จอมนักรบอหังการ - บทที่ 200 เทียนหลงเอ๋อร์ ไม่สิ เย่เทียนหลงเอ๋อร์
จอมนักรบอหังการ บทที่ 200 เทียนหลงเอ๋อร์ ไม่สิ เย่เทียนหลงเอ๋อร์!
ผู้หญิงหน้าเด็กสวมชุดกี่เพ้าคนนี้ คือเทียนหลงเอ๋อร์
ตอนนี้เธอกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้เกมมิ่งราคาแพง อีกทั้งยังพาดขาทั้งสองข้าง ที่สวมถุงน่องบางสีดำไว้บนโต๊ะ
ใบหน้างดงาม รูปร่างสมบูรณ์แบบ
เหมือนสาวงามที่เดินออกมาจากเกม หรือไม่ก็การ์ตูน
ความงามของเธอ ไม่เหมือนกับความงามของสาวตะวันออกแบบดั้งเดิม
เธอผิวขาวเนียน ใบหน้าขนาดประมาณฝ่ามือของผู้ใหญ่
กลมและนุ่มนิ่ม
ด้านล่างแว่นไร้กรอบ มีกระเล็กๆ ขึ้นอยู่เล็กน้อย
แต่กระเล็กๆ พวกนี้ไม่มีผลต่อเสน่ห์ของเธอ กลับเพิ่มความน่ารักให้เธออีกเล็กน้อย
พูดยังไงดีล่ะ
นี่คือผู้หญิงที่มีทั้งความเซ็กซี่และน่ารักอยู่ในตัว
อย่างน้อยดูจากภายนอก……
เป็นแบบนี้จริงๆ
ขณะที่เทียนหลงเอ๋อร์กำลังหัวเราะจนตัวโยน ผู้หญิงสวยที่ดูอายุประมาณ 30 ต้นๆ เดินมาทางด้านหลังเธอ
ถือถาดผลไม้อยู่ในมือด้วย
ผู้หญิงหน้าตางดงามมาก รูปร่างอวบเล็กน้อย
ทุกการเคลื่อนไหว มีความงามที่ออกมาจากธาตุแท้แผ่ซ่านออกมา
อ่อนน้อม
สุภาพ
งดงามล้ำค่า
ความงดงามหลากหลาย!
ยังเดินเข้ามาไม่ทันถึงข้างเทียนหลงเอ๋อร์
สายตาของผู้หญิงงามมองไปยังคอมพิวเตอร์ข้างหน้าเทียนหลงเอ๋อร์
เห็นบนจอภาพอัลตร้าไวด์ 5K กว้างพิเศษ เต็มไปด้วยโค้ดมากมาย
ผู้หญิงงามมองเพียงแวบเดียว ก็รู้ว่าเมื่อกี้เทียนหลงเอ๋อร์ทำอะไร
หลังจากมายืนข้างเทียนหลงเอ๋อร์ ผู้หญิงงามยกมือตีเท้าคู่สวยหนึ่งที แล้วพูดตำหนิว่า “นั่งให้ดี ไม่มีความเป็นผู้หญิงสักนิด!”
เทียนหลงเอ๋อร์หัวเราะคิกคัก แล้วย้อนถามว่า “ผู้หญิงควรเป็นยังไงเหรอ”
ผู้หญิงงามครุ่นคิดแล้วพูดว่า “อย่างน้อยก็ต้องเหมือนฉันที่เป็นแม่แก ดึงดูดผู้ชายมาชอบเยอะแยะ แล้วดูแกสิ ดิบเถื่อนเหมือนมะม่วงที่ยังไม่สุก ไม่มีแรงดึงดูดผู้ชายสักนิด!”
เทียนหลงเอ๋อร์กลอกตามองบน แล้วพูดว่า “หนูไม่สนใจผู้ชายคนอื่น เย่อู๋เทียนชอบหนูก็พอแล้ว”
ผู้หญิงงามอึ้งเล็กน้อย มองเทียนหลงเอ๋อร์อย่างจริงจังอยู่ครู่หนึ่ง แล้วถามว่า “ตัดสินใจแล้วเหรอ”
เทียนหลงเอ๋อร์พูดอย่างไม่ลังเล “ตัดสินใจแล้วสิ มาประเทศหลงครั้งนี้ หนูเปลี่ยนสัญชาติด้วย อีกทั้งชื่อในบัตรประชาชนก็มีสี่คำ เย่เทียนหลงเอ๋อร์ ตอนนี้หนูเป็นภรรยาของเย่อู๋เทียนแล้ว!”
