จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 1083 การซุ่มโจมตี
ด้วยการโบกมือของผู้หญิงในชุดดำ จู่ๆก็มีพลังทิพย์พุ่งออกไป จากนั้นทางเข้าของเขาคุนชางก็ปรากฏขึ้น
หญิงชุดดำยิ้มอย่างเย็นชาและเข้าไปในเขาคุนชาง
ใครกัน?
ลูกศิษย์ผู้พิทักษ์ภูเขาสังเกตเห็นทันทีจากนั้นก็ยืนขึ้นเพื่อหยุดเธอเอาไว้
ฉันมาหาประมุขของนายเพื่อพูดคุยธุระนิดหน่อย หญิงชุดดำกล่าว
ลูกศิษย์คนนั้นพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า ท่านประมุขของเรา ใช่ว่าใครอยากเจอก็เจอได้
หญิงชุดดำยิ้มอย่างเย็นชา งั้นหรือ?
พูดจบ ร่างของเธอก็หายไปทันที ราวกับผีเสื้อที่เยื้องบินผ่านโค้งแปลก ๆ จากนั้นฝ่ามือหนึ่งก็ประทับลงบนหน้าอกของลูกศิษย์คนนั้น
ปัง!
ลูกศิษย์คนนั้นถูกโจมตีจนกระเด็นออกไป
หญิงชุดดำแค่นเสียงอย่างเย็นชา ฉันมาเพื่อคุยเรื่องข้อตกลงกับประมุขของพวกนาย รีบไปแจ้งโดยเร็ว ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่านายซะ!
สีหน้าของลูกศิษย์คนนั้นดูหวาดกลัว เขาถือเป็นอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะของเขาคุนชางแล้วและเป็นปรมาจารย์ตั้งแต่อายุยังน้อย
อย่างไรก็ตาม เขากลับหยุดการโจมตีเพียงครั้งเดียวของหญิงสาวไม่ได้!
ผู้หญิงคนนี้มีพลังอะไร?แดนเทพหรือ?
อีกทั้งจากเสียงของผู้หญิงคนนั้น อายุของเธอน่าจะยังไม่มากนัก ไม่แน่ว่าอาจจะพอๆกับตนด้วยซ้ำ
อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับพลังของตนแล้ว อีกฝ่ายราวกับอยู่บนฟ้า ส่วนตนอยู่ใต้ดิน!
แต่ว่า หน้าที่รับผิดชอบในการปกป้องภูเขานั้นยิ่งใหญ่มาก ศิษย์คนนี้จะไม่ยอมให้ใครเข้ามาง่ายๆอย่างแน่นอน
คุณเดี๋ยวก่อน ผมจะไปบอกผู้อาวุโสก่อน หากเขาอนุญาต คุณถึงค่อยเข้าไปได้! ศิษย์คนนั้นมองไปที่หญิงชุดดำด้วยความกลัว
ไปซะ! หญิงชุดดำไม่ได้ทำให้เขาต้องลำบาก ยังไงเสียเธอก็มาคุยเพื่อความร่วมมือ ไม่ได้มาเพื่อทะเลาะกัน
ลูกศิษย์คนนั้นจากไป
ไม่นานนัก ผู้อาวุโสคนหนึ่งก็นำทีมมาด้วยตนเอง
ท่านประมุขให้ท่านเข้าไป! ผู้อาวุโสคนนั้นกล่าว
อืม หญิงชุดดำเดินตามผู้อาวุโสไปและเข้าสู่สำนักเขาชางคุน
ห้องโถงของสำนักเขาชางคุนนั้นงดงามอย่างยิ่ง มันเป็นสีดำทั้งสิ้น ทำให้ทั้งห้องโถงก็มีบรรยากาศที่เก่าแก่และรกร้าง
ในห้องโถงใหญ่ มีสัตว์ดุร้ายบางตัวที่ไม่รู้จักชื่อถูกแกะสลักเอาไว้เหมือนมีชีวิตจริงๆและเต็มไปด้วยพลัง
เขาคุนชางนี้ เปรียบเสมือนโถงนรก
อย่างไรก็ตาม หญิงชุดดำกลับไม่มีความเกรงกลัวแม้แต่น้อย เธอเดินตามผู้อาวุโสเข้าไปในห้องโถง
ทันทีที่เข้าไปในห้องโถง ชายชราหกคนก็กระโดดออกมาจากด้านข้างและล้อมรอบผู้หญิงคนนั้นในชุดดำ
บอกมาว่าเธอเป็นใคร มาเพื่ออะไร ชายชราคนหนึ่งตะโกนอย่างโกรธจัด
หญิงชุดดำเหลือบมองดูฝูงชนและพูดด้วยรอยยิ้มเย็นชาว่า ทำไมกัน สี่ค่ายใหญ่อันใหญ่โตอย่างเขาคุนชาง ถึงกับกลัวผู้หญิงอ่อนแอคนหนึ่งอย่างฉัน?
