จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The copy mage) - ตอนที่ 70
“อ๊ากกกกกกกกก”
ไมโลกรีดร้องขณะที่รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่แล่นไปทั่วร่างกาย
ไมโลรู้สึกเจ็บปวดอย่างมากไปทั่วร่างกาย และรู้สึกว่าเซลล์ในร่างกายได้เกิดการเปลี่ยนแปลงไป เดเมียนมีสีหน้าที่กังวลขึ้นมาพร้อมความตกใจกลัวและไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร หรือเกิดอะไรขึ้น
[อุทสึสึ อุทสึสึ เกิดอะไรขึ้น]
เดเมียนถามอย่างร้อนรน
ไมโลทรุดลงไปกับพื้นและเริ่มดิ้นด้วยความเจ็บปวด เนื่องจากมันเจ็บปวดเกินกว่าที่ไมโลจะรับมือไหว
{ใจเย็นๆ ก่อนปล่อยให้เพื่อนของนายและร่างกายของเขากำลังเปลี่ยนแปลง เพื่อให้เข้ากับความสามารถที่กำลังได้รับ}
อุทสึสึกล่าวด้วยความมั่นใจ
เดเมียนไม่สามารถทำใจให้สบายได้ ในขณะที่เฝ้าดูไมโลกำลังรู้สึกทรมาณ เดเมียนทำอะไรไม่ถูกนอกจากนั่งข้างๆ ไมดลจนกว่าร่างกายของไมโลจะเสร็จสิ้นกับการเปลี่ยนแปลง จากสิ่งที่อุทสึสึอธิบาน และแจ้งให้เดเมียนรู้
ความสามารถของไมโลแตกต่างต่างจากเดเมียนเพราะความสามารถของไมโลไม่ได้เปลี่ยแปลงธาตุและพลังงานเหมือนกับเดเมียน แต่จะเปลี่ยนลักษณะทางกายภาพให้เข้ากับสายเลือดของสัตว์ร้ายที่ได้รับ
สิ่งพิเศษในพลังของไมโลคือความสามารถในการแปลงร่างให้เป็นเหมือนกับสัตว์ร้าย เสียงกรีดร้องและวคามเจ็บปวดที่เกิดขึ้นไปเวลากว่า ครึ่งชั่วโมง และไมโลเองก็กำลังดิ้นรนกับความเจ็บปวดที่ยาวนานนี้ ร่างกายของไมโลกำลังปรับสภาพใหม่อย่างสมบูรณ์เพื่อให้เข้ากับจิตวิญญาณของสัตว์ร้าย
ปีกสีขาวที่ไมโลสามารถงอกออกมาได้ดูเหมือนจะเป็นฐานของจิตวิญวิญญาณเหมือนกับพลังของเดเมียน แต่จิตวิญญาญของไมโลนั้นทำให้เกิดการเจ็บปวดเป็นอย่างมาก
เมื่อไมโลหยุดร้อง เดเมียนก็รู้สึกใจสงบลง และถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ในขณะนั้นไมโลก็งอกปีกออกมาและบินขึ้นไปในอากาศ ไมโลดูเหมือนจะหมดสติขระที่ร่างกายลอยอยู่ในอากศและเริ่มดูดซับพลังงานรอบตัวอย่างหิวโหย เหมือนกับตอนที่เดเมียนคัดลอกจิตวิญญาณครั้งแรก
เดเมียนสังเกตเห็นไมโลมีพลังงานสีแดงเข้มอยู่รอบตัวของไมโล ซึ่งดูเหมือนจะเป็นพลังงานที่ได้รับมาจากสัตว์ร้าย แต่รอบๆ ปีกมีพลังงานสีทองจางๆ ซึ่งต้อต้านกับพลังงานที่ได้รับมาจากสัตวืร้ายโดยสิ้นเชิง ขณะที่ร่างกายของไมโลกำลังดูดซับพลังงานอย่างต่อเนื่อง