ผู้หญิงงามถอนหายใจ แล้วพูดว่า “เย่อู๋เทียนมีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายแล้ว อีกทั้งภรรยาของเขา ยังมีลูกชายให้เขาแล้วด้วย”
เทียนหลงเอ๋อร์หัวเราะคิกคัก แล้วพูดว่า “งั้นก็ดีมากเลย จะได้ลดความยุ่งยากของหนูไปได้มาก หนูยังไม่ได้แต่งงานกับเขาอย่างเป็นทางการ ก็ได้เด็กผู้ชายมาฟรีๆ อีกทั้งหนูได้ยินว่าคลอดลูกเจ็บมาก ที่ไร้เหตุผลกว่านั้น ยังต้องอุ้มท้องสิบเดือน หลังจากอุ้มท้องสิบเดือน หนูยังต้องป้อนนม นั่นมันยุ่งยากมาก เสียเวลาเล่นเกมของหนู!”
“.…..”
ผู้หญิงงามหมดคำจะพูดอยู่ครู่หนึ่ง
ใครจะไปรู้ว่าตอนนี้เธอรู้สึกยังไง
ก้อนเนื้อที่ออกมาจากตัวเธอ เลี้ยงดูอย่างยากลำบากมา 20 กว่าปี ผลที่ได้……
กลายเป็นแม่เลี้ยงของคนอื่น!
ใจเอ๋ย
ช่างท้อแท้สิ้นหวังเหลือเกิน
ผู้หญิงงามยิ้มเย็นชาแล้วพูดว่า “ฉันว่าแกคิดเข้าข้างตัวเองชัดๆ! อีกอย่างถ้าแกอยากแต่งกับเย่อู๋เทียน ฉันไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ลูกสาวที่ตัวเองคลอดออกมา ชอบผู้ชายแบบไหน คนเป็นแม่อย่างฉันสนับสนุนอยู่แล้ว แต่ตระกูลเทียนไม่มีทางยอมรับ! ผู้หญิงตระกูลเทียน ไม่แต่งออกนอกตระกูล!”
เทียนหลงเอ๋อร์ยักไหล่ พูดสบายๆ ว่า “ใครคัดค้านก็แค่ฆ่า”
ผู้หญิงงามพูดว่า “ปู่แกคัดค้าน”
เทียนหลงเอ๋อร์เบะปาก แล้วพูดว่า “ง่ายมาก ขังเอาไว้ เอาให้หิวสักสิบวันหรือครึ่งเดือน เขาก็ไม่คัดค้านแล้ว”
ผู้หญิงงามชะงักไป จากนั้นยิ้มงดงามแล้วพูดว่า “เหมือนลูกสาวของฉันเห้อเหลียนหว่านจี!”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ผู้หญิงงามเปลี่ยนเรื่องพูด เธอถามว่า “พรุ่งนี้แกจะไปเจอเย่อู๋เทียนที่เมืองเจียงไห่ไหม”
เทียนหลงเอ๋อร์ครุ่นคิด แล้วพูดว่า “ไม่ไปแล้ว เพราะงานโอสถและการฝังเข็ม ที่ตระกูลเย่เป็นคนจัด เย่อู๋เทียนต้องมาร่วมงานแน่นอน อีกไม่กี่วันแล้ว อีกทั้งหนูกลัวว่าถ้ารีบไปเมืองเจียงไห่ เย่อู๋เทียนจะอดทนไม่ไหว! เพราะยังไงหนูก็ค่อนข้างรักษาประเพณี ยังไม่แต่งงาน จะอยู่ด้วยกันได้ยังไงล่ะ”
ผู้หญิงงามพูดว่า “ตระกูลเย่อาจไม่เชิญเย่อู๋เทียนนะ”
เทียนหลงเอ๋อร์พูดอย่างประหลาดใจ “ทำไมล่ะ”
ผู้หญิงงามยิ้มแล้วพูดว่า “ตระกูลเย่พันธมิตรมังกร เคยเห็นคนแซ่เย่ที่ประเทศหลงอยู่ในสายตาเมื่อไรกันล่ะ”
เทียนหลงเอ๋อร์เบะปาก แล้วพูดว่า “งั้นก็ดีเลย ในเมื่อตระกูลเย่ไม่เห็นเย่อู๋เทียนอยู่ในสายตา งั้นหนูจะแนะนำให้เย่อู๋เทียนเป็นเจ้าของตระกูลเย่!”
