จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The copy mage) - ตอนที่ 11

แม้ว่าลูกบอลเพลิงของเดเมียนจะข่มขู่ผู้คุม แต่ก็ทำให้พวกเขามั่นใจในว่าเด็กผู้ชายคนนี่ที่เลเวลต่ำจนไม่สามารถใช้ทักษะซ้ำได้หลายครั้ง เดเมียนรู้สึกเหนื่อยล้าจากลูกบอลเพลิงลูกเดียว แต่รู้สึกได้ถึงพลังงานของเขาที่พลุ่งพล่านไปทั่วร่างกายและฟื้นตัวอย่างช้าๆ

พลังงานที่เปลี่ยนแปลงได้ของเดเมียนไม่เพียง แต่มีคุณสมบัติในการเปลี่ยนและคัดลอกสิ่งต่างๆ เท่านั้น แต่ยังมีความหนาแน่นสูงและหนากว่าผู้ฝึกฝนคนอื่น ๆ ที่เลเวล เดียวกัน

องครักษ์และเดเมียนจ้องมองกันและกันในขณะที่ซาราห์มองดูอย่างตั้งใจกับฝูงชนที่เหลือที่รายล้อมบริเวณนั้น

“ รีบจัดการมันให้เสร็จๆ ”

หัวหน้าองครักษ์พูดขณะที่เขากำหอกแน่นและพุ่งไปที่เดเมียนโดยมีลูกน้องสองคนอยู่ข้างหลังเขา

ในฐานะที่แข็งแกร่งที่สุดและเร็วที่สุดของผู้นำ เขาเข้าถึงเดเมียนได้เร็วที่สุดและแทงหอกของเขาไปที่หน้าอกของเดเมียน

เดเมียน เห็นการโจมตีที่กำลังจะมาถึง แต่ช่องวางของเลเวลนั้นสูงเกินไปและเขาก็สามารถหลบการโจมตีได้อย่างหวุดหวิดขณะที่ไหล่ของเขาถูกฟันด้วยปลายหอกที่แหลมคม

เลือดไหลออกมาจากบาดแผลที่ไหล่ ลึกและอาบเสื้อคลุมของเขาเป็นสีแดงเข้ม

“เดเมียน”

แม่ของเขาตะโกนร้องด้วยความกังวลและขณะที่เธอเตรียมที่จะเข้าไปเพื่อช่วยชีวิตลูกชายของเธอ

อย่างไรก็ตามในขณะที่เธอกำลังเปิดใช้งานพลังจิตวิญญาณของเธอ เธอก็ถูกขัดจังหวะและถูกหยุดโดยเดเมียน

“แม่ อย่าเข้ามา”

เดเมียนตะโกนลั่นไม่อยากให้ความภาคภูมิใจและเกียรติยศของเขาถูกย่ำเหยียบและต้องการพิสูจน์ตัวเองให้แม่เห็น

เดเมียนกัดฟันทนกับความเจ็บปวดที่ทรมานจนน่าตกใจ เดเมียนอยากให้ของเขาเห็นว่าเขาอ่อนแอมากไปกว่านี้

หมัดขวาของเขาเริ่มลุกเป็นไฟและถูกเคลือบด้วยเปลวไฟขณะที่เขาพุ่งหมัดเข้าใส่หัวหน้าองครักษ์
หมัดที่มีพลังระเบิดพุ่งเข้าที่ท้องของผู้คุมทำให้เขากระเด็นออกไป

กระแทกเข้ากับกำแพงซึ่งล้อมรอบพื้นที่ของตระกูล เขาโพล่งออกมาเป็นเลือด(กระอักเลือด)เนื่องจากแรงกระแทก แม้จะมีช่องว่างในเลเวล แต่เดเมียนก็สามารถโต้กลับด้วยทักษะที่ทรงพลังในการโจมตีที่สามารถถึงแก่ชีวิต หมัดเพลิงดูดพลังงานของเขาออกไปอย่างมหาศาล

ผู้คุมสองคนที่เหลือก็ตัวแข็งด้วยความตกใจและความกลัวขณะที่ฝูงชนและซาร่าห์เฝ้าดู พวกเขาตกตะลึงอย่างมากกับความสามารถในการต่อสู้ของเดเมียนและพลังของเขา เดเมียนรู้สึกวิงเวียนเนื่องจากใช้พลังงานจำนวนมากและหลังจากเสียเลือดจากบาดแผลที่ไหล่

[ตอนนี้ฉันหยุดไม่ได้ ไม่งั้นฉันจะต้องเสียท่าให้พวกผู้คุมพวกนี้และแม่ของฉันก้ต้องเข้ามาจัดการต่อแน่ๆ ]

เขาพูดกับตัวเองในขณะที่แรง

ผลักดันของเขาที่ไม่ต้องการถูกมองอย่างดูถูก ทำให้เขาเพิกเฉยต่อความเจ็บปวดทั้งหมดที่เขากำลังเผชิญ การเสริมแรงของเปลวไฟเริ่มหมดลงเนื่องจากพลังของเขาเหลือไม่มากพอ นั้นดังนั้นเขาจึงรู้ว่าเขาต้องจบการต่อสู้ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

