จอมนักรบอหังการ - บทที่ 180 ถังเลี่ยนถูกเล่นงานจนเกือบตาย！
จอมนักรบอหังการ บทที่ 180 ถังเลี่ยนถูกเล่นงานจนเกือบตาย！
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ใบหน้าของหานเฟิ่งอี๋ก็เปลี่ยนเป็นแดงก่ำ และเธอก็รู้สึกทั้งโกรธทั้งอาย
แต่ในขณะที่หานเฟิ่งอี๋กำลังจะยุยงให้ถังเลี่ยนโจมตีเย่อู๋เทียนนั้น ถังเลี่ยนกลับเบิกตากว้างจ้องมองเย่อู๋เทียนอยู่นาน และพูดด้วยความสยองขวัญว่า“นะ……นายคือเย่อู๋เทียนงั้นหรอ？！”
เมื่อได้ยินประโยคนี้ หานเฟิ่งอี๋พึ่งรู้สึกตัว
เย่อู๋เทียนที่อยู่ตรงหน้า เสื้อที่เขาสวมใส่ กลับเหมือนกับคนที่ชื่อ“เย่จุ้นหลิน”ก่อนหน้านี้เป๊ะ！
นั่นก็หมายความว่า……
สองเท้าของ“เย่จุ้นหลิน”ที่กระทืบถังว่านฉาวจนจมดินก่อนหน้านี้ ก็คือเย่อู๋เทียนอย่างงั้นหรอ？
“เป็นไปไม่ได้！”
“จะเป็นไปได้ยังไง！”
หานเฟิ่งอี๋เหมือนกับคนเสียสติ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
ไม่เพียงแต่หานเฟิ่งอี๋ที่คิดเช่นนี้ ถังเลี่ยนเองก็เหมือนกัน ถึงจะเป็นผู้กล้าที่อยู่ด้านล่างนับร้อยคน สายตาก็จับจ้องมองไปที่เย่อู๋เทียนทั้งหมด สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ！
ในเวลานี้เอง เจี่ยนโล่จู๋ก้าวขึ้นไปบนเวทีด้วยความมั่นใจ แล้วพูดอย่างมั่นคงว่า“เมื่อสักครู่ หลังภูเขาเอ๋อเหมยกับเย่อู๋ทียน คุณเย่ ได้เจรจาตกลงกันแล้ว เขาจะส่งมอบแก่นเหรียญม่วงให้กับหลังภูเขาเอ๋อเหมยของเรา！”
พูดจบ เจี่ยนโล่จู๋ก็หยิบแก่นเหรียญม่วงของปลอม ออกมาจากกระเป๋า
ฮึ่ง！
ทั่วทั้งงานแตกฮือทันที！
ไม่มีใครคาดคิดว่า เรื่องนี้จะพลิกผันเช่นนี้！
ถังว่านฉาวใช้เงินไปหนึ่งพันสองร้อยแก่นเหรียญเขียวยังไม่ได้แก่นเหรียญม่วงมาเลย ตอนนี้กลับตกไปอยู่ในมือของเจี่ยนโล่จู๋？
โดยเฉพาะถังเลี่ยน
ใบหน้าบิดเบี้ยว
“โจร！นี่มันโจรชัดๆ！”
“แก่นเหรียญม่วงเหรียญนี้ เห็นๆกันอยู่ว่ามันเป็นของคนตระกูลถัง！”
“ไม่อย่างงั้น จะให้บรรพาจารย์อาวุโสของตระกูลฉันตายไปเปล่าๆแบบนี้หรอ？”
เมื่อถังเลี่ยนพูดจบ เย่อู๋เทียนก็มองเขาด้วยหางตา แต่ทว่า ไม่ได้พูดอะไรออกไป
