จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The copy mage) - ตอนที่ 119

ขณะที่อัลเฟรดอุ้มเอลิซาเบธผู้งดงามตระการตา มุ่งหน้าไปยังเขตหลวงในใจกลางประเทศ หัวหน้าผู้พิทักษ์เป็นเพียงคนเดียวที่รอดชีวิต และมันก็ดูไม่ดีสำหรับเดเมียนที่ไม่สามารถจัดการได้ เขาตั้งใจที่จะยิงธนูหนึ่งลูกใส่ผู้ลอบสังหารคนใดก็ได้จากทั้งหมด 3 คน

[อย่างน้อยเราก็สามารถรั้งพวกเขาไว้ได้สักสองสามนาที ซึ่งน่าจะเพียงพอสำหรับพวกเขาที่จะหนีไป]

เดเมียนคิดกับตัวเองในขณะที่เขาเตรียมที่จะถอยอย่างรวดเร็ว

ในขณะนั้น หัวของหัวหน้าทหารรักษาการณ์ก็ถูกตัดออก เช่นเดียวกับหัวของผู้พิทักษ์คนอื่นๆ และผู้ลอบสังหารทั้ง 3 คนก็จับตาดูเดเมียน

“ไอ้เจ้าเด็กนั่นสร้างความรำคาญนัก และมันสมควรที่จะตาย” หนึ่งในสามคนในชุดคลุมกล่าว

หัวใจของเดเมียนตกต่ำลงทันทีที่เขาเห็นศีรษะของหัวหน้าหน่วยยามถูกตัดออก และเขาคิดว่าบางทีด้วยการสนับสนุนระยะไกลของเขา เขาน่าจะมีโอกาส แต่ความคิดนั้นก็ถูกลบออกจากความคิดของเขาโดยสิ้นเชิง

เดเมียนได้ปรับเปลี่ยนพลังและเปลี่ยนเพลังงานเพลิงของเขาเป็นพลังเงาอย่างรวดเร็วในขณะที่เขาใช้เทคนิค Shadow Speed ​​​​และเพิ่มความเร็วเป็นสองเท่าและพุ่งออกจากอาคารที่เขายืนอยู่

ด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า ความเร็วของเขานั้นใกล้เคียงกับระดับสูงสุดอันดับ 6 และเขาก็รีบหนีจากผู้ลอบสังหารทั้งสาม มุ่งหน้าไปในทิศทางตรงกันข้ามกับทิศทางที่เขาเห็นชายชราอุ้มหญิงสาวสวยเข้ามา

“เราควรตามเขาหรือเราควรปล่อยเขาไปแล้วตามเป้าหมายของเรา?” หนึ่งในผู้ลอบสังหารได้กล่าวขึ้น

“แก ตามเด็กคนนั้นไปและรีบฆ่ามันเสีย แล้วเราจะพบกันที่จุดนัดพบหลังจากที่เรากำจัดเป้าหมายได้แล้ว” หัวหน้ากลุ่มทั้งสามสั่ง

กลุ่มสามคนล้วนมีหมายเลข 1 ถึง 3 สำหรับภารกิจปัจจุบันของพวกเขา นั้นไม่ได้ใช้ชื่อจริงหรืออะไรก็ตามที่สามารถเปิดเผยว่าพวกเขาเป็นใครหรือการทิ้งร่องรอยใด ๆ โดยที่ 1 นั้นแข็งแกร่งที่สุดและ 3 เป็นผู้ที่อ่อนแอที่สุดในทั้งสาม

พวกเขาเป็นกลุ่มนักฆ่าที่รู้จักกันค่อนข้างดี และไม่ใช่ระดับการฝึกฝนของพวกเขาที่ทำให้พวกเขาโด่งดังและน่าประทับใจนัก เนื่องจากระดับการฝึกฝนของพวกเขานั้นธรรมดา แต่มันเป็นจิตวิญญาณของพวกเขา ที่ล้วนมีเอกลักษณ์เฉพาะ หายาก และเหมาะสมกับลอบสังหาร

เดเมียนวิ่งจากอาคารหนึ่งไปอีกหลังหนึ่งโดยไม่หันหลังกลับและเพิ่มความเร็วของเขาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยต้องการอยู่ห่างจากร่างทั้งสามให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้

ไม่มีใครเข้ามาแทรกแซงหรือช่วยเขา และเมื่อเขาหันหลังกลับ เพื่อดูว่าเขากำลังถูกไล่ล่าหรือไม่

เดเมียนนั่นหวังว่าผู้ลอบสังหารทุกคนจะมุ่งหน้าไปในทิศทางที่ชายชรามุ่งหน้าไป แต่เขาได้เห็นร่างทั้ง 3 แยกออกไป โดยหนึ่งในนั้นกระโดดขึ้นไปบนอาคารที่เขาอยู่และวิ่งตามเขามา

