จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 1144 วิลล่าจิน
ไม่ทันรอให้หลินหยุนเอ่ยปาก หยุนหลานก็ได้เอนเอียงศีรษะไปมาและพูดกับตัวเองต่อไปว่า ถูกต้อง แม้ว่าคุณจะช่วยเหลือพวกเราเอาไว้ แต่ก็ได้ไปล่วงเกินท่านจินเข้า!
ส่วนในตอนนี้ เหตุการณ์ที่ตึกจุ้ยซิงนั้นต่างก็เป็นที่รับรู้กันไปทั่วทั้งเมืองแล้ว!
และก็ทราบด้วยว่าท่านจินได้นำเรื่องนี้แจ้งไปยังวิหารผนึกวิญญาณผู้มีอิทธิพลเบื้องหลังแล้ว!
ถ้าหากว่าคุณยังคงพักอยู่ที่ตระกูลฉินต่อไป ก็จะเป็นการสร้างอันตรายความเดือดร้อนให้กับ
ตระกูลฉินอย่างมาก!
จากลักษณะนิสัยของฉินชิงถงแล้ว รวมถึงลักษณะท่าทีของเธอที่มีต่อคุณ เธอคงจะไม่ยอมที่จะ
ให้คุณพักอยู่ที่ตระกูลฉินต่อไปอีกแน่นอน!
ถูกต้องถูกต้อง ถ้าหากคาดเดาไม่ผิด คุณคงจะถูกฉินชิงถงและกลุ่มคนรุ่นหลังของตระกูลฉิน
ร่วมตัวกันขับไล่ออกมาล่ะสิ!
ฉันทายได้ถูกต้องไหมล่ะ?
หยุนหลานกระพริบดวงตาที่สวยงามและฉลาดเฉลียวของเธอ พร้อมกับหันหน้ามามองที่หลินหยุน
หลินหยุนเองก็เกิดความประหลาดใจอย่างมาก
เขาคิดไม่ถึงว่า ผู้หญิงที่อยู่เบื้องหน้าคนนี้จะเฉลียวฉลาดได้ถึงระดับนี้!
การคาดคะเนออกมาในแต่ละขั้นตอนนั้น เหมือนกับว่าเห็นด้วยตาของตนเองอย่างไรอย่างนั้น
เห็นว่าหลินหยุนเกิดความตกตะลึง หยุนหลานจึงหัวเราะเหอะเหอะและพูดว่า ไม่ต้องตกตะลึง
ขนาดนี้ก็ได้ ก็เพียงแค่การคาดคะเนที่ง่ายดายเท่านั้นเอง
ใช่แล้ว คุณถูกตระกูลฉินขับไล่ออกมาคงจะยังไม่มีที่พักอาศัยล่ะสิ?
ถ้าหากคุณเชื่อมั่นในตัวฉัน ฉันจะทำการจัดเตรียมที่พักให้คุณเอง!
ถือว่าเป็นการขอบคุณในช่วงกลางวันที่คุณได้ช่วยเหลือฉันเอาไว้!
หลินหยุนกวาดสายตามองไปโดยรอบ
แบบนี้ก็สามารถที่จะลดความยุ่งยากของตนเองลงไปไม่น้อยเลยทีเดียว
จึงได้พยักหน้าและพูดว่า ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นก็คงต้องรบกวนคุณแล้ว!
เห็นเขาตกลง หยุนหลานก็ตกใจขึ้นเล็กน้อย กะพริบตาและพูดขึ้นว่า คุณตกลงแล้วเหรอ?
ฉันนึกว่าคุณจะปฏิเสธเสียอีก!
หลินหยุนพูดเบา ๆ ว่า ทำไมฉันจะต้องปฏิเสธด้วยล่ะ?
หยุนหลานตกใจขึ้นกับคำถาม แล้วก็รีบส่ายศีรษะและหัวเราะคิกคักว่า ไม่มีอะไร งั้นก็ตกลง
พวกเราไปกันเถอะ!
พูดจบ หยุนหลานก็เดินนำหน้าไป
หลินหยุนเดินตามด้านหลัง
เดินไปชั่วครู่ ก็มาถึงทางเหนือของเมือง บนถนนที่ค่อนข้างจะเปล่าเปลี่ยว
หยุนหลานพาหลินหยุนมาที่หน้าประตูโรงกลั่นยาแห่งหนึ่ง
หยุนหลานพูดเบา ๆ ขึ้นว่า โรงกลั่นยาแห่งนี้คือธุรกิจของตระกูลหยุน ซึ่งดำเนินกิจการได้ไม่ดี
จึงต้องปิดตัวลง!
ซึ่งไม่มีคนอยู่มาเป็นเวลานานแล้ว!
แต่ว่าสถานที่แห่งนี้ค่อนข้างเงียบสงบ และไม่มีคนมายุ่งวุ่นวาย!
ด้านหลังมีห้องพักอยู่จำนวนไม่น้อย!
