จักรพรรดิมารหวนคืน - ตอนที่ 286

บทที่ 286 เพิ่งมา

ศักดิ์ศรีหรือหน้า ก็ไม่มีความสำคัญเท่ากับชีวิตของตนเอง

ไม่ตงเป็นปล่อยมันไปโดยสิ้นเชิง

เพียงแค่เขาไม่ตายในวันนี้ เขาก็จะฆ่าเฉินขึ้นในอนาคตอย่าง แน่นอน ถึงตอนนั้น ไม่มีใครรู้ว่าเคยเกิดอะไรขึ้น

เฉินจิ้นพยักหน้า

เมื่อไม่ตงเซนเห็นสิ่งนี้ เขาก็ดีใจมาก

อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาต่อมา คำพูดของเฉินขึ้นทำให้เขา ตกตะลึงอีกครั้ง

“คนอย่างผม คุยง่าย เอาเงินมาซื้อชีวิตอีกหน่อย วันนี้ผมก็จะ

ไม่ฆ่าคุณ!”

เฉินจิ้นกล่าวจางๆ

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ไม่ตงเซินก็รู้สึกอึดอั้นใจมากยิ่งขึ้น

แต่เขาไม่กล้าขัดขืน

ในใจรู้สึกโชคดี ดีนะที่ฝ่ามือไหมทองอยู่ที่ลุงหลี

หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่ตงเป็นก็มอบแหวนเก็บของของ

เอาออกมา

แหวนเก็บของ ไม่ตงเขน มีการปิดกั้นทางจิตเงินของเขา
เพียงแต่ว่า สำหรับเฉินจิ้น มันเหมือนไม่มีอะไรเลยและจิตเสี นของเฉินจิ้นนั้น สามารถแทรกซึมเข้าไปอย่างไม่มีข้อจำกัด

ภายใน มีหินทิพย์ระดับล่างมากกว่าหนึ่งแสนก้อนและหิน ทิพย์ระดับกลางสองสามร้อยก้อน นอกจากนี้ ยังมียาเม็ดต่างๆ และอาวุธวิเศษบางชนิด

ในบรรดานักฝึกที่อยู่ในแดนกลม อาจกล่าวได้ว่า ไม่ตงเป็น เป็นแหล่งน้ำมันที่อุดมสมบูรณ์

อย่างไรก็ตาม สิ่งเหล่านี้ไม่น่าสนใจสำหรับเฉินจิ้นเลย

แต่กล่องเล็กๆที่โดนโม่ตงเซ็นโยนทิ้งไว้ที่ข้างๆ เฉินจิ้นก็

สังเกตเห็น

เฉินจิ้นยื่นมือออกไป กล่องเล็กๆก็ปรากฏขึ้นในมือของเฉินจิ้น

เมื่อเห็นสิ่งนี้ สีหน้าของไม่ตงเป็นก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

เฉินจิ้นทำลายการปิดกั้นจิตเงินของเขาอย่างรวดเร็ว สามารถ ควบคุมแหวนเก็บของของเขาได้แล้ว!

“นี่คืออะไร?”

เฉินจิ้นถาม

“ไม่ทราบ!”

โดงเซินดอบด้วยความกลัว

เขาไม่รู้เหมือนกันว่ากล่องเล็กๆนี้ ปรากฏขึ้นในแหวนเก็บของ ของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
จําได้ลางๆ ดูเหมือนว่าพ่อของเขาจะมอบสิ่งอื่นๆ พร้อมกับสิ่ง

เขายังไม่เคยเปิดดู

เฉินจิ้นเห็นไม่ตงเป็นเหมือนไม่ได้โกหก รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นที่

มุมปากของเขา

ใช้นิ้วตันเบาๆ

กล่องถูกเปิดออก

ข้างในมีเศษทองสัมฤทธิ์อยู่

ยังมีสนิมสีเขียวบางส่วนอยู่ในนั้น

มันไม่ต่างจากที่หนานกงเซียนเอ๋อหยิบออกมา

“แน่นอนว่า มันเป็นชิ้นส่วนของกระบี่หลงยวน!!

เฉินจิ้นแอบกล่าว

แววตาของเขาฉายแวว!

“ทิ้งชุดเกราะไว้ไสหัวไปเถอะ!!

