จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The copy mage) - ตอนที่ 32
ทุกคนตื่นเต้นกับการต่อสู้ของมาทิลด้ากับเดเมียนและเฝ้าดูว่าใครจะชนะการแข่งขันนี้
เห็นได้ชัดว่าเดเมียนเหนือกว่ามาทิลด้าทั้งทักษะและพลัง แต่มาทิลด้าก็สามารถเอาชนะเทรเวอร์ได้ด้วยพลังเสียงอันทรงพลัง
มาทิลด้าพักฟื้นอยู่ในโรงพยาบาล ซึ้งเดเมียนเองก็อยู่กบไมโลที่นั่นเช่นกัน แต่พวกเขาจึงไม่แน่ใจว่ามาทิลด้าฟื้นคืนสติหรือยัง
“เนื่องจากมาทิลด้าเหนื่อยล้าจากการแข่งขันครั้งก่อน การแข่งขันจะถูกเลื่อนออกไปจนกว่าจะถึงรอบรองชนะเลิศถัดไป”
อีวานตัดสินใจ
“เราจะข้ามไปที่การแข่งขันของคู่อื่นๆ “
อีวานประกาศ
“การแข่งขันรอบรองชนะเลิศนัดแรก – โคล vs จูเลีย”
เมื่อทุกคนได้ยินการตัดสินใจของอีวาน พวกเขาต่างก็ตื่นเต้นที่จะได้เห็นการต่อสู้ และคนส่วนใหญ่เชื่อว่าโคลจะชนะ
ความแข็งแกร่งที่เหนือกว่าและร่างกายที่แข็งแรงของเขาจะเป็นข้อได้เปรียบอย่างมากและการสร้างน้ำที่จูเลียสามารถใช้ร่วมกับจิตวิญญาณของเธอดูเหมือนจะมีประโยชน์น้อยกว่าเมื่อเทียบกับรูปลักษณ์ภายนอกของโคลที่สามารถแข็งตัวได้
“รีบมาบนเวที”
เขากระตุ้นให้เห็นความลังเลที่จะเข้าการแข่งขันของทั้ง 2
เมื่อเห็นความคาดหวังของฝูงชนที่เริ่มบ่นให้พวกเขารีบวิ่งขึ้นไปบนเวที แต่ก็รู้สึกไม่ให้เกียรติเล็กน้อยราวกับว่าพวกเขาเป็นคณะละครสัตว์ที่กำลังต่อสู้เพื่อความสุขของผู้อื่น
“การแข่งขันจะต้องเสร็จสิ้นภายในหนึ่งชั่วโมง”
อีวานกล่าวกับโคลและจูเลีย
พวกเขายืนอยู่ตรงข้ามกันและพวกเขารู้สึกอึดอัดเล็กน้อยและลังเลที่จะต่อสู้เพราะมิตรภาพที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขา ที่เดเมียนทำหน้าตัวเชื่อมความสัมพันธ์ แต่ทั้งคู่รู้ดีว่ามันคือการแข่งขันและการต่อสู้ที่ต้องต่อสู้เพื่อพิสูจน์ตัวเองความแข็งแกร่งของพวกเขา จึงใช้โอกาสนี้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด
“ เรามาพยายามกันให้ดีสุดกันเถอะ ถึงยังงั้นเราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้ต่อไป”
โคลกล่าวอย่างใจเย็นซึ่งมีความสุข
“ตกลง”
จูเลียตอบด้วยสีหน้าที่เรียบเฉยอย่างปกติ
“เริ่มได้”
อีวานประกาศ
พวกเขาทั้งสองเปิดใช้งานจิตวิญญาณของพวกเขาในขณะที่ร่างกายของโคลปกคลุมไปด้วยโลหะสีเทาและจูเลียเปิดใช้งานจิตวิญญาณน้ำของเธอซึ่งทำให้ผมสีดำเข้มของเธอกลายเป็นสีฟ้ามหาสมุทร
โคลที่เปิดใช้งานจิตวิญญาณของเขา และอยู่ในสภาพที่บ้าคลั่งในการต่อสู้ ซึ่งจูเลียผู้ชาญฉลาดรู้ว่าเป็นข้อได้เปรียบสำหรับเขา
ในขณะที่โคลพุ่งเข้าใส่เธอ จูเลียเริ่มหมุนน้ำรอบตัวเธอซึ่งดูเหมือนว่ามันจะก่อตัวขึ้นอย่างลึกลับและอยู่ภายใต้การควบคุมของเธอ
แม้แต่อีวานที่รู้สึกทึ่งมากและกำลังสังเกตอย่างใกล้ชิด จิตวิญญาณเพียงไม่กี่ตนที่ทำให้เขารู้สึกสนใจและเขาสงสัยว่าจูเลียควบคุมมันได้อย่างไร
“ดูเหมือนเธอจะควบคุมอนุภาคน้ำที่ในอากาศและความชื้นบางส่วนออกจากร่างกายโดยไม่รู้ตัวและไม่ได้ควบคุมน้ำด้วยจิตใจของเธอ แต่ด้วยความรู้สึกทางจิตวิญญาณบางอย่าง
อีวานพึมพับกับตนเองขณะที่สังเกตุการใช้งานของจิตวิญญาณจูเลีย
“ใครกันนะที่จะเป็นสัตว์ประหลาดในกลุ่มนี้”
อีวานพึมพำด้วยความทึ่งในความสามารถในกลุ่มของเดเมียนรวมทั้งไมโล
หากไม่มีประสบการณ์การต่อสู้หรือทักษะในการใช้จิตวิญญาณของเธอ เธอก็คงทำไรอะไรไม่ถูกกับการต่อสู้นี้
