จักรพรรดิมังกร - บทที่ 744 สถานการณ์มีปัญหาทั้งภายในและภายนอก
”น้องชายนายทำได้แน่นอน ฉันให้น้องชายอย่างนายไปฆ่าราชินีของสำนักหลงเหมินซะ!” พี่ฮัวพูดจบก็ยักคิ้วใส่หลี่โม่ พูดอย่างหว่านเสน่ห์ว่า “เพียงแค่น้องชายทำภารกิจนี้สำเร็จ พี่สาวสามารถให้ความร่ำรวยกับนาย รวมทั้งตัวพี่สาวเองก็ให้นายได้”
หลี่โม่เกาหัว สูดหายใจเข้าลึกๆ “ฉันฟังผิดไป หรือว่าเธอบ้าไปแล้ว ทำไมฉันจะต้องช่วยเธอฆ่าราชินีของสำนักหลงเหมินด้วยละ”
“เหอะๆ เพราะว่านายเป็นนายน้อยของสำนักหลงเหมินไง ถ้านายไม่ฆ่าราชินี ราชินีก็จะต้องฆ่านาย นายเพียงแค่ฆ่าราชินีช่วยฉันเอาคืน พี่สาวคนนี้สามารถช่วยนายต่อกรกับราชาใหญ่พวกนั้นได้”
หลี่โม่ชะงักไปเล็กน้อย สำหรับตัวตนที่ถูกเปิดเผย หลี่โม่เตรียมใจไว้แล้ว เพียงแค่มีอำนาจเล็กน้อยและใส่ใจสักหน่อย ก็สามารถสืบหาอดีตความเป็นจริงของหลี่โม่ได้แล้ว
”เธอรู้ตัวตนของฉันได้ยังไง” หลี่โม่แกล้งทำเป็นตกใจถามออกไป
“ทำไม โมโหหรอ? สืบหาข้อมูลของนายสักหน่อย พี่สาวถึงจะได้รู้ไงว่านายเหมาะสมที่จะร่วมมือด้วยมั้ย จากที่ดูในตอนนี้นายเหมาะสมที่จะร่วมมือกับพี่สาวมากที่สุดแล้ว”
พี่ฮัวขยิบตาใส่หลี่โม่ ทำท่าทางหยอกล้อใส่
หลี่โม่เงียบไปเล็กน้อย “ในเมื่อพี่ฮัวสืบค้นตัวฉันแล้ว งั้นพี่ฮัวก็บอกที่มาเบื้องหลังของเธอมาด้วยได้มั้ย ให้ฉันได้ดูสักหน่อยว่าเหมาะที่จะร่วมมือกับพี่ฮัวมั้ย”
“น้องชายที่แสนดีอุบายมากจริงๆ ในเมื่อนายอยากจะรู้งั้นพี่สาวก็บอกนายสักหน่อยละกัน เบื้องหลังของพี่สาวน้นเป็นอำนาจต่างเมือง อำนาจมากจนเกินความคาดหมายของนาย เป็นอำนาจที่ยิ่งใหญ่มากกว่าสำนักหลงเหมินของพวกนายซะอีกนะ”
หลี่โม่ส่ายหัว “พี่ฮัวพูดละเอียดหน่อยไม่ได้หรอ เธอพูดทั่วไปขนาดนี้ ฉันไม่สามารถคิดได้หรอกนะ”
“สามารถพูดได้มากแค่นี้ นายคิดดูให้ดีๆละกัน คิดดีแล้วสามารถใช้โทรศัพท์เครื่องนี้ติดต่อฉันนะ บ๊ายบาย” พี่ฮัวพูดจบก็วางสายวิดีโอคอลไป
หลี่โม่เก็บโทรศัพท์เขาในกระเป๋า ค่อยๆเดินไปที่ลาน มองดูซือคงหมิงที่ยังรักษาท่าทางการจะเป็นเทวดาไว้
“นี่นายเตียมจะใช้ควันบุหรี่บินลอยขึ้นเป็นเทวดารึไง”
“ได้ยังไงละ นายไม่ให้ตาแก่อย่างฉันขยับไม่ใช่หรอ ตาแก่อย่างฉันก็ทำได้เพียงสูบบุหรี่แก้เบื่อนะสิ” ซือคงหมิงกลอกตาอย่างไม่พอใจด้วยสีหน้าไม่พอใจ
หลี่โม่ส่ายหัว ยื่นมือชี้ไปยังทางที่ซือคงหมิงเตรียมจะหนีไปเมื่อกี้
“เมื่อกี้ฉันช่วยนายไว้ ทางนั้นเป็นทางหนีที่ดีที่สุดก็จริง แต่ตรงนั้นก็มีกับดัก ไม่เชื่อนายก็ไปลองดูได้”
ซือคงหมิงชะงักไป จากนั้นก็เคาะไปป์ลงกับพื้น