เขาพุ่งตัวออกไปทางผู้คุมที่มึนงงทางซ้ายเขาใช้หมัดซัดที่ใบหน้าของพวกเขาทั้งสองพร้อมกันด้วยพลังทั้งหมดของเขา

ผู้คุมทั้งสองถูกหมัดของเขาล้มลงและกระเด็นถอยทันทีด้วยความรุนแรง จนศีรษะของพวกเขากระแทกลงพื้นอย่างแรงจนกระโหลกร้าวและพวกเขาก็หมดสติไป

เมื่อเห็นว่าเขาเอาชนะพวกเขาทั้ง 4 คนแล้วเดเมียนก็ยิ้มอย่างภาคภูมิใจขณะเขาเริ่มจะหมดสติและล้มตัวลงไป หลังจากเสียเลือดไปมากและใช้พลังงานเกินร่างร่างกายของเขาก็ไม่สามารถตั้งสติได้อีกต่อไป

ซาร่าห์ปล่อยไฟตรงเท้าของเธอขณะที่เธอพุ่งนด้วยความเร็วที่น่าทึ่งและจับเดเมียนก่อนที่เขาจะล้มถึงพื้น

“ถอยออกไปให้หมด”

เธอตะโกนร้องใส่ฝูงชนที่เฝ้าดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ฝูงชนต่างพากันรู้สึกได้ถึงออร่าอันทรงพลังและความโกรธของเธอและรู้ดีว่าอย่าไปยุ่งกับเธอ

เมื่อเห็นลูกชายของเธอนอนอยู่ในอ้อมแขนของเธอ โดยไร้สติและได้รับบาดเจ็บความโกรธที่เธอระงับไว้ก็ปล่อยออกมา

วางนิ้วเรียวสองนิ้วลงบนคอของเขาเบา ๆ และรู้สึกถึงการเต้นที่แผ่วเบาจากชีพจรของเขาเธอจึงถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกและสงบลง

เธออุ้มลูกชายของเธอไว้ในอ้อมแขนเธอเดินไปที่กระเป๋าใบใหญ่สองใบที่วางอยู่และคว้าด้วยมือของเธอที่อยู่ใต้ตัวเดเมียนและที่น่าแปลกใจก็คือว่าเธออุ้มเดเมียนพร้อมกับถือกระเป๋าใบใหญ่ได้อย่างง่ายดาย

“ตอนนี้บอกลาครอบครัวที่โหดร้ายนี้ไปตลอดกาล”

เธอพึมพำขณะที่เธอเดินข้ามร่างของทหารรักษาพระองค์และออกจากพื้นที่ครอบครัวแม็กซ์เวลล์

เมื่อเดินออกไปเธอเห็นม้าสีขาวตัวใหญ่กำลังดึงเกวียนสีทองขนาดใหญ่อยู่ข้างหลังมัน

“หยุด”

เสียงสั่งจากในรถเข็น ซึ่งมาหยุดอยู่ตรงหน้าซาร่าห์ที่อุ้มลูกชายและถือกระเป๋าของพวกเขาอยุ่

เมื่อเปิดประตูรถเข็นออกมา กลายเป็นชายหนุ่มรูปหล่อผมยาวสีดำแวววาวและดวงตาสีน้ำตาลเป็นประกายสวมเสื้อคลุมสีขาวตะเข็บสีทองอย่างหรูหรา

“ซาร่าห์คุณตกอยู่ในสภาพเช่นนี้งั้นหรอ ได้โปรดมากับฉัน ฉันจะยอมรับคุณและลูกของคุณ หลังจากที่คุณปฏิเสธ”

ชายคนนั้นเสนอขณะที่เขายื่นมือออกไป

ซาราห์มีอายุเพียง 28 ปีเท่านั้นที่มีความสาว และสวยงามราวกับนางฟ้าและผู้วิเศษมักจะมีพลังงานและความมีชีวิตชีวามากมายทำให้พวกเขาดูอ่อนเยาว์และมีอายุยืน

“ฉันปฏิเสธคุณหลายครั้งและถึงฉันจะตกต่ำขนาดไหน แต่จะไม่มีวันตกถึงจุดที่ฉันต้องการคุณ”

เธอพูดขึ้นขณะที่เธอหันหลังให้เขาและเดินต่อไปยังย่านธุรกิจใจกลางเมืองใกล้ที่ดินตระกูลแม็กเวลล์

“ คุณจะเสียใจซาราห์”

ชายดังกล่าว พูดขึ้นขณะส่งสัญญาณให้คนขับรถไปต่อ

ซาราห์รู้ว่าการหันหลังให้กับครอบครัวและราชบัณฑิตเพื่อพาลูกชายของเธอเข้าร่วม อเคเกรีย อคาเดเมีย เธอจะถูกจัดว่าเป็นคนทรยศและไม่มีวันหันกลับมาได้

แต่เธอหันหลังให้กับทุกสิ่งแล้วและทุกคนนอกเหนือจากเดเมียน

“ถึงเวลาเริ่มต้นใหม่และตราบใดที่ฉันมีเดเมียนฉันก็มีความสุข”

เธอกล่าวขณะที่เธอยิ้มจาง ๆ และเดินต่อไปยังย่านศูนย์กลางธุรกิจ