จอมบงการเทพยุทธ์ - บทที่ 26 อนุสรณ์โบราณทั้งเก้าปรากฏ สะ

บ้านพักตำหนักไร้ความหวัง ภายในโถงเจ้าตำหนักอันงดงาม

ชายวัยกลางคนผู้หนึ่งซึ่งสวมชุดคลุมสีม่วงพร้อมด้วยกระแสพลังอันแข็งแกร่งยืนอยู่ในโถงโบราณนี้

เขาคือหลี่ต้าวหลิน ผู้ปกครองดินแดนหลายแสนลี้รอบตัวเขา เจ้าตำหนักไร้ความหวังผู้ซึ่งมีพลังยุทธ์ที่ทรงพลัง❗️

เบื้องหน้าหลี่ต้าวหลิน ยังมีสิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์โบราณวัยหนุ่มยืนอยู่ด้วย

สิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์โบราณนี้ ทั้งร่างถูกปกป้องด้วยเกราะสีทองเข้ม ร่างกายปกคลุมไปด้วยเกล็ด และที่ส่วนท้ายของเกราะมีหางคล้ายหางของมังกรโผล่ออกมา

และที่น่ากลัวยิ่งกว่า สิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์โบราณนี้มีรูม่านตาแนวตั้งสองดวง ซึ่งมีลักษณะคล้ายอสรพิษซึ่งยิ่งชวนขนลุก

หลี่ต้าวหลินมองดูสิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์โบราณวัยหนุ่มนี้ด้วยความยำเกรงอยู่ในสายตาเล็กน้อย

แม้ว่าเขาจะมีเขตแดนพลังยุทธ์สูงกว่าสิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์โบราณนี้ แต่หลี่ต้าวหลินรู้ดีว่าสถานะของอีกฝ่ายสูงกว่าเขามาก

เพราะสิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์โบราณนี้ เป็นหนึ่งในเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเผ่าพันธุ์หมื่นเซียน และยังเป็นเชื้อราชวงศ์ของเผ่าปีศาจอสรพิษ❗️ ชื่อของเขาคือเถิงยี❗️

เผ่าปีศาจอสรพิษเป็นเผ่าพันธุ์โบราณที่ตำหนักไร้ความหวังพึ่งพิงอยู่

ในเผ่าปีศาจอสรพิษ เถิงยีเป็นที่รักใคร่อย่างมากในหมู่บรรพบุรุษดังนั้นหลี่ต้าวหลินจึงค่อนข้างยำเกรงเขา

“เจ้าตำหนักหลี่ ผลผลิตหินต้นกำเนิดของเดือนก่อนนั้นน้อยลงเล็กน้อย และบรรพบุรุษในเผ่าพันธุ์ก็ไม่พอใจอยู่บ้าง เดือนนี้อย่าให้มันเป็นเช่นนั้นอีก”

เถิงยีมองไปที่หลี่ต้าวหลินและกล่าวอย่างเฉยเมย

“ใช่ ใช่ ใช่ ปริมาณหินต้นกำเนิดที่จะส่งไปในเดือนนี้ย่อมไม่ทำให้นายน้อยผิดหวังอย่างแน่นอน”

หลี่ต้าวหลินยิ้มและพยักหน้าตอบ

ตำหนักไร้ความหวังได้ส่งหินต้นกำเนิดจำนวนมากให้กับเผ่าปีศาจอสรพิษทุกๆ เดือน

แต่ทว่าปริมาณหินต้นกำเนิดที่ผลิตในเหมืองต้นกำเนิดเมื่อเดือนก่อนนั้นค่อนข้างน้อย ส่งผลให้จำนวนหินต้นกำเนิดที่ส่งให้อีกฝ่ายนั้นไม่เพียงพอ และทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจ

นักรบตำหนักไร้ความหวังที่ไปยังเมืองผิงหยางก่อนหน้านี้ ก็เป็นคำสั่งของหลี่ต้าวหลินเพื่อจัดหาคนงานมาทำเหมืองโบราณมากขึ้น

