จักรพรรดิมังกร - บทที่ 801 หาทางแก้แค้น
เผชิญหน้ากับการต่อว่าของหัวหน้าจาง เหงื่อบนหน้าผากของเสี่ยวเฟยไหลลงไม่หยุด เขาเริ่มกังวลขึ้นมา เขาเองก็ฟังจากน้ำเสียงของอีกฝ่ายออกว่าอีกฝ่ายนั้นโมโหแล้ว
“หัวหน้าจางครับ ผมนั้นอารมณ์ชั่ววูบ ตอนนี้ผมสำนึกผิดแล้วครับ” เสี่ยวเฟยรีบอธิบาย เขาหวังว่าหัวหน้าจางจะให้โอกาสกับเขาสักครั้ง ถ้าหากว่าหัวหน้าจางให้โอกาสกับเขา นั่นก็คงจะดีที่สุดแล้ว
แต่ว่าเขาคิดใสซื่อเกินไป ตั้งแต่ที่หัวหน้าจางเห็นว่าหลี่โม่ถูกใส่กุญแจมือ เขาก็ไม่มีความคิดที่จะให้โอกาสกับเสี่ยวเฟยแล้ว
เสี่ยวเฟยหายใจเข้าลึกๆ รู้สึกว่าครั้งนี้ซวยแน่นอน หัวหน้าจางพูดนิ่งๆว่า “ตอนนี้นายไม่มีโอกาสแล้ว ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป นายก็ออกจากหน่วยงานบังคับใช้กฎหายเองแล้วกัน ฉันจะไม่ทำให้บันทึกประวัติของนายดำมืด แต่ว่านายอย่าได้คิดที่จะก้าวเข้าสู่หน่วยงานบังคับใช้กฎหมายอีกแม้แต่ก้าวเดียว”
เมื่อเสี่ยวเฟยได้ยินอย่างนั้น ก็รู้สึกตกใจ เขาคิดว่าหัวหน้าจางจะลงโทษเขา แต่เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าการลงโทษของหัวหน้าจางจะหนักหนาขนาดนี้
“หัวหน้าจางครับ ผมสำนึกผิดแล้ว ผมไม่มีทางทำผิดอีกแล้วครับ” เสี่ยวเฟยรีบพูด
ไม่ว่าเขาจะอ้อนวอนยังไง หัวหน้าจางก็ไม่มองเสี่ยวเฟยสักนิด เสี่ยวเฟยรู้สึกว่าชีวิตของตัวเองนั้นสับสนขึ้นมา เขามองหน้าน้องชายอย่างเย็นชา
ถ้าไม่ใช่เพราะอีกฝ่าย เขาก็คงไม่เจอกับเรื่องแบบนี้ อย่าพูดถึงเลยว่าตอนนี้เขาโมโหมากแค่ไหน
เมื่อรับรู้ถึงสายตาของพี่ชาย พี่จ้วงก็ท้วงออกไปว่า “พี่ครับ ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายพี่ ผมไม่รู้ว่ามันจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับหัวหน้าจางมากขนาดนั้น”
แววตาของเสี่ยวเฟยมีความเย็นชาแวบเข้ามา แล้วก็เตะขาออกไป ด่าว่า “เพราะแกทั้งนั้น แกเรียกฉันมาทำไม แกจัดการเองก็ได้แล้วสิ”
เขาเสียใจจริงๆที่มายุ่งกับเรื่องนี้ ถ้าหากว่าสามารถตัดความสัมพันธ์ไม่ยุ่งได้ก็จะไม่ถูกไล่ออก ตอนนี้เขาอยากจะตัดความสัมพันธ์พี่น้องกับน้องชายเขาซะเลย
แต่เขารู้ว่านี่มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ในใจของเขามีความโกรธ ทำได้เพียงแค่เอาความโกรธนี้ลงที่ตัวเอง พี่จ้วงถูกตีจนเละเทะ กลิ้งไปมาที่พื้นไม่หยุด
