จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 1079 กระบี่สะท้านฟ้า
หวางจิงหลงและพวกเจ้าบ้านทั้งสี่ตระกูลใหญ่ก็มารวมตัวด้วยกัน
เจ้าบ้านจ้าวมองดูหวางจิงหลงแล้วถามว่า ตอนนี้ก็ผ่านมาหลายวันแล้ว เจ้าเด็กนั่นยังคงไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเลย ฉันว่าเขาคงไม่กล้าออกมาหรอก
ตอนนี้พวกเราควรจะเพิ่มแรงกดดันให้กับหงซานเหอพวกนั้นดีไหม?
เจ้าบ้านจางพยักหน้าเห็นด้วย ฉันรู้สึกว่าก็ได้นะ ในเวลานี้ก็ควรจะเพิ่มความกดดันให้พวกเขาซะหน่อยแล้ว
หลังจากที่หวางจิงหลงครุ่นคิดเล็กน้อยแล้วพูดว่า ก็ควรจะเพิ่มความกดดันให้กับพวกเขาบ้างแล้ว แต่ว่าพวกเราก็อย่าเพิ่งออกหน้าก่อน รอให้พวกลูกน้องออกหน้าไปก่อน
พวกเจ้าบ้านจ้าวหัวเราะแล้วพูดว่า ฮ่าๆๆ เข้าใจแล้ว!
ในห้องประชุมสภาประเทศจีน วันนี้ได้เปิดการประชุมแล้ว
การประชุมยังไม่ทันได้เริ่มต้นเลย ภายในห้องโถงใหญ่ก็เกิดบรรยากาศที่ตึงเครียดขึ้นแล้ว
ลูกน้องของสี่ตระกูลใหญ่พวกนั้น ก็เริ่มออกหน้ามาโจมตีหงซานเหอจนหน้าแตกยับเยิน
เทพแห่งสงครามพ่ายแพ้แล้ว หงซานเหอก็ไม่มีอะไรจะพูดอีก จึงได้แต่ตกเป็นฝ่ายถูกกระทำอย่างเดียว
ส่วนในเวลานี้เอง เขตพื้นที่ทะเลตอนใต้นั้น
เจนเนอรัลสทิวยืนอยู่บนฐานเรือนอทิลัส แหงนหน้ามองท้องฟ้าด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ
ทุกคน ตรงนั้นก็คือประเทศจีน เทพแห่งสงครามของพวกเขาก็รบแพ้ไปแล้ว พวกเขาบอบบางเกินไป!
ฮ่าๆๆ คนของประเทศจีน ก็อ่อนแอน่ารังแกมาโดยตลอด ฉันได้ข่าวว่าสาวจีนชอบผู้ชายพวกเราเป็นพิเศษ รอให้ทีหลังฉันมีเวลาว่างก่อน จะต้องไปเก็บแต้มฟันพวกสาวๆที่ประเทศจีนสักร้อยคนหน่อยแล้ว!
ฮ่าๆๆ ไอ้หมูตอนบ้า น้ำหนักตัวตั้งสองร้อยกว่ากิโลกรัมอย่างแกยังจะเก็บแต้มฟันถึงร้อยคนเลยเหรอ งั้นฉันก็คงฟันถึงหนึ่งพันคนแล้วละมั้ง
รอเดี๋ยว อย่าเพิ่งทะเลาะกัน พวกแกดูสินั่นคืออะไร?
ทหารคนหนึ่งใช้กล้องส่องทางไกลส่องไปยังท้องฟ้าสีครามที่ไกลโพ้นนั้น ที่นั่นเกิดมีจุดดำๆจุดหนึ่งกำลังเคลื่อนที่มายังพวกเขาอย่างรวดเร็ว
นั่นดูเหมือนจะ……เป็นคนคนหนึ่ง!
ฮ่าๆๆ เทพแห่งสงครามชาวจีนยังพ่ายแพ้ไปแล้ว ยังจะมีใครกล้ามารนหาที่ตายอีก?
ใช้เรดาร์สกัดไว้ ข่มขวัญเขาไว้ก่อน
ครับผม!
