จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The copy mage) - ตอนที่ 60
เดเมียนเดินเข้าไปในห้องโถงซึ่งตั้งอยู่ทางปีกตะวันตกของสถาบันส่วนนอกและรู้สึกตื่นเต้นที่ได้เลือกภารกิจ
การเดินในห้องโถงมิ ที่มีการออกแบบคล้ายกับโรงแรมที่เขาพักกับแม่ของเขาและมีแผนกต้อนรับที่ด้านหน้าโดยมีผู้หญิงนั่งอยู่ที่นั่น
มันเป็นห้องขนาดใหญ่ที่มีกำแพงยาวเต็มไปด้วยภารกิจต่างๆที่สามารถเลือกได้
“ยินดีต้อนรับนักเรียน ฉันขอดูบัตรประจำตัวของคุณด้วย”
ผู้หญิงคนนั้นกล่าวอย่างอ่อนโยนขณะที่เธอยื่นมือรับบัตร
เดเมียนวางบัตรประจำตัวไว้ในมือของเธอ เธอได้สแกนมันเข้าไปในอุปกรณ์หลังเคาน์เตอร์และรายการข้อมูลก็ปรากฏขึ้นมา
เดเมียนมองไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น แต่อุทสึสึที่สามารถแผ่ประสาทสัมผัสรอบตัว อุทสึสึกำลังเฝ้าดูอย่างใกล้ชิดและอยากรู้ว่าการระบุตัวตนของสถาบันและอุปกรณ์ที่ผู้หญิงใช้นั้นเป็นอย่างไร
“ เดเมียนนักเรียนที่มีจิตวิญญาณระดับขาว และยังไม่เคยทำภารกิจและเพิ่งเข้าร่วมสถาบันได้ไม่นาน”
หญิงสาวอ่านข้อมูลของเดเมียน
แต่เป็นเรื่องแปลกที่เดเมียนไม่มีนามสกุล แต่ด้วยการเป็นผู้ถือบัตรของสถาบันด้วยการใช้เลือดในการเชื่อมโยงดังนั้นชื่อ-นามสกุลของเขาจึงไม่สำคัญขนาดนั้น
และแม้ว่าเขาจะถูกขอดูนามสกุล แต่ในความเป็นจริงแล้วเขาเป็นเพียงเด็กกำพร้าและซาร่าห์เองก็ไม่ใช่แม่แท้ๆ ของเขา
“ คุณสามารถเลือกภารกิจของอันดับ D ได้ในปัจจุบันซึ่งเป็นอันดับต่ำสุดสำหรับภารกิจและเป็นอันดับเดียวที่คุณสามารถทำได้ในขณะนี้
ภารกิจจะมีอันดับ โดย D C Bและ A
ภารกิจระดับ D มีให้สำหรับนักเรียนชั้นนอกของสถาบัน ภารกิจระดับ C มีให้สำหรับนักเรียนชั้นในส่วนภารกิจระดับ B มีให้สำหรับแกนนำนักเรียนและภารกิจระดับ A ให้สำหรับอาจารย์และผู้อาวุโส “
ผู้หญิงคนนั้นแจ้งให้เขาทราบ
“ ตอนนี้คุณจะทำได้เพียงภารกิจระดับ D เท่านั้น แต่ไม่ใช่ว่าภารกิจรดับ D ทั้งหมดจะทำได้ง่ายและคุณต้องระมัดระวังในสิ่งที่คุณเลือก การรับภารกิจแสดงว่าคุณตกลงที่จะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อทำภารกิจแต่ละอย่างให้สำเร็จ ภารกิจจะมีรางวัลเมื่อทำสำเร็จ ซึ่งอยู่ในรูปของคะแนนสมทบซึ่งมีมูลค่าเทียบเท่ากับรางวัลที่ผู้ร้องขอเสนอ “
หญิงสาวเตือนขณะยื่นบัตรคืนให้กับเดเมียน
“ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือ”
เดเมียนขอบคุณขณะที่เขารับบัตรคืน
เดินไปตามกำแพงที่เรียงรายด้วยภารกิจมากมายที่ติดอยู่ เดเมียนเริ่มไล่อ่านและไม่มีภารกิจไหนที่น่าตื่นเต้นพอหรือมีรางวัลมากพอที่จะน่าสนใจ