คนอื่นๆต่างก็ถอนหายใจ ไม่มีความสงสารเลยสักนิด พูดได้แค่ว่าสองพี่น้องนี้หาเรื่องเอง
“สวัสดีครับ” หัวหน้าจางยื่นมือทักทายฉู่จงเทียนด้วยรอยยิ้ม
ฉู่จงเทียนลังเลไปไม่กี่วินาที แล้วก็รีบยื่นมือออกไป ถ้าเป็นเมื่อก่อน ตำแหน่งของเขาและตำแหน่งของหัวหน้าจางก็ไม่ต่างอะไรกันมาก แต่ถ้าเป็นตอนนี้ ตำแหน่งของหัวหน้าจางห่างจากเขาอย่างมาก
แล้วอีกฝ่ายก็ยังยื่นมือมาทักทายกับเขาก่อน ฉู่จงเทียนจึงมีความทำตัวไม่ถูกอยู่บ้าง
เหตุผลที่หัวหน้าจางจับมือทักทายกับฉู่จงเทียนก็ง่ายมาก เพราะว่าฉู่จงเทียนเป็นเพื่อนของหลี่โม่ แล้วอีกฝ่ายยังคอยช่วยเหลือคุณหลี่อยู่เสมอ เขาคิดว่าเพื่อนแบบนี้ คุ้มค่าจะที่จะทำความรู้จักด้วย
จู่ๆหลี่โม่ก็นึกอะไรขึ้นได้ ฉู่จงเทียนเอาแต่ปวดหัวอยู่กับประวัติมืดของตัวเอง ที่ฉู่จงเทียนกลับตัวกลับใจก็เพราะอยากจะเป็นคนดีขึ้นสักหน่อย
เขาเองก็ดูออกว่าฉู่จงเทียนหวั่นไหวต่อข้อเสนอคำขอของพี่จ้วงเล็กน้อย หลี่โม่ตัดสินใจที่จะช่วยฉู่จงเทียนเรื่องนี้
“หัวหน้าจาง ฉันมีเรื่องหนึ่งอยากจะขอร้องนาย” หลี่โม่พูด
หัวหน้าจางรีบถามออกไป “คุณหลี่ มีอะไรให้ผมช่วยเหลือ บอกมาได้เลยครับ ผมจะพยายามทำให้ได้ครับ”
“ที่จริงเรื่องที่ฉันจะให้นายช่วยนั้นง่ายมาก ก่อนหน้านี้ฉู่จงเทียนมีประวัติมืดอยู่ไม่น้อย ตอนนี้เขาดีขึ้นมากแล้ว ลบถอนมันทิ้งดีมั้ย” หลี่โม่พูดนิ่งๆ “แม้ว่าจะไม่สามารถถอนทิ้งได้ทั้งหมด ก็ลบถอนทิ้งสักอย่างสองอย่างก็ได้”
“ได้แน่นอนอยู่แล้วครับ” หัวหน้าจางเองก็ชื่นชมฉู่จงเทียนอยู่มาก แม้ว่าหลี่โม่จะไม่พูดขึ้น ต่อไปถ้าเขาสนิทกับฉู่จงเทียนมากขึ้นแล้ว ก็ยินดีที่จะช่วยฉู่จงเทียนเรื่องนี้
ฉู่จงเทียนรู้สึกตื้นตันเป็นอย่างมาก ถ้าไม่ใช่เพราะหลี่โม่ช่วยเขาพูด เขาก็ไม่รู้จริงๆว่าควรจะทำยังไงดี
ลูกน้องของพี่จ้วงต่างก็แยกย้ายแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงแค่ฉู่จงเทียนกับหัวหน้าจางและผู้มีอำนาจในเมืองฮ่านที่ตามมาด้วย
นอกจากฉู่จงเทียนและหัวหน้าจางแล้ว คนอื่นๆที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็เริ่มพูดคุยถึงตัวตนของหลี่โม่ ต่างก็คิดไม่ออกทำไมหลี่โม่ถึงได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับฉู่จงเทียนและหัวหน้าจางมากขนาดนั้น
“เขาเป็นใคร ทำไมฉันไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของเขาในเมืองฮ่านมาก่อนเลย”
“หรือว่าเขาเป็นตระกูลที่มาจากที่อื่นงั้นหรอ?”
