จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 928 แขกผู้มีเกียรติ
ชายร่างกำยำถูกเตะอย่างรุนแรง ทำให้ทั้งร่างกายของเขากระเด็นออกไปฟาดลงกับพื้นและศีรษะกระแทกกับขาเก้าอี้แรงๆ
ทันใดนั้น เลือดบนศีรษะไหลออกมา และเขาก็หมดสติไป
แต่เจียงชื่อยังคงนั่งจิบน้ำชาอย่างเฉยเมย ซึ่งดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยด้วยซ้ำ
ไม่นานหลังจากนั้นก็มีคนอื่นเดินเข้ามา
ครั้งนี้ คนที่เดินเข้ามาคือคนแก่ที่มีทรงผมหงอกทั้งหัวและแต่งกายชุดจอมยุทธ ซึ่งดูก็รู้ว่าไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป
ชายสูงอายุคนนี้มองไปที่ชายร่างกำยำแล้วลูบหนวดเคราของเขาและพูดว่า ฝีมือดี
เจียงชื่อเหลือบมองเขา ดูเหมือนว่าเราไม่รู้จักกันนะ?
ไม่รู้จักหรอก
ถ้าอย่างนั้น คุณออกไปได้แล้ว วันนี้ผมมีนัดในงานเลี้ยง ไม่ได้เชิญคนนอกด้วย
ชายสูงอายุหัวเราะอย่างเย็นชา ไม่ว่าแกจะนัดใคร แต่งานเลี้ยงในวันนี้ของแกต้องยกเลิก แกจำเป็นต้องไปกับข้า
เจียงชื่อถึงกับทึ่งไป โอ้ว? แข็งกร้าวจริงๆ นะ
ชายสูงอายุเงยหน้าขึ้นแล้วพูดอย่างดูถูก แข็งกร้าวเหรอ? เหอะๆ คำพูดจากคนของตระกูลจ้าว ถือว่าแข็งกร้าวงั้นเหรอ?
ตระกูลจ้าว?
เจียงชื่อขมวดคิ้ว ตระกูลจ้าวไหนอีก?
จะมีสักกี่ตระกูลจ้าวล่ะ?
ชายสูงอายุมองไปที่เจียงชื่ออย่างดูถูก ทำไม แกไม่รู้จักตระกูลจ้าวในเมืองหลวงจริงเหรอ?
ตระกูลจ้าวในเมืองหลวง?
เหอะๆ เจียงชื่อไม่ได้โกรธ แต่กลับยิ้มตอบ เขาไม่คิดเลยว่าตัวเองจะมีเรื่องกับตระกูลใหญ่ขนาดนี้ได้
เขาจึงถามว่า ตระกูลจ้าวอยู่ตั้งเมืองหลวง แล้วมาเกี่ยวอะไรกับเขตเจียงหนาน?
ชายสูงอายุตอบอย่างเย้ยหยัน แกจะยุ่งอะไร? อิทธิพลของตระกูลจ้าวแพร่กระจายไปทั่วโลก แล้วจะแปลกอะไรที่เขตเจียงหนานมีคนของตระกูลจ้าวด้วย?
ไม่มีอะไรต้องแปลกใจหรอก
ด้วยเครือข่ายขนาดใหญ่ของตระกูลจ้าว การที่มีคนอยู่ในเขตเจียงหนานก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
แต่ว่า……
เจียงชื่อถามด้วยความสงสัย แต่ผมกับตระกูลจ้าวไม่เกี่ยวอะไรกันเลยนะครับ ทำไมจู่ ๆ คนจากตระกูลจ้าวมาหาผมถึงที่ล่ะ? อีกอย่างยังไม่ได้มาดีด้วย
อันที่จริงเจียงชื่อก็งงงวยเช่นกัน
เขาไปมีเรื่องสร้างความบาดหมางกับตระกูลจ้าวตั้งแต่เมื่อไหร่?
ในรายชื่อศัตรูของเขานั้น ดูเหมือนจะไม่เคยมีตระกูลจ้าวปรากฏมาก่อนเลยนะ
ชายสูงอายุตอบ ไม่สำคัญหรอกว่าแกจะมีเรื่องอะไรกับตระกูลจ้าว แต่ประเด็นสำคัญคือแกมีเรื่องไปแล้ว รีบไปกับข้าซะโดยดี ถ้าแกทำตัวดีๆ บางทีอาจจะเหลือศพของแกครบ 32 ประการก็ได้
เป็นคำพูดที่โหดเหี้ยมมาก
แต่ถึงอย่างนั้น เจียงชื่อแค่ยิ้มจางๆ แล้วโบกมือให้ชายสูงอายุคนนั้น ถ้าเป็นวันปกติผมอาจไปด้วย แต่วันนี้ผมไม่ว่างจริงๆ แขกในงานเลี้ยงของผมไม่ใช่คนธรรมดา ดังนั้นผมคงผิดนัดไม่ได้หรอก
ถ้าตระกูลจ้าวของคุณมีความตั้งใจจริงๆ คุณช่วยนัดเวลาผมล่วงหน้าสิ ผมจะได้จัดตารางเวลาถูก แล้วผมจะไปตามนัด
ชายสูงอายุที่ได้ยินเช่นนี้ก็โกรธจนหัวเสีย
โดยปกติแล้ว คนที่ได้ยินคำว่า ‘ตระกูลจ้าว’ ก็จะกลัวจนฉี่แทบราด และจะยอมไปด้วยโดยดี แต่เจียงชื่อคนนี้มันกลับไม่สนใจตระกูลจ้าวเลยด้วยซ้ำ!
หัวแข็งจริงๆ
ชายสูงอายุพูดด้วยความโกรธ เจ้าหนู แกคิดว่าข้ามาที่นี่เพื่อเชิญแกงั้นเหรอ?
พูดดีๆ ไม่ชอบ เรียกคนเข้ามา จับไอ้หมอนี่มัดไว้แล้วลากคอมันไปที่วิลล่าตระกูลจ้าว!
ทันใดนั้น กลุ่มอันธพาลเจ็ดถึงแปดคนก็พุ่งเข้ามา ซึ่งดูจากท่าทีแล้ว พวกเขาคิดจะลงมือทันทีเลย
แต่ในขนาดนี้ เสียงไซเรนก็ดังขึ้นจากด้านนอกประตู
ชายสูงอายุขมวดคิ้ว ตำรวจมาที่นี่ทำไม?
จากนั้นเขามองไปที่เจียงชื่อแล้วพูดอย่างเยาะเย้ย เจ้าหนู แกคิดว่าแจ้งตำตรวจแล้วจะรอดหายนะนี้ไปได้งั้นเหรอ? บอกแกไว้นะ ต่อให้มีตำรวจ เราก็จะลากแกไปให้ได้!
เจียงชื่อเอนหลังพิงที่เก้าอี้แล้วพูดสั้นๆ สามคำ ผมไม่เชื่อ