จักรพรรดิมารหวนคืน - ตอนที่ 270
บทที่ 270 ข้อตกลงของการพนัน
สีหน้าของเป่าเปลี่ยนอีกครั้ง
เมื่อเฉินจิ้นได้ยินคำพูดนั้น เขาก็พูดว่า “ขอบคุณสำหรับ คำเตือนของเพื่อนเต๋า แต่ศิษย์พี่เป่าได้เตือนผมแล้ว ผม อยากลองดูที่นี่!
ทันทีที่เฉินจิ้นพูดสิ่งนี้ ชายคนนั้นก็ไม่ได้พูดอะไร
สีหน้าของเป่าก็ดีขึ้นมากเช่นกันและในขณะเดียวกัน สายตาที่มองไปที่เฉินจิ้นก็เต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณ
ขณะเดียวกันรู้สึกได้รับความโปรดปรานอย่างไม่คาดฝัน จนรู้สึกตกใจเล็กน้อย เขาเป็นเพียงมนุษยธรรมดา และนี่เป็นครั้งแรกที่เฉินจิ้น
เรียกเขาว่าศิษย์พี่เป้า มันเกินคาดจริงๆ
มิฉะนั้น จะไม่เกิดขึ้น เขาเป็นเจ้าหน้าที่ของร้านพนันจื่อเสี ยนและถูกนักฝึกอื่นๆ ล้อเลียนและเยาะเย้ยเพียงเพราะเขา เป็นแค่ปุถุชนเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินจิ้น คนรอบข้าง บางคนก็หัวเราะเยาะ
“ไม่ใช่ว่าเขาจะซื้อหนึ่งก้อนจากเศษหินไม่กี่ก้อนเหล่านี้หรอก !!”
“ก็ไม่แน่นะ มิฉะนั้น รู้ทั้งรู้ว่าถูกเป่าหลอก ทำไมถึงเลือก เป่าเป็นไกด์ช้อปปิ้ง ไม่ใช่โง่เง่า
“ถ้าอย่างนั้น เรามาเดิมพันกันดีกว่าว่าเขาจะซื้อเศษหิน
หรือไม่ เป็นไง?
“ เดิมพันยังไง?”
“พนันด้วยหินทิพย์สิบก้อนล่ะ?”
“ได้!”
เฉินจิ้นไม่สนใจกับคำพูดเหล่านี้
ใบหน้าของหลงเฉียนเปลี่ยนไปเล็กน้อยและเขาก็มองไปที่ คนเหล่านั้นอย่างเย็นชา
ทันใดนั้น ทั้งสองคนที่เพิ่งเดิมพันก็เงียบ
แดนเสินทง!
ทั้งคู่แปลกใจเล็กน้อย!
ศิษย์พี่เฉิน คุณชอบแร่ดิบที่นี่เหรอ?”
หลงเฉียนมองเฉินจิ้นอีกครั้ง!
เฉินจิ้นไม่ตอบและถามว่า “คุณคิดอย่างไรกับหินก้อนนี้”
ขณะพูด เฉินจิ้นจึงชี้ไปที่เหมืองแร่ที่มีลักษณะคล้ายถ่านโค้ก
บนนั้น มีหลุมเล็กๆเต็มไปหมด
มันดูน่าเกลียดมาก!
อีกอย่าง ขนาดรวมแล้วไม่เกินสองฝ่ามือ
“ผมมองไม่เห็นอะไรเลย!” หลงเฉียนยิ้มอย่างขมขื่นและ ส่ายหัว กับการพนันหิน เขาเล่นไม่ดีจริงๆ เขาเคยมาเล่น แต่ ก็เล่นจนหมดตัว!
เฉินจิ้นมองไปที่เซียวเสงี่ยนอีกครั้ง
เซียวเสวียนแลบลิ้นออกมาและพูดอย่างนี้เล่น น่าเกลียด
มาก!”
เฉินจิ้นยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นมองไปที่คนทั้งสองที่ เคยเยาะเย้ยเขามาก่อน เตรียมจะใช้สองคนนั้นมาเดิมพัน “สองท่าน กล้าพนันหรือไม่? ”
มีการเยาะเย้ยที่มุมปากของเฉินจิ้น
ใจของเขานั้นแคบ เมื่อกี้สองคนนี้บอกว่าเขาโง่หรือไม่ก็ เง่า เขาก็ได้ยินมัน
การแสดงออกของทั้งสองเปลี่ยนไปเล็กน้อย มองหน้ากัน หนึ่งในนั้นพูดว่า “เดิมพันยังไง?
