จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 925 เรื่องความรัก

 พี่คะ พี่ตัดสินใจแล้วจริงๆ เหรอ? 

 อื้ม 

 งั้นหนูขอไปด้วยคนนะ 

ติงหงเหย้าผงะไปสักพักแล้วหันมองไปที่ติงจื่อยวี่น้องสาวของเขา  สถานที่แบบนั้นอันตรายเกินไป เธอไม่ต้องไปจะดีกว่า จะได้ไม่ต้องลำบากไปด้วย 

ติงจื่อยวี่ตอบ  ก็เพราะอันตรายไงคะ หนูถึงต้องไปด้วย อีกอย่างหนูจะบอกแฟนหนูถังแหวนโม่ให้เตรียมการไว้ก่อน หากเกิดอะไรขึ้นจริงๆ หนูจะให้เขามาช่วยพี่ได้ 

ติงหงเหย้ารู้สึกซาบซึ้งใจมาก

 งั้นเราไปด้วยกัน 

โดยที่ไม่รอช้า จากนั้นทั้งสองก็ตรงไปที่วิลล่าสุดหรูของลูกชายคนโตของตระกูลจ้าว

เมื่อไปถึงใกล้บริเวณนั้น ทั้งสองก็ถูกหยุดลง หลังจากแจ้งชื่อให้กับรปภ. แล้ว ข้อความของทั้งสองก็ถูกส่งเข้าไปในวิลล่า และหลายนาทีหลังจากนั้น รปภ. ก็กลับมา

 คุณนายน้อยแจ้งมาว่า ท่านอนุญาตให้ติงหงเหย้าเข้าไปคนเดียวเท่านั้นครับ 

ติงหงเหย้าพยักหน้าแล้วพูดกับติงจื่อยวี่  งั้นเธอรอพี่ที่นี่ ห้ามไปไหนนะ 

ติงจื่อยวี่ตอบ  พี่คะ พี่ต้องระวังตัวให้ดีนะ 

ทั้งสองได้แยกจากกัน

ภายใต้การนำของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ติงหงเหย้าก็มาถึงที่ประตูวิลล่า จากนั้นเขาก็ผลักประตูเดินเข้าไป

ทันทีที่เข้าไปในประตู เขาก็เห็นห้องโถงหรูหราสไตล์ยุโรป ทั้งห้องส่องสว่างและกว้างขวางมาก โคมไฟคริสทัลขนาดใหญ่แขวนอยู่เหนือศีรษะ และทั้งสองด้านยังมีมังกรกับนกฟีนิกซ์ที่แกะสลัก ซึ่งดูแล้วไม่ต่างอะไรกับพระราชวังเลย

บ้านแบบนี้ มีแต่มหาเศรษฐีเท่านั้นที่สามารถซื้อและอาศัยอยู่ได้

ต่อให้เป็นติงหงเหย้าก็ยังไม่มีสิทธิ์ที่จะอาศัยอยู่ในวิลล่าระดับนี้

เขายืนอยู่ในห้องรับแขก ส่วนยามรักษาความปลอดภัย แม่บ้านและคนใช้ ทุกคนต่างก็ออกจากในบ้าน เหลือไว้แค่ติงหงเหย้าเพียงลำพัง

เขาได้แต่รออย่างเงียบๆ

ไม่มีครั้งไหนที่เขาเคยตั้งหน้าตั้งตารอการปรากฏตัวของเผิงหย่าหลิงเหมือนกับครั้งนี้มาก่อน

ในอดีตเขาเกลียดเผิงหย่าหลิงและรู้สึกเหลือทนมาก เขาหวังว่าในชีวิตนี้จะไม่ได้เจอกับผู้หญิงคนนี้อีกด้วยซ้ำ แต่กาลเวลามันผ่านไป ตอนนี้เขาจำเป็นต้องพึ่งพาเผิงหย่าหลิงถึงจะเอาชนะเจียงชื่อได้

เขาจนปัญญาแล้วจริงๆ

ก๊อก แก๊ก ก๊อก แก๊ก!! เสียงฝีเท้าดังขึ้นเรื่อย ๆ ซึ่งเป็นเสียงใสๆ ของรองเท้าส้นสูงที่กระทบกับพื้น

ติงหงเหย้าเงยหน้าขึ้นและได้เห็นคนที่เขาคาดหวังจะเจอ

เผิงหย่าหลิง

เธอสวมชุดเดรสปาดไหล่และค่อยๆ ก้าวลงบันไดเหมือนกับเจ้าหญิงคนหนึ่ง มือของเธอจับราวบันไดแล้วเดินเข้ามาหาติงหงเหย้าทีละก้าว

เผิงหย่าหลิงดูแลตัวเองเป็นอย่างดี

ทั้งผิวหน้าและผิวกายของเธอดูขาวเนียนมาก การแต่งตัวก็เหมือนสาวน้อยสวยใส ซึ่งดูไม่ออกเลยว่าเธออายุมากกว่าสามสิบแล้ว