“น้องชาย ถึงแม้ว่าศิลปะการต่อสู้ของนายจะเก่งมากจริงๆ แต่สำหรับการสังเกตการณ์ การดูกับดักหลบกับดัก นั่นเป็นจุดแข็งของสำนักจอมโจรของพวกเรา! นายคิดว่าตาแก่อย่างฉันตาลายเบลอไปแล้วหรอ ฉันดูออกแต่แรกแล้วว่าตรงนั้นมีปัญหา แต่ว่ากับดักพวกนั้นขวางฉันไม่ได้ ฉันเป็นคนที่มีฝีมือดีและใจกล้าด้วย”
ซือคงหมิงพูดจบก็เชิดคอ ท่าทางเหมือนลาดื้อ
หลี่โม่ยื่นมือทำท่าเชิญออกไป “งั้นเชิญเริ่มการแสดงของนาย ให้ฉันได้เพิ่มเติมความรู้สักหน่อย ดูสิว่านายหลบกับดักยังไง”
“หึ! นายคิดว่าฉันพูดไปงั้นจริงๆหรอ ในเมื่อนายอยากจะเพิ่มความรู้ขนาดนี้ ฉันก็สนองนายสักหน่อย ให้นายได้ดูซะบ้าง”
ซือคงหมิงหมุนไปป์ในมือทำท่าทางอวดเท่ จากนั้นก็ก้าวเดินไปยังทางที่หนีไปเมื่อกี้
ฝีเท้ายิ่งก้าวยิ่งใหญ่ ความเร็วยิ่งอยู่ยิ่งเร็ว กระโดดสองทีซือคงหมิงก็ข้ามกำแพงสูงสองเมตรไปได้ ตามมาด้วยเสียงแปลกๆ รวมทั้งเสียงตะโกนอย่างโมโหของซือคงหมิง
“อ๊าก! แม่มึงเอ้ย เป็นกับดักซ้อนนี่หว่า หลอกกันมากไปแล้ว!”
ซือคงหมิงแสดงออกอย่างสำเร็จแล้วว่าอะไรคือการตกหลุมกับดักอย่างสำเร็จ ซือคงหมิงที่ตอนนี้ถูกแขวนห้อยหัวลงล่างไว้ ในใจมีความไม่พอใจ รู้สึกแย่ไปทั้งตัว
แม่งเอ้ย นี่มันโชคร้ายอะไรกัน ทำไมถึงได้ไปเหยียบโดนกับดักละ เมื่อกี้ยังอวดเก่งอยู่เลย ตอนนี้มันแหกหน้ากันชัดๆเลย!
ซือคงหมิงที่ในใจสับสนวุ่นวายอย่างมาก กำลังคิดว่าจะช่วยตัวเองยังไง หลี่โม่ก็ยืนอยู่ที่บนกำแพงแล้ว
หลี่โม่มองดูซือคงหมิงอย่างยิ้มแย้มแล้วพูดว่า “ซือคงหมิง นายนี่มันยังไง เมื่อกี้นายยังพูดว่าการหลบกับดักคือจุดแข็งไม่ใช่หรอ”
ซือคงหมิงรู้สึกอับอาย สองมือปิดหน้าที่แดงก่ำไว้แน่น รู้สึกว่าการกระทำนี้อับอายมากไปจนถึงรากเหง้าเลย
“แก่แล้ว ไม่ยอมแก่ไม่ได้แล้ว สายตาเบลอดูไม่ชัด ก็เลยโดนกับดักไปอย่างนี้เลย น้องชาย ช่วยหน่อยสิ ปล่อยฉันลงหน่อย ห้อยอยู่แบบนี้เลือดไหลลงสมอง อีกเดี๋ยวก็ได้เลือดคั่งสมองแล้ว” ซือคงหมิงขอความช่วยเหลืออย่างหน้าด้าน
หลี่โม่หัวเราะแล้วโดดลงจากกำแพง ยกมือโยนใบมีดหนึ่งออกไป เสียงดังฟิ้วทีหนึ่ง ซือคงหมิงก็หล่นลงมาโดยที่หัวลงล่าง
วินาทีที่หัวเกือบจะสัมผัสกับพื้น สองมือของซือคงหมิงยื่นไปยึดพื้นไป ร่างกายกลิ้งไปด้านหน้า และลดแรงการตกลงด้านล่างออก
ซือคงหมิงกลิ้งกับพื้นไปสองที แล้วก็ลุกขึ้นยืนอย่างมั่นคง
หลี่โม่กลับเหมือนกับว่าดูการแสดงลิงและทำการปรบมืออย่างสนุกสนาน “ตีลังกาหน้าตลบสองทีและลงพื้นอย่างมั่นคง ยืนอย่างตรง เป็นนักกายกรรมคนหนึ่งจริงๆด้วย”
“……..”
