จอมนักรบท้าโลก - บทที่ 952 พรานผู้ชาญฉลาด

โดยเฉพาะจิ้งจอกเฒ่าอย่างสือควน ถ้าคุณปล่อยให้เขาหนีไปต่างประเทศได้สำเร็จ ฮึๆ ชีวิตนี้ก็อย่าคิดว่าจะจับเขาได้อีกเลย

รถยังคงวิ่งต่อไป

สือควนถอนหายใจออกมายาวๆ ปล่อยให้สายลมเย็นพัดใส่ใบหน้า ตั้งสมาธิแล้วใช้ความคิดว่าจะทำยังไงต่อ

ถึงตัวเองจะหนีรอด แต่ลูกชายก็ถูกจับไปแล้ว

เขามีลูกชายแค่คนเดียว จะปล่อยไปอย่างไม่สนใจไม่ได้ สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกแย่กว่าเดิมก็คือ บิลใหญ่ที่มาจากเมืองหลวงก็เสียไปด้วย

คิดว่าคนใหญ่คนโตคนนั้นก็ไม่น่าจะติดต่อเขาอีก

 เรื่องถึงขั้นนี้ ก็มีแต่ต้องอาศัยความสามารถของฉันช่วยลูกชายออกมาให้ได้แล้ว  สือควนพูดกับตัวเอง

ทันใดนั้น รถที่ขับๆอยู่ รอบด้านก็เริ่มคึกคักขึ้นมาเรื่อยๆ คนเริ่มเยอะขึ้นทุกที

สือควนขมวดคิ้ว รู้สึกถึงความผิดปกติ

 นี่คนขับ คุณไปผิดทางแล้วมั้ง? 

 ผิดทางตรงไหนเหรอครับ? 

 ผมจะไปเมืองหงซาน คุณควรขับให้ห่างจากตัวเมืองสิ ควรขับไปในที่กันดารเรื่อยๆ คนก็ควรน้อยลงเรื่อย แล้วทำไมคนถึงเยอะขึ้นมาล่ะ? นี่คุณกำลังพาผมอ้อมใช่มั้ย! 

คนขับหลุดขำออกมา  คุณสือครับ ผมไม่ได้พาคุณอ้อม แต่ผมกำลังพาคุณไปทางลัดต่างหาก 

 แกไม่ต้องมาเฉไฉ! แกคิดว่าฉันเป็นเด็กสามขวบรึไง?  ทันใดนั้น สือควนก็รู้สึกตกใจ แล้วตะคอกใส่คนขับว่า  เมื่อกี้แกเรียกฉันว่าอะไรนะ? 

 ก็คุณสือไงครับ 

 แกรู้จักนามสกุลฉันได้ยังไง? 

คนขับไม่ได้ตอบ เขาแค่ยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย

สือควนตกใจอย่างมาก รู้สึกว่าเรื่องมันชักจะแปลกๆ คนขับคนนี้ดูน่าสงสัยเกินไป

 จอด จอดรถเดี๋ยวนี้! 

 OK มาถึงพอดีเลยครับ 

พอรถจอดสนิท สือควนก็เตรียมที่จะลงจากรถ แต่พอมองออกไปยังสิ่งก่อสร้างที่อยู่นอกหน้าต่าง และเขาก็ถึงกับช็อก

คนขับได้พาเขามาส่งที่หน้าประตูของกรมตำรวจ!

ณ เวลานี้ ตำรวจมากมายกำลังยืนอยู่ที่หน้าประตู จ้องมองมายังสือควนที่อยู่ในรถ รู้สึกเหมือนกับฝูงเหยี่ยวที่กำลังจ้องมองหนูตัวน้อยอยู่

หมดทางจะหนี

คนขับหันมาพูดกับสือควนว่า  คุณอยากช่วยลูกชายไม่ใช่เหรอครับ? เขาถูกจับขังแล้ว การที่ผมพาคุณมาที่นี่ ก็เพื่อให้พวกคุณพ่อลูกได้พบกัน คุณว่าผมพาคุณมาทางที่ใกล้กว่าจริงมั้ยครับ? 

สือควนสั่นไปทั้งตัว

เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเรื่องมันถึงเป็นแบบนี้ เขาอุตส่าห์วางแผนเอาไว้อย่างดี สุดท้ายก็ติดกับของตำรวจอยู่ดี

 ทำไมถึงเป็นแบบนี้? 

สือควนไม่เข้าใจเลยจริงๆ

ทันใดนั้น พวกตำรวจก็หลบออก ชายคนหนึ่งได้เดินออกมาจากด้านหลังของฝูงชน

เขามาเกาะอยู่ที่ประตูรถ แล้วยิ้มให้สือควนที่อยู่ในรถ  คุณสือครับ ในเมื่อมาแล้ว ไม่เข้าไปดื่มชาหน่อยเหรอครับ? ทำไม หรือคุณยังเขินอยู่อย่างนั้นเหรอครับ? 

เป็นเสียงที่คุ้นเคยมาก

สือควนหันหน้ามาด้วยความหวาดกลัว ตาทั้งสองข้างเบิกกว้าง และจ้องเขม็งไปยังชายที่อยู่ตรงหน้าทันที

 แกคือ….เจียงชื่อ?! 

ชายที่เป็นดั่งฝันร้ายคนนี้ ได้ปรากฏตัวออกมาต่อหน้าเขาอีกครั้ง ทุกครั้งที่เจียงชื่อปรากฏตัว สือควนจะต้องเจอกับเรื่องซวยๆ ทุกครั้งไป

ครั้งนี้ก็ไม่ต่างกัน

แต่สิ่งที่เขาไม่เข้าใจก็คือ ทำไมเจียงชื่อถึงยืนอยู่ฝั่งเดียวกับพวกตำรวจล่ะ?

 นะ นี่แกเป็นใครกันแน่? 

เจียงชื่อขำออกมา  คุณสือครับ ผมคือเจียงชื่อ ทำไมแม้แต่ผมคุณก็ไม่รู้จักแล้วล่ะ? 

 ฉันรู้ว่าแกคือเจียงชื่อ! ที่ฉันจะถามคือ ทำไมแกถึงมาอยู่ที่นี่? อีกอย่าง การที่ฉันถูกพามาที่นี่ มันเป็นแผนของแกใช่มั้ย? 

เจียงชื่อยักไหล่  เรื่องแบบนี้พูดแล้วมันยาว คุณสือ ในกรมตำรวจผมได้เตรียมชาหลงจิ่งที่ชงเสร็จแล้วให้คุณด้วย มาครับ เราดื่มไปคุยไปก็ได้