เฉินจิ้นรับกล่องเล็กๆมา พูดอย่างไม่ได้ตั้งใจ

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ไม่ตงเซ็นไม่ลังเลเลย ถอดชุดเกราะสีเงินบน

ร่างกายของเขาออกมาทันที

ไม่มีการหยุดพัก ระดมพลังจิต ในร่างกาย ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า และมุ่งไปที่เมืองตงเส็ง
ข้างในใจ ถอนหายใจเฮือกใหญ่

ในที่สุดก็ไม่เป็นไรแล้ว!

คอยดูเถอะ คุณคอยดู เดี๋ยวกูกลับไปที่เมืองตงเส็ง เรียกคน มา มึงตายแน่!

ไม่ตงเป็นคำรามอย่างบ้าคลั่งในใจของเขา พลังจิต ใน ร่างกายก็ระเบิดออกมา โดยใช้ความเร็วจนสุดขีด

ในพริบตา เขาก็บินออกไปเป็นร้อยเมตร

แม้ว่าหลีจงจะถูกเป็นเต้ากดไว้ทุกที่ ไม่สามารถถอนตัวออกไป ได้ แต่เขาก็ให้ความสนใจกับสถานการณ์ของ ไม่ตงเซ็นตลอด

ตอนที่ไม่ตงเป็นคุกเข่าลงและร้องขอความเมตตา เขาได้เห็น ทั้งหมดแล้ว แต่เขาไม่สามารถช่วยเขาได้

ในตอนนี้ เมื่อเห็นไม่ตงเซินไม่เป็นอะไรและปลอดภัยแล้ว หลี่ จงก็รู้สึกโล่งใจเช่นกันไม่เช่นนั้น ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับโม่คงเป็น เขาไม่รู้จะกลับไปพูดยังไงได้จริงๆ

อย่างไรก็ตาม ในเวลาที่ไม่ตงเซ็นและหลี่จงรู้สึกโล่งใจ

ทันใดนั้น แสงดาบสีดำก็ตัดผ่านท้องฟ้า

ฉีกพื้นที่!

ทําลายกําแพงเสียง!

ยิงใส่ไม่ตงเทน!
“ไอ้หนุ่ม คุณกล้าเหรอ!”

นายน้อย ระวัง!”

หลวง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที

ภายในใจหวาดกลัวอย่างมาก

เขาพยายามอย่างมากที่จะทนรับดาบของเป็นเจ้า แม้จะโดน แทงทะลอกซ้าย เขาก็ยังจะไปหาโม่ตงเงินให้เร็วที่สุด

โม่ตงเซินกำลังคิดในใจ กำลังคำนวณว่าเขาจะกลับไปเรียกผู้ อาวุโสที่แข็งแกร่งในหอการค้า คิดว่าจะทรมานเฉินขึ้นอย่างไร เพื่อคลายความเกลียดชังและล้างความอัปยศอดสู

ใจของเขา สั่นวูบ!

ทันใดนั้น ความรู้สึกถึงอันตรายที่เข้ามาในหัวใจ

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะตอบสนอง เขารู้สึกว่าศีรษะของเขา ราวกับถูกฉีกออกทันที

แต่ความรู้สึกนี้ เป็นเพียงชั่วขณะ

เป็นระยะเวลาที่สั้นมาก

ในหัวของโม่ตงเงิน รู้สึกสับสนวุ่นวายและว่างเปล่า

แววตาของเขา สิ้นแสงทันที!

* นายน้อย!”

ในเวลานี้ หลีจงก็รีบวิ่งไปที่ด้านข้างของไม่ตงเซ็น ใบหน้าซีดเซียว เสียงที่แทบของเขาก็เริ่มแหลมคม

อย่างไรก็ตาม เขาก็สายไปหนึ่งก้าวแล้ว!

โม่ตงเซ็น เกิดเรื่องแล้ว!

ยังไม่ตาย!

อย่างไรก็ตาม หมดสติ

ความรู้ถูกคนอื่นทะลุผ่าน

พูดง่ายๆคือการกลายเป็นสภาพผักเรื้อรัง

คนที่ขยับไปมาไม่ได้ ไม่มีความคิดของตนเอง เป็นเหมือนคน โง่ที่มีชีวิตอยู่!

“ไอ้สัส กูจะให้มึงตาย!”