” พนันว่ามีหินทิพย์ในแร่ดิบชื้นนี้หรือไม่!!
ในตอนนี้ เฉินจิ้นได้จ่ายค่าหินทิพย์ไปแล้ว และขอให้เป่า นำเหมืองแร่หยาบที่น่าเกลียดนั้นออกมา
“ทุกคนรู้ดีว่า มันเป็นเพียงเศษหินที่ไร้ค่า ในเศษหิน จะ พนันอย่างไร?หรือจะพนันว่าในนั้นมีหินทิพย์หรือไม่งั้นเห รอ?”
ทั้งสองคนแอบหัวเราะเยาะทันที
แม้ว่าจะมีความกลัวหลงเฉียนแดนเงินทั้งชั้นต้นที่อยู่ข้างๆ เฉินจิ้น แต่ก็เพียงแค่ระวังเล็กน้อยเท่านั้น
พวกเขาไม่กลัว!
คนรอบข้างคนอื่นๆ ต่างก็ส่ายหัว มีอะไรน่าเดิมพัน ใคร เดิมพันว่าไม่มีหินทิพย์ คนนั้นก็จะชนะ!
“ไม่ ผมพนันว่ามีหินทิพย์อยู่ในนั้นล่ะ?”
เฉินจิ้นถามอีกครั้ง
” แน่ใจเหรอ?”
สองคนนี้ ไม่น่าเชื่อเล็กน้อย
คนรอบข้างก็เบิกตากว้าง นี่มันคนโง่ชัดๆ!
แม้ว่าหลงเฉียนจะไม่ค่อยรู้เรื่องกับการพนันหิน แต่เขาก็รู้ ว่า หินทิพย์ในมือของเฉินจิ้นนั้น เป็นหินเหลือทั้ง เขาไม่ เข้าใจว่าทําไมเฉินจิ้นต้องเดิมพันด้วย ในเมื่อเจินจิ้นต้องการเดิมพัน หลงเฉียนรู้สึกว่าต้องมีเหตุผลของเฉินจิ้นแน่นอน ช่วงเวลาที่ผ่านมาที่ได้คลุกคลีกับเฉินจิ้น ความลึกลับและ คาดเดาไม่ได้ของเฉินจิ้น ทำให้หลงเฉียนเกือบจะรู้สึกเหมือน เฉินจิ้นมีอำนาจที่จะทำได้ทุกอย่าง
เป่าขยับริมฝีปากเล็กน้อยและเขากำลังจะพูดเพื่อเตือน เฉินจิ้น ว่าหินก้อนนี้ ต้องเป็นเศษหินที่ไร้ค่า เขาจะต้อง ขาดทุนอย่างแน่นอน แต่เฉินจิ้นดูเหมือนจะรู้ว่าเขากำลังจะ พูดอะไรและโบกมือให้อย่างแผ่วเบา เพื่อหยุดเขา คำพูดที่ ถึงริมฝีปากของผู้เป่า เขาทำได้เพียงกลืนมันกลับเข้าไป
แน่ใจ!”
“เดิมพันหินทิพย์ระดับล่างกว่าสองพันก้อน เป็นอย่างไร? หากมีหินทิพย์อยู่ในนั้น พวกคุณสองคน มอบหินทิพย์ระดับ ล่างให้ผมคนละหนึ่งพันก้อน เป็นยังไง?
ทันทีที่เฉินจิ้นพูดสิ่งนี้ รอบๆก็เงียบลงทันที
ทุกคนหายใจเข้าลึก
ต้อง รู้ว่า คนที่อยู่ชั้นหนึ่งและชั้นสองนั้น ไม่มีฐานะร่ำรวย มิฉะนั้นพวกเขาจะต้องไปที่ชั้นบนไปพนันหินแล้ว
สําหรับเฉินจิ้น เอ่ยปากคือหินทิพย์ระดับล่างกว่าสองพัน
ก้อน!
การแสดงออกของสองคนนี้ เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
*”ก่อนอื่นเราสามารถตรวจสอบแร่หยาบในมือของคุณได้ ไหม ผมกังวลว่าจะมีการโกง!”
