จอมนักรบอหังการ - บทที่ 474 ภายในสามวัน เย่อู๋เทียน ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย 2
จอมนักรบอหังการ บทที่ 474 ภายในสามวัน เย่อู๋เทียน ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย? 2
เฉิงโม่หนงก็ถอนหายใจ
“ฉันก็หวังว่าจะเป็นไปไม่ได้ แต่……ช่างเถอะ เรื่องครอบครัว พร่ำบ่นกับเจ้านายอย่างคุณ คุณก็ไม่เข้าใจ”
ประธานจางพูดด้วยใบหน้าที่ขมขื่น
“เข้าใจ เข้าใจจริงๆ! คุณสบายใจได้ ต่อไปคุณคงจะขอให้สิ่งที่ฝันเป็นจริงอย่างแน่นอน!”
เฉิงโม่หนงหัวเราะ
“งั้น ฉันก็ขอให้สมพรปากของประธานจาง?”
ประธานจางยังคงหัวเราะด้วยใบหน้าขมขื่น
“แม่ทูนหัว คุณก็อย่าล้อผมเล่นเลย ผมรู้ว่า คุณมีส่วนช่วยเหลืออะไรบ้างในเทียนจวิน กรุ๊ปในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ผมก็ไม่เคยสงสัยในความสามารถของคุณมาก่อน! ความสัมพันธ์ของคุณกับชิงตี้ เป็นแบบนั้นหรือเปล่า ไม่สำคัญหรอก! ถึงยังไงวันนี้ต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนี้ ผมก็บอกแล้วว่า ต่อไปอยู่ในสำนักงานใหญ่ ความคิดเห็นของคุณ ก็เหมือนกับความคิดเห็นของผม!”
“คำพูดนี้ พูดกันจนถึงที่สุดหรือยัง?”
รอยยิ้มบนใบหน้าของเฉิงโม่หนงกว้างขึ้น
“เป็นเกียรติมากๆ”
ประธานจางถอนหายใจด้วยความโล่งอกในทันที และโค้งคำนับทำท่าทางเชิญไปที่ประตูที่ทำการสมาคม
“เชิญคุณ!”
เฉิงโม่หนงยิ้มอย่างสดใส ยักไหล่ และถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“จริงๆเลย นี่เป็นวันแรกของการเข้ารับตำแหน่ง ทำไมยังกดดันอยู่เล็กน้อย? ไม่เหมือนกับฉันเลย! เฮ้อ ก็ไม่รู้ว่าภายในสามปี ฉันจะยกระดับเศรษฐกิจรวมของประเทศหลงได้สองเท่าหรือไม่!”
ประธานจางทอดถอนหายใจ
“สิบปียกระดับขึ้นสองเท่า ก็เป็นอัตราสำเร็จที่ไม่น้อย! ประเทศหลงในตอนนี้ ไม่ได้ดีกว่าเมื่อก่อน”
เฉิงโม่หนงดูคับแค้นใจ
“หากใช้เวลาสิบปีถึงจะยกระดับเศรษฐกิจของประเทศหลงได้สองเท่า งั้นต่อไปฉันอยู่ตรงหน้าของเย่อู๋เทียน ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะออดอ้อนจริงๆ”
“……”
ประธานจางพูดไม่ออกชั่วขณะ
แต่คนที่พูดไม่ออกที่สุด กลับน่าจะเป็นเฝิงลู่
จนถึงตอนนี้ เธอก็เข้าใจเรื่องนี้สักที
เฉิงโม่หนง ไม่ได้ถูกเทียนจวิน กรุ๊ปทอดทิ้ง ไม่เพียงแต่ไม่ถูกเทียนจวิน กรุ๊ปทอดทิ้ง แต่ยังเติบโตขึ้นอีกด้วย!
กลายเป็นรองหัวหน้านักเศรษฐศาสตร์ของสำนักงานใหญ่ประเทศหลงในทันที!