ไม่สนว่าจะแก่ อ่อนแอ ป่วย หรือพิการ ทุกคนล้วนมีโอกาสตายในเหมืองต้นกำเนิดได้ทุกเมื่อ

ในหัวของหลี่ต้าวหลิน สามัญชนเหล่านั้นเป็นดั่งมด ไม่ต้องสนใจใดๆ เลย

“เอาล่ะ ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ดีแล้ว”

“ตราบใดที่เจ้าตำหนักหลี่ทำงานอย่างหนักเพื่อเผ่าปีศาจอสรพิษของข้า ย่อมได้รับผลตอบแทนที่สาสมอย่างแน่นอน”

เถิงยีพยักหน้าอย่างพึงพอใจ

“ขอบคุณ นายน้อย ตำหนักไร้ความหวังจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อรับใช้เผ่าอสรพิษ”

หลี่ต้าวหลินพยักหน้าและกล่าวว่า

“น่าเสียดายที่ลูกชายของข้ายังไม่กลับมา เขาไม่ได้อยู่ที่ตำหนักไร้ความหวังและไม่มีโอกาสได้พบกับท่าน ภายภาคหน้า หากมีโอกาส ข้าจะให้ลูกชายที่ไม่เอาไหนข้องข้าได้ชื่นชมพฤติกรรมของนายน้อยอย่างแน่นอน”

ลูกชายของหลี่ต้าวหลินก็คือหลี่หวูชางที่ต้องการจะสมรสกับเย่หลิงเสวี่ย

ตอนนี้ก็ใกล้เดือนมกราคมแล้ว ดังนั้นหลี่หวูชางจึงอดใจรอไม่ได้และไปที่สำนักหิมะน้ำแข็ง

หลี่ต้าวหลินคาดว่าสำนักหิมะน้ำแข็งจะไม่กล้าทำอะไรลูกชายของเขา ดังนั้นเขาจึงเพียงส่งผู้อาวุโสไปด้วย

เขาต้องการให้หลี่หวูชางคบค้าสมาคมกับเถิงยี เพื่อเป็นการสานสัมพันธ์อันดีของเขากับราชวงศ์ของเผ่าพันธุ์อันสูงส่งนี้

เมื่อหลี่ต้าวหลินจะพูดอะไรต่อ ก็มีเสียงแจ้งเตือนอย่างกะทันหันจากนอกห้องโถง

“เจ้าตำหนัก ในเหมืองต้นกำเนิดมีการเปลี่ยนแปลง❗️ คนงานได้ขุดพบมุมอนุสรณ์โบราณอันลึกลับ มันส่องสว่างด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ ปกคลุมไปทั้งเหมืองโบราณ❗️”

ในเหมืองต้นกำเนิด คนงานขุดพบอนุสาวรีย์โบราณอันลึกลับงั้นรึ❓

หลี่ต้าวหลินยังไม่ทันได้พูดอะไร ใบหน้าของเถิงยีก็แสดงความสนใจออกมาแล้ว

แม้ว่าวัตถุอัปมงคลมักจะถูกขุดพบในเหมืองต้นกำเนิด แต่บางครั้งก็มีโอกาสที่ดี

เป็นไปได้รึไม่ว่ามีขุมทรัพย์ในเหมืองต้นกำเนิดแห่งนี้❓

เมื่อเห็นว่าเถิงยีแสดงความสนใจ หลี่ต้าวหลินจึงได้เชิญเถิงยีไปที่เหมืองต้นกำเนิดด้วยกัน

…………

เมื่อหลี่ต้าวหลินและเถิงยีมาถึงเหมืองต้นกำเนิด เขาก็รู้สึกได้ถึงกระแสพลังที่ผิดปกติในทันที

เมื่อเวลาผ่านไป กระแสพลังศักดิ์สิทธิ์ก็ได้ไหลเวียนไปทั่วเหมืองโบราณ

พวกมันส่องแสงเก้าสี ไหลออกมาจากเหมือง แลดูศักดิ์สิทธิ์และสงบสุข

“ปรากฏการณ์เช่นนี้ มีสมบัติออกมาจริงๆ งั้นรึ❓”

