จอมบงการเทพยุทธ์ - บทที่ 274 ผลประโยชน์มากมาย จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญรู้แจ้ง
บทที่ 274 ผลประโยชน์มากมาย จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญรู้แจ้ง!
สัมผัสวิถีของผู้กุมชะตาอยู่เหนือทั้งปวง เป็นสิ่งที่ผู้ที่ตามมาไม่อาจเข้าถึงได้
จากมุมมองของตัวตนเช่นราชันเซียนนิรันดร์ ก็เหมือนเป็นดั่งแมลงฤดูร้อนที่ ได้เห็นน้ําแข็ง และได้ยินเสียงฤดูใบไม้ร่วง หลุดพ้นข้อจํากัดของตนและได้เห็น พิภพอันกว้างใหญ่
และสําหรับผู้ที่ได้มาภายหลัง อุปสรรคต่อความเข้าใจเป็นกําแพงขวางกั้น หนทางสู่เขตแดนผู้กุมชะตา
ผู้กุมชะตาอยู่เหนือทุกสิ่งมีชีวิตและเป็นนิรันดร์
จากนั้นสรรพชีวิตที่ต้องการบรรลุเขตแดนผู้กุมชะตา สิ่งที่ยากที่สุดก็คือการอุปสรรคทางสติปัญญา
ความบกพร่องทางสติปัญญาคืออะไรน่ะ?
พิภพในสายตาของผู้กุมชะตาแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากพิภพในสายตาของสรรพชีวิตที่ตามมา
เช่นเดียวกับความแตกต่างระหว่างแดนนิรันดร์และพิภพเบื้องล่าง
หากผู้ที่ได้มาภายหลังนั้นรับรู้มิติกาลเวลาทั้งสาม รับรู้กาลเวลาในอดีตและ ปัจจุบันทั้งสอง และคาดการณ์อนาคต
เช่นนั้นผู้กุมชะตาก็คือตัวตนที่อยู่เหนือมิติกาลเวลาทั้งสามนั้น
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือโลกที่จะเผชิญโดยผู้ที่ตามมา ต่างก็อยู่ในสายตาของผู้กุม ชะตาราวกับเป็นแผ่นกระดาษ ไร้ซึ่งความลับใดๆ เลย สามารถรับรู้ได้โดยง่าย
แล้วสําหรับสิ่งมีชีวิตในมิติกาลเวลาทั้งสาม
การยกระดับมิติกาลเวลา บรรลุเขตแดนผู้กุมชะตาจะยากเพียงใด?
การหลุดจากมิติกาลเวลาทั้งสาม อุปสรรคนั้นอยู่ที่สติปัญญา ผู้ที่ตามมาไม่ เคยจินตนาการถึงพิภพของผู้กุมชะตาและ ไม่เคยคาดคิดถึงวิธีการที่จะสามารถ ก้าวข้ามไปสู่เขตแดนผู้กุมชะตาได้
เว้นแต่จะมีตัวตนเขตแดนผู้กุมชะตาที่อยู่เหนือเขตแดนของตน มาอธิบายวิธีการโดยละเอียดแก่ผู้ที่ตามมา เช่นนั้นจึงจะสามารถเข้าใจในร่องรอยของความหมายที่แท้จริงของก้าวข้ามไปสู่เขตแดนผู้กุมชะตาได้
มิเช่นนั้น หากสรรพชีวิตที่ตามมาต้องการบรรลุเขตแดนผู้กุมชะตาด้วยตัวเองแม้แม่น้ํานิรันดร์จะมีพิภพนับไม่ถ้วนราวกับเม็ดทราย แม้ปีแห่งความวุ่นวายผ่านไปนับล้าน และยังคงยากที่จะให้กําเนิดได้แม้แต่คนหนึ่ง!
เบื้องหน้า จอมจักรพรรดิเซียนนิรันดร์ที่ถูกความมืดครอบงําได้เปิดเผยความลับของการกําเนิดผู้โดดเดี่ยวซึ่งเป็นผลจากความสําเร็จของจักรวาลนี้ โจมตีความมั่นใจของผู้โดดเดี่ยว
แล้วความจริงเป็นเช่นไร?
