จอมมารแค่อยากเป็นคนดี [反派少爷只想过佛系生活] - บทที่ 129 เจ้าเหมียวขาวของดาร์ก เดม่อน

บทที่ 129 เจ้าเหมียวขาวของดาร์ก เดม่อน
บทที่ 129 เจ้าเหมียวขาวของดาร์ก เดม่อน

คาบวิชาประวัติศาสตร์เวทมนตร์จบลงอย่างเงียบ ๆ ภายใต้การสอนที่เรียบง่าย แต่ปราดเปรื่องของอาจารย์ใหญ่อาร์เต้

หลังจากที่อาจารย์ใหญ่จากไป จอมเวทฝึกหัดยังคงคิดถึงสิ่งที่เธอสอนในชั้นเรียน

เรื่องราวที่น่าสนใจของวีรบุรุษ เมื่อตอนที่เขายังเป็นนักเรียนนั้นเห็นได้ชัดว่า สอดคล้องกับสภาพจิตใจปัจจุบันของพวกเขามากกว่า และมันก็ง่ายต่อการสร้างความรู้สึกร่วมด้วย

แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยเห็นวีรบุรุษด้วยตาตัวเอง แต่หลังจากบทเรียนนี้ พวกเขาทั้งหมดก็มีภาพวาดวีรบุรุษที่ค่อนข้างร่าเริงอยู่ในใจแล้ว

และตอนนั้นเอง เหล่าจอมเวทฝึกหัดก็พบว่าพวกเขากำลังเดินอยู่บนเส้นทางเดียวกับวีรบุรุษ!

สร้างประวัติศาสตร์ เดินเข้าสู่ประวัติศาสตร์ และค้นพบว่าพวกเขาเองก็เป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์เช่นกัน

…

ผู้ที่มีความรู้สึกรุนแรงที่สุด ย่อมเป็นเวอร์เธอร์ กาวด์

เขาดื่มด่ำกับความรู้สึกนี้ และอยู่ในห้องเรียนเป็นเวลานาน

แต่ดาร์กออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วหลังเลิกเรียน

อาจารย์ใหญ่อาร์เต้ยังคงเล่าเรื่องราวของวีรบุรุษคนอื่น ๆ ที่เติบโตขึ้นมาในเซนต์แมเรียน ในช่วงที่เหลือของคาบประวัติศาสตร์เวทมนตร์

เขารู้สึกทึ่งกับมันและตั้งตารอวันที่วัลคีรีจะกลายเป็นตัวเอกของเรื่อง

แต่ก่อนหน้านั้นเขายังมีธุระที่ต้องทำ

บ่ายนี้ดอกไม้อัตตาจะออกผล!

…

โดยปกติดาร์กจะตรงไปที่ห้องสมุดในเวลานี้ แต่มันมักมีข้อยกเว้นอยู่เสมอ

เมื่อเข้าไปในหอคอยดาร์กก็กลับไปที่ห้องพัก ผลักประตูแล้วเข้าไปในห้องของเขา

เด็กชายโน้มตัวลงไปอุ้มหญ้าแมวที่วิ่งเข้ามาหา ซึ่งมันมีกระถางดอกไม้เล็ก ๆ ห้อยลงมาจากหางเหมือนชามด้วย

กระถางถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะและไม่มีช่องเปิดอื่นนอกจากส่วนที่ติดหาง

นอกจากนี้ยังมีอุปกรณ์กรองพิเศษในกระถาง เพื่อให้หญ้าแมวสามารถเติบโตได้ตามปกติ โดยไม่ทำให้ดินและน้ำรั่วไหล

ดาร์กเอื้อมมือไปเกาคางหญ้าแมวเบา ๆ จากคางถึงคอของมัน หลังจากหญ้าแมวกรนเสียงครอกฟี้อย่างสบายใจแล้ว จากนั้นเขาก็วางมันลงบนเก้าอี้ และหันมาเตรียมอุปกรณ์เพื่อเริ่มการทดลอง!

การทดลองในวันนี้สำคัญมาก ซึ่งอาจกล่าวได้ว่าเป็นการทดสอบผลพวงของการพยายามอย่างหนักกว่าครึ่งเดือนที่ผ่านมา

ในขณะเดียวกัน เขามีความคิดในใจเพิ่มว่า ‘หากการทดลองหญ้าแมวประสบความสำเร็จ ก็มีแนวโน้มสูงที่จะสร้างระบบใหม่ได้!’