หลี่ต้าวหลินตกใจมาก

กระแสพลังนั้นศักดิ์สิทธิ์จนเกินจะบรรยายได้ และดูเหมือนจะไม่เป็นอันตราย แต่ดูเหมือนว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์กำลังจะถือกำเนิดขึ้น

ทุกคนรีบเข้าไปในเหมืองโบราณและไปที่แหล่งต้นกำเนิดของกระแสพลังทั้งหมด ที่ซึ่งอนุสรณ์ถูกขุดขึ้นมา

ในตอนนี้ หยุนรั่วซียังคงยืนอยู่หน้าอนุสรณ์โบราณ และยังคงมึนงงไปทั่วทั้งตัว

เลือดสีทองในร่างกายของนางเดือดพล่าน ราวกับสะท้อนกับอนุสรณ์โบราณ กระตุ้นให้นางรีบขุดอนุสรณ์โบราณและนำมันขึ้นมาให้พบกับแสงตะวันอีกครั้ง

“ขุดต่อไปเรื่อยๆ นำอนุสรณ์โบราณนี้ขึ้นมา”

หลี่ต้าวหลินออกคำสั่งหยุนรั่วซีอย่างเย็นชา

หลังจากที่เขานำเถิงยีมาถึง เขาก็เข้าใจในรายละเอียดของสิ่งที่เกิดขึ้น

เนื่องจากอนุสรณ์โบราณนี้ถูกขุดพบโดยคนงานเบื้องหน้า เป็นธรรมดาที่จะปล่อยให้นางขุดต่อไป

แม้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็มีเพียงคนงานเหมืองรายนี้เท่านั้นที่จะเสียชีวิต

หยุนรั่วซีไปที่อนุสาวรีย์โบราณอีกครั้งพร้อมกับอีเต้อในมือ มีความคาดหวังในสายตาของนาง

ถึงแม้จะไม่มีคำสั่งจากหลี่ต้าวหลิน นางก็ยังต้องการที่จะขุดต่อไปอยู่ดี

หยุนรั่วซีรู้สึกสับสนเกี่ยวกับร่างกายของนาง

นางเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าสิ่งใดที่ถูกฝังอยู่ใต้สถานที่แห่งนี้ มันถึงได้สะท้อนกับร่างกายของนาง❗️

อีเต้อถูกหวดลงไป ดินโดยรอบถูกขุดขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง

อนุสรณ์โบราณทั้งต้น ก็เริ่มค่อยๆ ปรากฏต่อหน้าทุกคน

เมื่ออนุสรณ์โบราณนี้ถูกเปิดเผยออกมาทั้งหมด ทุกคนในเหมืองโบราณก็ตกตะลึง

ไม่ใช่เพราะอะไร แต่เป็นเพราะอนุสรณ์โบราณนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ

อนุสรณ์โบราณนี้งดงามมาก มันทั้งเรียบง่ายและกว้างใหญ่

พื้นผิวของมันอัดแน่นไปด้วยลวดลาย มีแม้กระทั่งอักขระโบราณที่สลักไว้เป็นแถวๆ ส่องแสงที่งดงามและเปล่งประกาย และมีกระแสพลังอันศักดิ์สิทธิ์ที่สุดไหลเวียนอยู่

มันถึงกับทำให้ผู้คนมีความรู้สึกอยากบูชา❗️

“อักขระเช่นนี้มาจากก่อนยุคแร้นแค้นเสียอีก ข้าเคยเห็นในหนังสือโบราณของเผ่าพันธุ์❗️”

เถิงยีจ้องมองแถวอักขระโบราณบนอนุสรณ์โบราณด้วยความประหลาดใจ

อักขระโบราณเหล่านี้ เขาเคยเห็นเพียงไม่กี่ตัวในหนังสือโบราณที่เก่าแก่ที่สุดของเผ่าปีศาจอสรพิษ

มันมาจากยุคสมัยก่อนยุคแร้นแค้น ใช้กันเมื่อหลายร้อยหลายพันปีหรืออาจจะหลายล้านปีก่อน❗️

