จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 1000 ระเบิดทำลายล้างสูง
ตูมๆๆๆๆ……
บนท้องฟ้ายามค่ำคืนเกิดแสงสว่างขึ้นอย่างต่อเนื่อง เพราะมิสไซล์สิบกว่าลูกระเบิดพร้อมกันบนท้องฟ้า
เนื่องจากระยะไกลเกินไป ผ่านไปชั่วครู่ ทุกคนถึงได้ยินเสียง
พูดได้อีกอย่างหนึ่งก็คือมันไม่ใช่เสียงธรรมดาทั่วไป แต่มันเป็นเสียงระเบิดราวกับฟ้าร้องคำราม ถ้าเป็นคนทั่วไปคงโดนเสียงระเบิดจนหูหนวกไปแล้ว
แม้แต่ผู้บำเพ็ญพิเศษที่แข็งแกร่งพวกนั้นก็มีเสียงดังกึกก้องอยู่ด้านในหู
หลินหยุนโดนแรงระเบิดจนปลิวออกไป เขาตกลงพื้นด้วยความทุลักทุเล
“น่ากลัวจริงๆ แม้แต่หลินชางฉองก็โดนแรงระเบิดจนกระเด็นออกมา!”
สีหน้าของยอดฝีมือของกาฬโลกมีแต่ความเคารพ หลินหยุนในสายตาของพวกเขาได้กลายเป็นเทพมารไปแล้ว
ตอนนี้เมื่อต้องเผชิญหน้ากับมิสไซล์พวกนั้น แม้แต่เทพมารก็คงต้องหลบหนี
ทุกคนต่างชื่นชมยอดฝีมือที่หลบซ่อนตัวเหล่านั้น การตัดสินใจของยอดฝีมือเหล่านั้น เป็นความคิดที่ฉลาดมากๆ
ตอนนี้ทุกประเทศต่างมีอาวุธนิวเคลียร์อยู่ในมือ ถึงแม้ยอดฝีมือเหล่านั้นปรากฏตัว แต่พวกเขาก็ไม่กล้ายุ่งเรื่องของโลกมนุษย์
ถ้าพวกเขาเข้าไปยุ่ง ยอดฝีมือเหล่านั้นก็คงโดนมิสไซล์หรือไม่ก็โดนระเบิดนิวเคลียร์ถล่มจนกลายเป็นจุณ
“ปรมาจารย์หลิน คุณเป็นอะไรไหม!”ตางอู่ถามด้วยความเป็นห่วง
หลินหยุนพูดเบาๆ:”ฉันไม่เป็นไร พวกนี้เป็นขีปนาวุธอากาศสู่พื้นที่มีพลังทำลายล้างสูง มันทรงพลังมากกว่าขีปนาวุธอากาศสู่พื้นทั่วไป ดูเหมือนว่าขีปนาวุธพวกนี้เอาไว้ใช้ต่อกรกับผู้บำเพ็ญพิเศษโดยเฉพาะ”
“บางทีคนรัสเซียเตรียมแผนการแบบนี้ไว้นานแล้ว”
ตางอู่ขมวดคิ้ว:”มันเป็นไปได้ยังไง! พวกเรามาที่นี่อย่างลับๆ และพวกเราก็มาที่นี่ได้ไม่นาน ถึงแม้รัสเซียจะรู้เรื่องนี้ พวกเขาก็ไม่มีเวลามากพอที่จะเตรียมมิสไซล์พวกนี้เอาไว้”
ฉูเหอพูด:”บางทีพวกเขาเตรียมอาวุธพวกนี้ไว้ใช้กับคิงคองซีซาร์ แต่พวกเราบังเอิญเคราะห์ร้ายและมาอยู่ที่นี่”
ตางอู่พยักหน้า:”มีความเป็นไปได้สูง สำหรับรัสเซียคิงคองซีซาร์ก็เหมือนระเบิดเวลาที่พร้อมจะระเบิดทุกเมื่อ พวกเขาต้องเตรียมอาวุธไว้ต่อกรกับซีซาร์อย่างแน่นอน”
“คิดไม่ถึงจริงๆ พวกเรามาหาน้ำศักดิ์สิทธิ์และบังเอิญเจอกับเขา”
“หึ คนพวกนี้น่ารังเกียจมากๆ ในเมื่อพวกเขารู้ว่าซีซาร์จะปรากฏตัวที่นี่ งั้นก็แปลว่าพวกเขาต้องรู้ทุกการเคลื่อนไหวของพวกเรา”
“ทั้งๆที่พวกเขารู้ว่าพวกเรายังอยู่ในหุบเขา แต่พวกเขายังใช้มิสไซล์โจมตีพวกเรา คนพวกนี้ไม่สนใจความสัมพันธ์ระหว่างชาวจีนกับชาวรัสเซียเลยเหรอ
ตางอู่ยิ้มอย่างขมขื่น:”พวกเราแอบเข้ามา ถึงแม้พวกเราโดนฆ่าตาย พวกเขาก็ไม่ยอมขอโทษอยู่แล้ว บางทีอาจจะใช้เป็นข้ออ้างในการหาเรื่องก็ได้”
“นี่อาจจะเป็นการโจมตีครั้งสุดท้ายแล้วมั้ง ถ้ายังมีอาวุธที่ทรงพลังมากกว่านี้ มันคงต้องเป็นระเบิดนิวเคลียร์แล้ว” จอร์จที่อยู่บนยอดเขาแอบคิดอยู่ในใจ
ยอดฝีมือของกาฬโลกที่อยู่ในหุบเขา ก็มีความคิดเหมือนกับจอร์จเลย
“อืม ยังดีที่มีหลินชางฉองอยู่ ไม่งั้นวันนี้พวกเราทั้งหมดคงต้องตายอยู่ในหุบเขานี้อย่างแน่นอน”
“หึ ไอ้สารเลวรัสเซีย รอฉันกลับไป ฉันจะเสนอให้รัฐสภาลงโทษพวกเขา!”