ทันใดนั้นไมโลก็ร่วงลงและล้มลงกับพื้น ขณะที่ปีกหายไป เดเมียนได้รีบไปตรวจสอบร่างกายของไมโล แต่ดูเหมือนว่าไมโลจะไม่เป็นอะไรมาก
“เดเมียน ฉันสามารถบ่มเพาะได้แล้ว”
ไมโลกรีดร้องด้วยความดีใจ
เดเมียนยิ้มกว้างเมื่อเห็นความสำเร็จของไมโลและมีความสุขที่ได้ช่วยเหลือ ร่างกายของทั้งสองเประเปื้อนไปด้วยสิ่งสกปรก แต่ทั้งคู่ก็อยากรู้ความสามารถของไมโลในตอนนี้
“ลองใช้ความสามารถของนายสิ ฉันอยากรู้ว่ามันทำงานอย่างไรและมันคืออะไร”
เดเมียนกระตุ้น
“อ่อ ใช่ ตอนที่ฉันดื่นเลือดของหมูป่า ฉันพบข้อมูลแปลกๆ ในใจมันอธิบายให้รู้ว่าสิ่งนี้คืออะไรของทำงานอย่างไร”
ไมโลกล่าว
มันคล้ายกับอุทสึสึที่อยู่ในจิตวิญญาณของเดเมียน แต่ไมโลต่างจากเดเมียนเพราะจิตวิญญาณของเขาไม่ได้มัสติปัญญาเท่ากับอุทสึสึ
“ แล้วมันพูดว่าอะไร”
เดเมียนถามอย่างอยากรู้อยากเห็น
ถึงไมโลจะเป็นคนขี้เกียจและขาดความรับผิดชอบ แต่เขาก้ไม่ได้โง่ที่จะไม่รู้ว่าสิ่งใดควรบอกหรือสิ่งใดไม่ควรบอกกับใคร
“ถ้านายไม่ต้องการบอก ฉันก็ไม่เป็นไร”
เดเมียนกล่าวเมื่อเห็นไมโลลังเลที่จะตอบ
“ไม่ๆ ฉันอยากจะบอก ความสามารถของสัตว์อย่างที่นายบอก เมื่อฉันดื่มเลือดสัตว์ร้ายร่างกายของฉันจะดูดซับมันและสามารถเปลี่ยนแปลงร่างกายให้กลายเป็นเหมือนสัตว์ร้ายและเลียนแบบลักษณะของมันได้”
ไมโลอธิบาย
“ แต่ไม่ใช่แค่นั้น ฉันสามารถหลอมหลวมสายเลือดที่เหมือนกันหรือเผ่าพันธุ์เดียวกันเพื่อสร้างสายเลือดที่แข็งแกร่งขึ้นและเพิ่มเพิ่มความแข้งแกร่ง ฉันจำเป็นต้องดูดซับของทำความเข้าใจกับสัตว์ร้ายที่หลากหลายจากความแข็งแกร่งของพวกมัน”
ไมโลกล่าวเสริม
ความสามารถของไมโลนั้นยอดเยี่ยมมากและมีการเติบโตที่ไร้ขีดจำกัด และจากที่อธิบายมันอาจจะแข้งแกร่งกว่าความสามารถของเดเมียนด้วยซ้ำ
แต่เดเมียนไม่ได้รู้สึกอิจฉาเลยแม้แต่น้อย แต่อยากรู้มากว่าว่าทำไมไมโลถึงไม่เรียกมันว่าจิตวิญญาณหรือเป็นไปได้ไหมว่ามันไม่ได้มาจากจิตวิญญาณของไมโล
“ ความสามารถที่ไร้ขีดจำกัด เนื่องจากมีสัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งอยู่มากมาย และตอนนี้นายไปถึงการบ่มเพาะระดับไหนแล้ว”
เดเมียนถามโดยต้องการวัดความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเพื่อนของเขา
“โอ้ ฉันคิดว่าฉันมาถึงอันดับ … ”
ไมโลตอบและถูกขัดด้วยเสียงกรีดร้องของสัตว์ชนิดหนึ่ง