จอมนักรบอหังการ - บทที่ 449 ประธานหญิงที่ธรรมดากว่าเสิ่นรั่วชิง สามารถรับมือมังกรดุดันอย่างเย่อู๋เทียนได้เหรอ 1

จอมนักรบอหังการ บทที่ 449 ประธานหญิงที่ธรรมดากว่าเสิ่นรั่วชิง สามารถรับมือมังกรดุดันอย่างเย่อู๋เทียนได้เหรอ? 1

หลังจากได้ยินประโยคนี้ หนานกงเหยียนรู้สึกราวกับถูกฟ้าผ่า!

พ่อครัว?

หวงฝู่เจิ้งฉี พ่อบุญธรรมของตนเอง กลายเป็นพ่อครัวของเย่อู๋เทียนตั้งแต่เมื่อไหร่?

และวินาทีนี้

เย่อู๋เทียนชี้นิ้วออกไป

ชี้ไปที่ระหว่างคิ้วของหนานกงเหยียน

บูม!

ทันใดนั้น หนานกงเหยียนรู้สึกถึงพลังรุนแรงที่ไม่อาจต้านทานได้ พุ่งไปที่กระดูกหน้าผากของตนเอง

สูญเสียพลังบำเพ็ญไปทั้งหมด!

จากยอดฝีมือรุ่นหลังอันดับต้น ๆ ของวัดอี่ซียน กลายเป็นคนพิการ!

ชี่แท้ในร่างกายหายไปในชั่วพริบตา…

มลายหายไปหมด!

สายตาของเขาหม่นหมองอย่างรวดเร็วเช่นกัน!

สีหน้าของหนานกงเหยียนขาวซีด เขามองเย่อู๋เทียนราวกับต้องการจดจำรูปลักษณ์ของเขาไว้ในใจ

ชาติหน้า ให้เขาชดใช้ด้วยชีวิต!

ขณะเดียวกัน

ความหวาดกลัว และความตกใจ ประกายผ่านดวงตาของเขา

เสียใจ!

เสียใจสุดขีด!

เขาไม่ควร ไม่ควรออกมาจากเขาเอ๋อเหมย ในช่วงเวลาสำคัญที่วัดอี่ซียนกำลังเปิดรับลูกศิษย์!

ตอนนี้เป็นไงล่ะ

ตกอยู่ในสภาพเช่นนี้!

รองเจ้าอาวาสที่สง่างามของวัดอี่ซียน กำลังจะถูกจำคุกเหมือนอาชญากรทั่วไป!

มันทรมานยิ่งกว่าการฆ่าเขาเสียอีก!

หนานกงเหยียนมองเย่อู๋เทียนด้วยความอาฆาตแค้น สุดท้ายกล่าวว่า

“นามสกุลของผมคือหนานกง ถึงแม้ผมจะเป็นลูกชายที่ถูกตระกูลหนานกงทอดทิ้ง แต่ผมก็ใช้นามสกุลหนานกงเหมือนกัน!”

เย่อู๋เทียนไม่ได้ใส่ใจ

สะบัดมือ

ทำให้หนานกงเหยียนล้มลงบนพื้น

วินาทีต่อมา ป้ายสัญลักษณ์ที่อยู่บนร่างของหนานกงเหยียน ก็ปรากฏอยู่ในมือเย่อู๋เทียน

ป้ายสัญลักษณ์สีทอง!

สลักคำว่าหงส์ร่อนมังกรรำ เป็นอักษรเสี่ยวจ้วน!

วัดอี่ซียนแห่งเขาเอ๋อเหมย

หวงฝู่เหยาเดินมาด้วยความอกสั่นขวัญแขวน หลังจากเธอเห็นป้ายสัญญาลักษณ์ที่อยู่ในมือของเย่อู๋เทียนชัดเจนแล้ว

ใบหน้าที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความตกใจ

“นึกไม่ถึงว่าหนานกงเหยียน จะกลายเป็นรองเจ้าอาวาสของวัดอี่ซียนจริง ๆ!”

เย่อู๋เทียนถามกลับ

“ทำไม เก่งมากเหรอ?”

หวงฝู่เหยารู้สึกสั่นสะท้าน อยากจะพูดอะไรแต่ก็ไม่กล้าพูดออกมา

วัดอี่ซียน……

ไม่เก่งเหรอ?