นี่มันแนวคิดอะไรกัน?
ด้วยตำแหน่งสถานะตอนนี้ของเฉิงโม่หนง เงินสดที่จะผ่านมือทุกปี ไม่เพียงแค่ล้านล้านอย่างง่ายดายขนาดนั้นหรอก?
ยิ่งไปกว่านั้น…….
เหตุผลที่เธอกลายเป็นรองหัวหน้านักเศรษฐศาสตร์ของสำนักงานใหญ่ เป็นเพราะว่าอาศัยความสัมพันธ์ของเย่อู๋เทียน ถึงได้นั่งตำแหน่งเหรอ?!
มีความสามารถไม่ต้องหลีกเลี่ยงความเป็นญาติกัน…….
หรือว่า……
เฉิงโม่หนง มีความสามารถนี้จริงๆ?
นี่ก็เป็นครั้งแรกที่ในชีวิตนี้ของเฝิงลู่สงสัยความสามารถของเฉิงโม่หนง!
ยังไงซะ
การบริหารเส้นชีวิตทางเศรษฐกิจของประเทศ ไม่เหมือนกับการบริหารง่ายดายขนาดนั้น!
แม้ว่าขนาดของเทียนจวิน กรุ๊ปจะใหญ่มากแค่ไหน!
ท้ายที่สุดมันเป็นแค่ธุรกิจ!
แต่เมื่อเฝิงลู่คิดอย่างนี้ เฉิงโม่หนงก็หันหน้ามองดูเธออย่างกะทันหัน และพูดประโยคหนึ่ง
“ยืนเฉยอยู่ทำไม? มาสิ!”
เฝิงลู่ราวกับถูกฟ้าผ่า!
เฝิงลู่ได้รับความโปรดปรานอย่างคาดไม่ถึง!
ตัวเอง มีสิทธิ์อะไรเป็นเพื่อนของเฉิงโม่หนงต่อไป?
เฉิงโม่หนงเห็นว่าเฝิงลู่ยืนนิ่งอยู่ที่เดิม เดินกลับมาด้วยรอยยิ้ม จับมือเธอ แล้วพูดบางอย่างอีก
“ต่อไปเธอก็อย่าคิดแต่จะทำธุรกิจ มาช่วยฉันที่สำนักงานใหญ่ เป็นผู้ช่วยของฉัน นอกจากนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นกับตระกูลเฝิงของพวกเธอ ไม่ได้หนักหนาอะไร ฉันช่วยได้”
เฝิงลู่รู้สึกเหมือนกำลังฝัน
เฉิงโม่หนงก็หยิบการ์ดสีดำอีกใบออกมาจากกระเป๋าถือ และพูดกับเฝิงลู่ด้วยรอยยิ้ม
“ในนี่มีเงินอยู่อย่างน้อยสี่ล้านล้านหยวน เย่อู๋เทียนเป็นคนให้ ต่อไปพวกเราสองคนใช้ด้วยกัน แต่ห้ามใช้สุรุ่ยสุร่ายนะ พยายามใช้เงินทุกบาททุกสตางค์ในนี่ เพื่อการใช้ชีวิต เธอตั้งปณิธานมาตั้งแต่เด็กว่า สักวันหนึ่งจะหาเงินได้มากมายจนไปโปรยเงินที่หมู่บ้านบนภูเขาของประเทศหลงไม่ใช่เหรอ ตอนนี้ดูเหมือนว่า……ใกล้จะถึงแล้วนะ!”
“การใช้จ่ายเงินเป็นงานที่ต้องใช้สมอง และยังคงเป็นงานที่ใช้แรงงานมากด้วย สาวน้อยที่กลับมาจากการเรียนสี่ประเทศอย่างเธอ ไม่เป็นที่รักของคนอื่น แต่เป็นที่รักของฉันเฉิงโม่หนง!”