ผู้หญิงงามส่ายหน้าพูดว่า “แกยังเด็ก อย่าคุยโวโอ้อวด! นอกจากตระกูลเทียน ตระกูลอื่นอีกสามตระกูล สองสามปีนี้ล้วนทำงานหนักอย่างดุเดือด ภายในแต่ละตระกูล ยอดฝีมือแดนสี่ ไม่ต่ำกว่าร้อย! ถ้าแกหัวรั้น จะเอาแต่แต่งกับเย่อู๋เทียน ปู่แกแค่ออกคำสั่ง ให้อีกสามตระกูลส่งคนไปทำลายเย่อู๋เทียน ใช้เวลาเพียงครู่เดียวเท่านั้น!”
เทียนหลงเอ๋อร์เงียบครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “ผู้ชายที่หนูเลือก ใครคัดค้านหนูจะฆ่าคนนั้น ถ้าปกป้องไม่ได้ เย่อู๋เทียนตายขึ้นมาจริงๆ หนูจะให้คนทั้งโลกตายตามผู้ชายของหนูไปด้วย!”
ผู้หญิงงามหัวเราะเบาๆ “รวมถึงฉันด้วยเหรอ”
เทียนหลงเอ๋อร์พูดว่า “ไม่ใช่แค่แม่ รวมถึงหนูด้วย เพราะถึงแม่เป็นคนให้กำเนิดหนูมา แต่เย่อู๋เทียนเป็นคนทำให้หนูมีชีวิตเป็นครั้งที่สอง ไม่งั้นหนูคงตายไปนานแล้ว! อีกทั้งถ้าหนูแค่เลือกเย่อู๋เทียน แล้วทำให้เขาเจอแต่สิ่งไม่ดี แน่นอนว่าหนูต้องตามเขาไป หลังจากที่แก้แค้นแล้ว และถ้าหนูตายไป แล้วแม่มีชีวิตอยู่ จะมีความหมายอะไรอีกล่ะ”
ความเจ็บปวดแวบเข้ามาในแววตาผู้หญิงงาม เธอพูดว่า “เดี๋ยวฉันไปเมืองเจียงไห่ ไปเจอเย่อู๋เทียนหน่อย ถือโอกาสเอาบัตรเชิญงานโอสถและการฝังเข็มไปให้เขาด้วย”
เทียนหลงเอ๋อร์หัวเราะคิกคัก โบกมือไปมาแล้วพูดว่า “ไปสิ อย่าลืมถ่ายรูปมาเยอะๆ นะ เพราะผ่านไปตั้งแปดปี วันๆ เอาแต่เหม่อดูรูปถ่ายติดบัตรผู้ชายของหนู ไม่มีความสุขเลย!”
ผู้หญิงงามหันหลังเดินออกไป
ผู้หญิงงามเพิ่งเดินออกไป เทียนหลงเอ๋อร์เอาคีย์บอร์ดบนโต๊ะคอมพิวเตอร์ มาวางไว้บนขา พิมพ์เสียงดังอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเห็นบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ ปรากฏข้อมูลประวัติของเสิ่นรั่วชิง
เหม่อมองรูปถ่ายติดบัตรของเสิ่นรั่วชิงอยู่ครู่หนึ่ง เทียนหลงเอ๋อร์หัวเราะเยาะแล้วด่าว่า “ไอ้ผู้ชายทุเรศ สายตาไม่เลวจริงๆ!”
