆ
ก็ต้องยกย่องถึงพลังต่อสู้ของพวกรังไวเปอร์หน่อย ถ้าเป็นนักเลงคนอื่น คงจะถูกพลังต่อสู้อันน่ากลัวของเจียงชื่อจัดการไปทุกนาทีแล้ว
ทว่าคนกลุ่มนี้กลับยังสามารถอดทนได้เกือบสิบนาที
ยังไงทุกคนก็เคยมีประสบการณ์ในการกระทำผิด พลังต่อสู้ของคนพวกนี้มารวมกัน ก็ถือว่ายังแข็งแกร่งอย่างมาก
งูพิษสิบสามที่เป็นหนึ่งในคนกลุ่มนี้ยิ่งผู้ต่อสู้อันบ้าคลั่งที่มีชื่อเสียงในใต้ดิน
ทว่าต่อให้เป็นคนกลุ่มแบบนี้ ก็ยังไม่สามารถต้านทานการจู่โจมของเจียงชื่อได้ งูพิษสิบสามต่างล้มกันเป็นแถว ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่สามารถลุกขึ้นยืนได้
ขงกวางเจ๋อที่อยู่บนตึกใหญ่ไกลๆ เห็นฉากนี้ ก็รู้สึกตกใจจนตาค้างปากค้าง
“ใช้กำลังของตัวเองทำลายล้างพวกพ้องนับร้อยของฉันเหรอ?”
“เจียงชื่อ แกเป็นคนหรือผีกันแน่?”
เลือดของขงกวางเจ๋อร้อนรุ่มขึ้นมา เขาเลียริมฝีปากพลางพูด “เยี่ยมมาก แค่ฆ่าคนแบบนี้ตายไปถึงจะคุ้มค่า ทำให้ชีวิตของฉันก้าวข้ามอีกขั้น!”
ขงกวางเจ๋อกดโทรออกโดยไม่ลังเลเลยสักนิด ทุ่มพลังสุดท้ายที่เหลือของตนเองกับการต่อสู้
ไม่นาน สนามต่อสู้ก็มีคนปรากฏขึ้นอีกห้าสิบคน
ห้าสิบคนนี้คือบุคคลดีเด่นที่ขงกวางเจ๋อคัดเลือกมาเป็นอย่างดี พลังการต่อสู้ของทุกคนเก่งกาจอย่างมาก พลังต่อสู้ของพวกเขาที่รวมกันแล้วแข็งแกร่งกว่าหนึ่งร้อยคนก่อนหน้านี้
มีพวกเขาดำรงอยู่ เชื่อว่าเจียงชื่อต้องไม่มีวิธีใดที่จะชนะอยู่แล้ว
ห้าสิบคนนี้ต่อให้ฆ่าเจียงชื่อให้ตายไม่ได้ แต่จะฝ่าเข้าไปในห้องแล้วลากตัวพวกเฉิงดันถิงออกมา เชื่อว่าน่าจะไม่มีปัญหาอะไร
ขงกวางเจ๋อยิ้มพูดด้วยน้ำเสียงมีความสุข “คนที่บีบให้ฉันมาถึงขั้นนี้ได้ยังไม่เคยมีมาก่อน เจียงชื่อ แกเป็นคนแรกที่บีบบังคับให้ฉันต้องใช้ท่าไม้ตาย ตายในมือของกองกำลังยอดฝีมือของฉันได้ แกคงไม่ปรักปรำแล้ว”
ทางฝั่งโน้น การต่อสู้ยังคงต่อเนื่อง
เจียงชื่อยืนอยู่ที่เดิม แล้วควักบุหรี่หนึ่งมวนออกมาใหม่ แล้วค่อยๆ สูบ
มองห้าสิบคนที่ปรากฎขึ้นมาอีกครั้ง เจียงชื่อไม่ได้ทำสีหน้าหวาดกลัวเลยสักนิด
เขายังอดทนไหว
ต่อให้เขาต่อสู้จนหายใจหอบ ต่อให้เขาต้องบาดเจ็บไม่น้อยเพราะปกป้องบ้านที่จะไม่ถูกลื้อ แต่เกิดเป็นเทพแห่งสงครามชูร่า อีกไกลกว่าจะได้เวลายอมแพ้
ห้าสิบคนล้อมรอบเข้าไว้
หนึ่งในนั้นตะโกนขึ้น “เจียงชื่อ ความสามารถของแกไม่เลวจริงๆ แต่ก็คงถึงแค่นี้ วันนี้แกกับคนในบ้าน ห้ามรอดชีวิตแม้แต่คนเดียว!”
เจียงชื่อพ่นควันออกจากปากยาวๆ แล้วเงยหน้ามองอีกฝ่าย “แกมั่นใจในตัวเองขนาดนี้เลยเหรอ?”
“แน่นอน จะไม่ปิดบังแก พวกเราเป็นนักโทษที่ฆ่าคนอยู่หลายคดี ไม่เคยสนใจว่าฆ่าไปกี่คน”
“ตอนที่เรารับเงินมา เจียงชื่อ ชีวิตของแกจบแล้ว
“วันนี้ต่อให้ราชาแห่งสวรรค์จะมา ก็ช่วยแกไม่ได้!”
ยังไม่ทันพูดจบ แค่เห็นรถตำรวจมากมายขับมาจากที่ไม่ไกล
คนของรังไวเปอร์ต่างก็เงิบไปทันที
ตามหลักแล้วน่าจะเป็นไปไม่ได้หรือเปล่า
พวกเขาปิดกั้นเส้นทางละแวกนี้ไปหมดแล้ว ตำรวจมาถึงปุ๊บ พวกเขาจะได้รับข่าวสารทันที จะได้ถอยทัพตั้งแต่เนิ่นๆ
พวกเขาจะไปรู้ได้ยังไง คนพวกนั้นที่คอยรับผิดชอบเฝ้าเส้นทางละแวกนี้ถูกคนที่ซุนจ้ายเย้นส่งมาเก็บหมดแล้ว