จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 681 การตรวจสอบและเก็บข้อมูลผ่านเกณฑ์
สายตาของพนักงานตรวจสอบนั้นเต็มไปด้วยความเย็นชา หลังสบตากับเขาไป หลัวเฟิงก็รู้สึกเหมือนตัวเองได้ตกลงไปในถ้ำน้ำแข็งที่ไร้ที่กั้น หนาวเย็นตั้งแต่หัวจรดเท้า
“อะแฮ่ม คือว่า ข้อมูลอยู่ตรงนี้ครับ”
หลัวเฟิงยื่นเอกสารข้อมูลไป พนักงานตรวจสอบนั้นเป็นคนที่ค่อนข้างหยิ่ง วางท่าเหมือนจะไม่ยอมหันมามองเขาเลย
ในตอนที่พนักงานตรวจสอบจะรับเอกสารไปนั้น มือของเจียงชื่อก็มาวางอยู่ตรงเอกสารเบาๆ
“หือ?”
พนักงานตรวจสอบโมโหแล้ว ทำไมถึงมีการก่อความวุ่นวายแบบนี้ด้วย?
แต่พอเขาหันไปมองเจ้าของมือที่ยื่นเข้ามา แล้วเขาก็ถึงกับช็อกไปเลย
ผู้บริหารระดับสูงของเขตเจียงหนาน?!
พนักงานตรวจสอบรู้จักเจียงชื่ออยู่แล้ว เขาพบหน้ากับเจียงชื่อในโอกาสต่างๆ มาตั้งไม่รู้เท่าไหร่แล้ว แค่เจียงชื่อมักนั่งอยู่ในมุมตลอด เขาจึงมักจะมองข้ามไป
เขาจะไปนึกถึงได้ยังไงล่ะว่าผู้บริหารระดับสูงของเขตเจียหนานจะมาในที่แบบนี้ได้
และสิ่งที่เกินคาดมากกว่านั้นก็คือ เจียงหนานไปนั่งอยู่ในมุม
พนักงานตรวจสอบหน้าซีดไปเลย แล้วพึมพำอยู่ในใจว่า :หรือเรื่องที่เกิดขึ้นลับหลังจะถูกรู้เข้าซะแล้ว?
ได้ยินแค่เจียงชื่อพูดด้วยรอยยิ้มว่า “นี่คือข้อมูลที่บริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งของเราจัดทำขึ้นจากความทุ่มเท คุณต้องตรวจดูให้ละเอียดเลยนะครับว่ามีคุณสมบัติมากพอที่จะซื้อมั้ย คุณต้องให้คำตอบอย่างยุติธรรมนะครับ”
เมิ่งเหวินทีนั่งอยู่ทางนั้นได้มองบนใส่เขาไปทีหนึ่ง
ในความคิดของเมิ่งเหวิน ทุกอย่างที่เจียงชื่อทำไปนั้นมันไม่มีความหมายอะไรเลย แล้วยังจะมาพูดจาเลอะเทอะอะไรอีก?
มันมีประโยชน์เหรอ?
เมิ่งเหวินพูดเยาะเย้ยออกมา “คนเขาก็ต้องมีหลักในการประเมินของตัวเองอยู่แล้ว คุณก็ไม่ต้องพูดอะไรให้มากความแล้ว”
พนักงานตรวจสอบสั่นไปทั้งตัว ทำไมยังมีคนกล้าพูดแบบนี้กับผู้บริหารระดับสูงอีก?
ไม่ต้องคิดก็รู้ ต้องเป็นเพราะยังไม่รู้ฐานะที่แท้จริงของเจียงชื่อแน่นอน ไม่อย่างนั้น ด้วยฐานะของเมิ่งเหวินจะไปกล้าพูดแบบนั้นกับเจียงชื่อได้ยังไง?
พนักงานตรวจสอบรับเอกสารไปอย่างระมัดระวัง แล้วเริ่มทำการตรวจสอบอย่างละเอียดลออ
ในตอนนี้หลัวเฟิงก็ได้รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง เขารู้สึกว่าความไม่ชอบใจในแววตาของพนักงานตรวจสอบได้หายไปแล้ว ความรู้สึกที่ทำตัวสูงส่ง รังแกคนที่อ่อนแอกว่าได้หายไปแล้ว
แต่ท่าทางของพนักงานตรวจสอบกลับดูระส่ำระสายไปเลย
นี่เขารู้สึกไปเองรึเปล่านะ?
แต่ทำไมมันถึงได้เหมือนจริงขนาดนั้น?
ทุกคนที่อยู่ในนั้นต่างตั้งหน้าตั้งตารอคอยคำตอบจากพนักงานตรวจสอบ ถึงแม้จะรู้กันอยู่แล้วว่าผลมันจะออกมายังไงแต่ว่าพวกเขาก็ยังอยากได้ยินคำตอบนี้ด้วยหูของตัวของอยู่ดี
บางที นี่อาจจะเรียกว่าไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา?
หลังจากที่ทำการตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว พนักงานตรวจสอบก็พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม แล้วยื่นเอกสารข้อมูลให้หลัวเฟิงด้วยสองมือ มันก็ทำให้หลัวเฟิงประหลาดใจนิดนึง ทำไมจู่ๆ ก็เปลี่ยนเป็นคนขี้เกรงใจได้ขนาดนี้?
เมื่อกี้ยังทำตัวดูถูกเหยียดหยาม ไม่อยากสนใจเขาเลยไม่ใช่รึไง?
แล้วก็ได้ยินพนักงานตรวจสอบพูดออกมาว่า “ผมได้ตรวจสอบวัตถุดิบดูหมดแล้ว สัญญาของทั้งสองฝ่ายผมก็ตรวจแล้วตอนนี้ผมจึงขอประกาศว่า บริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งมีคุณสมบัติที่จะกว้านซื้อได้ การกว้านซื้อในครั้งนี้มีผลทันที!”
ตูม!
ตอนแรกเมิ่งเหวินก็กำลังใช้มือเท้าคางอยู่ พอได้ยินคำตอบที่ออกมาแบบนั้นแล้ว เขาก็เสียหลักจนคางกระแทกไปที่โต๊ะอย่างจัง เกิดเป็นเสียงที่ดังสนั่นหวั่นไหว
เจ็บจนเขาถึงกับร้องโอ้ยๆ ออกมา
แต่มันไม่ใช่ประเด็นสำคัญ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ———คุณสมบัติของบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งใช้ได้ ถูกกฎหมายด้วย
นี่มันไม่เหมือนกับแผนที่วางไว้เลยสักนิด!
เมิ่งเหวินจ้องเขม็งไปที่พนักงานตรวจสอบ “นี่แกตรวจยังไงของแก? ทำเป็นรึเปล่าห๊ะ?”
พนักงานตรวจสอบจ้องมองเมิ่งเหวินด้วยสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์ “ทำไมครับ คุณรู้สึกไม่พอใจในการทำงานของผมอย่างนั้นเหรอ? หรือคุณจะลองมาตรวจดูหน่อยมั้ยครับ?”