ณ ตอนนี้ หลี่จงแทบบ้าคลั่ง

ทันใดนั้นก็ฉีกพื้นว่างออกจากกัน ปรากฏตัวข้างๆเฉินขึ้นทันที ต้องการที่จะฆ่าเฉินขึ้นด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว วิญญาณ และจิตพังทลาย!

สำหรับเฉินจิ้น เขาไม่ได้ตกใจ แต่ยิ้มมุมปาก

“ผมพูดคำไหนคำนั้น ถ้าผมบอกว่าจะไม่ฆ่าเขา ก็จะไม่ฆ่าเขา จะไว้ชีวิตเขาไว้!”

* แต่คุณเหรอ เป็นแค่หมาแก่ๆ ไปตายซะเถอะ!

พูดจบ เฉินจิ้นก็ปล่อยหมัดไปที่หลองที่เพิ่งปรากฏตัว
จากนั้น หันหลังกลับและหนีไป

หลี่จงจะแคร์หมัดของเฉินจิ้นที่เป็นชั้นสูงสุดของแดนฝึกลมได้

อย่างไร

แม้ว่ามันจะเก่งกาจแค่ไหน แต่อย่างมากมันก็จะทำให้เขาได้ รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งเล็กน้อยมาก

เขาต้องการฉวยโอกาสนี้ เพื่อฆ่าเฉินจิ้น

มิฉะนั้น เมื่อเป็นเต้าตอบสนอง หากเขาต้องการที่จะฆ่าเฉิน นอีกครั้ง ก็ยากแล้ว เขาไม่สามารถให้คำอธิบายแก่หอการค้า เป็นคางและคุณท่านได้

อย่างไรก็ตาม เมื่อหลี่จงไม่สนใจหมัดของเฉินจิ้นและคว้าตัว เฉินจิ้นที่กำลังจะหนีไปร่างของเขาก็หยุดนิ่งทันที

ลมหายใจทำลายล้างที่รุนแรงก็ระเบิดออกมาจากรอยหมัดที่

เฉินจิ้นปล่อยออกมา

พร้อมกับรอยหมัด เข้าที่ร่างของเขา

เริ่มทําลายอวัยวะภายใน กระดูกและเลือด

ดวงตาของหลี่จงเบิกกว้าง

เขาไม่คาดคิดว่า หมัดของเฉินจิ้นจะสร้างความเสียหายให้เขา ได้มากขนาดนี้ มันกลับหยุดเขาได้จริง

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ หมัดของเฉินจิ้น ชั้นนอกเป็นพลังจิตที่ บริสุทธิ์ แต่ว่า สิ่งที่ห่อหุ้มอยู่ภายใน คือพลังหวนตัวน
พลังจิตเราชนิดนี้ มีพลังในการกดอย่างแท้จริง

เป็นไปได้ไง?

เฉินจิ้นใช้พลังหวนต้วนได้ไง!

เขาเกี่ยวข้องอะไรกับร่างหวนต้วนเมื่อห้าร้อยปีก่อน

คุณใช้หวนต้วนได้ไง…

หลี่จงตกใจกลัวถึงขีดสุด

เพียงแค่ว่า คำพูดของเขา พึ่งพูดถึงโดยทั่วไป ก็ไม่สามารถ พูดออกมาได้อีกต่อไป

ในเวลาที่เขาถูกปิดกั้นและเฉื่อยชา เป็นเต้าก็ปรากฏขึ้นข้าง

หลังเขาแล้ว

“นํารากระบีต้าเหยียน กระบี่มังกร! มือทั้งสองปล่อยออกมาพร้อมกัน

มังกรยาวกำลังของดาบที่มีพลังทำลายฟ้าและดิน จู่ๆก็พุ่งออก มาจากปลายนิ้วทั้งสิบและโจมตีหลี่จง

ทําลายพลังป้องกันตัวของหลองทันที

ราวกับมังกรที่โกรธเกรี้ยวเข้าสู่ร่างกายของหลวง

ชัดจังหวะคำพูดของหลวง

ยังได้ทําลายชีวิตของหลวง
แตนเงินให่ชั้นกลาง หลง เสียชีวิต

หัวทรงจากระยะไกล เมื่อเห็นฉากนี้ ในใจตกใจมาก หนัง ศีรษะขาและหน้าผากของเขามีเหงื่อไหลออก

หลี่จง กลับตายจริงๆ

นี้เป็นสิ่งที่เหนือความคาดหมายของเขาอย่างสิ้นเชิง อาจกล่าวได้ว่า ทุกสิ่งในวันนี้ เหนือความคาดหมายของเขา