…

ก่อนการทดลอง

ดาร์กใช้เครื่องหยดสมองวิเศษเพื่อดึง [อัตตา] หยดหนึ่งออกจากสมองของเขา

ด้วยความช่วยเหลือของ ‘ศาสตร์แห่งจิตตั้งมั่น’ คราวนี้หยด [อัตตา] ก็มีค่าหนึ่งหน่วยครึ่งเช่นกัน

บวกกับครึ่งหน่วยที่เหลือจากเมื่อวาน ตอนนี้เขามี [อัตตา] เต็มสองหน่วย!

จากการคาดเดาของเขา [อัตตา] สองหน่วยนี้ก็เพียงพอแล้ว

ต่อมา เขาก็ใช้เครื่องหยดสมองวิเศษอีกครั้งเพื่อสกัดจำนวนในขวดแห่งความคิดครึ่งหนึ่ง นั่นคือหนึ่งหน่วยของ [อัตตา] และฉีดเข้าไปในกิ่งหนอน

กิ่งหนอนให้ความรู้สึกเหมือนขวดนมมากขึ้นเรื่อย ๆ สำหรับดาร์ก ในขณะที่หญ้าแมวเป็นลูกแมวตัวน้อยที่กำลังรอให้อาหาร

หลังจากที่ให้กิ่งหนอนแก่หญ้าแมวแล้ว ดาร์กก็จ้องไปที่ดอกไม้แห่งอัตตาบนหัวของหญ้าแมว แทนที่จะมองดูสีหน้าที่ดื่มด่ำไปกับอาหารของมัน

เมื่อพลังงานของ [อัตตา] ถูกส่งไปยังดอกไม้แห่งอัตตาที่ผลิบานเต็มที่ มันก็เริ่มเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว

ไม่มีกระบวนการ ‘ผสมเกสร’

ดอกไม้แห่งอัตตาออกผลทันทีบนหัวหญ้าแมว

รังไข่ในครึ่งล่างของตราประทับก็ค่อย ๆ ขยายออก และกลีบดอกไม้ที่สวยงามก็เริ่มเหี่ยวเฉาลง ด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตา

เห็นได้ชัดว่านี่คือการดูดซับพลังงานของไข่

เมื่อดอกเหี่ยวเฉาไปหมดแล้ว ผลขนาดเท่าลำไยก็ปรากฏบนยอดหญ้าแมว!

ดาร์กสวมถุงมือแล้วจับผลอย่างระมัดระวัง

ผิวของผลนั้นค่อนข้างหยาบ และโดยรวมแล้วสีของมันก็ออกไปทางแดงเพลิง แต่หลังจากดูใกล้ ๆ เขาพบว่าตรงส่วนก้นของมันมีสีแดงประกายทองเข้มอยู่จาง ๆ

ส่วนตราสัญลักษณ์ของอัตตาที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติก็เด่นชัดมาก

เขาสัมผัสมันเบา ๆ แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้ผลร่วงหล่นจากก้าน ซึ่งเห็นได้ชัดว่ามันสุกพอดี

หลังจากนั้น มันก็เหลือเพียงแค่ก้านเรียวยาวบนหัวหญ้าแมว

ดาร์กไม่ได้โหดร้ายพอที่จะตัดก้านที่ดูเหมือนเสาอากาศนั้นออกด้วย

เขาหยิบผลและรีบเดินไปที่โต๊ะทดลอง

ก่อนอื่นวางภาชนะแก้วไว้บนโต๊ะ แล้วใส่ผลไม้ลงไป จากนั้นดาร์กก็หยิบมีดบางยาวออกมาหั่นผลไม้อย่างระมัดระวัง

ทันใดนั้นก็มีน้ำสีขาวไหลออกมา

ด้านในของผลไม้มีความหนืดและเป็นกึ่งของเหลว หลังจากผ่าแล้ว มันก็ส่งกลิ่นหอมจาง ๆ ออกมา

ดาร์กไม่พบสิ่งที่คล้ายกับ ‘เมล็ดพืช’ อยู่ในนั้น นี่ทำให้เขารู้สึกผิดหวังอยู่เล็กน้อย