“ใช่แล้ว พวกเขาต้องการฆ่าล้างพวกเราทั้งหมด พวกเขาอำมหิตมากๆ!”
ยอดฝีมือทั้งหมดของกาฬโลกต่างด่าออกมาทันที
ฉูเหอมองเห็นท้องฟ้ายามค่ำคืนกลับมามืดลงอีกครั้ง เขาโล่งอกทันที เพราะการใช้อาวุธนิวเคลียร์ไม่ได้เป็นการตัดสินใจของคนๆเดียวได้
และรังสีนิวเคลียร์ทำลายสภาพแวดล้อมอย่างมาก รัสเซียคงไม่ใช้ระเบิดนิวเคลียร์ในอาณาเขตของตัวเองหรอก
“คงไม่โจมตีแล้วมั้ง”
หลินหยุนพูดเบาๆ:”มันก็ไม่แน่”
ในเมื่อรัสเซียเตรียมอาวุธเหล่านี้ไว้โจมตีคิงคองซีซาร์ ครั้งนั้นซีซาร์สามารถรอดชีวิตจากระเบิดนิวเคลียร์หลายสิบลูก คนของรัสเซียน่าจะรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี สำหรับจรวดกับมิสไซล์พวกนี้ฆ่าซีซาร์ไม่ได้อย่างแน่นอน
ดังนั้น การโจมตีต่อไปคงเป็นอาวุธที่สามารถทำลายฟ้าดินได้
ในเวลานี้ บนท้องฟ้าที่ความสูงหลายหมื่นเมตร มีตู-160ที่เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดขนาดหนักได้บินรอคำสั่งมาครึ่งชั่วโมงแล้ว
นักบินได้บินรอจนง่วงนอนแล้ว
“ภารกิจที่สองล้มเหลว เตรียมพร้อมสำหรับการโจมตีครั้งสุดท้าย!”
มีคำสั่งหนึ่งดังขึ้นทันที ทำให้นักบินหายง่วงทันที
“ให้ตายเถอะ ฉันยังนึกว่าไม่ต้องใช้งานมันแล้ว เพื่อการโจมตีครั้งนี้ ฉันได้เตรียมพร้อมมาครึ่งชั่วโมงแล้ว กาแฟ Blue Mountain ที่พึ่งชงเสร็จก็ยังไม่ได้ดื่มเลย”
ประตูของเครื่องบินทิ้งระเบิดค่อยๆเปิดออก มีอาวุธขนาดใหญ่ปรากฏตัว มันเหมือนกับมังกรบ้าคลั่งที่ออกจากทะเล
จากนั้น มันก็ถูกทิ้งลงไปอย่างรวดเร็ว
“ขับเครื่องบินกลับได้แล้ว!”
สีหน้าของนักบินดูผ่อนคลายมากๆ:”อาวุธนี้ สามารถระเบิดหุบเขาจนกลายเป็นหน้ากลองได้อย่างแน่นอน”
เครื่องบินทิ้งระเบิดขนาดหนักค่อยๆจากไปทันที
ด้านล่าง จู่ๆหลินหยุนที่อยู่ในหุบเขาก็สัมผัสได้ถึงอันตราย เขาขมวดคิ้วและมองดูท้องฟ้ายามค่ำคืนทันที ดูเหมือนด้านบนมีอะไรบางอย่างที่อันตรายมากๆกำลังใกล้เข้ามา
คาร์นอตวิลเลียมมีสัมผัสที่ไว้มากๆ ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงอันตราย เขารีบวิ่งมาหาหลินหยุนทันที
“รีบหนีเร็วๆ ฉันสัมผัสได้ถึงสิ่งที่อันตรายมากๆกำลังเข้ามาใกล้พวกเรา!”
