จักรพรรดิมารหวนคืน - ตอนที่ 332

หลังจากเข้าไปในช่องว่าง เฉินจิ้นรู้สึกได้ถึงแรงฉีกขาดทันที

อย่างไรก็ตาม สถานการณ์นี้ เกิดขึ้นไม่นาน

หลังจากนั้นประมาณหนึ่งนาที เฉินจิ้นรู้สึกว่าพื้นที่โดยรอบเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน

และเท้าของเขาก็เหยียบลงบนพื้นด้วย

อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลานี้ เฉินจิ้นรู้สึกได้ถึงกระแสโกลาหลของความว่างเปล่าเกิดขึ้นในพริบตา

สีหน้าของเฉินจิ้นเปลี่ยนไปทันที

ร่างกายของเขาขยับ และหายไปจากที่เดิมทันที

อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาต่อมา เฉินจิ้นก็รู้สึกว่าหนังศีรษะของเขาชาอีกครั้ง

เพราะหลังจากที่เขาย้ายไปอีกที่ ก็มีรอยแตกในความว่างเปล่าปรากฏขึ้นในสถานที่ที่เขาอยู่

แม้แต่ความแข็งแกร่งของเฉินจิ้น ก็เกือบจะตกอยู่ในรอยแตกของความว่างเปล่า

ก่อนที่เขาจะลงมาบนพื้น ร่างของเฉินจิ้นก็โยกไปมาอีกครั้งและร่างกายของเขาค่อยคงที่

อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาถัดไป ลมกระโชกก็พัดมาอีกครั้ง

ลมกระโชกนี้ก่อตัวขึ้นอย่างสมบูรณ์ จากกระแสโกลาหลของความว่างเปล่า

ก่อนที่มันจะมาถึง เฉินจิ้นก็รู้สึกถึงถูกลมพัดจนปวดไปทั่วร่างกาย

ต้องรู้ว่า ร่างกายของเขา มาถึงแดนเสินไห่ชั้นสุดแล้ว

กลับรู้สึกว่าร่างกายกำลังจะขาดออกจากกัน

“ไม่ถูกต้อง!”

เฉินจิ้นกล่าวเบาๆ

ตามที่สำนักกระบี่เจินเซียนได้บอก สถานที่แห่งนี้กำลังอยู่ในช่วงเวลาที่สงบสุขที่สุด

ถ้าในระดับนี้ถือว่าสงบที่สุดแล้ว

งั้นเฉินจิ้นก็มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่า นักฝึกแดนเสินทงที่เข้ามาในครั้งนี้

เป็นไปได้มากว่า เมื่อพวกเขาพึ่งเข้ามา ก็ตายไปมากกว่าครึ่งแล้ว

ในที่สุด ในสิบไม่เหลือหนึ่ง!

หากเป็นเช่นนี้ สำนักใหญ่ๆก็คงจะไม่ส่งผู้เก่งกาจของตนเองมาตายไม่มีเหตุผลแบบนี้หรอก

ในไม่ช้า เฉินจิ้นก็พบว่า พื้นที่รอบตัวเขาเริ่มวุ่นวาย

ยิ่งไปกว่านั้น ช่องว่างก็เริ่มแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

เสียงโหยหวนดังมาเรื่อยๆ

เฉินจิ้นส่งเสียงอย่างเย็นชา

ร่างนั้นขยับอีกครั้ง พุ่งตรงไปตามกระแสลมปั่นป่วนที่พัดผ่าน

“เปิดเดี๋ยวนี้!”

เฉินจิ้นระเบิดหมัดออกมา

ครั้งนี้ เฉินจิ้นไม่ได้ใช้พลังจิต

มันคือพลังหวนต้วน

จู่ๆก็ระเบิดออกมา

ทันใดนั้น ในกระแสลมที่ไหลเชี่ยว ก็เปิดช่องทางและรีบวิ่งไป

อย่างไรก็ตาม ต่อมา เฉินจิ้นต้องเผชิญกับพายุทอร์นาโดนับไม่ถ้วน

บอกว่าเป็นพายุทอร์นาโด

อันที่จริง มันเกิดจากกระแสโกลาหลของความว่างเปล่า ซึ่งดูเหมือนพายุทอร์นาโด

แต่เมื่อได้เข้าไปแล้ว

ก็จะหล่นลงไปที่กระแสโกลาหลของความว่างเปล่า

ตกลงไปในรอยแตกของช่องว่างที่ไม่รู้จัก

ไม่เพียงแค่นั้น เฉินจิ้นยังพบว่า สถานที่ที่เขาปรากฏตัวนั้นไม่มีอะไรเลย นอกจากหินสีดำและหินที่มีรูปร่างแปลกประหลาด

ไม่มีแม้แต่ร่องรอยของเรกิ

เรียกได้ว่า รกร้างสุดๆ !

