จอมนักรบอหังการ - บทที่ 323 จางจิงหลวน เป็นสาวใช้ของครอบครัวตน？1
จอมนักรบอหังการ บทที่ 323 จางจิงหลวน เป็นสาวใช้ของครอบครัวตน？1
“พระแก้วมรกต！”
จางจิงหลวนพูดสามคำนี้ออกมาอย่างไม่ลังเล
เย่อู๋เทียนขมวดคิ้วเบาๆ
“พระแก้วมรกต？พระแก้วมรกต อยู่ที่ไหน？”
จางจิงหลวนส่ายหัวไปมา
“ฉะ……บ่าวไม่รู้ค่ะ！”
สีหน้าของเย่อู๋เทียน เย็นยะเยือก
คิดไม่ถึงว่า
เขาจะไม่ใช่ลูกของเย่จินหลิงกับหานหว่านเอ๋อร์
แต่ว่า……
ได้ยินแค่คำพูดของจางจิงหลวนฝ่ายเดียว
เกรงว่า ยังไม่สามารถสรุปได้นอกจากคนคนนี้จะตาย！
สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ
เย่อู๋เทียน เขาไม่อยากเชื่อเลยจริงๆ ตนกับหานหว่านเอ๋อร์ ไม่ได้เป็นแม่ลูกกัน
ท้ายที่สุดพวกเขาก็อยู่ด้วยกันมานาน
มารดาเมตตา บุตรกตัญญู
ตอนนี้……
แต่มีคนกลับบอกว่า หานหว่านเอ๋อร์ ไม่ใช่แม่แท้ๆของเขา？
เขาเงียบไปอยู่นาน
เย่อู๋เทียนค่อยๆพูดอย่างเย็นชา
“ก่อนที่เรื่องนี้จะตรวจสอบอย่างละเอียด คุณจะออกจากที่นี่ไม่ได้ ไม่อย่างงั้น รับผิดชอบผลที่ตามมาเอง！”
จางจิงหลวนราวกับถูกนิรโทษกรรม
เธอรีบโขกหัวคำนับ
“ค่ะ！บ่าวรับทราบค่ะ！บ่าวจะไม่ออกจากที่นี่โดยไม่ได้รับอนุญาต！”
เย่อู๋เทียนทำเสียงหึอย่างเย็นชา
ฝ่ามือของเขา
หยุดอยู่ที่หน้าผากของจางจิงหลวน
ปึ้ง！
ชั่วพริบตาเดียว
จางจิงหลวนรู้สึกแค่ว่า มีพลังระเบิดไหลเข้ามาในร่างกาย ผ่านกระดูกหน้าผากของตนเอง
ภายในเวลาไม่นาน จางจิงหลวนก็รู้สึกว่า
ราวกับทักษะของตน ถูกผนึกเอาไว้
แม้ว่าพลังชี่จะหมุนเวียนภายในร่างกาย ในสมองของเธอ ราวกับระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ！
ใบหน้าของจางจิงหลวน เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“นะ……นายทำอะไรกับฉัน！”
เย่อู๋เทียนทำเสียงหึ
“คุณบอกเองไม่ใช่หรอ หลังจากนี้เป็นต้นไป จะเชื่อฟังผม？”
จางจิงหลวนทำเสียงหวาดผวา
“ฉันเคยพูด แต่……ตกลงนายทำอะไรกับฉัน？ทำไมฉันถึงไม่สามารถปรับสมดุลในร่างกายของฉันได้ล่ะ？”
เย่อู๋เทียนไม่ได้ตอบกลับอะไร แต่พูดมาหนึ่งประโยค
“อยู่ที่นี่ เพื่อสำนึกความผิดซะ！”
จางจิงหลวนหยุดพูด
แต่กลับเห็นเย่อู๋เทียน ไม่ได้พูดอะไรมากความ
ปลายเท้าขยับ ร่างกายของเธอ แล้วรีบลุกขึ้นทันที
เย่อู๋เทียนหายวับไปกับที่
“เย่อู๋เทียน！”
“เย่อู๋เทียน！”