อย่างสิ้นเชิง

เขาคิดไม่ถึงว่าเฉินจิ้นจะกล้าฆ่าไม่ตงเซ็นจริงๆ

นอกจากนี้ เขาก็คิดไม่ถึงว่า หมัดของเฉินจิ้น จะสามารถหยุด แดนเงินให่ชั้นกลางได้สักพัก

เขายิ่งคิดไม่ถึงว่า แดนเงินให้ชั้นกลางอย่างหลง จะตายจริง อย่างไรก็ตาม ศิษย์พี่ของเฉินจิ้น เป็นเพียงขั้นต้นแดนเงินให้

เท่านั้น

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ หลี่จงตายแล้ว

นี่มันหมายความว่า ถ้าเขาเผชิญหน้ากับเฉินจิ้นและศิษย์พี่ พวกเขาสองคน เขาก็อาจตายได้ล่ะสิ?

ตอนแรกเขายังคิดว่าจะไปช่วยเหลือเฉินจิ้นจากมือของหลวง

หรือไม่

อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ต้องการมันเลย!
ในตอนที่หัวทรงกำลังคิดอยู่ กำลังจะกลับไปอย่างเงียบๆ กลับไปที่งานประมูลเทียนเข้าชี้แจงสถานการณ์ที่นี่ตามความ เป็นจริง

ทันใดนั้น เสียงอันเยือกเย็นก็ดังขึ้นในหูของเขา

“อย่าซ่อนอยู่เลย ออกมาเถอะ!”

หัวทรงเย็นยะเยือกไปทั่ว

เขา…เขาถูกค้นพบแล้ว?

เขาถูกค้นพบตั้งแต่เมื่อไหร่?

พบตอนที่เขากำลังจะไปเหรอ มีความผันผวนเมื่อต้องการออก ไปหรือเปล่า หรือถูกพบตั้งนานแล้ว?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หัวทรงก็จำได้ว่า ก่อนหน้านี้ เขาไม่ได้รู้สึกถึง กลิ่นอายของเงินเต้า

อย่างไรก็ตาม เมื่อเฉินจนพบกับวิกฤต เป็นเต้าก็ปรากฏตัวขึ้น มันปรากฏตัวในเวลาที่เหมาะสมมากและมันไม่เหมือนเพิ่งมาถึง

มีเพียงคําอธิบายเดียว

เวิ่นเต้าปกปิดวิชาลมหายใจนั้น สูงกว่าเขามาก ทำให้เขา ตรวจจับได้ยาก!

ตรงกันข้าม มันง่ายกว่ามากที่เป็นเต้าจะตรวจหาลมหายใจ

ของเขา

ยิ่งคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เหงื่อบนหน้าผากของหัวทรงก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น

ก่อนหน้า นี้ ถ้าเป็นเต้าต้องการลอกทำร้ายเขา มีโอกาสมากที่

จะทําให้เขาบาดเจ็บสาหัสโดยตรง

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ สีหน้าของหัวหนึ่งก็ฉายแววลังเล

ท้ายที่สุด ก็ปรากฏตัวออกมา

ตอนนี้ถูกพบแล้ว มันจะดีกว่าที่จะออกมาอย่างเปิดเผย

“ฮ่าๆๆ เสี่ยวโหย่ว หลังจากการวิจัยของสมาคมผู้อาวุโสของ เราก่อนหน้านี้ พวกเราตกลงกันว่า ราคาของตำรากระบี่ตาเหยี่ย นที่ให้เสียว โหยวก่อนหน้านี้นั้น ยังต่ำเกินไป

ในงานประมูลเทียนเข่าของเรา ทำธุรกิจ สิ่งที่ให้ความสำคัญ คือความซื่อสัตย์ ดังนั้น ผมจึงวางแผนที่จะชดเชยส่วนต่างของ หินทิพย์ระดับล่างสองล้านก้อน

เพียงแต่ว่า เสี่ยวโหย่วไปเร็วเกินไป ผมตามหาคุณมานาน กว่าจะเจอ เมื่อรู้สึกถึงลมหายใจของเสียว โหย่ว จึงวิ่งตามมา ตลอดทาง! ”

หัวทรงเดินออกมาจากที่มืด พร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า ราวกับว่าเขาเพิ่งมาถึงที่นี่เ