คุณพักอาศัยอยู่ที่นี่ชั่วคราวก่อน ได้ไหม?
หลินหยุนพยักหน้า และพูดขึ้นว่า ขอบคุณมาก!
ขณะที่พูด ก็ได้ผลักประตูเข้าไป
โรงกลั่นยาแห่งนี้มีขนาดไม่ใหญ่นัก ด้านหน้าเป็นร้านค้า
ด้านหลังมีโรงกลั่น โกดังเก็บของ และรวมถึงห้องนอนที่พัก
ในอากาศยังคงได้กลิ่นที่หลงเหลือของไฟกลั่นยา และกลิ่นหอมของยา
แต่นานมากแล้วที่ไม่มีคนจัดการดูแล
ทุกที่เต็มไปด้วยใยแมงมุม
แต่สำหรับหลินหยุนแล้ว ไม่เป็นปัญหาอะไร
หลินหยุนสุ่มเลือกห้องนอนหนึ่งห้อง แล้วก็ผลักประตูเดินเข้าไป
ภายในห้องก็เต็มไปด้วยฝุ่นละอองเช่นกัน
หยุนหลานเห็นสภาพการณ์ดังนั้นก็รีบพูดขึ้นว่า สกปรกรกรุงรังไปบ้าง แต่อย่างน้อยก็ยังเป็น
ที่อาศัยพักพิงได้
พรุ่งนี้ฉันจะมาช่วยคุณจัดเก็บให้เป็นระเบียบ
คุณวางใจได้ ฉันจะไม่กระจายข่าวบอกเล่าเรื่องของคุณออกไปอย่างแน่นอน!
หลินหยุนไม่ได้พูดอะไร
จะกระจายข่าวออกไปหรือไม่นั้น สำหรับเขาแล้วก็คงไม่เกิดผลกระทบอะไร
หลินหยุนหันหน้ามองไปที่หยุนหลาน และพูดขึ้นว่า เอาเถอะ คุณกลับไปได้แล้ว! ฉันอยู่
คนเดียวได้!
หยุนหลานได้ยินดังนั้น ก็พลันเหลือบตาขาวขึ้น และพูดด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์ว่า ทำไมคุณถึง
เป็นคนอย่างนี้?
เห็นหลินหยุนไม่พูดไม่จา และเริ่มจัดเก็บทำความสะอาดห้องแล้ว
หยุนหลานกระทืบเท้ารุนแรงด้วยความโมโห แล้วก็หันหลังเดินจากไป
คนอะไรเนี่ย!
หน้าตาบูดบึ้งแบบนี้ ต่อให้มีพลังความสามารถที่แข็งแกร่งแล้วจะอย่างไร คงจะหาภรรยาไม่ได้ไป
ตลอดชีวิตแน่!
ฮึ!
หากไม่ได้เห็นว่านายเคยได้ช่วยเหลือฉันเอาไว้แล้วล่ะก็ ฉันเองคงจะไม่จัดหาที่หลับที่นอนให้นาย
อย่างเด็ดขาด!
ซึ่งฉันว่ามันไม่คุ้มเอาเสียเลยที่ดึกดื่นขนาดนี้แล้วยังจะมาอยู่ที่บริเวณแถวบ้านตระกูลฉินเพื่อรอ
นายถูกขับไล่ออกมา……
ช่างน่าโมโหยิ่งนัก!
หลินหยุนที่กำลังจัดเก็บของ อยู่ภายในห้อง ได้ยินหยุนหลานบ่นพึมพำ ก็หยุดชะงักลงชั่วครู่
หลังจากที่จัดเก็บของบางส่วนแล้ว หลินหยุนก็นั่งขัดสมาธิลงบนเตียง ทำการบำเพ็ญฝึกฝนต่อ
ไม่มีเรื่องอะไรที่จะสำคัญไปกว่าการบำเพ็ญฝึกฝนของเขาแล้ว
ถึงแม้จะเป็นเรื่องการตามหาร่องรอยของเย่เยว่ที่เหลือทิ้งไว้ เมื่อเทียบกันแล้วก็คงไม่สำคัญเท่า
เวลานี้
ทางตะวันออกของเมืองมี่หยุน
วิลล่าขนาดใหญ่ที่มีความโบราณและเรียบง่ายหลังหนึ่ง ชื่อว่าวิลล่าจิน
นั่นก็คือคฤหาสน์ของท่านจิน
ภายใต้แสงจันทร์ยามค่ำคืน ผู้หญิงเพียงลำพังคนหนึ่งมาถึงที่ด้านหน้าประตูของวิลล่า
หลังจากที่ยามเฝ้าประตูเห็นแล้ว ก็รีบเข้าไปแจ้งรายงานทันที
ไม่นานนัก ผู้หญิงคนนั้นก็ถูกนำตัวเข้ามาด้านในวิลล่า
เห็นผู้หญิงเดินเข้ามาด้านในแล้ว ท่านจินก็ยิ้มขึ้นทันที
พร้อมกับเอ่ยปากพูดว่า ที่จริงแล้วก็คือคุณหนูฉินนี่เอง มาพบฉันที่วิลล่าจินในยามดึกดื่นแบบนี้
ไม่ทราบว่ามีธุระอะไรเหรอ?