ปืนใหญ่ยิงป้องกันระยะประชิดบนเรือรบนอทิลัสเริ่มทำงานแล้ว นี่เป็นถึงปืนใหญ่ที่ทันสมัยที่สุดที่สามารถยิงกระสุนออกไปได้ถึงห้าพันนัดในเวลาหนึ่งนาที
ลูกกระสุนปืนใหญ่ห้าพันนัด สามารถครอบคลุมบริเวณที่กว้างไกลถึงเพียงใด ต่อให้เป็นยอดฝีมือแดนเทพก็ไม่สามารถรอดพ้นไปได้
คนคนนั้นยิ่งเข้ามาใกล้มากยิ่งขึ้น กำลังจะมาถึงภายในเป้าวิถียิงที่เหมาะที่สุดของปืนใหญ่ยิงป้องกันระยะประชิดบนเรือรบแล้ว
แต่ว่าคนคนนั้นกลับหยุดนิ่งลง แล้วลอยตัวอยู่กลางอากาศ ก้มมองดูกองเรือบรรทุกเครื่องบินทั้งหมดจากบนที่สูง
เออ ทำไมเขาถึงหยุดแล้วล่ะ?
หรือว่าจะกลัวแล้ว?
เจนเนอรัลสทิวหัวเราะเยาะด้วยสีหน้าดูถูก ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆเขายังมีอารมณ์มาพูดล้อเล่นกับเขาอีก
ผู้บัญชาการครับ สงครามครั้งยิ่งใหญ่กับประเทศจีนตอนนั้นท่านได้ร่วมด้วยหรือเปล่า?
ชาวจีนล้วนโง่เขลาและไร้ปัญญาขนาดนี้จริงเหรอ?
ลำพังคนเดียวยังกล้าที่จะมาบุกโจมตีพวกเราทั้งกองเรือเลยเหรอ?
หลินหยุนหยุดอยู่กับที่ เพราะว่าเขาไม่จำเป็นต้องเข้าไปข้างหน้าอีกต่อไปแล้ว
มองดูเจ้าเรือใหญ่โตที่อยู่ข้างล่างพวกนั้น หลินหยุนก็หยิบเอาผลงานที่ได้ทุ่มเทตลอดสามวันที่ผ่านมานั้นออกมา
ยันต์หยกที่เปล่งประกายลำแสงชิ้นหนึ่ง
รูปทรงของยันต์หยกก็คือกระบี่ด้ามหนึ่ง
ถูกต้องแล้วมันคือกระบี่ด้ามหนึ่ง กระบี่สะท้านฟ้าด้ามหนึ่ง
นี่เป็นพละกำลังที่หลินหยุนรวบรวมมาไว้ทั้งหมด ยังมีกฎเกณฑ์ต้าเต๋าที่เขาสามารถควบคุมไว้ได้ในตอนนี้
ยันต์หยกนี้เรียกว่ายันต์ซ่อนกระบี่
ภายในซ่อนกระบี่ไว้หนึ่งด้ามที่แม้แต่หลินหยุนก็ไม่สามารถควบคุมได้เลย ดังนั้นจึงได้แต่ใช้ยันต์ซ่อนกระบี่ในการพกพา
ด้านล่างนั้น พวกเจนสทิวต่างก็ยังหัวเราะอย่างลำพองใจ เยาะเย้ยถากถางอย่างเหิมเกริม
หุ่นยนต์ชุดเกราะทหารสองลำก็เหาะออกมา เตรียมสู้รบกับหลินหยุน
หลินหยุนโยนยันต์ซ่อนกระบี่ออกไป
เพลี้ย！
หยกทิพย์แตกละเอียด จากนั้นก็มีพลังชี่กระบี่สะท้านฟ้าระเบิดออกมาทันที
ท้องฟ้าสั่นสะเทือน คลื่นทะเลโหมกระหน่ำซัดสาด ราวกับเทพพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สมัยโบราณที่กำลังจะฟื้นคืนชีพขึ้นมา
สทิวและพวกทหารทั้งหลายที่อยู่ข้างล่างรู้สึกผิดปกติ มองไปรอบๆด้วยความหวาดผวา
โอ๊ย ให้ตายเถอะ นี่มันเกิดอะไรขึ้น!
สึนามิเหรอ? อ๋อนี่เป็นไปไม่ได้ พยากรณ์อากาศบอกว่า 2-3 วันนี้คลื่นทะเลสงบนิ่ง
ดูทางนั้น นั่นคืออะไร!
