จอมนักรบอหังการ - บทที่248หมาแก่ ชุยหย่งซิน 2
จอมนักรบอหังการ บทที่248หมาแก่ ชุยหย่งซิน! 2
ชุยหย่งซินแค่นหัวเราะเสียงเยือก มองไปที่เหลียนซินหรู พูดว่า “เธอพูดเองไม่ใช่หรือว่าจะจัดการเองเรื่องนี้？รีบจัดการทันที！”
ความลำบากใจเกิดขึ้นกับเหลียนซินหรูในทันที
ชุยหย่งซิน เคยเป็นครูศิลปะการวาดเขียนของหล่อน
จ้าวลี่หน้า เคยเป็นนักเรียนที่หล่อนสอนมา
เรื่องเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่หล่อนยากจะตัดสินจริง ๆ！
ชุยหย่งซินเห็นเหลียนซินหรูลังเลไม่ยอมตัดสินใจ พูดเสียงหนาวเยือกว่า “เป็นยังไง คำพูดของข้า เธอไม่ยอมเชื่อฟังแล้วหรือ？”
เหลียนซินหรูกำลังจะพูด
ชุยโจวมู่ที่นั่งดูละครอยู่ข้าง ๆ พูดกับชุยหย่งซินในทันใดว่า “เรื่องนี้ ข้าเห็นว่าอย่าทำให้ดูยุ่งยากเลย ความจริงต้นเหตุที่ทำให้เกิดขัดแย้งกัน ก็เพราะเสี่ยวหวี่ไปขูดรถมือสองคันนั้นของจ้าวลี่หน้า พวกเราทำไมจะต้องไปเกิดเป็นความเห็นอย่างพวกเขาด้วย？”
ชุยหย่งซินสะบัดเสียงฮึออกจมูก ทำเสียงจีบปากจีบคอว่า “ดูดู๋ ดู ดู เป็นผู้ปกครองด้วยกันทั้งนั้น ทำไมความคิดมันต่างชั้นกันมากขนาดนี้？”
ชุยโจวมู่ก้าวขึ้นหน้าอีกก้าว พูดในเชิงปลอบอีกว่า “เอาเถอะเอาเถอะ ลดการใช้อารมณ์กันหน่อยเถอะ ผมขอถอยละก้าวหนึ่ง ไม่ถือสาแล้ว ท่านก็อย่าไปตามเอาเรื่องต่อเลย”
การแสดงออกของชุยโจวมู่ เป็นผลโดยตรงในความประทับใจให้กับผู้ปกครองทั้งหลายในส่วนใหญ่ทั้งหมด เลื่อนขั้นได้ไปอีกหนึ่งอันดับ
ช่างเป็นสุภาพบุรุษแท้ ๆ！
นี่จึงสมควรเป็นตัวอย่างที่ผู้ปกครองเด็กต้องเอาเป็นแบบอย่าง！
จะไปเอาอย่างผู้ปกครองของฉีซือซือได้ยังไง？
พอได้ทีกัดไม่ปล่อย！
เย่อู๋เทียนกวาดตามองไปอย่างเหยียด ๆ ไม่พูดอะไร
ชุยโจวมู่สูดหายใจเข้าลึก ๆ มองไปที่เย่อู๋เทียนอีกครั้ง ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์พูดว่า “คุณฉีครับ พวกเราแบบนี้ต้องเรียกว่าไม่ตีกันก็ไม่รู้จักกันนะครับ เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ท่าน….พอจะให้อภัยกระผมได้ไหมครับ？”
เย่อู๋เทียนทำยิ้มน้อย ๆ ก็คงยังไม่พูดอะไร
ชุยโจวมู่แค่นหัวเราะ พูดว่า “ในเมื่อท่านไม่พูด งั้นผมขอถือว่าคุณได้ให้อภัยผมแล้วนะครับ ตอนนี้ พวกเรารีบพาเด็ก ๆ เข้าไปในสวนกันดีกว่า เข้าค่ายฤดูร้อนกันนี่นะ สนุกสุขใจเป็นสำคัญ ใช่แล้ว งานเข้าค่ายฤดูร้อนครั้งนี้ ผมได้ยินว่าคุณครูใหญ่เหลียนนอกจากจะได้จัดให้เด็ก ๆ ร่วมกันทำกิจกรรมวาดภาพกัน ยังได้จัดให้พวกผู้ปกครองทำกิจกรรมร่วมกัน ดูเหมือนว่า แข่งขันว่ายน้ำ！”
พูดถึงตรงนี้ ชุยโจวมู่ก็ได้ตอกย้ำเพิ่มอีกว่า “ในการจัดกิจกรรมแข่งขันว่ายน้ำครั้งนี้ ผมก็ได้เตรียมความพร้อมสำหรับงานนี้ไว้ก่อนแล้ว เป็นต้นว่าชุดว่ายน้ำ แว่นตาว่ายน้ำสำหรับคุณครูและนักเรียน รวมทั้งของผู้ปกครองด้วย！คุณฉี ท่าน ต้องขอให้เกียรติในความร่วมกิจกรรมกับผมด้วยนะครับ เรื่องไม่สบอารมณ์ก่อนหน้านี้ พวกเราปล่อยให้มันจบกันไป ดีไหมครับ？”
ปากก็พูดไป ความจริงแล้ว ชุยโจวมู่ก็คือต้องการชักจูงให้คนเข้าไปร่วมในกิจกรรมแข่งขันว่ายน้ำ
เพราะเขาได้พกเอาหนอนพิษชนิดหนึ่งมา พิษร้ายแรงสุด ๆ
เพียงเอามันใส่ไว้นในแว่นตาว่ายน้ำ………..