เดเมียนรู้สึกทันทีว่าชีวิตของเขากำลังตกอยู่ในอันตราย แต่ถึงอย่างนั้น เขาไม่เสียใจที่ตัดสินใจช่วยเหลือหญิงสาวและชายชราแม้แต่น้อย และเขารู้สึกว่านั่นเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่ต้องทำในสถานการณ์นั้น

[อุทสึสึ มีทางใดที่ฉันจะหนีจากเขาได้โดยไม่ต้องเข้าไปในร่างเงาไหม ซึ่งฉันไม่มั่นใจว่าจะสามารถใช้และควบคุมได้อีกนานแค่ไหน] เดเมียนถามในใจขณะวิ่งจากตึกหนึ่งไปอีกตึกหนึ่ง ความเร็วสูงสุดของเขา

เป็นที่แน่ชัดว่าถึงแม้จะใช้เทคนิค Shadow Speed ​​ของเขาอย่างเต็มที่ นักฆ่าก็สามารถตามทันเขาได้ภายในไม่กี่นาที และเขาจะไม่สามารถรักษาเทคนิค Shadow Speed ​​ไว้ให้ได้นานที่สุดเท่าที่เขาจำเป็นต้องใช้

{นายไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องใช้ Shadow Form เพื่อค้นหาที่ซ่อนและค้นหาวิธีอื่นที่นายจะสามารถเอาชีวิตรอดได้จะขึ้นอยู่กับจิตวิญญาณของผู้ลอบสังหารที่ไล่ตามนายและใช้ความสามารถในการใช้ Copy Book} อุทสึสึตอบในใจ

เดเมียนดูเหมือนกับว่าหากเขาไม่โชคดีและใช้ความสามารถเกินขีดจำกัด ความตายของเขาเกือบจะรับประกันได้ เนื่องจากนักฆ่ายังคงเข้าใกล้เขามากขึ้นเรื่อยๆ

‘ฉันคิดว่าเด็กคนนี้เป็นเพียงระดับ 4 แต่ตอนนี้ความเร็วของเขาสูงมากเมื่อเทียบกับพลังที่เขาแสดงก่อนหน้านี้ เขาดูยังเด็ก ดังนั้นจะต้องเป็นหนึ่งในดาวรุ่งของประเทศเล็กๆ แห่งนี้ แต่ชีวิตของเขาจะจบลงที่นี่’

นักฆ่าคิดกับตัวเอง

“แกสร้างปัญหาให้พวกเรามากมาย และถ้าเป้าหมายหนีไปเพราะแก การตายของแก ครอบครัวของแก และทุกคนที่เกี่ยวข้องกับแก จะไม่เพียงพอที่จะชดเชยมัน”

นักฆ่าพูดขึ้นในขณะที่ไล่ตามเดเมียน

เกิดการระเบิดขึ้นที่หลังคา ซึ่งทำให้ดเมียนสูญเสียการทรงตัวนขณะที่เขาลื่นบนกระเบื้องที่หลวมและล้มลงกับพื้น

เขาหล่นลงในตรอกซึ่งอยู่ระหว่างอาคารที่เขากระโดดจากอาคาร และในขณะที่เขากำลังจะกลับขึ้นและรีบออกไป นักฆ่าก็กระโดดลงมาและลงจอดต่อหน้าเขา

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า แกคิดจริงๆหรือว่าแกจะหนีจากข้า ข้าแค่วิ่งจ๊อกกิ้ง แต่ยังตามทันแกได้”

นักฆ่าเยาะเย้ยขณะที่เขาเดินเข้ามาใกล้ เดเมียนอย่างช้า ๆ และปล่อยรัศมีอันทรงพลังของเขาและจิตสังหารที่ทำให้เดเมียนเริ่มรู้สึกถึงแรงกดดัน

นักฆ่าที่ไม่เป็นมืออาชีพที่จะเล่นกับคนที่เขาจะฆ่าก่อนจะฆ่ามันให้จบ แต่เดเมียนก็สร้างความรำคาญให้กับเขาและเพื่อน ๆ ของเขาและผู้ลอบสังหารไม่ได้ดูเหมือนเขาเป็นภัยคุกคามต่อเดเมียนเลยแม้แต่น้อย

เดเมียนกำลังดิ้นรนที่จะหายใจภายใต้แรงกดดันของออร่ามือสังหารและจิตสังหาร แต่ถึงแม้จะเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่มีระดับเหนือกว่า เดเมียนก็ไม่คิดที่จะยอมแพ้หรือยอมให้ตัวเองถูกฆ่า