ทันใดนั้นทั้งสองก็พูดออกมา
ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา ทุกคนก็เข้าใจว่า เพราะกลัวการ โกงอะไรล่ะ ถ้าจะทำสิ่งนี้ในร้านพนันจื่อเสียนจริงๆ ถึงตอน นั้นไม่รู้ว่าตายอย่างไรด้วยซ้ำ
สองคนนี้ แค่อยากจะตรวจสอบดูอีกครั้งว่า แร่ดิบในมือ
ของเฉินขึ้นเป็นเศษหินที่ไม่มีประโยชน์แล้วหรือไม่!
“ได้!”
เฉินนโยนแร่หยาบที่น่าเกลียดให้ทั้งสองคนโดยไม่ลังเล
ทั้งสองคนรับมันมา แยกแยะและสำรวจอย่างระมัดระวัง ทั้งสองมองหน้ากันอีกครั้งและทั้งคู่ก็เห็นคำตอบที่ยืนยันใน ดวงตาของกันและกัน
ค่าตอบ
เศษหนที่ไม่มีประโยชน์
เป็นเศษหินที่ไม่มีอะไรแน่นอน!
และเป็นหนึ่งในห้าของหินเสียในอุตสาหกรรมการพนัน
” น าน า”!
เป็นไปไม่ได้เลยที่จะบอกว่ามีหินทิพย์อยู่ในนั้น
มิฉะนั้น เอาทุกคนในโลกการพนันหินถลงบนพื้นอย่างแรง
“เดิมพัน!”
ทันทีทั้งสองตัดสินใจและให้คำตอบ
ทําไมจะไม่เดิมพัน เมื่อพบคนโง่!
เขาไม่เห็นเหรอว่าเพื่อนของเขาดูเป็นห่วง
ทําไมไม่กล้า!
“ทุกท่าน มีใครอยากเข้าร่วมการพนันด้วยกันไหม? สามารถออกหินทิพย์ เราจะแจกจ่ายตามสัดส่วน! ”
ทั้งสองกล่าวอย่างไม่เจ็บใจ
พวกเขาสองคน เป็นเพียงชั้นสูงสุดของแดนฝึกลม พวก เขาไม่เหมือนกับคุณชายและศิษย์ในสำนักที่มีภูมิหลังที่ แข็งแกร่ง นอกเหนือจากการฝึกฝนและการใช้ในชีวิตประจำ วันแล้ว พวกเขาได้สะสมจํานวนหินทิพย์หลายร้อยก่อนใน ช่วงหลายปีที่ผ่านมาเท่านั้น นักฝึกเดี่ยวในแดนฝึกลม ถือว่า ร่ำรวยแล้ว อย่างไรก็ตาม จํานวนของทั้งสองนั้นรวมกันก็ไม่ เพียงพอสําหรับจํานวนหินทิพย์สองพันก้อน
ทันทีที่ทั้งสองคนพูดคำเหล่านี้ ก็มีคนตื่นเต้นขึ้นมาทันที
แต่ก็มีข้อสงสัยเช่นกัน
เฉินจนดูไม่เหมือนคนโง่น เหตุผลที่ทําแบบนี้คืออะไร
!
“คนที่อยู่ถัดจากเขา ดูเหมือนจะเป็นนานน้อยของเมือง หลงหัว ผมเคยเห็นเขามาก่อน!
ทันใดนั้น ก็มีคนกระซิบความลับ
” ที่แท้ก็เป็นคุณชายที่วันๆเอาแต่เที่ยวเล่น ไม่น่าแปลกใจ ที่หินทิพย์ระดับล่างกว่าสองพันก้อน สำหรับผม มันยาก สำหรับพวก เขามันอาจจะเป็นแค่ตัวเลขเท่านั้น!
คุณชายและนายพลเหล่านั้น โชคดีตั้งแต่เกิดจนเหรอ!
เดิมพัน! ”
หลังจากพูดคุยกันสักพัก
ทันใดนั้นก็มีคนพูดว่า “นับผมด้วย ผมออกหินทิพย์ระดับ ล่างสองร้อยก้อน!!
“นับผมด้วย ผมออกหินทิพย์ระดับล่างหนึ่งร้อยก้อน!”
ในไม่ช้า ตัวนท่ายและหลีจาวก็ได้รวบรวมหินทิพย์สองพัน
ก้อนมาได้!
ไม่เพียงแค่นั้น ยังเกินด้วยซ้ำ
โจมตีหินทิพย์ระดับล่าง2,400 ก้อน
“เราเติมพันหินทิพย์ระดับล่าง2,400 ก้อน เป็นไง?”