เจี่ยนโล่จู๋มองดูถังเลี่ยนแวบหนึ่ง แล้วกล่าวว่า“เรื่องก่อนหน้านี้ มันเปลี่ยนไปแล้ว ถังว่านฉาวเมื่อสักครู่ล่วงเกินคุณเย่ ดังนั้นเงินหนึ่งพันสองร้อยแก่นเหรียญเขียวในมือของเขา จึงถือว่าเป็นค่าชดเชยให้กับคุณเย่ ดังนั้นจึงไม่เกี่ยวข้องอะไรกับแก่นเหรียญม่วง！”
นี่ก็คือ ใครแข็งแกร่งคนนั้นก็มีสิทธิ์พูด
เมื่อถังเลี่ยนได้ยินเช่นนั้น เขาก็แทบเป็นบ้าทันที
ตั้งแต่เล็กจนโต เขาเคยโดนเหยียดหยามแบบนี้ที่ไหนกัน？
นี่มันคือการรังแกคนชัดๆ？
เจี่ยนโล่จู๋ไม่สนใจถังเลี่ยนอีก แต่หันไปพูดที่เวทีต่อไปว่า“ทุกคนใจเย็นๆกันก่อนนะคะ ตอนนี้ ฉันขอประกาศเนื้อหาการประมูลใหม่อีกครั้งนะคะ！”
การวิพากษ์วิจารณ์ของฝูงชนเริ่มน้อยลง
เจี่ยนโล่จู๋กวาดสายตามองไปที่ทุกคน แล้วพูดอย่างมีเหตุผลว่า“ต่อไป ในการประมูลวันนี้ สินค้าเพียงชิ้นเดียวที่จะประมูลได้คือแก่นเหรียญม่วงในมือของฉัน！ผู้ประมูลสูงสุดเป็นผู้ชนะ！ผู้ชนะการประมูลจะได้รับยาชำระล้างอีกสามเม็ด และใบสั่งยาสำหรับยาชำระล้าง！”
เมื่อสิ้นเสียง บรรยากาศทั่วทั้งงานก็เดือดพล่านขึ้นมาทันที ทุกคนกำลังสงสัยว่าเรื่องนี้มีอะไรไม่ชอบมาพากลหรือไม่！
เนื่องจาก หลังภูเขาเอ๋อเหมยที่ได้รับแก่นเหรียญม่วงที่ล้ำค่าขนาดนี้ แต่เหตุใดถึงรีบขายทิ้งล่ะ？
นี่มัน……
นี่มันเองบ้าอะไรกันเนี่ย？
แต่เรื่องในวันนี้ ไม่มีใครสนใจถึงความล้ำค่าของแก่นเหรียญม่วงแล้ว
สิ่งที่สงสัยมีแค่สิ่งเดียวเท่านั้น
หากนำเงินออกมา ไปประมูลแก่นเหรียญม่วง จะลงเอยเหมือนกับถังว่านฉาวหรือไม่？
ไม่เพียงแต่ถูกกำจัด อีกทั้ง เงินยังจะถูกแย่งไปด้วย？
ผ่านไปไม่นาน ก็เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังขึ้นรอบทิศ
เจี่ยนโล่จู๋มองไปรอบๆฝูงชนอย่างเฉยเมย แล้วแผดเสียงว่า“ทำไม ไม่มีคนกล้าประมูลงั้นหรอ？”
ถังเลี่ยนจ้องมองไปที่เจี่ยนโล่จู๋ด้วยความสงสัยปนตกใจ
เขาไม่เข้าใจจริงๆว่า เจี่ยนโล่จู๋กำลังคิดจะทำอะไร
ทันใดนั้น ถังเลี่ยนก็มองไปที่เย่อู๋เทียน
ด้วยความสงสัยเช่นกัน
เย่อู๋เทียนผู้นี้ ตกลงคือ“เย่จุ้นหลิน”เมื่อสักครู่หรือไม่？
ถ้าหากเป็นเช่นนั้น
เขาในตอนนี้ จู่ๆทำไมถึงลดตัวลงล่ะ？
ในเวลานี้เอง เสียงทุ้มหนาและทรงพลัง ก็ดังลอดมาจากด้านล่างเวที