คนที่ไม่รู้จักเธออาจคิดว่าเธอแค่อายุยี่สิบต้นๆ เท่านั้น

เมื่อเสียงฝีเท้าหยุดลง

ทั้งสองสบตากัน

ซึ่งนัยน์ตาของเผิงหย่าหลิงนั้นมีอารมณ์ที่ซับซ้อนมาก มีทั้งความสุข ความสับสน ความเกลียดชัง และความโศกเศร้า

กี่ปีแล้ว เธอหลงรักติงหงเหย้าคนนี้มาตั้งกี่ปีแล้ว

ในที่สุด ผู้ชายคนนี้ก็ยอมมาหาเธอจนได้

 คุณ มาจนได้นะ 

 คุณรู้ไหมว่าฉันอยู่คนเดียวใน ‘วังอ้างว้าง’ แห่งนี้มานานแค่ไหน? ฉัน รู้สึกอ้างว้างแค่ไหนคุณรู้ไหม? 

ติงหงเหย้าพูดอย่างเฉยเมย  ที่ผมมาหาคุณในวันนี้ ไม่ใช่เพราะผมชอบคุณ แต่ผมมาเพราะมีเรื่องอยากจะรบกวนให้คุณช่วย 

เป็นคำพูดที่ตรงประเด็นและไร้ซึ่งความเยื่อใยมาก

แต่ติงหงเหย้าก็รู้ซึ้งถึงนิสัยของเผิงหย่าหลิง ณ เวลานี้ไม่ใช่เวลามาโกหกเธอเรื่องความรัก เผิงหย่าหลิงเป็นคนที่อ่อนไหวง่าย ยิ่งโกหกเธอ เธอก็ยิ่งทนไม่ได้

การที่เผิงหย่าหลิงชอบติงหงเหย้านั้น ก็เพราะนิสัยและบุคลิกแบบนี้ของเขา

ดังนั้น เมื่อได้ยินคำพูดที่ไร้ซึ่งความรู้สึกของติงหงเหย้าแล้ว เผิงหย่าหลิงไม่เพียงแต่ไม่โกรธเขา แต่กลับยิ้มตอบ

 ดีเลย 

 หงเหย้า ฉันคิดว่าคุณจะกลายเป็นไอ้ผู้ชายที่ไม่จริงใจพวกนั้น พูดโกหกเพื่อหวังผลประโยชน์ 

 แต่คุณ คุณยังรักษาบุคลิกและเสน่ห์ที่เป็นเอกลักษณ์ของคุณ ดีมากเลยนะ ฉันชอบความเป็นคุณในเรื่องนี้จริงๆ 

เผิงหย่าหลิงถูกติงหงเหย้าเดาใจได้หมดแล้ว!

เธอจึงพูดต่อ  ไม่เป็นไรนะ ไม่ว่าคุณจะชอบฉันหรือไม่ ขอแค่คุณมาหาฉัน แค่นี้ฉันก็ดีใจแล้ว 

 เมื่อหลายปีก่อนฉันเคยบอกคุณไปแล้ว ขอแค่คุณพูด ฉันจะช่วยคุณอย่างเต็มที่ ในวันนี้ที่คุณมาหาฉันแล้ว ฉันก็จะทำตามที่สัญญาไว้นะ 

ติงหงเหย้าแอบรู้สึกดีใจมาก

ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้จะโง่อย่างช่วยไม่ได้จริงๆ แล้ว

รักเหรอ?

เหอะๆ ในสายตาของติงหงเหย้า การที่ได้ใช้ความ ‘เท็จ’ แบบนี้เพื่อแลกเปลี่ยนผลประโยชน์ มันช่างเป็นกำไรเหลือเกิน

แต่ว่า……

ก่อนที่ติงหงเหย้าจะมีความสุขไปมากกว่านี้ เผิงหย่าหลิงก็พูดคำพูดที่ทำให้เขาต้องสิ้นหวัง

 ฉันช่วยคุณก็จริงนะ แต่คุณก็ต้องแสดงความจริงใจบ้าง 

 ฉันต้องการให้คุณเป็นผัวน้อยของฉัน! 

ซึ่งเรื่องนี้เผิงหย่าหลิงเคยพูดถึงเมื่อหลายปีก่อนแล้ว ตอนนั้นติงหงเหย้าปฏิเสธเธอย่างไม่ลังเลเลย แต่วันนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะปฏิเสธไม่ได้อีกแล้ว

ติงหงเหย้ากัดฟันแล้วพูดว่า  ได้สิ ผมตกลง! 

นี่เป็นคำพูดที่หลอกลวงมาก

แต่เพื่อจัดการกับเจียงชื่อ เพื่อได้ผลประโยชน์มากกว่านี้ เขายินดีจะพูดคำนี้

แต่ติงหงเหย้าที่ได้คิดแค่นั้น

แค่ตอบตกลงทางวาจาก็พอหรือ?

ไม่มีทาง!

เผิงหย่าหลิงยิ้มปากฉีกแล้วกางมือของเธอออก  งั้น เรามาเริ่มกันเลย 

ติงหงเหย้าถึงกับผงะไป  เริ่ม? เริ่มอะไร? 

 ทำในสิ่งที่ผัวน้อยเขาควรทำไง 

 หือ……หมายความว่าไง?