ต้านท้ายมองไปที่เฉินจิ้นด้วยความตื่นเต้น ถาม
“ได้ แต่ว่า คุณแน่ใจหรือว่าต้องการเล่นการพนัน ถึงตอน นั้น ถ้าคุณแพ้ ใครไม่ยอมรับและมาหาเรื่องผม อย่าโทษผม ที่ไม่ยอม ดังนั้น พิจารณาให้ดี! ”
เฉินจิ้นกล่าวจางๆ
แน่นอน เราคิดดีแล้ว ! ”
หลี่จาวก็อดทนต่อความตื่นเต้นในใจของเขาและพูดทันที
โอเค!
รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากของเฉินจิ้น
เสียงที่นี่ดังมาก จนคนส่วนใหญ่ที่ชั้น 1 ของร้านพนันชื่อเสี ยนต่างก็พากันมาดู
ปรมาจารย์หลายคนที่เชี่ยวชาญในการตัดแร่ดิบ กำลัง เฝ้าดูฉากนี้ด้วยความสนใจ
พวกคุณคิดว่า ปาฏิหาริย์จะเกิดขึ้นหรือไม่? ผมเห็นเพื่อน เต๋าคนนี้ ดูมั่นใจมาก!”
“หินถ่าน ไม่เคยติดหินทิพย์ออกมานะ!” ทันใดนั้น ปรมาจารย์บางคนที่ติดแร่ดิบ สายหัว
ไม่มีปาฏิหาริย์แน่นอน
เป็นเวลาหลายร้อยหลายพันปี ที่ไม่มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น
– มิฉะนั้น หินถ่านจะไม่ถูกเรียกว่าหนึ่งในห้าของหินเสีย ในโลกการพนันหิน
รบกวนปรมาจารย์ท่านใดท่านหนึ่ง มาช่วยตัดให้หน่อย และเป็นพยาน!”
หลังจากเห็นคําเตือนของเขา อีกฝ่ายก็ยังคงมั่นคง เฉินจี้ นมองไปที่ปรมาจารย์เหล่านั้นและกล่าว
“งั้น ให้ผมมาตัดเถอะ ผมก็จะดูว่า ปาฏิหาริย์จะเกิดขึ้น
หรือไม่!!
ทันใดนั้น ชายชราที่มีเคราและผมสีขาวก็ออกมา รับเอาหินถ่าน ที่น่าเกลียดมา
มือตัดหินในมือของเขา เปลี่ยนไปทันทีเหมือนเงา และหินถ่านด่าในมือของเขา ผิวหินก็ถูกลอกออกมา
ทุกคนจ้องมองการเคลื่อนไหวของชายชราอย่างใกล้ชิด
มองดูหินถ่านด่า!
อย่างไรก็ตาม เวลาผ่านไปทีละนิด
หินถ่านดำมีขนาดเล็กลงเรื่อยๆ
ในที่สุดก็ เหลือขนาดเท่ากําปั้นเด็กเท่านั้น
ยังไม่มีความผันผวนของพลังงานเลย
ดูเหมือนไม่มีหินทิพย์อยู่ในนั้น
ตัวนท้าย หลี่จาวและคนอื่นๆ แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าไม่มีหิน ทิพย์อยู่ในนั้น พวกเขาจะชนะ แน่นอน แต่ยังไงแล้วพวกเขา ก็เอาทรัพย์สมบัติทั้งหมดออกไป หากจะบอกว่าพวกเขาไม่ กังวลเลย มันเป็นเรื่องไม่จริง
แม้แต่ชายชราที่ตัดแร่ดิบ ก็ยังส่ายหัว
ในช่วงเวลาสั้นๆ หินถ่านขนาดเท่ากำปั้นของทารกก็ หายไปครึ่งหนึ่งแล้ว
มีเพียงขนาดเท่าหินกรวดแม่น้ำเท่านั้น
“ดูเหมือนว่าจะไม่มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น!
ชายชราถอนหายใจ
ตัวนท้าย หลี่จาวและคนอื่นๆ มีความสุขมากขึ้นในใจของ พวกเขา
ดวงตาของหลงเจียนหรี่ลงเล็กน้อย ครั้งนี้เขาเตาผิดหรือ เปล่า?
อย่างไรก็ตาม ในตอนที่ชายชรากำลังจะเก็บมีดและตัด เป็นครั้งสุดท้าย
มีด ติดลงไป
ทันใดนั้น ท่ามกลางหินถ่าน เท่าหินกรวดแม่น้ำ คลื่นเร’กิก็ปรากฏขึ้น!!