อีกด้านหนึ่ง คฤหาสน์ตระกูลหลิงที่เจียงหนาน
หลิงฟ่างถูกคนส่งกลับมาจากสวนเฉียนหลง
ตอนนี้หมอประจำตระกูลหลิง กำลังเข็นมาที่ห้องพยาบาลของตระกูล
ภายในห้องรับแขกตระกูลหลิง
คนตระกูลหลิงอยู่ที่นี่ทุกคน
ผู้อาวุโสผมเทาคนหนึ่ง นั่งอยู่กลางโซฟา สีหน้าอึมครึม
ด้านหน้าผู้อาวุโส มีผู้อาวุโสคนหนึ่งคุกเข่าอยู่
ผู้อาวุโสที่คุกเข่าอยู่คือ……
จะเป็นใครได้อีกถ้าไม่ใช่หลิงชิงเฟิง
ภายในห้องรับแขกขนาดใหญ่ บรรยากาศกดดันเป็นอย่างมาก
ผู้อาวุโสที่นั่งบนโซฟามองหลิงชิงเฟิงอย่างเย็นชา แล้วถามว่า “เย่อู๋เทียนกลับเมืองเจียงไห่แล้วเหรอ”
หลิงชิงเฟิงตอบว่า “ครับ”
ผู้อาวุโสหลับตาลง เงียบอยู่ครู่หนึ่ง จู่ๆ เขาลืมตาแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “โทรไปหาเย่ชูอีตระกูลเย่ คืนนี้ไม่ว่าดึกขนาดไหน ฉันต้องเห็นหัวของเย่อู๋เทียนด้วยตาตัวเอง!”
หลิงชิงเฟิงพูดว่า “คุณท่าน ถึงเป็นเย่ชูอี เกรงว่าก็สู้เย่อู๋เทียนไม่ได้ครับ! อีกอย่างทั้งสองคนแซ่เย่เหมือนกัน ผมคิดว่าในนี้น่าจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับ!”
ผู้อาวุโสพูดว่า “ตระกูลเย่พันธมิตรมังกร ไม่เคยเห็นคนตระกูลเย่ในประเทศอยู่ในสายตา! ถ้าเย่ชูอีฆ่าเย่อู๋เทียนไม่ได้ งั้นก็ไปเชิญคนตระกูลเทียน!”
หลิงชิงเฟิงพูดด้วยความตกตะลึงว่า “คนตระกูลเทียนก็มาเจียงหนานเหรอครับ”
ผู้อาวุโสพูดว่า “งานโอสถและการฝังเข็ม ผู้สูงส่งของโลก คนตระกูลเทียนต้องมาอยู่แล้ว อีกทั้งตระกูลหลิงของฉันก็รับหน้าที่ต้อนรับพอดี”
หลิงชิงเฟิงสูดหายใจเฮือก มีประกายแวบขึ้นมาในแววตาทันที กำหมัดคารวะแล้วพูดว่า “ชิงเฟิงรับคำสั่ง!”
ผู้อาวุโสพูดอีกว่า “นอกจากนั้น ตอนติดต่อเย่ชูอี บอกเธอด้วยว่าฉันไม่เพียงแค่ต้องการเห็นหัวเย่อู๋เทียน ฉันต้องการเห็นครอบครัวของเย่อู๋เทียนด้วย อีกสองสามวันค่อยปรากฏตัวในงานโอสถและการฝังเข็ม ผู้ชายให้เป็นคนใช้ ผู้หญิงให้ขายตัว!”