“ผมเข้าใจแล้ว!”

แสงในดวงตาของเฉินจิ้นพุ่งสูงขึ้น

แม้ว่าเขาจะปกปิดพลังวิชาของเขา แม้แต่ผู้ที่แข็งแกร่งแดนวิญญาณในโลกเซียนก็ดูไม่ออก

แต่ฐานพลังวิชาจริงๆของเขา เป็นแดนเสินไห่ชั้นสุด

นี่คือเรื่องจริง

หลังจากมาถึงแดนทอดทิ้ง ถูกพื้นที่นี้ตรวจพบทันที

ไม่น่าแปลกใจที่หลังจากแดนวิญญาณและแดนเสินไห่ที่เข้าสู่แดนทอดทิ้ง ความเสี่ยงที่จะตายนั้นสูงถึงเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์

สิ่งที่เขาเผชิญในตอนนี้ มีเพียงกระแสโกลาหลของความว่างเปล่าที่แดนเสินไห่พบเจอเท่านั้น ถ้าเป็นแดนวิญญาณ มันอาจจะอันตรายกว่านี้อีกหลายเท่า

หากมายังสถานที่เช่นนี้ ไม่มีเรกิ

แต่มีกระแสโกลาหลของความว่างเปล่าและรอยแตกของความว่างเปล่ามาเรื่อยๆ

สามารถทำให้คุณใช้พลังจนหมด ในที่สุดก็เสียชีวิต

ยิ่งไปกว่านั้น กระแสโกลาหลของความว่างเปล่ามีแข็งมีอ่อน

ไม่ใช่ว่าสามารถหลบหลีกหนีได้ทั้งหมด

หลังจากเข้าใจทั้งหมดแล้ว มุมปากของเฉินจิ้นก็ยิ้มเยาะอย่างเย็นชา

“ละลายซานชิงในชี่เดียว!”

เฉินจิ้นกล่าวจางๆ

ที่นี่ เทคนิคลับละลายซานชิงในชี่เดียว ได้เผยผลลัพธ์ที่แท้จริงของมันออกมา

เฉินจิ้นยืนอยู่ที่เดิม หนึ่งกลายเป็นสอง สองกลายเป็นสาม!

ในไม่ช้า เฉินจิ้นเก้าคนก็ปรากฏตัวที่นี่

และพลังวิชาที่แท้จริงของเฉินจิ้น จากแดนเสินไห่ชั้นสุดก็ยังคงลดลงอย่างต่อเนื่อง ในที่สุดเขาก็ลดลงมาถึงแดนเสินไห่

เฉินจิ้นทั้งเก้าคน พลังวิชาล้วนกลายเป็นยอดแดนเสินทง

รวมก็เข้ากัน!

แยกก็กระจายกัน!

เฉินจิ้นแยกร่างโคลนเวิ่นเต้าออกมา ระดับพลังวิชาของเขาก็ไม่ตก

แต่ภายใต้การควบคุมโดยเจตนาของเขา เก้าคนนี้ที่กระจัดกระจายออกมา พลังวิชาก็ลดลงไปเรื่อยๆ

ในท้ายที่สุด เมื่อเขากลับมาเป็นหนึ่งเดียวกันอีกครั้ง ระดับพลังวิชาของเขาจะกลับคืนสู่สภาพเดิมได้

จริงด้วย หลังจากที่เฉินจิ้นแยกร่างแล้ว กระแสโกลาหลของช่องว่าก็สงบลง

มันไม่รุนแรงอีกต่อไป

“แบบนี้สิ มิฉะนั้น ทันทีที่คนเหล่านั้นเข้ามา พวกเขากว่าครึ่งคงจะต้องตาย!”