“เขาเซวียนอู่ ขอประมูลด้วยแก่นเหรียญเขียวสามร้อยเหรียญ！”
คนที่กำลังพูดอยู่คือชายชราที่สวมชุดถังผู้ติดตามของจูเก๋ออิ่นหลง
เห็นได้ชัดว่า ความจริงแล้วจูเก๋ออิ่นหลงต้องการสื่อว่า
ชายชราประมูลในนามของเขา
ครู่หนึ่ง ทุกคนในที่ฟังก็ตกตะลึงอีกครั้ง
แก่นเหรียญเขียวสามร้อยเหรียญ……
จะแลกกับแก่นเหรียญม่วงเหรียญเดียวเนี่ยนะ？
ต้องรู้ว่า ก่อนหน้านี้ถังว่านฉาวเสนอเงินตั้งหนึ่งพันสองร้อยแก่นเหรียญเขียวเชียวนะ！
เจี่ยนโล่จู๋มองไปยังชายชราผู้ประมูลในนามของจูเก๋ออิ่นหลง แล้วพูดอย่างยิ้มๆว่า“เขาเซวียนอู่ของพวกคุณ เก่งมากในการเก็บตกคนอื่น！”
พูดจบ เจี่ยนโล่จู๋ก็มองไปยังผู้ที่อยู่ด้านล่างเวที แล้วถามว่า“มีใครให้ราคาสูงกว่านี้อีกไหม？”
ฮึ่ง！
ทั่วทั้งงานแตกตื่นอีกครั้ง！
คำพูดเมื่อสักครู่ของเจี่ยนโล่จู๋ มันเป็นสารที่สำคัญมากๆ
นั่นก็หมายความว่า……
แก่นเหรียญม่วงในมือของเธอ ราคาที่ต่ำที่สุดคือแก่นเหรียญเขียวสามร้อยเหรียญ？
แต่ทุกคนกลับเปลี่ยนใจ
และปลดปล่อย
เจี่ยนโล่จู๋อาจจะขัดถูรอบบนแก่นเหรียญม่วงออกแล้วก็เป็นได้！
ในแง่ของคนธรรมดาทั่วไป……
ลอยสลักบนแก่นเหรียญม่วงตอนนี้ มันเป็นของมือสองไปแล้ว
วรยุทธที่อยู่ภายใน อาจจะไม่ใช่ความลับอีกต่อไป！
ดังนั้น ราคาจึงเป็นไปตามนี้
ถึงจะเป็นเช่นนั้น หากสามารถโชคดีเหมือนเจี่ยนโล่จู๋ ได้ฝึกฝนวิทยายุทธจากแก่นเหรียญม่วง นั่นก็เป็นสิ่งที่หาได้ยาก！
วินาทีต่อมา ก็มีคนเสนอราคาอีกครั้ง
“สำนักเทียนซือแห่งเขาหลงหู ขอประมูลด้วยเงินแก่นเหรียญเขียวสามร้อยเหรียญ！”
ทั่วทั้งงานเดือดพล่านทันที！
คนของสำนักเทียนซือ เริ่มประมูลแล้ว！
ต้องรู้ว่า สำนักเทียนซือแห่งเขาหลงหู เป็นยอดฝีมือด้านวรยุทธระดับโลก มีใครไม่รู้จักบ้าง？
ในสมัยโบราณเมื่อหลายร้อยปีก่อน จางเทียนซือคนของสำนักเทียนซือแห่งเขาหลงหู เป็นตำนานที่ถูกกล่าวขานว่าเป็นเทพ！
วิชาฝ่ามือสายฟ้าของเขา สามารถเรียกได้ว่าพลังเหนือธรรมชาติ！
แม้ว่าสมัยนี้สำนักเทียนซือจะไม่ได้รุ่งเรืองมากนัก แต่ก็ยังมีผู้ศรัทธาจำนวนมากในประเทศหนาน……
ถังเลี่ยนที่อยู่บนเวทีจุดจัดแสดงเห็นสำนักเทียนซือเริ่มประมูล เขาก็เริ่มกระวนกระวายใจ