ภารกิจส่วนใหญ่ที่เดเมียนเจอเป็นภารกิจง่ายๆ เช่นการส่งสิ่งของ และการค้นหาสัตว์เลี้ยงที่หายไป และไม่ค่อยมีการต่อสู้หรือเกี่ยวข้องกับงานอันตราย
แต่สิ่งที่เดเมียนสังเกตเห็นก็คือยิ่งเขาเดินลึกไปจากกำแพงมากเท่าไหร่ภารกิจก็ยิ่งยากขึ้นเท่านั้น
ในขณะที่เขาเดินต่อไปเกือบครึ่งทางของกำแพง เดเมียนสามารถเห็นได้ว่าภารกิจนั้นอันตรายเกินไปและยากเกินไปสำหรับเขา
[ตอนนี้ฉันควรเลือกภารกิจตั้งแต่ครึ่งแรกและหลังจากเพิ่มความแข็งแกร่งแล้ว ฉันจะทำภารกิจที่มีความยากสูงขึ้นพร้อมรางวัลที่สูงขึ้น]
เดเมียนตัดสินใจ
เมื่ออ่านภารกิจระดับ D ที่แตกต่างกัน เดเมียนไม่รู้เลยว่าจะทำภารกิจไหน เพราะไม่มีภารกิจไหนเลยที่เข้าตาเดเมียน
ภารกิจนี้คือการกำจัดสัตว์ร้ายหมูป่าตัวใหญ่ที่โจมตีและข่มขวัญหมู่บ้านอย่างต่อเนื่อง ใกล้ป่าเขตป่าเมืองอาเรีย
สัตว์ร้ายถูกประเมินว่าเป็นสัตว์อสูรอันดับ 1 แต่มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับมอร์ทัลอันดับ 2 และใกล้เคียงกับสัตว์อสูรอันดับ 3
ภารกิจนี้แนะนำสำหรับนักเรียนสองคน แต่สามารถรับได้คนเดียวหาก ผู้รีบมีทักษะและมีพลังเพียงพอ
กำหนดส่งภารกิจให้เสร็จสิ้นคือ 8 ชั่วโมง
เหตุผลใหญ่ที่สถาบันได้รับความเคารพและนับถือจากคนทั่วไป เป็นเพราะชื่อเสียงของพวกเขาในการทำภารกิจส่วนใหญ่ผู้คนที่ร้องขอในเวลาอันสั้นและสถาบันจะเพิ่มรางวัลต่อไปเพื่อดึงดูดนักเรียนให้ทำภารกิจให้สำเร็จโดยเร็ว เพื่อป้องกันการทำภารกิจล้มเหลว และป้องกันชื่อเสียงของสถาบัน
ในขณะที่เขาถือแผ่นภารกิจไว้ในมือ เดเมียนตัดสินใจว่าจะรับภารกิจนี้และเมื่อเห็นว่ามันเป็นภารกิจของผู้ชายสองคนเขาสามารถพาเพื่อนคนหนึ่งไปกับเขาได้และแบ่งรางวัลให้กัน
ในขณะที่เขากำลังจะหยิบเอกสารภารกิจไปให้พนักงานต้อนรับด้านหน้าของห้องโถง จู่ๆภารกิจที่เดเมียนจะทำนั้นก็ถูกกระชากออกจากมือเขา
“ฉันจะทำภารกิจนี้ นายมีปัญหาไหม”
เด็กที่มีที่มีรูปร่างใหญ่แม้ว่าเมื่อเทียบกับโคล
จากใบหน้าของเขา เขาอายุมากกว่าเดเมียนไม่กี่ปี แต่ก็ยังเป็นเพียงนักเรียนนอกของสถาบัน
แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงนักเรียนนอกของโรงเรียน แต่เดเมียนก็รู้ดีว่าเขานั้นยังไม่สามารถสู้กับเด็กคนนี้ได้เนื่องจากมีช่องว่างระหว่างเล็กน้อย
“ นายชื่ออะไรและอายุเท่าไหร่”
เดเมียนถาม
“ฮ่าๆ นายจะไปรายงานฉันงั้นหรอ ฝันไปเถอะไม่มีใครกล้ากับฉันในสถาบันชั้นนอกหรอกนะ และพี่ชายฉันเป็นนักเรียนชั้นในของสถาบันที่ทรงพลัง และฉันชื่อแลร์รี่ นอร์ริส ฉันอายุ 14 ปี”
นักเรียนคนนั้นเยาะเย้ย และหัวเราะเยาะเดเมียน
ในขณะที่เขากำลังหัวเราะ เดเีมยนก็กำลังชั่งใจกับตัวเองว่ามันคุ้มค่าหรือไม่ที่จะสร้างศัตรู เพียงเพื่อทำภารกิจ
เดเมียนตัดสินใจเดินออกไปเพราะไม่อยากมีเรื่อง