พวกนายช่างไม่คู่ควรกับชื่อเอาซะเลย
ชายชราคนนั้นพูดอย่างเย็นชาว่า เธอไม่ต้องมาพูดเรื่องพวกนี้ บอกจุดประสงค์ของเธอมา ไม่อย่างนั้น ก็อย่าว่าพวกเราที่ต้องหยาบคาย
หญิงในชุดดำเอ่ย ฉันบอกจุดประสงค์ของฉันไปแล้ว ฉันมาเพื่อทำข้อตกลงกับพวกนาย พวกเรามีศัตรูร่วมกัน ผู้ชายคนนั้นคือหลินชางฉอง!
ชายชราเยาะเย้ย อาศัยเธอ มีคุณสมบัติอะไรมาทำข้อตกลงกับเรา?
หญิงชุดดำก็หยิบบางอย่างออกมา มันคือกริชทองแดงเล่มหนึ่ง
ทันทีที่กริชปรากฏขึ้น อุณหภูมิในห้องโถงก็เพิ่มขึ้นอย่างมากในทันที
ก็แค่เครื่องรางอันหนึ่งเท่านั้น ที่เขาคุนชางของเรามีตั้งมากมาย! ชายชราเอ่ยช้าๆด้วยใบหน้าหยิ่งผยอง
เครื่องรางงั้นหรือ? หญิงชุดดำยิ้มอย่างเย็นชา จากนั้นก็ถือกริชไว้ในมือข้างหนึ่ง จากนั้นก็สะบัดมือไปที่พื้นแข็งในห้องโถง
ว้าว!
เปลวไฟพุ่ง สายหนึ่งตัดพื้นที่แข็งแกร่งออกเป็นลำธารยาวหลายเมตรทันทีและมีรอยดำไหม้เกรียมอยู่รอบๆ
แม้แต่หินก็ยังไหม้เกรียม อุณหภูมิที่ปล่อยออกมาจากกริชเล่มนี้ช่างน่ากลัวอย่างยิ่ง!
พลังของเครื่องรางนี้แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!
ชายชรามีสีหน้าประหลาดใจ แม้ว่าพวกเขาจะมีเครื่องรางเช่นกัน แต่กลับไม่มีเครื่องรางที่ทรงพลังเช่นนี้
ถ้ากริชนั่นพุ่งมาที่เขาตอนนี้ ฉันเกรงว่าเขาคงจะถูกเผาเป็นเถ้าถ่านแล้ว
ส่วนคนอื่นๆที่เหลือก็มีสีหน้าตื่นตกใจ
ช่างเป็นเครื่องรางที่ทรงพลังอะไรเช่นนี้!
อีกทั้งยังดูเหมือนว่าเธอไม่ได้ใช้พลังอย่างเต็มที่ด้วยซ้ำ หากเธอใช้พลังที่มีทั้งหมดและโจมตีด้วยเครื่องรางนี้ เกรงว่ามีเพียงท่านประมุขท่านั้นที่สามารถหยุดกริชนี้ได้!
ในที่สุด ที่ด้านบนสุดของห้องโถงก็มีเงาร่างสีดำปรากฏตัวขึ้น
เสียงของเขาดูสง่างาม สหายท่านนี้ โปรดขึ้นมาพูดคุยเถอะ!
เชิญ!
ฝูงชนรีบโค้งคำนับทันที คำนับท่านประมุข!
ลุกขึ้นเถอะ! ประมุขเขาคุนชางเอ่ยด้วยน้ำเสียงเข้ม
มีลูกศิษย์นำเก้าอี้มา
หญิงชุดดำเองก็ไม่เกรงใจและเดินไปนั่งลง
คุณอยากทำข้อตกลงอะไรกับพวกเรา? ประมุขเขาคุนชางเอ่ยถาม
หญิงในชุดดำเอ่ย ใช้เครื่องรางที่ดีที่สุดของฉันเพื่อแลกกับการลงมือต่อกรหลินชางฉองของพวกคุณ
ประมุขเขาคุนชางถามขึ้น คุณมีความแค้นกับหลินชางฉอง?
ใช่ หญิงชุดดำกล่าว
เท่าที่ฉันรู้ หลินชางฉองฆ่าอาจารย์อาของพวกคุณ แม้ว่าฉันจะไม่ทำข้อตกลงกับคุณ พวกคุณก็จะต้องฆ่าหลินชางฉองอยู่ดี
ประมุขเขาคุนชางเอ่ย คุณพูดถูก พวกเราจะต้องฆ่าหลินชางฉองแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้
คุณต้องการให้พวกเราลงมือล้างแค้นให้คุณ แค่พึ่งเครื่องรางที่ดีที่สุดชิ้นนี้ก็ยังไม่พอ
หญิงชุดดำเอ่ยถาม ทำยังไงพวกนายถึงยอมตกลง?