ซือคงหมิงเงยหน้ามองท้องฟ้าอย่างหมดคำพูด รู้สึกว่าวันนี้เป็นวันที่มืดมนที่สุดในชีวิต “น้องชาย ที่นี่ก็หมดเรื่องแล้ว ตาแก่อย่างฉันไปได้รึยัง”
“ไปได้แน่นอนอยู่แล้ว ขาอยู่ที่ตัวนาย นายอยากจะไปก็ไปสิ”
“ไม่ใช่ ฉันหมายความว่า ถ้าฉันไปนายจะไม่ขวางฉันแล้วใช่มั้ย?” ซือคงหมิงมองหลี่โม่อย่างระแวดระวัง
หลี่โม่พูดด้วยสีหน้าเบื่อหน่ายว่า “ฉันจะขวางนายไว้ทำไม ฉันไม่ได้มีหน้าที่เลี้ยงดูนาย อยากไปก็รีบไปซะเถอะ ฉันเองก็จะกลับไปนอนแล้ว”
หลี่โม่พูดจบ ก็เดินผ่านตัวซือคงหมิง ไม่นานก็หายไปจากสายตาของซือคงหมิง
ซือคงหมิงใช้ไปป์เกาหัว “แปลกจริงๆ ปล่อยกูไปง่ายๆแบบนี้เลย? ช่างเถอะ ในเมื่อปล่อยฉันไป งั้นก็รีบไปดีกว่า เผื่อเดี๋ยวก็ไปไม่ได้อีก”
ซือคงหมิงไม่กล้ารอช้า หันหลังเดินไปยังทางที่ตรงข้ามกับหลี่โม่ แล้วก็วิ่งจากไป
หลี่โม่กลับขึ้นรถ ปิดตาวิเคราะห์เรื่องราวทั้งหมดอย่างละเอียด คาดเดาว่าเบื้องหลังพี่ฮัวที่เป็นอำนาจต่างชาตินั้นเป็นอำนาจไหนกันแน่
อำนาจต่างชาติที่สามารถเทียบอำนาจกับสำนักหลงเหมินได้ก็มีอยู่บ้าง Dark Council และอัศวินศักดิ์สิทธิ์ของทวีปยุโรปเป็นต้น ยังมีนักวิจัยผีบ้าของสหรัฐอเมริกาและแคนาดาที่สร้างจางเจียตงและเฉินฝู่กับพวกคนกลายพันธ์ุอื่นๆ พวกนี้ล้วนเป็นศัตรูมานับร้อยปีกับสำนักหลงเหมิน
หลี่โม่ตัดนักวิจัยผีบ้าของสหรัฐอเมริกาและแคนาดาออกก่อนเลย จากที่ไตร่ตรองแล้วน่าจะเป็นองค์กรสองแห่งนั้นของทวีปยุโรปที่สร้างเรื่อง
พวกเขาน่าจะดูออกแล้วว่าตอนนี้สำนักหลงเหมินมีปัญหาภายในอย่างหนัก กำลังอยู่ในสถานการณ์การเปลี่ยนอำนาจที่ไม่มั่นคง ดังนั้นจึงอยากจะเติมน้ำมันในไฟให้ภายในสำนักหลงเหมินวุ่นวายอย่างหนัก อย่างนั้นพวกเขาก็จะมีโอกาสแล้ว
ความขัดแย้งภายในสำนักหลงเหมิน ได้ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงภายนอกแล้ว หลี่โม่คิดว่าเวลาที่เหลือให้ตัวเองมีไม่มากแล้ว จะต้องรีบควบคุมสำนักหลงเหมินให้ได้ ไม่อย่างนั้นจะเป็นสถานการณ์ที่มีปัญหาทั้งทางภายในและภายนอก