พิภพเช่นนี้ มีมากมายไร้ที่สิ้นสุดในจักรวาลอันไร้ขอบเขต
แต่เช่นเดียวกับจักรวาลนี้ ก็มีตัวตนเช่นผู้กุมชะตาอยู่เพียงหยิบมือ ไม่ได้ง่ายอย่างที่จอมจักรพรรดิเซียนนิรันดร์ที่ถูกความมืดครอบงํากล่าว!
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ หากผู้โดดเดี่ยวสามารถบรรลุเขตแดนจอมจักรพรรดิ เซียนนิรันดร์ บรรลุเขตแดนผู้กุมชะตาได้ ย่อมเป็นผลมาจากประสงค์ของพิภพ นอกเหนือจากนี้ ก็ยังมีอีกหนึ่งปัจจัย
นั่นก็คือพรสวรรค์ของเขาเอง จากหนึ่งในหลายร้อยล้าน เขาสามารถบรรลุ เขตแดนผู้กุมชะตาได้ พลังของพิภพเป็นเพียงแค่สนับสนุน สิ่งที่ตัดสินทั้งหมดนี้ จริงๆ คือตัวเขาเอง!
อย่างไรก็ตาม จิตเต๋าของผู้โดดเดี่ยวนั้นไม่ได้เปราะบาง เขาไม่ได้ถูกสั่น คลอนด้วยคําพูดของจอมจักรพรรดิเซียนนิรันดร์เพียงสองสามคําที่ถูกความมืดครอบงํา และยังคงแน่วแน่อย่างหาที่เปรียบไม่ได้
บัดนี้ ฉินมู่ใช้โอกาสนี้ซ่อนสัมผัสวิถีของผู้กุมชะตาบางส่วนไว้ในดินแดนลับ
จุดประสงค์ของมันคือการมอบของขวัญที่แข็งแกร่งให้กับแดนนิรันดร์ โดยเฉพาะตัวตนเช่นราชันนิรันดร์เหล่านี้
พละกําลังโดยรวมของแดนนิรันดร์นั้นยังอ่อนแอเกินไปเมื่อเทียบกับแดนทมิฬ
หากจอมยุทธ์แดนนิรันดร์เหล่านี้ เช่นเดียวกับฉินมู่ ได้มีโอกาสไปเยือนดิน แดนบรรพบุรุษของแดนทมิฬ ก็คงจะรู้สึกสิ้นหวังเมื่อได้เห็นวิหารบรรพบุรุษอัน มืดมิดเหล่านั้น
ราชันบรรพบุรุษแดนทมิฬ อันหราน นั้นพูดถูกแล้ว ถ้า หากไร้ซึ่งแม่น้ํานิรันดร์ ที่แบ่งสองพิภพนี้ เกรงว่าแดนนิรันดร์คงตกอยู่ภายใต้รองเท้าเหล็กของแดนทมิฬแล้ว
แต่ตอนนี้ รอยแยกระหว่างสองพิภพเริ่มล้มเหลวและจะหายไปในที่สุด
ดังนั้น จึงเป็นเรื่องเร่งด่วนที่จะต้องเสริมความแข็งแกร่งของฝั่งแดนนิรันดร์
และหากต้องการเสริมความแข็งแกร่งของแดนนิรันดร์ในเวลาอันสั้น การเริ่ม จากจุดเริ่มต้นเช่นเดียวกับแดนทมิฬซึ่งได้รับการฝึกฝนมาหลายร้อยล้านปีย่อมไม่เป็นเรื่องดีอย่างแน่นอน
เวลานั้นมีจํากัด ทําได้เพียงเลือกยกระดับพลังการต่อสู้ของยอดฝีมือแดนนิรันดร์ระดับสูงเพื่อให้มีโอกาสในการต่อกรกับแดนทมิฬ
และตอนนี้ ฉินมู่ก็กําลังทําเช่นนั้น
ราชันดอกบัว ราชันเฉียนและราชันโบราณ ต่างก็รู้ดีถึงความสําคัญของสัมผัส วิถีผู้กุมชะตาที่แท้จริงนี้ และรีบทําสมาธิอย่างรวดเร็วเพื่อเริ่มทําความเข้าใจ