ทุกคนต่างมองไปยังท้องฟ้าด้วยอาการช็อก
ทางนั้นมีประกายแสงสว่างจ้าราวกับแสงแรกของฟ้าดิน
หลังจากนั้นก็ค่อยๆขยายวงกว้างออกไปในชั่วพริบตา ในขณะที่ผู้คนทั้งหลายกำลังแหงนมองดูอยู่
ไม่มีก้อนเมฆมืดดำลอยขึ้นเลย แต่กลับมีความเคลื่อนไหวที่รุนแรงกว่าการเกิดก้อนเมฆดำมืดเสียอีก
นั่นคือกระบี่ด้ามหนึ่ง เป็นกระบี่ด้ามหนึ่งที่ยิ่งใหญ่ไร้เทียมทาน เป็นกระบี่ด้ามหนึ่งที่ราวกับมาจากประวัติศาสตร์อันยาวนานนับหมื่นปี
ภายใต้กระบี่ด้ามนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะถูกทำลายจนแตกละเอียดไปหมด
โคล้ม!
ขณะที่กระบี่ด้ามนั้นตกลงมา ก็เหมือนกับท้องฟ้าถล่มพังครืนลงมาเกือบครึ่ง
หุ่นยนต์ชุดเกราะทหารทั้งสองลำนั้นก็หายสาบสูญไปภายใต้ประกายแสงกระบี่นั้น หลังจากนั้นเรือนอทิลัสทั้งลำก็ถูกกระบี่ฟันจนขาดออกเป็นสองท่อน
จากนั้น คลื่นกระแสลําแสงของกระบี่นั้นก็ส่งผลกระทบไปถึงเรือรบคุ้มกันทั้งสองลำที่อยู่ข้างหลังนั้น ทำให้พวกมันถูกฟันจนขาดออกเป็นสองท่อนเช่นกัน
เพียงแค่กระบี่เดียว เรือนอทิลัสก็ถูกฟันจนขาดออกเป็นสองท่อน
ทหารบนเรือนอทิลัสนั้นต่างก็ตะโกนร้องเสียงดังด้วยความหวาดกลัว
โอ้สวรรค์ เขาเป็นปีศาจเหรอ!
เขาใช้กระบี่ด้ามเดียวฟันเรือนอทิลัสพวกเราจนขาดออกเป็นสองท่อนเลย!
ยังมีพวกทหารบางคนคุกเข่าลงบนพื้น แล้วอธิษฐานต่อท้องฟ้าว่า โอ้ เทพสว่างผู้สูงส่งขอให้ท่านคุ้มครองพวกเรากลับบ้านด้วยความปลอดภัยด้วยเถอะ!
ประเทศจีนน่ากลัวเกินไปแล้ว!
ชาวจีนก็น่ากลัวมากเกินไปแล้ว โอ้ไม่ พวกเขาไม่ใช่คน พวกเขาล้วนเป็นปีศาจทั้งนั้น!
ฉันจะไม่มาประเทศของปีศาจพวกนี้อีกแล้ว!
ฉันอยากกลับบ้าน ฉันคิดถึงแม่ฉัน!
พวกทหารนับหมื่นคนต่างก็ร้องโหยหวน ร้องเรียกหาพ่อแม่กันระงม
แต่ว่าเทพสว่างของพวกเขาไม่ได้มาช่วยพวกเขาเลย พวกเขาก็จมดิ่งลงใต้ท้องทะเลพร้อมกับเรือนอทิลัสนั้นไปด้วย
ผู้บัญชาการเรือรบคุ้มกันที่เหลือนั้นต่างก็ตะโกนพูดด้วยความหวาดกลัวว่า กลับลำเรือ กลับลำเรือ รีบหนีเร็ว
หัวหน้าครับ เจนเนอรัลสทิวยังอยู่ข้างบนเลย พวกเราจะไปช่วยเขาไหม? ผู้ช่วยคนหนึ่งตะโกนถามขึ้น
ช่วยเหรอ? ได้ ตอนนี้แกก็รีบไปช่วยเขาเลย ฉันจะให้เรือเร็วแกลำหนึ่ง แกรีบไปเถอะ!
โอ้ต้องขอโทษด้วย ฉันนึกขึ้นได้ว่าแม่ฉันเรียกฉันกลับไปกินข้าวที่บ้าน ขอโทษด้วยนะหัวหน้าฉันไปก่อนล่ะ!
สำหรับสทิวนั้น โอ้ ให้เขาไปลงนรกเถอะ!
ในไม่ช้าเรือรบคุ้มกันที่เหลือก็รีบเร่งเครื่องเต็มที่ ผ่านไปสักครู่ก็สลายตัวไปจนหมด
แม้แต่เส้นแบ่งเขตพวกเขายังไม่กล้าหยุดเลย รีบหนีไปอย่างไม่เหลือร่องรอย
น่ากลัวเกินไปแล้ว!
แม้งเอ๊ย น่ากลัวจริงเลย!