เพียงแค่เย่อู๋เทียนใส่
นั่นก็………
สำเร็จเป้าหมาย！
ถึงตอนนั้น หนอนพิษร้ายแรงสุด ๆ ตัวนั้น จะคลานเข้าไปในลูกตาของเย่อู๋เทียน
และแล้ว นัยน์ตาของเย่อู๋เทียน ก็บอด！
และแล้วก็………
ชุยโจวมู่อยู่ในน้ำ ก็จะจัดการฆ่าเย่อู๋เทียนตาบอดคนนั้น
ถึงยังไงในสายตาที่เห็นของชุยโจวมู่ เย่อู๋เทียนในขณะปัจจุบันนี้ ก็คือฉีเซิงหยาง
และภารกิจที่หลิงซื่อคุน มอบให้ชุยโจวมู่ทำ
ก็คือกำหนดให้วันนี้
จัดการฆ่า “ฉีเซิงหยาง” ！
แน่นอนว่าเย่อู๋เทียนเห็นทะลุหมดทุกอย่าง หัวเราะตอบไปว่า “ตกลง เอาตามที่คุณว่า ไปว่ายน้ำ！”
ชุยโจวมู่ได้ยินก็ดีใจ พูดว่า “งั้นผมไปจัดเตรียมชุดว่ายน้ำกับแว่นตาว่ายน้ำนะครับ！”
เย่อู๋เทียนก็ไม่รั้ง
หลังจากชุยโจวมู่เดินออกไปแล้ว ชุยหย่งซินก็พูดกับเย่อู๋เทียนว่า “ข้าจะไม่ใช้วิสัยทัศน์อย่างแกหรอกนะ แต่ต่อจากนี้ไป จะให้ดีแกต้องทำตัวให้ดีหน่อย กิจกรรมเข้าค่ายฤดูร้อนในวันนี้ ข้าได้เชิญจิตรกรเอกมาท่านหนึ่งเป็นพิเศษ ฉู่เหวินเต้า！เขาเป็นลูกศิษย์ของท่านผู้เฒ่าโจวไป๋เซิง สำหรับข้านี้ ก็นับได้ว่าเป็นครึ่งศิษย์ของท่านฉู่เหวินเต้า ถ้าแกขืนกล้าก่อเรื่องอีก ก็อย่าหาว่าข้าไม่ไว้หน้ากันแล้วกัน！”
พูดเรื่องนี้ออกมา
บรึ้ม！
ฮือฮากันไปทั้งบริเวณ
ไม่มีใครรู้เลยว่า ผู้เฒ่าชุยหย่งซิน เป็นถึงครึ่งศิษย์ของฉู่เหวินเต้า！
มิน่า เขาถึงได้เป็นถึงรองนายกสมาคมลายมือภาพเขียนแห่งเจียงหนาน
ฉู่เหวินเต้าเป็นใครระดับไหนฤๅ？
นั้นคือศิษย์เอกของปรมาจารย์งานจิตรกรรมคนสำคัญที่สุดในประเทศหลง โจวไป๋เซิง！
ชุยหย่งซินเป็นครึ่งศิษย์ของฉู่เหวินเต้า…….
เรือสูงตามน้ำขึ้นที่หนุนส่งนี่นะ
เย่อู๋เทียนพอได้ยินชื่อฉู่เหวินเต้า ถึงกับขมวดคิ้วนิดหนึ่ง แค่นหัวเราะพูด “ฉู่เหวินเต้าจะตาบอดหรือไง？ทำไมไปมองพวกคนแก่ไม่ยอมตายคอยเทียวหาเก็บกอบชื่อเสียงแบบนี้？”