เพียงแต่

หลังจากคิดอีกครั้ง ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ ไม่สนใจแม้แต่ตำแหน่งเจ้าสำนักของสำนักเจินอู่ด้วยซ้ำ

สำหรับเขาแล้ว ตำแหน่งรองเจ้าอาวาสของวัดอี่ซียน ไม่สามารถถือเป็นอะไรได้?

ชั่วขณะหนึ่ง

สายตาที่หวงฝู่เหยามองเย่อู๋เทียน มีความเลื่อมใสศรัทธาอย่างน่าประหลาด

แทบรอไม่ไหวที่จะกล่าวคำปฏิญาณทันที

ถ้าชาตินี้ตนเองสามารถอยู่ข้างกายเย่อู๋เทียนได้ ถึงจะเป็นทาสรับใช้ ตนเองก็เต็มใจ!

ใครจะคิดว่าเจ้าบ้านคนใหม่ของตระกูลหวงฝู่!

หวงฝู่เหยา

จะมีความคิดเช่นนี้ได้?

เพียงแต่

ผู้หญิงทุกคนที่อยู่ที่นี่!

ตั้งแต่ผู้บริหารระดับสูงของเทียนจวิน กรุ๊ป ไปจนถึงพนักงานธรรมดาของเทียนจวิน กรุ๊ป!

สายตาที่ทุกคนมองเย่อู๋เทียน กลายเป็นความคลั่งไคล้!

ขณะนี้ พวกเธอทุกคนเกิดความเลื่อมใสศรัทธาอย่างน่าประหลาด!

เป็นการยืนยันคำพูดนั้น

เพราะบ่อยครั้ง

เหตุผลที่ผู้หญิงคุกเข่าต่อหน้าผู้ชายคนหนึ่ง เชื่อฟังและคล้อยตามทุกอย่าง ไม่ใช่เพราะผู้ชายคนนั้นเผด็จการ!

แต่เป็นเพราะผู้หญิงคนนั้นเต็มใจ!

หลังจากนั้น เย่อู๋เทียนไม่ได้อยู่ที่นี่นานนัก แต่กำลังจะเดินทางไปรักษาโจวซีที่เขาหวินหลา

เฉิงโม่หนงเดินเข้ามาทันที

เตือนเย่อู๋เทียนว่า

“การส่งมอบเทียนจวิน กรุ๊ปให้เสิ่นรั่ว…..ส่งมอบให้ประธาน คุณต้องเซ็นชื่อด้วย”

เย่อู๋เทียนตอบเบา ๆ

“เมื่อก่อนตอนที่ผมมอบเทียนจวิน กรุ๊ปให้คุณดูแล ได้ประกาศแล้ว คุณสามารถลงนามแทนเทียนจวิน กรุ๊ปได้”

หลังจากกล่าวประโยคนี้ออกมา ผู้บริหารระดับสูงและพนักงานของเทียนจวิน กรุ๊ปที่อยู่ที่นี่

ทุกสายตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ

หัวใจเต้นแรง

ตอนนี้พวกเขาถึงได้รู้ว่าเย่อู๋เทียน เจ้ายมบาลชิงตี้ ถึงจะเป็นคนที่ครอบครองเทียนจวิน กรุ๊ปอย่างแท้จริง?

ตอนนี้หวงฝู่ชิง

ตกใจสุดขีด!

ถึงแม้จะตีเขาให้ตาย เขาก็ยังไม่อยากจะเชื่อว่าเทียนจวิน กรุ๊ปเป็นของเย่อู๋เทียน!

เทียนจวิน กรุ๊ป มีมูลค่าทางการตลาดมากกว่าล้านล้าน?

เป็นทรัพย์สินของเย่อู๋เทียนทั้งหมด?

นอกจากนี้ การที่หวงฝู่เหยามาส่งมอบหุ้นวันนี้ นั่นเป็นเพราะเทียนจวิน กรุ๊ปเป็นธุรกิจของเย่อู๋เทียน?

ชั่วขณะหนึ่ง

สีหน้าของหวงฝู่ชิงซีดเซียว

คิดไม่ถึง……

ช่วงหลายปีที่ผ่านมา หวงฝู่เหยา พี่สาวของตนเอง เป็นแค่พนักงานคนหนึ่งของเย่อู๋เทียนเท่านั้น!

วงฝูเจิ้งฉี พ่อของตนเอง เป็นเพียงพ่อครัวของเย่อู๋เทียนเท่านั้น!

นั่นหมายความว่า……