คาดไม่ถึงว่าสมบัติโบราณเช่นนี้สามารถถูกค้นพบในเหมืองต้นกำเนิดนี้❗️

“อะไรนะ❓ อนุสรณ์โบราณก่อนยุคแร้นแค้นงั้นรึ❓”

หลังจากได้ยินคำพูดของเถิงอี หลี่ต้าวหลินก็ตกใจเช่นกัน ดวงตาของเขาเปี่ยมไปด้วยความเสียใจและขุ่นเคืองหาที่เปรียบมิได้

ไม่ต้องพูดถึงด้วยซ้ำ สมบัติโบราณเหล่านี้เถิงยีจะนำกลับไปที่เผ่าปีศาจอสรพิษอย่างแน่นอน

ถ้ามันไม่ได้ขุดพบในวันนี้ บางทีเขาอาจได้ครอบครองอนุสรณ์โบราณนี้และค่อยๆ ศึกษามันอย่างลับๆ❗️

คิดเช่นนี้ หลี่ต้าวหลินก็มองอย่างดุร้ายไปที่หยุนรั่วซีซึ่งยังคงยืนอยู่หน้าอนุสรณ์โบราณ

ทั้งหมดเป็นเพราะเจ้าคนงานนั่น ถ้านางขุดอนุสรณ์โบราณนี้ในภายหลัง มันก็จะตกเป็นของเขาไม่ใช่รึ❓

คิดเช่นนี้หลี่ต้าหลินผลักฝ่ามือไปที่หยุนรั่วซีอย่างไม่แยแส

อย่างไรก็ตามสมบัติโบราณได้ปรากฏขึ้นแล้ว และไม่มีเหตุร้ายใดๆเกิดขึ้น

คนงานคนนี้ก็ไร้ประโยชน์แล้ว ไม่จำเป็นต้องมีชีวิตอีกต่อไป

ตายไปซะยังดีกว่าอยู่ขวางหูขวางตา❗️

แม้ว่าหลี่ต้าหลินจะผลักฝ่ามือออกมาแบบไม่แยแส แต่มันก็ไม่ใช่สิ่งที่หยุนรั่วซีจะต้านทานได้เลย

แต่ทว่า ขณะที่นางเฝ้ารอความตายอย่างสิ้นหวัง

อนุสรณ์เบื้องหลังนางก็ส่องสว่างขึ้นมาในทันใด❗️

แสงอันท่วมท้นที่ส่องออกมานั้น ได้สร้างโล่แห่งแสงเก้าสีขึ้นเบื้องหน้านางเพื่อปัดป้องการโจมตีของหลี่ต้าวหลิน

ในขณะเดียวกัน อนุสรณ์โบราณที่อยู่เบื้องหลังหยุนรั่วซีก็สั่นสะเทือน ส่งเสียงดังไปทั่ว❗️

เปลี่ยนความศักดิ์สิทธิ์และความสงบสุขเมื่อครู่

เป็นจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่เป็นหนึ่งในจักรวาล❗️

จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ดุจมังกร พุ่งออกมาจากอนุสรณ์โบราณ ฉีกเหมืองโบราณเป็นชิ้นๆด้วยพลังอันหาญกล้า❗️

ในขณะเดียวกัน พื้นดินรอบๆ เหมืองโบราณก็สั่นสะเทือนอย่างไม่หยุดหย่อน

กระแสพลังอันยิ่งใหญ่และสง่างามพุ่งออกมาจากพื้น ไม่เพียงแค่อนุสรณ์โบราณนี้ แต่ยังมีเพิ่มมาอีกถึงแปด❗️

ตู้ม——❗️

พื้นดินระเบิดออก ก้อนหินลอยไปทั่ว

เป็นภาพที่ทำให้ทุกคนตกใจจนทำอะไรไม่ถูก

มีอนุสรณ์โบราณอีกแปดแห่ง พุ่งออกจากพื้นดินและรวมเข้ากับอนุสรณ์โบราณก่อนหน้า ปกป้องหยุนรั่วซีไว้ตรงกลางอย่างแน่นหนา

กระแสพลังที่ปล่อยออกมาจากอนุสรณ์โบราณทั้งเก้าเพียงพอที่จะสะท้านฟ้าสะเทือนดินได้