หากแก่นเหรียญม่วงไปตกอยู่ในมือของผู้อื่น……
สำหรับถังเลี่ยนแล้ว มันเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่！
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ถังเลี่ยนก็รีบประมูลทันที“ตระกูลถังแห่งตี้ตู ขอประมูลแก่นเหรียญเขียวห้าร้อยเหรียญ！”
ใครจะไปคิดว่าเมื่อสิ้นเสียง เจี่ยนโล่จู๋กลับพูดว่า“คนที่อยู่ในงานทุกคนสามารถประมูลได้ นอกจากถังเลี่ยนนายคนเดียว ไม่มีสิทธิ์นั้น！”
หยามเกียรติ！
นี่เป็นการหยามเกียรติ！
ถังเลี่ยนหน้าแดงก่ำด้วยความอับอาย“ทำไม？”
เจี่ยนโล่จู๋มองไปที่เย่อู๋เทียนแวบหนึ่ง
เย่อู๋เทียนกล่าวว่า“การเปิดประตูทำธุรกิจ ไม่มีเหตุผลให้คุยเจรจากับเจ้าเดียว？ขอแค่เขาให้ราคาสูงที่สุด คนที่ได้ซื้อก็จะเป็นเขา คุณมองผมทำไม？”
เจี่ยนโล่จู๋รู้สึกปอดแหก
จริงสิ
เจี่ยนโล่จู๋เป็นคนที่อายุใกล้จะสามสิบเข้าไปแล้ว ในชีวิตนี้เคยเห็นนักเลงรักแกคนอ่อนแอมามากมาย
แต่เย่อู๋เทียนที่รังแกเอาเปรียบคนอื่นขนาดนี้ เธอพึ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก
เจี่ยนโล่จู๋กระแอม แล้วพูดกับถังเลี่ยนว่า“นายลงไปก่อน！ยืนอยู่บนเวที มันเหมาะสมรึไง？”
ถังเลี่ยนกัดฟันกรอด
แล้วเดินลงไป
“ยังมีใครให้มากกว่าห้าร้อยแก่นเหรียญเขียวไหม？”
ทุกคนเงียบกริบ
“แก่นเหรียญเขียวห้าร้อยเหรียญ ครั้งที่หนึ่ง！”
ไม่มีใครพูดอะไร
“แก่นเหรียญเขียวห้าร้อยเหรียญ ครั้งที่สอง！”
ยังคงไม่มีใครพูดอะไร
“แก่นเหรียญเขียวห้าร้อยเหรียญ ครั้งที่……”
ในเวลานี้เอง ก็มีเสียงหนึ่งดังลอดมาจากด้านล่างเวที
“เขาจงหนาน ขอประมูลแก่นเหรียญเขียวแปดร้อยเหรียญ！”
ฮึ่ง！
ทั่วทั้งงานพากันเดือดพล่าน
เขาจงหนาน รวยจริงๆ！
เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนี้ เกินกว่าที่ทุกคนคาดการณ์ไว้
ถังเลี่ยนมองไปที่คนของเขาจงหนานที่เสนอประมูล ด้วยความเศร้าใจ “ตระกูลถังแห่งตี้ตู ขอประมูลด้วยเงินหนึ่งพันแก่นเหรียญเขียว！”
เจี่ยนโล่จู๋กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง
เย่อู๋เทียนก็พูดขึ้นมาอย่างเรียบเฉยว่า“ตกลง！”
“？”
“？？”
ทุกคนที่นั่งอยู่ แต่ละคน ในสมองเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม
ครั้งหนึ่งและครั้งที่สองล่ะ？
ไม่สนใจแต่ขั้นตอนการประมูล ก็ตกลงกันง่ายขนาดนี้เชี่ยวหรอ？
ถังเลี่ยนจ้องมองด้วยใบหน้างุนงง
เจี่ยนโล่จู๋มองไปที่เย่อู๋เทียนแวบหนึ่ง เห็นเขาท่าทางเฉยเมย จึงหันไปมองถังเลี่ยน แล้วพูดขึ้นมาว่า“เอาเงินมา”
ถังเลี่ยนพูดอย่างเย้ยหยัน“เอาแก่นเหรียญม่วงมาก่อนสิ ไม่อย่างงั้น ผมจะรู้ได้ยังไงพวกคุณจะเล่นแง่อะไร！”
เจี่ยนโล่จู๋กำลังจะพูด เย่อู๋เทียนก็พูดขึ้นมาว่า“งั้นก็ช่างเถอะ เป็นคนค้าขาย แม้แต่ความเชื่อใจยังไม่มี คนซื้อของแบบนาย รีบไสหัวออกไปจากที่นี่เถอะ！”
เมื่อถังเลี่ยนได้ยินแบบนั้น ดวงตาของเขาเบิกโพลงราวกับระฆังยังไงอย่างงั้น
เขาโกรธจนแทบบ้า！
ในที่สุด ถังเลี่ยนก็บิดจมูกไปมาแล้วอดทนเอาไว้ เขาให้ถังจิ่วเชียนไปหยิบถุงเก็บแก่นเหรียญเขียวใบหนึ่งมา แล้วโยนไปที่บนเวทีด้านหน้าของเจี่ยนโล่จู๋ พลางพูดอย่างเย็นชาว่า“แก่นเหรียญเขี่ยวห้าร้อยเหรียญ ที่เหลือ รอผมได้แก่นเหรียญม่วงมาก่อนค่อยว่ากัน！”
หลังจากนั้นเจี่ยนโล่จู๋ ไม่รอช้า หันหลังหยิบส่งให้เย่อู๋เทียนทันที
ให้ความรู้สึกเหมือนกับ
อันดับหนึ่งของหลังภูเขาเอ๋อเหมย ได้สวามิภักดิ์ต่อเย่อู๋เทียนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว！
ตกลงนี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย？
ผู้กล้าแต่ละคนถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก แม้แต่เหล่าผู้กล้าของหลังภูเขาเอ๋อเหมย ก็รู้สึกงุนงงเช่นกัน
แต่ไม่รอให้ทุกคนคิดอะไรไปมากกว่านี้ เย่อู๋เทียนก็เปิดถุงดู หลังจากนั้นก็ส่งให้โล่หวางเก็บ
และหลังจากนั้น……
เย่อู๋เทียนก็มองไปที่ถังเลี่ยนที่อยู่ด้านล่างแวบหนึ่ง แล้วพูดขึ้นมาว่า“ไม่ได้ เอาแก่นเหรียญเขียวมาอีกห้าร้อยเหรียญ ฉันถึงจะเอาแก่นเหรียญม่วงให้นายได้”
ถังเลี่ยนโกรธจนแทบเป็นลม
แต่เรื่องดำเนินมาถึงตอนนี้แล้ว……
จะทำอะไรได้？
ถังเลี่ยนสั่งถังจิ่วเชียนอีกครั้ง และหยิบแก่นเหรียญเขียวมาอีกหนึ่งถุง
ถังเลี่ยนโยนถุงขึ้นไปด้านบนเวทีด้วยใบหน้าชอกช้ำ