……
ในเวลาเดียวกัน เย่อู๋เทียนและพวกเสิ่นรั่วชิง ปรากฏตัวที่โรงแรมระดับห้าดาวแห่งหนึ่ง
กะว่าหลังจากกินข้าวที่ห้องอาหารเสร็จ จะออกจากเจียงหนาน กลับเมืองเจียงไห่
ตอนนี้เย่อู๋เทียนยืนอยู่ตรงมุมหนึ่ง ในห้องอาหารของโรงแรม ใช้มือถือของเสิ่นรั่วชิงโทรหาคน
คนที่เขาโทรหา คือหัวหน้ากรมทหารเจียงหนาน
เย่อู๋เทียนถามว่า “สืบได้หรือยัง”
คนในสายตอบว่า
“สืบได้แล้วครับ ผู้หญิงคนที่โทรหาคุณก่อนหน้านี้ ชื่อเย่เทียนหลงเอ๋อร์ ตอนนี้อยู่เขตวิลล่าแถวทะเลสาบชุนชิว คฤหาสน์ชุนชิวครับ”
เย่อู๋เทียนอึ้งเล็กน้อย แล้วพูดออกมาทันที
“เย่เทียนหลงเอ๋อร์เหรอ ไม่ใช่เทียนหลงเอ๋อร์เหรอ”
อีกฝ่ายตอบว่า
“ชื่อเย่เทียนหลงเอ๋อร์จริงๆ ครับ อีกฝ่ายเข้าสู่สัญชาติประเทศหลงเมื่อสามวันก่อน ก่อนหน้านี้ชื่อ……เทียนหลงเอ๋อร์ครับ”
เย่อู๋เทียนใบหน้าอึมครึม
“นอกจากเธอทำให้มือถือฉันระเบิด ยังมีพฤติกรรมอะไรที่เกินควรหรือเปล่า”
อีกฝ่ายตอบว่า
“สิบนาทีก่อนหน้านี้ เธอดึงข้อมูลของภรรยาคุณ อีกทั้งยังแก้ไขข้อมูลชื่อแซ่ของภรรยาคุณโดยไม่ได้รับอนุญาต เปลี่ยนเป็น…..เย่เสิ่นรั่วชิง ยังเขียนอธิบายตามหลังอีกหนึ่งบรรทัด……”
เย่อู๋เทียนโมโหอยู่ครู่หนึ่ง
“เขียนว่าอะไร”
อีกฝ่ายตอบอย่างตะกุกตะกัก
“คู่แข่งด้านความรักของเย่เทียนหลงเอ๋อร์สาวสวยผู้สุดยอดในจักรวาล นังจิ้งจอกข้างกายเย่อู๋เทียน หน้าไม่อาย ไม่มีความละอาย นังร่านที่ยังไม่แต่งงานก็ปีนขึ้นเตียงของผู้ชายฉัน……”
ไม่รอให้อีกฝ่ายพูดจบ เย่อู๋เทียนพูดตัดบทด้วยเสียงเย็นชา
“หุบปาก!”
อีกฝ่ายถามลองเชิงอย่างอกสั่นขวัญแขวน
“แก้ไขกลับไหมครับ”
เย่อู๋เทียนตวาดออกมาด้วยความโมโห
“หน่วยกลาโหมเมืองเจียงหนานของพวกนาย ทำงานยังไงกันแน่ ข้อมูลส่วนบุคคลของพลเมืองประเทศหลง กลับโดนคนแก้ไขตามใจชอบ!”
เมื่อได้ยินประโยคนี้ อีกฝ่ายใกล้จะร้องไห้ออกมาแล้ว
“ฝีมือการแฮกของเย่เทียนหลงเอ๋อร์……เก่งกาจมากจริงๆ ครับ แต่คุณวางใจได้เลย อีกครึ่งชั่วโมง ข้อบกพร่องได้รับการแก้ไขแน่นอนครับ! อีกทั้ง……เมื่อกี้ เราตัดอินเทอร์เน็ตของเย่เทียนหลงเอ๋อร์แล้ว! คุณหายโกรธเถอะ อย่าโกรธเลยครับ”
เย่อู๋เทียนตัดสายแล้วกำหมัดแน่น
สูดหายใจอยู่หลายครั้ง กว่าจะสะกดกลั้นความโกรธได้ จากนั้นเก็บมือถือ แล้วเดินกลับไปข้างเสิ่นรั่วชิง จากนั้นพูดเบาๆ ว่า “คุณกินก่อนเลย ผมมีเรื่องต้องทำนิดหน่อย”
เสิ่นรั่วชิงลังเลเล็กน้อย แล้วพูดว่า “งั้นนายรีบไปรีบกลับ”
เย่อู๋เทียนหันหลังเดินออกไป
มุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์ชุนชิว แถวทะเลสาบชุนชิวเมืองเจียงหนาน
เป้าหมายไม่มีอะไรซับซ้อน
สั่งสอนนังมารเทียนหลงเอ๋อร์ ที่บ้าบอคอแตกสุดขีด!