“กลับมานะ！”
จางจิงหลวนมองไปที่เบื้องบนของขอบเหว แล้วร้องแผดเสียงกรีดร้องเสียงดัง
ตอนนี้ สิ่งที่จางจิงหลวนกลัว ไม่เพียงแต่เย่อู๋เทียน แต่ยังมีเห้อเหลียนหวันจีกับเทียนหลงเอ๋อร์
โดยเฉพาะเห อเหลียนหวันจี！
ตอนนั้น ตระกูลเห้อเหลียน เคยถูกตระกูลจางล้างโคตร！
อีกทั้ง จนถึงตอนนี้ สายเลือดของเห้อเหลียนหวันจี ยังคงมีลูกหลาน ที่เป็นทาสให้กับตระกูลจาง！
สำหรับเห้อเหลียนหวันจีแล้ว
ความเกลียดนี้มันล้นฟ้า！
เมื่อเห็นว่าจางจิงหลวนไม่สามารถปรับสมดุลได้
หากเห้อเหลียนหวันจีลงมือฆ่าเธอล่ะก็
ก็เหมือนกับฆ่าไก่ตัวหนึ่ง！
เห้อเหลียนหวันจีมองไปที่จางจิงหลวนอย่างเย็นชา ราวกับรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ จึงค่อยๆเอ่ยปากว่า
“กลัวหรอ？”
จางจิงหลวนมองไปที่เห้อเหลียนหวันจีด้วยความโกรธ
แต่กลับ……
ไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม！
ราวกับเหมือนนกฟีนิกซ์ตกทุกข์ได้ยาก สภาพราวกับไก่ตัวหนึ่ง
“คิดไม่ถึงจริงๆ จางจิงหลวนคนอย่างแก จะมีวันนี้！”
เห้อเหลียนหวันจีมองไปที่จงจิงหลวน แล้วพูดเน้นทีละคำ
จางจิงหลวนไม่พูดอะไร
เห้อเหลียนหวันจีมองจางจิงหลวนครู่หนึ่ง
แล้วพูดขึ้นมาว่า
“วางใจเถอะ ฉันไม่ฆ่าแกหรอก ฉันจะรอดูว่า หลังจากนี้ แกจะเป็นทาส ข้างกายของเย่อู๋เทียนยังไง！”
สีหน้าของจางจิงหลวน มืดหม่นมาก
แต่กลับไม่พูดอะไร
เห้อเหลียนหวันจีเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วถามขึ้นมาว่า
“แม่ของเย่อู๋เทียน ชื่ออะไร？”
จางจิงหลวนไม่ตอบ
แต่ถามกลับ
“แกคู่ควรที่จะรู้มันหรอ？”
เห้อเหลียนหวันจียกมือขึ้น
จางจิงหลวนกลับพูดว่า
“พี่ชายของแกยังไม่ตาย”
มือของเห้อเหลียนหวันจี จู่ๆก็ค้างอยู่กลางอากาศ
ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
“แกว่าไงนะ？”
จางจิงหลวนหัวเราะอย่างเย้ยหยัน
“พี่ชายของแกไม่เพียงแต่ยังไม่ตายนะ พ่อของแก แม่ของแก น้องสาวของแก ก็ยังไม่ตายเหมือนกัน แต่ถ้าแกกลับแตะต้องฉันแม้แต่ปลายเล็บ ไม่ว่าพี่ชายของแก หรือพ่อแม่ของแก น้องสาวของแก ก็ต้องตายทั้งหมด！”
เห้อเหลียนหวันจี ไม่กล้าตบลงไปอีก
ในเวลานี้เอง เทียนหลงเอ๋อร์ที่ไม่พูดอะไรมาตลอด จู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า