เฉินจิ้นกล่าวจางๆ

ต่อจากนั้น ร่างโคลนอีกแปดคนก็เปลี่ยนหน้าตาเป็นแปดหน้าที่แตกต่างกัน

จากนั้นพวกเขาก็ไปคนละทาง

ไปสำรวจ

และเฉินจิ้นยังอยู่ในสถานที่เดิม

เขารู้สึกว่า ที่นี่มีอะไรพิเศษอยู่เล็กน้อย

กระแสโกลาหลของช่องว่างอาจรุนแรงหรืออ่อนแอ

แต่ไม่ว่าจะแข็งหรืออ่อนแค่ไหน เฉินจิ้นก็พบว่า พื้นดินที่นี่ โดยเฉพาะหินที่มีรูปร่างแปลกประหลาดสีดำนั้น ไม่ได้รับผลกระทบเลย

เห็นได้ว่าความแข็งแกร่งของหินเหล่านี้

ในไม่ช้า ก็มีแสงริบหรี่เข้าไปในดวงตาของเฉินจิ้น

ในมือของเขามีดาบปรากฏขึ้น

มันคือกระบี่เลี่ยนหยู้!

“ มันคือวัตถุดิบเดียวกันจริงๆ!”

ความสุขบนใบหน้าของเฉินจิ้น เกินคำบรรยาย!

ในเวลานั้น หลังจากที่เขาได้หินประหลาดมาจากบนโลก เขาก็สร้างกระบี่เลี่ยนหยู้ ซึ่งเป็นอาวุธวิเศษที่ไม่มีระดับ

ซึ่งมันแข็งแรงมาก

แม้แต่พลังหวนต้วน ก็สามารถทนได้ โดยไม่ขาด

ถือว่าเป็นขุมทรัพย์จริงๆ!

ตอนนี้ เฉินจิ้นอยู่ที่นี่และพบหินประหลาดจำนวนมาก

จะไม่ให้ชื่นใจได้อย่างไร

แค่เข้ามา ก็มีกำไร

ดูเหมือนว่า สมบัติของแดนทอดทิ้ง อาจทำให้เฉินจิ้นเก็บเกี่ยวได้มากมาย!

เฉินจิ้นนำหินทั้งหมดที่เขามองเห็นออกไปทันที โยนมันเข้าไปในลูกปัดหวนต้วน

เมื่อเฉินจิ้นเก็บหินประหลาดทั้งหมดแล้ว

โคลนร่างหนึ่งส่งข่าวมาให้เขา

ดวงตาของเฉินจิ้นเป็นประกายอีกครั้ง

กลายเป็นสายฟ้าสีดำและหายไปในสถานที่เดิม

เขาซึ่งฐานพลังวิชาถูกบีบอัดจนถึงยอดแดนเสินทง เผชิญหน้ากับกระแสโกลาหลของความว่างเปล่าเหล่านั้น ไม่ได้กลัวเลย

ปล่อยให้พวกมันกวาดไปทั่วร่างกาย

โดยไม่ก่อให้เกิดอันตรายมากนัก

เพราะว่า แม้ว่าระดับพลังวิชาของเขาจะลดลง

แต่ความแข็งแกร่งของร่างกาย ยังคงอยู่ในแดนเสินไห่ชั้นสุด

แต่กระแสโกลาหลของความว่างเปล่าซึ่งสามารถคุกคามได้เพียงแดนเสินทงเท่านั้น แน่นอนว่าจะไม่ก่อให้เกิดอันตรายต่อเขามากนัก

จากสิ่งนี้

หลังจากเข้าสู่แดนทอดทิ้ง เฉินจิ้นก็ไม่มีใครสามารถขวางเขาได้แล้ว

หลังจากเดินทางไปหลายกิโลเมตร เฉินจิ้นก็ได้เห็นร่างโคลนของเขา

ในทำนองเดียวกัน ก็เห็นบ่อแคลเซโดนีเล็กๆที่อยู่ไม่ไกล!

มันเป็นแคลเซโดนี!

แคลเซโดนี การดำรงอยู่นั้นสูงกว่าบ่อน้ำทิพย์

บ่อแคลเซโดนีขนาดเล็กนี้ สามารถเทียบได้กับบ่อน้ำทิพย์ได้หลายสิบเท่า

อย่างไรก็ตาม ข้างบ่อแคลเซโดนี ไม่ใช่แค่ร่างโคลนของเฉินจิ้น

ตรงข้าม มีอีกสามคน กำลังต่อสู้กับร่างโคลน! !