คราวนี้ คนที่รับถุงนั้น กลับเป็นเย่อู๋เทียน หลังจากนั้นไม่ตรวจสอบอะไรด้วยซ้ำ เขาก็โยนถุงไปให้โล่หวางเก็บ หลังจากนั้นก็สั่งเจี่ยนโล่จู๋ว่า“เอาแก่นเหรียญม่วงของปลอมในมือเธอ ให้เขาซะ”
เมื่อสิ้นเสียง ทั่วทั้งงานก็แตกฮือทันที！
ของปลอม？
ของปลอม？
แก่นเหรียญม่วงในมือของเจี่ยนโล่จู๋เป็นของปลอม？
เวลานี้เอง เจี่ยนโล่จู๋ก็โยนแก่นเหรียญม่วงของปลอมในมือไปให้ถังเลี่ยน แล้วพูดเสริมอีกว่า “แม้ว่าจะเป็นของปลอม แต่ก็ทำมาจากแก่นเหรียญเขียว สีม่วงที่ถูกเคลือบอยู่ชั้นนอก มันมูลค่าสูงมากเลยนะ นายต้องรักษาไว้ดีๆล่ะ！”
จริงๆแล้ว อันที่จริงเจี่ยนโล่จู๋มีความรู้สึกอยากก่นด่าสาปแช่งเล็กน้อย
ทำไมเย่อู๋เทียนต้องทำแบบนี้？
การกระทำของเขาเมื่อสักครู่ มันเป็นการผลักหลังภูเขาเอ๋อเหมยให้ถูกวิพากษ์วิจารณ์จากผู้คนในสังคม！
นับจากวันนี้เป็นต้นไป ใครจะเชื่อใจหลังภูเขาเอ๋อเหมยได้อีก？
นับจากวันนี้ไป อำนาจของหลังภูเขาเอ๋อเหมยจะอยู่ที่ใด？
แต่เมื่อหันกลับมาดูทางด้านถังเลี่ยน
งานประมูงขนาดใหญ่โอ่อ่าขนาดนี้ คนที่น่าสงสารที่สุดก็คือเขา！
เขาไม่เคยคิดไม่เคยฝันมาก่อน ว่าหลังจากที่จ่ายเงินไปแล้ว เจี่ยนโล่จู๋ที่เหมือนใส่กางเกงตัวเดียวกันกับเย่อู๋เทียน จะไม่ส่งมอบของให้！
ถ้าเป็นแบบนั้น ความจริงแล้วเขาก็เตรียมแผนสำรองไว้เช่นกัน
อย่างมากก็แค่ต่อสู้กันจนตกตายไปด้วยกันทั้งสองฝ่าย ร่วมมือกับผู้กล้าคนอื่นๆ ทำสงครามกับหลังภูเขาเอ๋อเหมย！
แต่ตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น？
ของน่ะให้แล้ว！
แต่ของที่ให้มา กลับเป็นของปลอม！
ถังเลี่ยนโกรธจนทั้งเนื้อทั้งตัวเขียวไปหมด เขาจ้องมองไปที่เย่อู๋เทียนตาไม่กะพริบ แล้วพูดอย่างเยือกเย็นว่า“น่ารังเกียจ ไร้ยางอาย！”
แต่เย่อู๋เทียนกลับพูดว่า“คนที่น่ารังเกียจคือหลังภูเขาเอ๋อเหมย และไร้ยางอายก็คือเจี่ยนโล่จู๋ มันเกี่ยวอะไรกับเย่อู๋เทียนคนอย่างฉันไม่ทราบ？แผนการ หัวเฉียนคุนก็เป็นคนคิด ถ้านายไม่พอใจ ก็ไปขอคำอธิบายจากเขาสิ ตอนนี้เขาน่าจะยังอยู่หลังเวที！อ่อ ยังมีอีกอย่าง ที่ฉันไม่ฆ่านาย ถือว่าไว้หน้านายมากพอแล้ว อย่าทำตัวได้คืบจะเอาศอก”
เมื่อพูดจบ เย่อู๋เทียนก็หันไปมองหานเฟิ่งอี๋ แล้วพูดอย่างยิ้มๆว่า“คุณว่าไงล่ะ？หานเฟิ่งอี๋！”