คนพูดไม่ได้คิดอะไร แต่คนฟังกลับคิด และไม่ว่าเฝิงลู่ได้ยินคำพูดนี้ รู้สึกอย่างไร
แต่มองดูเฉินเฟยหมิงที่ลานหน้าประตูที่ทำการสมาคม
สีหน้าไม่พอใจเป็นอย่างมากแล้ว
การแสดงออกดูแย่มาก
เพราะว่าสิ่งที่เฉิงโม่หนงเพิ่งพูดมาทุกประโยค ก็ได้ยินอยู่ในหูของเขา
สำหรับเฉินเฟยหมิง ไม่ใช่เรื่องพิเศษอะไร
เพราะว่าเฉินเฟยหมิงก็ถือเป็นครึ่งหนึ่งของคนในโลกยุทธจักร หูตาไว ซึ่งเป็นความสามารถขั้นพื้นฐานที่สุดของเขา!
สามารถพูดได้ว่า
วันนี้
เหตุผลที่เฉินเฟยหมิงมาที่นี่
ก็เพื่อต้องการแสดงความในใจต่อเฉิงโม่หนง!
เขาคิดว่า
เฉิงโม่หนง หลังจากที่ถูกเทียนจวิน กรุ๊ปทอดทิ้ง จะต้องกลายเป็นหมาจนตรอกอย่างแน่นอน!
ภายใต้สมุนติฐานดังกล่าว!
หลังจากนี้เธอจะต้องออกจากคลับเฮาส์ไดนาสตี้NO.1อย่างแน่นอน และคิดว่าตัวเองเป็นที่พึ่งสุดท้าย!
แต่ตอนนี้ เธอเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน และกลายเป็นรองหัวหน้านักเศรษฐศาสตร์ของสำนักงานใหญ่!
นี่ก็ช่างเถอะ!
ทุกอย่างนี้ ไม่นึกเลยว่าจะเกี่ยวข้องกับเย่อู๋เทียน!
และเย่อู๋เทียน ก็เป็นเจ้ายมบาลชิงตี้ที่อยู่ใต้คนคนเดียวแต่อยู่เหนือคนนับหมื่น!
เกลียด!
เกลียดชังเป็นอย่างมาก!!
ยิ่งความเกลียดชังมากขึ้นเท่าไร เฉินเฟยหมิงก็จะคลุ้งคลั่งมากขึ้นเท่านั้น!
เจ้ายมบาลชิงตี้เป็นใครเหรอ?
เหอะเหอะ!
ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร!
อยู่ต่อหน้าของผู้แข็งแกร่งวิทยายุทธ ไม่คู่ควรแก่การพูดถึง!
เฉิงโม่หนง รองหัวหน้านักเศรษฐศาสตร์ของสำนักงานใหญ่ประเทศหลงใช่มั้ย?
ก็ไม่ควรค่าแก่การพูดถึง!
เป็นแค่ผู้หญิงอ่อนแอคนหนึ่ง!
รอเธอผ่านงานวันนี้ไป ท้ายที่สุดก็ต้องคุกเข่าอยู่ตรงหน้าของฉัน ราวกับหมา!
แต่ขณะที่เฉินเฟยหมิงกำลังคิดอย่างบ้าระห่ำอย่างนี้ เฉินจิ่งจื้อที่อยู่ข้างๆ พูดกับเขาด้วยความโกรธ
“แกยังทำอะไรอยู่ที่นี่? ยังไม่รีบไสหัวออกจากตี้ตูอีก!”
โดยไม่คาดคิด ทันทีที่เฉินจิ่งจื้อพูดแบบนี้ เฉินเฟยหมิง ก็ถลึงตาใส่เฉินจิ่งจื้อในทันที
พิษในดวงตา ราวกับทูตผีปีศาจ!
เฉินเฟยหมิงยิ้มอย่างมีเลศนัย
“ภายในสามวัน คุณรอดูก็พอ เจ้ายมบาลชิงตี้ในสายตาของคุณ จะต้องตายอย่างแน่นอน!”