เป็นไปไม่ได้ที่จะปลูกโดยไม่มีเมล็ด

มันสามารถเพาะปลูกได้โดยการให้อาหารหญ้าแมวเท่านั้น

แต่ในการเพาะปลูกดังกล่าว ต้องใช้ [อัตตา] ประมาณเจ็ดหน่วย

และเจ็ดหน่วยของ [อัตตา] ก็ใกล้เคียงกับปริมาณที่ต้องการในการผลิต [อัตตา III] ด้วย

…

หลังจากบันทึกข้อมูลที่รวบรวมมาจนถึงตอนนี้ ลงในรูปแบบของภาพและข้อความแล้ว ดาร์กก็สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และพร้อมที่จะเริ่มการทดลองที่สำคัญที่สุดแล้ว

“วิธีการขัดเกลาคือ [ประเภทนกและสัตว์ – ธาตุแสง]”

“วัตถุดิบหลักคือ ผลแห่งอัตตากับขนนกเดอะแองเจล”

“สิ่งที่ต้องเตรียมคือ น้ำผึ้งวิญญาณ น้ำสกัดกลีบสมอง น้ำยาไข่ตื่นตัว ผงธาตุแสง…”

น้ำยาไข่ตื่นตัวเป็นของเหลวจากไข่ชีวภาพชนิดหนึ่ง ที่รักษาความตื่นตัวระดับหนึ่งหลังการดูแลเป็นพิเศษ

ในวิธีการขัดเกลาพื้นฐานของ [ประเภทนกและสัตว์] น้ำยาไข่ตื่นตัวเป็นวัตถุดิบที่จะขาดไปไม่ได้

หลังจากที่ทุกอย่างพร้อมแล้ว ก็เป็นช่วงทดลองอย่างเป็นทางการ

…

ดาร์กหยิบการ์ดเวทมนตร์เปล่าในราคาห้าสิบคะแนนออกมาโดยไม่ลังเล

หลังจากนั้น เขาก็เกลี่ยน้ำผึ้งวิญญาณลงบนการ์ดเวทมนตร์เปล่าอย่างสม่ำเสมอ จากนั้นจึงเทน้ำสกัดกลีบสมองหยดหนึ่งลงไป

หลังจากการอบแห้งเล็กน้อย ดาร์กก็ใช้น้ำยาไข่ตื่นตัวสีเหลืองใส จากนั้นโรยด้วยผงธาตุแสง ก่อนจะวาดวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์หมายเลข 7 ตามลงไป

วงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์หมายเลข 7 เป็นวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์ที่ช่วยให้วัตถุดิบ รวมเข้ากับการ์ดเวทมนตร์อย่างค่อยเป็นค่อยไป

…

เนื่องจากการทดลองนี้ทำได้ครั้งเดียว ดาร์กจึงตั้งใจและใช้สมาธิสูงอย่างมาก ทั้งยังดำเนินการทุกขั้นตอนอย่างระมัดระวัง

สุดท้ายแล้วก็ใช้เวลาไปเกือบหนึ่งชั่วโมงครึ่ง ก่อนที่เขาจะสามารถสร้างการ์ดเวทมนตร์กึ่งสำเร็จรูปที่ละเอียดอ่อนออกมาได้

ในขั้นตอนสุดท้ายของกระบวนการขัดเกลาวัตถุดิบหลัก ดาร์กเปลี่ยนไส้ปากกาพลังเวทมนตร์จากปรอทเป็น ‘เลือดของแมวเงิน’ และเริ่มวาดวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์หมายเลข 1

แมวสีเงินเป็นสัตว์วิเศษที่มีคุณสมบัติปกติ คุณสมบัติของเลือดใกล้เคียงกับปรอทในเรื่องระดับการชักนำพลังเวทมนตร์ แต่อย่างไร มันก็มีค่ามากกว่าปรอท และมีคุณสมบัติทางชีวภาพมากกว่า ซึ่งเหมาะสำหรับทำการ์ดวิญญาณประเภทแมวส่วนใหญ่

ผลแห่งอัตตา ขนนกเดอะแองเจล เลือดของแมวเงิน…

การเตรียมการทั้งหมดนี้คือ การเพิ่มโอกาสในการได้รับแคทมอน!

เมื่อการวาดวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์หมายเลข 1 เสร็จสิ้น ดาร์กก็ได้ยินเสียงเมี้ยวออกมาแผ่วเบา!

เขาเทผลแห่งอัตตา ส่วนผสมที่สำคัญที่สุดลงในวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์ก่อน

หลังจากที่ผลแห่งอัตตาค่อย ๆ จมลงไปในวงแหวนเวทมนตร์ที่เปล่งประกาย ดาร์กก็หยิบขนนกเดอะแองเจลขึ้นมา

ทันทีที่ขนนกเดอะแองเจลสัมผัสกับประกายแสงของวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์ มันก็ปล่อยแสงสีขาวออกมาในทันที!