ประมุขเขาคุนชางเอ่ย เครื่องรางชั้นยอดสองชิ้น สี่ค่ายใหญ่ลงมือพร้อมกัน
หญิงชุดดำยิ้มและเอ่ย ตกลง!
อันที่จริง ก่อนที่ฉันจะมา ฉันได้ไปหาสามค่ายที่เหลือแล้ว พวกเขาทั้งหมดตกลงที่จะร่วมมือกับฉัน
ตอนนี้ รอแค่ให้คุณสำนักคุนชางเอ่ยปาก
ประมุขเขาคุนชางเอ่ย เรียกอีกสามตระกูลที่เหลือมา จากนั้นฉันจะส่งคนไปฆ่าหลินชางฉองพร้อมกับคุณ
หญิงชุดดำตอบ ได้
คนกว่าครึ่งของสี่ค่ายใหญ่ที่ส่งออกไป มีผู้อาวุโสทั้งหมด 32 คน ทุกคนล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งในแดนแด่เทพ
ผู้รับผิดชอบในครั้งนี้คือ อู๋ยิวหมิง ผู้อาวุโสแห่งเขาคุนชาง
ตามคำแนะนำของหญิงชุดดำ ผู้แข็งแกร่ง 24 คนในแดนแด่เทพพร้อมกับลูกศิษย์ในขอบเขตปรมาจารย์มากกว่า 50 คน ได้มาถึงหุบเขาลึกหน้าเขาเก้าหัว
หุบเขานี้เป็นทางเดียวในการเข้าออกจากภูเขา และหลินหยุนจะต้องผ่านมันไปอย่างแน่นอน
ในเวลานั้น ไม่ว่าเขาจะทำลายสำนักชิงชางหรือไม่ ล้วนไม่ใช่เวลาที่น่ายินดีแน่ ถึงตอนนั้นทุกคนจะกรูกันเข้าไปและจะต้องสามารถฆ่าหลินหยุนได้
แผนการนี้เลวร้ายอย่างมาก อีกทั้งทุกคนก็มุ่งมั่นที่จะชนะและได้ส่งกำลังไปครึ่งหนึ่งแล้ว
หลังจากจัดการเรียบร้อย หญิงในชุดดำก็พูดกับอู๋ยิวหมิง ผู้อาวุโสอู๋ เรามาซุ่มโจมตีที่นี่จนกว่าป่าจะกลับมา!
ดี!
คราวนี้ป่าจะตาย! อู๋ยิวหมิงมีความสัมพันธ์ที่ดีกับจั่วยีเจี้ยน เขาไม่คาดคิดว่าจั่วยีเจี้ยนจะถึงกับตายในเงื้อมมือของหลินหยุน
อู๋ยิวหมิงต้องการล้างแค้นให้จั่วยีเจี้ยนมาโดยตลอด แต่เขาก็มีความกังวลเกี่ยวกับพลังงานนิวเคลียร์ของโลกมนุษย์ดังนั้นจึงไม่กล้ากระทำการที่หุนหันพลันแล่น
ตอนนี้หลินหยุนได้บุกเข้ามาที่โลกบู๊โบราณเอง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ต้องการให้หลินหยุนกลับไป
ในขณะนี้สำนักชิงชาง ซึ่งถูกหลินหยุนเพียงลำพังฆ่าล้างจนหมดสภาพ แม้แต่เจ้าสำนักของสำนักชิงชางอย่างหลอเทียนไห่ก็ถูกหลินหยุนฆ่าด้วยดาบเดียว
ตอนนี้เจ้าหน้าระดับสูงเพียงของสำนักชิงชางทั้งหมดก็มีแค่หลอหยวนป้าเพียงคนเดียวแล้ว
หลอหยวนป้าตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ เขาทรุดตัวลงกับพื้นด้วยความหวาดกลัวและร้องไห้อย่างสั่นเทา นายมันไม่ใช่มนุษย์ นายมันเป็นปีศาจ!
นายเป็นใครกันแน่ มีความแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง?
หลินหยุนเหลือบมองเขาแล้วพูดว่า ลูกศิษย์ของฉันอยู่ที่ไหน?
หลอหยวนป้าพูดด้วยความหวาดกลัว ฉันไม่ได้แตะต้องเธอ เธออยู่ในห้องของฉัน ฉันจะส่งให้นายเดี๋ยวนี้
พาฉันไปที่นั่น หลินหยุนเอ่ย
หลอหยวนป้าพยักหน้า ได้ ฉันจะพานายไป
หลินหยุนไม่ได้ฆ่าหลอหยวนป้า เพราะเขาต้องการทิ้งชายคนนี้ให้นิ่งโหย่วหรง
เมื่อเข้ามาในห้อง หลินหยุนเห็นเสื้อผ้าที่ไม่เป็นระเบียบของนิ่งโหย่วหรง