“จางจิงหลวน แกต้องรู้นะว่า บนโลกใบนี้ ไม่ได้มีแค่พี่เทียนของฉันที่สามารถทำให้แกตายทั้งเป็นได้ ฉัน เย่เทียนหลงเอ๋อร์ ก็ทำให้แกตายทั้งเป็นได้เหมือนกัน！”
จางจิงหลวนลุกขึ้นยืน
จู่ๆก็ปิดตาลง
สำรวจกระดูกหน้าผากของตัวเองรอบหนึ่ง
หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง
ร่างกายของจางจิงหลวน จู่ๆก็มีแสงสีทองเข้มสว่างกระจายออกมา
“งั้นหรอ？”
จางจิงหลวนค่อยๆเปิดดวงตา มองไปที่เทียนหลงเอ๋อร์อย่างไม่กะพริบตา จากนั้นก็ถามกลับ
ระหว่างที่พูด รูม่านตาของจางจิงหลวน ก็เผยให้เห็นลำแสงสีทองเข้ม
ทั้งร่างของเธอ ราวกับเทพธิดาก็ไม่ปาน
เทียนหลงเอ๋อร์มองเห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของจางจิงหลวน
หน้าของเธอถอดสี
“แก！”
พูดจบ เทียนหลงเอ๋อร์ก็ถอยไปไกลหลายสิบเมตร
มองไปที่สายตาของจางจิงหลวน
เต็มไปด้วยความหวาดผวา！
ราวกับศัตรู！
เทียนหลงเอ๋อร์ ไม่เข้าใจ
ร่างกายของจางจิงหลวน ทำไมถึงเกิดพลังงานที่แปลกประหลาดเช่นนี้！
วิชาของเธอถูกเย่อู๋เทียนใช้วิธีลับในการปิดผนึกแล้วไม่ใช่หรอ？
ทำไมถึงยังแผดรังสีความน่ากลัวขนาดนี้ออกมาได้？
แต่เห้อเหลียนหวันจีในตอนนี้
เห็นได้ชัดว่าสัมผัสถึง รังสีบนตัวของจางจิงหลวน ว่าน่ากลัวขนาดไหน
กระทั่ง เห้อเหลียนหวันจีเกิดความรู้สึกบางอย่าง
ขอแค่จางจิงหลวนยินยอม
ไม่ว่าจะเป็นเธอ
หรือเทียนหลงเอ๋อร์ลูกสาวของเธอ ก็จะถูกจางจิงหลวนฆ่าตายทั้งหมด！
จางจิงหลวนเปลี่ยนความกระวนกระวายใจของตัวเองเมื่อสักครู่
ไม่มองเห้อเหลียนหวันจีแม้แต่นิดเดียว
แต่มองไปที่เทียนหลงเอ๋อร์
แล้วหัวเราะอย่างเยือกเย็น
“เมื่อกี้ถ้าฉันฟังไม่ผิด แกเรียกตัวเองว่า เย่เทียนหลงเอ๋อร์งั้นหรอ？ถ้าเป็นแบบนี้ แกก็อยากเป็นผู้หญิงของเย่อู๋เทียนสินะ”
เทียนหลงเอ๋อร์รู้สึกทั้งโกรธทั้งอาย
แต่กำลังจะชักดาบออกมา
จางจิงหลวน ก็หายวับไปกับที่ ปรากฏอยู่ตรงหน้าของเทียนหลงเอ๋อร์
เธอจับไปที่คมดาบของเทียนหลงเอ๋อร์ด้วยมือเปล่า
หลังจากนั้นไม่เห็นว่าใช้แรงอะไร
ดาบในมือของเทียนหลงเอ๋อร์ ก็ถูกกดลงไป
พื้นดินที่เท้าของเทียนหลงเอ๋อร์ เริ่มแตะระแหง ราวกับใยแมงมุมก็ไม่ปาน
วินาทีนี้ เทียนหลงเอ๋อร์ตกใจจนพูดอะไรไม่ออก
ไม่กล้าเชื่อ
จางจิงหลวนเปลี่ยนเป็นน่ากลัวขนาดนี้
ในขณะนี้ รอยยิ้มที่มีเสน่ห์และน่าตื่นเต้นปรากฏขึ้น บนใบหน้าของจางจิงหลวน