จอมนักรบอหังการ - บทที่ 175 คนที่อยู่ในงาน ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ！
จอมนักรบอหังการ บทที่ 175 คนที่อยู่ในงาน ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ！
ไม่มีใครคาดคิด “เย่จุ้นหลิน”ที่อยู่บนเวที จู่ๆจะโจมตีถังว่านฉาวเช่นนี้
นอกจากนี้ ถังว่านฉาวที่อยู่ต่อหน้าของเขา อ่อนแอมากเหลือเกิน
แค่ตบไปสามฉาด！
ก็ทำให้ถังว่านฉาวบรรพาจารย์อาวุโสตระกูลถังแห่งตี้ตูล้มลงกับพื้น โดยที่ไม่มีแรงแม้แต่จะสู้กลับ
นี่คือถังว่านฉาวเชียวนะ！
ไม่ได้เป็นแค่บรรพาจารย์อาวุโสตระกูลถังแห่งตี้ตู！
เขายังเป็นขุนนางคนต่างประเทศให้หลังภูเขาเอ๋อเหมย！
โดยเฉพาะเท้าของ“เย่จุ้นหลิน”ที่กระทืบไปยังศีรษะของถังว่านฉาว มันเหมือนกับภูเขาที่กำลังกดทับอยู่！
หลังจากเท้าลงไป ไม่เพียงแต่เหยียบหัวของถังว่านฉาวลงพื้น ยังทำให้งานประมูลขนาดใหญ่แห่งนี้ สั่นสะเทือนราวกับแผ่นดินไหว！
เมื่อรวมกับรูปปั้นหินเกราะทองที่อยู่รายรอบซึ่งสูงมากกว่าสิบเมตร พวกมันทั้งหมดก็พังทลายลง！
นี่มัน……
มันน่ากลัวเกินไปแล้ว！
และปัญหานี้ก็อยู่ที่“เย่จุ้นหลิน”คนนี้ เหตุใดจู่ๆก็ไปจู่โจมถังว่านฉาวแบบนี้ล่ะ เขาบ้าไปแล้วหรอ？
คนที่อยู่ในงาน แต่ละคนต่างพากันตกตะลึง
โดยเฉพาะเจี่ยนโล่จู๋
เมื่อเห็นฉากที่เกิดขึ้นบนเวที เธอก็สูญสิ้นสติในการครุ่นคิดทันที！
สมองว่างเปล่า
หัวเฉียนคุนและผู้อาวุโสหลายท่านของหลังภูเขาเอ๋อเหมย ต่างอยู่ในสภาพอ้าปากตาค้าง
ผู้กล้าที่มีอยู่อาจไม่รู้ถึงพลังการสู้ของถังว่านฉาว
แต่ไม่ว่าจะเป็นเจี่ยนโล่จู๋ หรือหัวเฉียนคุน……
ล้วนเข้าใจทั้งหมด ถังว่านฉาวสามคำนี้ เขาคือใครใน หลังภูเขาเอ๋อเหมยแห่งนี้
อาจกล่าวได้ว่าเมื่อเทียบกับถังว่านฉาว ผู้กล้าเหล่านี้ที่อยู่ในเหตุการณ์ ในแง่ของพลังการต่อสู้ ไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของถังว่านฉาว！
แต่ตอนนี้……
สมอของถังว่านฉาว ถูกคนเหยียบลงพื้นไปแล้ว！
เมื่อมองดูถังเลี่ยนอีกครั้ง
ทั้งตัวแข็งเป็นหินก็ไม่ปาน
ยืนเหม่อลอยมองภาพฉากนี้บนเวที ด้วยความรู้สึกที่ยากจะสงบ
ในฐานะที่ถังเลี่ยนเป็นหลานชายตามลำดับญาติของตระกูลถัง จะไม่รู้ถึงความสามารถของบรรพาจารย์อาวุโสถังว่านฉาวแห่งตระกูลป๋ายได้อย่างไร？
กระทั่ง……
ถังว่านฉาว ได้กลายเป็นเป้าหมายของถังเลี่ยนที่จะไล่ตามตลอดชีวิต
ถึงถังเลี่ยนจะมีสวรรค์แค่ไหน……
ก็รู้สึกว่า การจะไล่ตามแดนของถังว่านฉาว ก่อนอายุสี่สิบปีก็เป็นไปไม่ได้！
ตอนนี้ถังว่านฉาวเป็นบรรพาจารย์อาวุโสของตน เป็นไอดอล แต่กลับถูกคนกระทืบศีรษะลงไปกับพื้นเนี่ยนะ？
ด้านบนเวที โล่หวางตกใจเป็นอย่างมาก
เธอยืนตะลึงงันมองดูฉากที่อยู่ตรงหน้า ด้วยความงุนงง！
คิดยังไงก็ไม่เข้าใจ！