…

เมื่อทำถึงขั้นตอนนี้ ดาร์กก็รู้สึกลังเลเล็กน้อย

ผลแห่งอัตตาถูกปลูกขึ้นมาโดยใช้ค่ามหาบาป ในขณะที่ขนนกเดอะแองเจลมีคุณสมบัติศักดิ์สิทธิ์ คุณสมบัติทั้งสองจึงหักล้างกันตามทฤษฎี

หากมีปฏิกิริยาต้านเกิดขึ้นในกระบวนการขัดเกลา การทดลองทั้งหมดที่ทำมา…มีแนวโน้มว่าจะล้มเหลว!

เวลาที่เสียไปในการทดลองครั้งนี้เป็นเพียงเรื่องรอง สิ่งสำคัญที่สุดคือผลแห่งอัตตาและขนนกของเดอะแองเจล พวกมันมีค่ามากเกินไป! โดยเฉพาะอย่างหลัง มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหาสิ่งอื่นมาทดแทน

ดังนั้นการทดลองนี้จึงมีแต่ต้องสำเร็จเท่านั้น!

“หากการขัดเกลาครั้งนี้ประสบผลสำเร็จ ก็ยืนยันเบื้องต้นได้แล้วว่า แก่นแท้ของมหาบาปนั้นไม่ขัดแย้งกับวัตถุศักดิ์สิทธิ์”

ดาร์กระงับความกังวลของเขา และวางขนนกเดอะแองเจลลงในแสงสีขาวอย่างระมัดระวัง

เมื่อมันสัมผัสกับผิวน้ำ ขนนกสีขาวบริสุทธิ์ก็ทำให้เกิดระลอกคลื่นเล็กน้อย

โดยไม่มีการต้านใดๆ ขนนกของเดอะแองเจลจึงถูกรวมเข้ากับวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์ทันที!

ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น

หลังจากที่วงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์หมายเลข 1 ดูดซับผลแห่งอัตตาและขนนกของเดอะแองเจลเข้าไป แสงที่ปลดปล่อยออกมาก็พุ่งขึ้นไปถึงจุดสูงสุด

หลังจากที่แสงหยุดสว่างลง ดาร์กก็เพิ่มขนแมวอีกสองสามเส้นเข้าไป

ทันใดนั้นแสงก็สว่างขึ้นและมาบรรจบกันอีกครั้ง

วัตถุดิบทั้งหมดถูกหลอมรวมและขัดเกลา แล้วเส้นไหมเรืองแสงก็ปรากฏออกมาจากพื้นผิวการ์ด และค่อย ๆ ก่อตัวเป็นรังไหมสีขาวในที่สุด

…

การขัดเกลาเสร็จสิ้นแล้ว!

…

ไม่ว่าผลสุดท้ายจะออกมาเป็นอย่างไร อย่างน้อยการทดลองก็ประสบความสำเร็จ

ดาร์กถอนหายใจด้วยความโล่งอก และรอคอย ให้การ์ดเวทมนตร์ก่อเป็นรูปเป็นร่างขึ้นอย่างเงียบ ๆ

สองนาทีต่อมา พลังเวทมนตร์ผันผวนที่เล็ดลอดออกมาจากรังไหมสีขาวก็ค่อย ๆ ลดลง

ดาร์กหยิบมีดปรอทออกมา จากนั้นใส่พลังเวทมนตร์เข้าไป และเตรียมที่จะผ่าเปิดรังไหม

แต่เมื่อพลังเวทมนตร์ในใบมีดสัมผัสกับรังไหม รังไหมสีขาวก็ปริออกโดยอัตโนมัติ เผยให้เห็นการ์ดเวทมนตร์สีขาวบริสุทธิ์

แมวในการ์ดลืมตาขึ้นมา ทีแรกดูเหมือนมันจะสับสน แต่แล้วมันก็ค่อย ๆ เพ่งมอง ก่อนจะกลายเป็นเฉียบคมในที่สุด

มันพับแขนบนหน้าอก ยกคางขึ้นเล็กน้อย แล้วถามดาร์กด้วยน้ำเสียงหยิ่งผยองว่า “เจ้าเป็นเจ้านายของข้าเหรอ?”