ยอดฝีมือแดนนิรันดร์คนอื่นๆ เนื่องจากเขตแดนนั้นด้อยกว่าปรมาจารย์แดนนิรันดร์ทั้งสาม แน่นอนว่าย่อมไม่รู้สึกถึงสัมผัสวิถีที่แท้จริงของผู้กุมชะตา ไม่มีทาง รู้ถึงความสําคัญของมัน ดังนั้นจึงถูกจดจ่ออยู่กับการต่อสู้ระหว่างจอมจักรพรรดิ เซียนนิรันดร์ โดยไม่อาจละสายตาได้
แต่ทว่า เว้นแต่เพียงผู้เดียว
นั่นคือจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญ
นางมองดูฉากการต่อสู้อย่างเงียบๆ ดวงตาอันงดงามของนางไม่ได้จดจ่ออยู่ กับมันเช่นเดียวกับยอดฝีมือแดนนิรันดร์คนอื่นๆ ในทางกลับกัน นางมองไปที่ ราชันนิรันดร์ทั้งสามมที่นั่งขัดสมาธิอยู่เงียบๆ
ท้ายที่สุด นางก็ได้หรี่ตาลงเช่นเดียวกับราชันเฉียนและคนอื่นๆ และหลับตา ลงเพื่อทําความเข้าใจ
อย่างไรก็ตาม เขตแดนของนางนั้นอยู่ต่ํากว่าราชันเฉียนและคนอื่นๆ การรับรู้ ของความหมายที่แท้จริงของผู้กุมชะตานั้นย่อมเทียบไม่ได้กับตัวตนเขตแดนราชันเซียนนิรันดร์
แต่ทว่า หลังจากชั่วเวลาหนึ่งใช้ ร่างกายของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญก็สั่น เล็กน้อยราวกับว่าจะรู้สึกอะไรบางอย่าง กระแสพลังอันลึกลับก็ได้แผ่ออกมาจากร่างกายของนาง
ในห้วงมิติ อักขระเต๋าปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่อง ถ่ายเทเข้าสู่ร่างกายของนาง อยู่ในระยะที่สามของรู้แจ้ง
แล้ววิถีของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญ ก็พัฒนาไปอย่างก้าวกระโดด!
ถึงกับก้าวผ่านสู่เขตแดนราชันเซียนนิรันดร์!
แน่นอนว่า ไม่มีผู้ใดรับรู้ยกเว้นแต่เพียงฉินมู่ผู้ซึ่งมีสอดส่องสถานการณ์โดยรวมและให้ความสนใจอย่างใกล้ชิดกับความเป็นไปที่นี่
ปรมาจารย์แดนนิรันดร์ทั้งสามต่างก็มุ่งความสนใจไปที่รู้แจ้ง ในขณะที่ยอด
ฝีมือแดนนิรันดร์คนอื่นๆ ต่างก็มีจดจ่ออยู่กับการต่อสู้ระหว่างผู้กุมชะตาทั้งสอง
ดังนั้น จึงมีเพียงฉินมู่เท่านั้นที่รับรู้สิ่งที่เกิดขึ้น
ฉินมู่ เมื่อรู้เช่นนี้ก็พยักหน้าอย่างพอใจ
จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญสามารถรับรู้ถึงสิ่งเหล่านี้ได้อย่างดีเยี่ยม ไม่ทําให้ความพยายามของเขาเสียเปล่าจริงๆ
สัมผัสวิถีของผู้กุมชะตาแท้จริงแล้วนั้นเป็นโชคลาภอันหาสิ่งใดเทียบได้ยาก
เพื่อแลกกับสัมผัสวิถีผู้กุมชะตาที่แท้จริง ฉินมู่ต้องใช้แต้มตกใจถึงหนึ่งพัน
ล้านแต้ม!
ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้ถึงมูลค่าของมัน
และตอนนี้ แม้ว่าจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญจะไม่ได้แข็งแกร่งเท่าปรมาจารย์ แดนนิรันดร์ทั้งสาม แต่ก็เข้าใจสิ่งนี้ได้เป็นอย่างดี แน่นอนว่า
พอใจเป็นธรรมดา!