เหตุใดชายหนุ่มธรรมดาที่อยู่ตรงหน้าเธอ จึงโจมตีถังว่านฉาวกะทันหันเช่นนี้！
อีกทั้ง ยังเหยียบกระทืบศีรษะของถังว่านฉาวลงพื้นอย่างง่ายดายอีกด้วย！
นี่ยังเป็นคนอยู่หรอ？
เพื่อที่จะแย่งชิงกล่องแก่นเหรียญเขียวที่อยู่ตรงหน้าของตน หรือทำเพื่อออกหน้าให้เธอ？
และในขณะที่โล่หวางคิดอยู่นั้น เย่อู๋เทียนใช้เท้ากระทืบศีรษะของถังว่านฉาวที่ตราตรึงอยู่ที่พื้นอีกครั้ง และเหยียบลงไปโดยที่ไม่เหลือที่ว่างสำหรับสิ่งใด！
ปึ้ง！
ในงานสั่นสะเทือนดุจแผ่นดินไหว8ริกเตอร์อีกครั้ง！
ศีรษะของถังว่านฉาว หายไปหมดแล้ว ร่างกายที่หลงเหลือโผล่พ้นอยู่บนพื้น นอนเฉียงอยู่บนเวทีขนาดใหญ่
ไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดียังไง！
แต่ฉากอยู่นี้ทุกคนที่อยู่ในงานเห็นทั้งหมด ต่างคิดว่า……
ถังว่านฉาว ต้องตายแน่ๆ！
ในงาน เงียบกริบอีกครั้ง！
ราวกับทุกคนลืมหายใจ
และหันไปมองที่เย่อู๋เทียนอีกครั้ง
ใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ
หยางเฟยเอ๋อร์ที่อยู่ด้านหลังของเย่อู๋เทียน ตกใจกับการกระทำของเย่อู๋เทียนเป็นอย่างมาก
เธอรู้จักเย่อู๋เทียนมาหลายปี ยังไม่เคยเห็นเย่อู๋เทียนโกรธขนาดนี้มาก่อน
ตกลงนี่มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย？
ในที่สุด เย่อู๋เทียนก็ชักเท้า จากหลุมบนเวทีกลับมา
ชั่วพริบตาเดียว คนที่อยู่ในงาน ก็ราวกับต้อนรับศัตรู！
เพราะเห็น “เย่จุ้นหลิน”ในสายตาของพวกเขา รองเท้าเต็มไปด้วยเลือด ……
นั่นก็หมายความว่า……
ถังว่านฉาว ถูกขาทั้งสองข้างของเขากระทืบตายไปแล้ว！
เย่อู๋เทียนก้มหน้ามองที่รองเท้าของตัวเอง แล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย
ปึ้ง！
ด้วยการใช้เท้ากระทืบลงไปอีกครั้ง
กลิ่นคาวเลือดสีแดงสดที่อยู่บนรองเท้า กระจัดกระจาย
ตอนนี้โล่หวางไม่รู้ว่าชายหนุ่มธรรมดาที่อยู่ตรงหน้าของเธอ ก็คือเย่อู๋เทียน ดังนั้น วินาทีเธอจึงตกใจเป็นอย่างมาก
เย่อู๋เทียน มองไปที่ใบหน้าของโล่หวางอีกครั้ง
โล่หวางหัวใจกระตุก เริ่มไม่รู้ว่าควรทำอะไร
ในที่สุดเย่อู๋เทียนก็เอ่ยปาก“จากนี้ ไม่ต้องเป็นทาสของใครอีกต่อไปแล้วนะ”
โล่หวางงงเป็นไก่ตาแตก
พึ่งรู้ว่า ที่แท้เขาก็ออกหน้าให้เธอเอง
แต่เธอไม่รู้จักเขานี่นา
ทำไมเขาต้องช่วยเธอออกหน้าด้วยล่ะ？
ชอบเธองั้นหรอ？
เย่อู๋เทียนมองไปที่กล่องไม้ที่เต็มไปด้วยแก่นเหรียญเขียวตรงหน้าของโล่หวาง พลางกล่าวขึ้นมาว่า“ของพวกนี้ เป็นของผมแล้ว！”
เมื่อสิ้นเสียง โล่หวางก็สับสนทันที
ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า ตกลงช่วยเธอออกหน้า หรือเพื่อ แย่งแก่นเหรียญเขียวที่อยู่ตรงหน้าของเธอ？
ไม่ไม่ว่าเขาจะจุดประสงค์อะไร มือของเขา ก็เผด็จการเป็นอย่างมาก