สถานที่อย่างประเทศจีนนี้ ชาตินี้ฉันก็จะไม่มาอีกแล้ว!
ประเทศลึกลับที่สืบทอดมายาวนานถึงห้าพันกว่าปี น่ากลัวมากเกินไปจริงๆแล้ว!
คนที่หนีออกไปได้พวกนั้นก็นับว่าโชคดีที่เอาชีวิตรอดออกมาได้
หลินหยุนมองดูพวกทหารที่ดิ้นรนกระเสือกกระสนอยู่กลางทะเลนั้นด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก หันหลังแล้วก็เหาะกลับไป
ภายในสภาประเทศจีน
ขณะนี้ยังไม่เลิกประชุมเลย
ถึงแม้ว่าคนของสี่ตระกูลใหญ่นั้นยังไม่ได้แสดงตัวเลย แต่ว่าลูกน้องของพวกเขาเหล่านั้นก็ได้เห่าหอนแทนพวกเขาแล้ว
พวกที่อยู่ฝ่ายหงซานเหอนั้น ก็ย่อมไม่ยอมแพ้อย่างแน่นอน โต้เถียงกับคนพวกนี้ด้วยสารพัดเหตุผล
แต่ว่า เป็นเพราะว่าสาเหตุการพ่ายแพ้ของเจียงร่อโจ๋ เท่ากับเป็นจุดอ่อนของพวกเขาที่ถูกพรรครักสันติของฝ่ายหวางจิงหลงเอามาโจมตีได้ ในระหว่างการโต้เถียงกันนั้นจึงเป็นฝ่ายเสียเปรียบมาโดยตลอด จนแทบจะไม่สามารถเงยหน้าขึ้นสู้ได้แล้ว
ในขณะนี้เอง มือถือของหงซานเหอก็ดังขึ้นมาทันที
ผู้บัญชาการเรือรบทางด้านใต้เป็นคนโทรมาหาเขา
หรือว่าสถานการณ์เกิดการเปลี่ยนแปลงแล้ว? อเมริกาทางนั้นเริ่มบุกโจมตีแล้วเหรอ?
หงซานเหอก็รีบเดินไปรับโทรศัพท์อีกด้านหนึ่ง
แต่ว่าหลังจากที่ได้รับข่าวสารแล้ว เขาก็มึนงงไปหมด ด้วยสีหน้าท่าทางที่ไม่อยากจะเชื่อเลย
เรือนอทิลัสและเรือรบคุ้มกันสองลำถูกถล่มจมลงไปแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นฝีมือของใคร? คนที่เหลือต่างก็หนีตายกันอย่างชุลมุนวุ่นวาย!
ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะว่าหงซานเหอผ่านประสบการณ์ชีวิตมากมายละก็ เขาคงจะต้องสงสัยว่าตัวเองกำลังอยู่ในความฝันด้วยซ้ำไป
ข่าวสารแม่นยำหรือเปล่า? หงซานเหอถามอย่างตื่นเต้น
ทางฝ่ายนั้นก็ตอบด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นเช่นกันว่า จริงแท้แน่นอนครับ!
ดี!
หลังจากวางสายแล้ว หงซานเหอก็เดินเข้าไปใกล้ตัวประธานาธิบดีจีน
อเมริกาถอยแล้ว! หงซานเหอรายงานการสู้รบของหลินหยุนให้ประธานาธิบดีได้รับทราบ
ถึงแม้ว่าในใจประธานาธิบดีได้คาดการณ์ไว้ล่วงหน้าแล้วก็ตาม แต่ตอนนี้ก็ยังคงอึ้งไปด้วยความรู้สึกช็อก
คนเดียวใช้กระบี่ด้ามเดียวฟันเรือนอทิลัสและเรือรบคุ้มกันสองลำพร้อมกัน!
ฝีมือเช่นนี้เกรงว่าก็คงมีแต่เทพเซียนอย่างไม่ต้องสงสัย!
เห็นทีว่า การตัดสินใจในตอนนั้นเป็นการถูกต้องอย่างที่สุดแล้ว
จากที่เคยเป็นเด็กหนุ่มคนนั้น ตอนนี้ก็ได้ชื่อว่าเป็นเสาหลักในการปกปักรักษาประเทศจีนได้แล้ว
ไปบอกพวกเขาเลย! ประธานาธิบดีมองดูผู้คนที่ยังคงถกเถียงกันไม่เลิกรา แล้วพูดขึ้นอย่างเรียบๆ
หงซานเหอพูดด้วยสีหน้าตื่นเต้นดีใจว่า ครับ!