“คนคนนี้จะต้องไม่ธรรมดาแน่นอน ต่อไปพวกเราห้ามมีเรื่องกับเขาเด็ดขาดเชียว”
“……”
คนพวกนั้นนึกถึงว่าแม้แต่เสี่ยวเฟยและพี่จ้วงที่เป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ ต่างก็จบสิ้นเพราะคำพูดเดียวของหัวหน้าจาง พวกเขาต่างก็ไม่กล้ามีเรื่องกับหลี่โม่ง่ายๆ กลัวว่าตัวเองจะมีปัญหาใส่ตัว
“ทุกท่าน พวกคุณจำเรื่องที่ผมเลื่อนตำแหน่งได้มั้ย?” หลังจากที่หัวหน้าจางได้ยินเสียงคาดเดาของคนนี้ ก็พูดออกมาประโยคหนึ่ง
ทุกคนต่างก็ชะงัก จากนั้นก็พยักหน้าพูดว่า “แน่นอนครับ หัวหน้าจางจับลี่เสียงเฟยเสือแห่งภาคตะวันตกเฉียงเหนือได้”
“ใช่แล้ว ในเรื่องนี้ มีการช่วยเหลือของคุณหลี่ คุณหลี่ทำความสำเร็จครั้งใหญ่ไว้” หัวหน้าจางไม่ลืมที่จะชื่นชมหลี่โม่
หลี่โม่ยิ้มอย่างจนใจ หัวหน้าจางคนนี้ล้อเล่นเก่งจริงๆ แต่ว่ายังดีที่อีกฝ่ายไม่เปิดเผยตัวตนของเขา ข้อมูลแค่นี้ ไม่เป็นอะไร
เมื่อทุกคนได้ยิน ต่างก็มองหลี่โม่ด้วยแววตานับถือ ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจแล้วว่าทำไมหัวหน้าจางถึงได้เคารพเกรงใจเขามากขนาดนี้
พวกเขานึกถึงศิลปะการต่อสู้ก่อนหน้านี้ของหลี่โม่ ไม่แน่หลี่โม่อาจจะสามารถเทียบเคียงกับเสือแห่งภาคตะวันตกเฉียงเหนือได้จริงๆ
ข่าวสารที่คนนอกได้รับรู้ พวกเขารับรู้เพียงแค่ว่าหัวหน้าจางหารังของลี่เสียงเฟยเจอ จากนั้นก็พาคนบุกเข้าไป แต่คนภายในต่างก็รับรู้ว่า เรื่องนี้หลี่โม่เป็นคนทำเพียงคนเดียว
หัวหน้าจางเกรงใจที่จะรับชื่อเสียงนี้เพียงคนเดียว เขาจึงทำได้เพียงให้ชื่อเสียงกับหลี่โม่สักหน่อย
หัวหน้าจางปล่อยให้คนอื่นๆแยกย้ายกันไปก่อน เพื่ออยากจะพูดคุยกับหลี่โม่เป็นการส่วนตัว
ภายในห้องเหลือเพียงหลี่โม่กับหัวหน้าจางและยังมีฉู่จงเทียน หัวหน้าจางทำลายความเงียบก่อน จู่ๆก็ลุกขึ้นแล้วจะคุกเข่าให้กับหลี่โม่ “คุณหลี่ครับ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ผมก็คงไม่ได้มีตำแหน่งในวันนี้”
หลี่โม่ยิ้มอย่างจนใจ แล้วพยุงอีกฝ่ายลุกขึ้น พูดว่า “หัวหน้าจาง คุณยังจะเกรงใจอะไรกับผมอีกกัน”
หัวหน้าจางยิ้มและเกาหัว หลี่โม่และฉู่จงเทียนทักทายกันเล็กน้อย จากนั้นก็บอกลากัน แล้วจู่ๆหัวหน้าจางก็พูดขึ้น “คุณหลี่ครับ มีเรื่องหนึ่ง ผมจำเป็นต้องบอกกับคุณ คุณต้องระวังคนคนหนึ่งนะครับ”
“ใคร?” หลี่โม่ถาม
“พี่ชายของลี่เสียงเฟยครับ”
“เขาจะมาเมืองฮ่านแล้ว?” หลี่โม่ชะงักไปเล็กน้อย ก็พอคาดเดาได้ พี่ชายแก้แค้นให้น้องชาย เขาเดาถึงจุดนี้ได้แต่แรกแล้ว เพียงแต่เขาไม่คิดว่าพี่ชายของลี่เสียงเฟยจะมาเร็วขนาดนี้
“ใช่ครับ คุณหลี่ ถ้าหากว่าคุณเจอกับอันตราย ก็โทรมาหาผม ถึงแม้ว่าผมจะช่วยอะไรได้ไม่มาก แต่ก็ไม่ใช่เพียงแค่ตัวประดับเท่านั้น” หัวหน้าจางคิดเพียงแค่ว่าอยากจะพยายามช่วยเหลือหลี่โม่ให้เต็มกำลังของตัวเอง