เธอมีความคิดที่จะสร้างโล่น้ำ แต่เมื่อเทียบกับโคลมันคงจะไม่มีประโยชน์มากนักและเธอยังไม่เข้าใจการใช้จิตวิญญาณของเธออย่างสมบูรณ์ดังนั้นจึงรู้ว่าการต่อสู้กับโคลคงเป็นไปไม่ได้มากนัก
“ฉันยอมแพ้”
เธอกล่าวขณะที่โคลใกล้มาถึงตัวของเธอ
ขณะที่อีวานกำลังจะเข้ามาแทรกแซงเขาก็หยุดตัวเองเมื่อเห็นโคลพยายามที่จะหยุดตัวเองไม่ให้โจมตีเธอและควบคุมตัวเองได้เล็กน้อยในขณะที่โคลหยุดจิตวิญญาณของเขาก่อนที่เขาจะสูญเสียการควบคุมในการต่อสู้อีกครั้ง
การต่อสู้ยังไม่มีการปะทะกัน แต่ทั้งคู่รู้ดีว่าจูเลียไม่มีโอกาสต่อสู้กับโคล โดยไม่ได้รับการฝึกฝนหรือประสบการณ์ใด ๆ ในขณะที่พวกเขาจับมือและเดินลงจากเวทีด้วยกัน
แต่ลึก ๆ แล้วจูเลียรู้สึกอยากที่จะได้รับการสอนทักษะและการใช้จิตวิญญาณของเธอเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่ง และเธอจะกลับไปแก้แค้นหญิงคนนั้นที่ตั้งใจจะฆ่าเธอและแย่งพ่อเธอไป
รอบต่อไปชัดเจนและอีวานไม่จำเป็นต้องประกาศเรื่องนี้ เมื่อเขามองไปที่โคลและจูเลียพวกเขารู้ว่าพวกเขาจะถูกสั่งให้ไปนำตัวเดเมียนและมาทิลด้ามาที่การแข่งขัน
ตั้งแต่ที่มาอยู่ที่สถาบัน อีวานไม่ได้รับสิทธิ์ในการสอนอย่างเป็นทางการ เขาไม่สามารถเลือกลูกศิษย์ได้ และเขาได้รับการสอนให้กับนักเรียนเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
เขาจึงต้องการได้รับความไว้วางใจจากนักเรียนที่เขาจับตามองและต้องการดึงพวกเขามาเป็นลูกศิษย์เพื่อที่จะสอนให้ใช้จิตวิญญาณให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น
เมื่อโคลและจูเลียไปถึงโรงพยาบาล พวกเขาก็ได้ถามพยาบาลเพื่อหาเดเมียนและมาทิลด้า เธอชี้ไปที่ห้องเล็ก ๆ ที่พวกเขาจะได้พบเดเมียนเมื่อไปถึงก็พบว่ามาทิลด้านั่งอยู่บนเตียงและดูเหมือนว่าจะหายดีหลังจากได้รับยาที่สถาบันจัดเตรียมให้เธอ
เมื่อพวกเขาแจ้งเดเมียนว่ามาทิลด้าเอาชนะเทรเวอร์ได้ในตอนแรกเขาค่อนข้างไม่พอใจเล็กน้อย แต่เมื่อได้ยินว่าเทรเวอร์ถูกมาทิลด้าโจมตีอย่างไร เขาก็เริ่มรู้สึกพึงพอใจ
พวเขาทั้ง 4 จึงเดินกลับไปยังลานประลอง
เมื่อมาถึงเขาก็ได้เริ่มประลองกันอย่างทันที และในขณะที่เดเมียนกำลังจะพุ่งไปโจมตีมาทิลด้า เมื่อเขามาถึงเธอพร้อมกับกำปั้นที่เตรียมจะโจมตี มาทิลด้าก็ยอมแพ้
มาทิลด้ารู้สึกไม่ได้อยากจะต่อสู้กับเดเมียนเพราะรู้ว่ายังไงเธอก็สู้กับเขาไม่ได้ และเธอก็ไม่ได้มีแรงจูงใจที่จะต่อสู้เหมือนตอนที่เธอสู้กับเทรเวอร์
ทั้งมาทิลด้าและจูเลียต่างก็รู้สึกเช่นเดียวกันว่าจิตวิญญาณที่เป็นเอกลักษณ์ของพวกเธอ แตกต่างอย่างมากกับจิตวิญญาณส่วนใหญ่ เมื่อนำมาประยุกต์ใช้ มันต้องการการฝึกทักษะและประสบการณ์ก่อนจึงจะมีประโยชน์ในการต่อสู้
เมื่อเห็นสิ่งนี้อีวานก็ไม่แปลกใจ แต่อยากรู้ว่าผลลัพธ์จะเหมือนเดิมหรือไม่ ในอนาคตด้วยศักยภาพในการเติบโตของมาทิลด้าและจูเลีย
การแข่งขันจัดขึ้นเพื่อดูความสามารถของผู้ที่เพิ่งเข้ามาในสถาบันและไม่ได้คาดหวังที่จะได้เห้นการต่อสู้ที่จริงจังหรือการต่อสู้ที่สุดยอด ดังนั้นผู้ชมจึงมีอาการเบื่อหน่าย
เป็นเรื่องยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่มีจิตวิญญาณที่ไม่เหมือนใครซึ่งมีความซับซ้อนในการใช้งาน
ทั้งโคลและเดเมียนไม่ได้รับบาดเจ็บและใช้พลังงานในปริมาณที่ใกล้เคียงกันดังนั้น จึงพร้อมที่จะเริ่มรอบชิงชนะเลิศทันที
“รอบชิงชนะเลิศ – เดเมียน vs โคล”
อีวานประกาศขณะที่พวกเขาเดินขึ้นเวที