ไม่รู้เพราะเหตุใด โล่หวางมองดู ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าคนนี้กลับรู้สึกคุ้นเคยมาก ในสมองของเธอ ปรากฏภาพเสียงและรอยยิ้มของเย่อู๋เทียนขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้！
โล่หวางยังสงสัยอยู่เลยว่า ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ คือเย่อู๋เทียนหรือไม่？
แต่ทันทีที่มีความคิดแบบนี้เกิดขึ้น โล่หวางก็ปฏิเสธในใจของเธอ
เป็นไปไม่ได้！
เย่อู๋เทียนอาจารย์ของเธอเก่งกาจมาก！
แต่เมื่อเทียบกับขุนนางคนต่างประเทศของหลังภูเขาเอ๋อเหมยแล้ว ยังห่างกันหลายโยชน์
ถอยออกมาหมื่นก้าว ถึงเย่อู๋เทียนจะสามารถฝึกถึงขั้นถังว่านฉาวได้ ภายใต้การสมมุติว่าทั้งสองเท่าเทียมกัน เป็นไปไม่ได้ที่เย่อู๋เทียนจะกระทืบถังว่านฉาวให้ตายด้วยเท้าทั้งสองข้างได้！
ดังนั้น……
ไอ้หมอนี่ตกลงเป็นใครกันแน่？
แต่เมื่อนึกถึงตรงนี้ จู่ๆโล่หวางก็ตระหนักถึงปัญหานี้
ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า พึ่งเรียกตัวเองว่าเย่จุ้นหลิน！
เย่จุ้นหลินไม่ใช่ลูกชายของเย่อู๋เทียนหรอ？
หรือว่า……
เมื่อตระหนักถึงจุดนี้ โล่หวางไม่กล้าคิดต่อไปอีก เธอมองไปที่สายตาของเย่อู๋เทียน เต็มไปด้วยความตื่นเต้น！
ราวกับเย่อู๋เทียนมองทะลุสิ่งที่โล่หวางกำลังคิดอยู่ จึงเอ่ยถามว่า “คุณรู้ไหมว่าของประมูลทั้งหมดในงานนี้ วางอยู่ที่ไหน？”
โล่หวางพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ“วางอยู่ด้านหลังของเวที”
เย่อู๋เทียนพูด“พาฉันไปหยิบหน่อย”
โล่หวางพยักหน้า“ดี！”
จากนั้น เย่อู๋เทียนไม่มองคนที่อยู่ด้านล่างอีก แล้วเดินตามโล่หวางไปข้างหลังเวที
ระหว่างนั้น คนที่อยู่ในงาน ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ
จนกระทั่งร่างของเย่อู๋เทียนหายไปจากบนเวที ถังเลี่ยนที่นั่งอยู่แถวหน้าก็พุ่งตัว ขึ้นไปยืนข้างๆร่างของถังว่านฉาว หลังจากนั้นตรวจวัดชีพจรของถังว่านฉาว
หลังจากตรวจสอบแล้ว ใบหน้าของถังเลี่ยนซีดเซียว “รังแกกันมากเกินไปแล้ว！บรรพาจารย์อาวุโสของตระกูลฉันไปทำอะไรให้！วันนี้ แกถึงทำแบบนี้กับเขา！”
เจี่ยนโล่จู๋ที่อยู่ด้านล่างเวทีพูดอย่างเย้ยหยัน“จนป่านนี้แล้ว หรือนายยังไม่เข้าใจ？ไอ้หมอนั้น มาเพื่อขโมยของ เขาเอาแก่นเหรียญม่วงมาหลอกล่อ เพื่อล่อถังว่านฉาวออกมา หลังจากนั้น ก็เชือดไก่ให้ลิงดู และปล้นของประมูลที่อยู่ในงานทั้งหมด！”
ถังเลี่ยนสูดหายใจเข้า แล้วจ้องมองไปที่เจี่ยนโล่จู๋ พลางกล่าวถามว่า “บรรพาจารย์อาวุโสของตระกูลฉันประสบกับความหายนะ หลังภูเขาเอ๋อเหมยของพวกคุณ ไม่สนใจเลยหรอ？”
เจี่ยนโล่จู๋ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วมองไปรอบๆ ถามอย่างเย็นชาว่า“ทุกท่านที่นั่งอยู่ ณ ที่นี้ มีใครจะร่วมมือกับหลังภูเขาเอ๋อเหมย เพื่อฆ่าเย่จุ้นหลินคนชั่วผู้นี้หรือไม่？”