ฉูเหอขมวดคิ้วทันที:”เด็กน้อย อย่าพูดเรื่องไร้สาระ แม้แต่ขีปนาวุธอากาศสู่พื้นก็ใช้ไปแล้ว ยังมีอาวุธที่อันตรายกว่านั้นอีกเหรอ คุณคิดว่าพวกเขาจะใช้อาวุธนิวเคลียร์ในอาณาเขตของตัวเองเหรอ?”
คาร์นอตวิลเลียมพูดกับฉูเหออย่างรุนแรง:”ผู้หญิงขี้เหร่ ฉันเคยพูดแล้ว อย่างเรียกฉันว่าเด็กน้อย!”
“เด็กน้อย เด็กน้อย เด็กน้อย……”ฉูเหอพูดด้วยสีหน้าอวดดี เย่อหยิ่งและไม่กลัวใคร
คาร์นอตวิลเลียมโกรธจนกัดฟันตัวเอง แต่เขาก็ทำอะไรกับผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ จะสู้ก็สู้เธอไม่ไหว
“หยุดเถียงกันได้แล้ว!”
หลินหยุนพูดทันที เขามองเห็นจุดดำๆจุดหนึ่ง กำลังพุ่งลงมาด้วยความเร็วสูง
“แย่แล้ว!”
จู่ๆหลินหยุนก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้า มีธนูสีดำโบราณปรากฏตัวที่มือของเขาทันที
เขาใช้วิชายิงตะวันออกมาทันที
หลินหยุนดึงสายธนูทันที พลังทิพท์บนฟ้าดินรวมตัวกันอย่างรวดเร็วบนธนู กลายเป็นลูกธนูสีฟ้ายาวสองฟุตกว่าๆ
ร่างกายของหลินหยุนบินขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างต่อเนื่อง จนถึงความสูงระดับหกพันเมตร
“ไม่ได้ มันถึงขีดจำกัดของฉันแล้ว ถ้าไม่ถึงขั้นแดนยาทอง ก็ไม่สามารถบินอยู่บนท้องฟ้าได้อย่างเสรี”
“อย่างไรก็ตาม แค่นี้ก็คงพอแล้ว”
ทุกคนที่อยู่ด้านล่างเห็นการกระทำของหลินหยุน ทำให้พวกเขามองเห็นจุดดำๆที่พุ่งลงมาจากท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว แต่ตอนนี้ มันได้กลายเป็นจุดดำๆขนาดเท่าลูกบาสแล้ว
“มันคืออะไร!”
ทุกคนตะโกนด้วยความหวาดกลัว
“ไม่เคยเห็น หรือว่ามันคือระเบิดนิวเคลียร์!”
“มีความเป็นไปได้สูง! แม่งเอ๊ย ไอ้สารเลวรัสเซียบ้าไปแล้วใช่ไหม!”
“พวกเขาใช้อาวุธนิวเคลียร์ในอาณาเขตของตัวเอง พวกเขาไม่กลัวรังสีจากระเบิดนิวเคลียร์เหรอ?”
“รีบหนีเร็วๆ!”
ยอดฝีมือทั้งหมดของกาฬโลกตกใจมากๆและหนีอย่างหัวซุกหัวซุน
อย่างไรก็ตาม พวกเขาจะหนีไปไหนได้เหรอ?
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอาวุธทำลายล้างสูงแบบนี้ การเคลื่อนไหวของพวกเขาจะเร็วกว่าพลังทำลายล้างได้ยังไง
“ไม่ต้องกังวล พวกเรายังมีหลินชางฉองอยู่ไม่ใช่เหรอ?”
“พวกคุณดูเขาสิ!”
ในเวลานี้ บนท้องฟ้าที่มีความสูงหกพันเมตร หลินหยุนในสายตาของยอดฝีมือที่อยู่ด้านล่าง มีเพียงจุดสีดำเล็กๆกับแสงสีฟ้าเท่านั้น
หลินหยุนถือคันธนูดับตะวันไว้ในมือ มองดูอาวุธสีดำที่ตกลงมาจากท้องฟ้าที่ค่อยๆใหญ่ขึ้น เขากำลังคำนวณระยะห่างอยู่
เมื่ออาวุธตกลงมาอยู่ในรัศมีการยิงของวิชายิงตะวันแล้ว หลินหยุนก็ปล่อยลูกธนูออกไปทันที
ฟิ๊ว!
มีแสงสีฟ้าพุ่งเข้าไปหาอาวุธสีดำอย่างรวดเร็ว
ด้วยพลังของหลินหยุนในตอนนี้ เมื่อเขาใช้วิชายิงตะวันอีกครั้ง พลังของวิชายิงตะวันนั้นแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนสิบเท่า