การมาถึงของฉินเหมยนั้น เขาทั้งแปลกใจและก็ไม่แปลกใจ
และก็เข้าใจได้ถึงจุดประสงค์ของการมาหาในครั้งนี้
ฉินเหมยสูดลมหายใจลึก และพูดขึ้นว่า ท่านจิน สำหรับเหตุการณ์ตอนกลางวันที่ตึกจุ้ยซิงนั้น
ไม่ทราบว่าจะสามารถขอให้เรื่องราวที่เกิดขึ้นนั้นจบลงด้วยดีได้ไหม?
ที่มาในวันนี้ ก็เพราะต้องการให้ท่านจินอภัยให้กับเรื่องที่เกิดขึ้น!
ขณะที่ฉินเหมยพูด ก็ได้แกว่งแขนเบา ๆ กล่องไม้ที่ประณีตงดงามก็ปรากฏขึ้นที่เบื้องหน้าของ
ท่านจิน
ฉินเหมยได้ทำการเปิดกล่องไม้นั้นขึ้น
ทันใดนั้น ผลไม้สีดำ ที่มีขนาดประมาณเท่ากำปั้นก็ได้ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าของเขา
เมื่อเห็นผลไม้นี้แล้ว ลูกตาดำของท่านจินก็ได้หดตัวลงเล็กน้อย
ลูกน้องกี่คนที่อยู่ด้านข้างต่างก็ได้พากันสูดลมหายใจลึก
นี่ นี่คือผลไม้หมินหลิงเหรอ?
พระเจ้า ผลไม้หมินหลิงหนึ่งลูก มีมูลค่ามากกว่าน้ำชี่ทิพย์หนึ่งพันหยดเสียอีก!
อีกทั้งยังเป็นสิ่งของที่มีมูลค่าและหาได้ยากอีกด้วย!
ผลไม้หมินหลิง คือหนึ่งในสิ่งของหายากที่ใช้ในการเพิ่มพลังความสามารถในโลกคุนชาง
ซึ่งมีความล้ำค่าเป็นอย่างมาก
ผลไม้ประเภทนี้ไม่เพียงแค่สามารถบำบัดพลังทิพย์ให้บริสุทธิ์ และบดบังอำนาจปีศาจร้ายแล้ว
ยังสามารถประยุกต์ใช้ในการกลั่นยาและหล่อหลอมเพิ่มพลังอาวุธได้อีกด้วย
ดังนั้น ผลไม้หมินหลิงนี้ เป็นที่ต้องการสูงมาก
และที่สำคัญที่สุดคือ เมื่อใช้ผลไม้หมินหลิงมาสังเวยบูชาตะปูขังวิญญาณไร้ที่ติของท่านจินแล้ว
ตะปูขังวิญญาณไร้ที่ตินั้นจะเพิ่มระดับความเก่งกาจขึ้นได้อีกด้วย
นี่ก็คือเหตุผลที่ว่าทำไมฉินเหมยถึงได้เลือกผลไม้หมินหลิงมาเป็นของขวัญ
ท่านจินหัวเราะเหอะเหอะ พร้อมกับหรี่ตาลงแล้วมองไปที่ฉินเหมยและพูดขึ้นว่า คุณหนูฉินทำไม
จะต้องทำเช่นนี้ด้วย?
ฉันทราบดีว่า ไอ้หนุ่มหลินหยุนนั้นเพิ่งจะมาถึงเมืองมี่หยุน เพิ่งจะมาอยู่ที่ตระกูลฉิน!
เพียงแค่ตระกูลฉินไม่เข้ามาเกี่ยวข้อง ตัวฉันเองก็จะไม่จงใจมุ่งเป้าไปยังตระกูลฉินอย่างแน่นอน!
ได้ยินที่เขาพูด ฉินเหมยไม่ได้เบาใจลง กลับยิ่งเคร่งเครียดมากขึ้นอีก
สูดลมหายใจอีกครั้ง แล้วมองไปที่ท่านจินและพูดขึ้นว่า ท่านจิน กรุณารับของขวัญเล็กน้อยชิ้นนี้
เอาไว้ และก็ขอให้เกียรติเห็นแก่หน้าตาของตระกูลฉินสักหน่อยเถอะ!
ท่านจินได้ยินดังนั้น ก็ถึงกับหัวเราะเยาะเย้ยขึ้น
ให้เกียรติกับตระกูลฉินอย่างนั้นเหรอ?
ตระกูลฉินมีเกียรติมีหน้ามีตาเมื่ออยู่ต่อหน้าฉันตั้งแต่เมื่อไรกัน?
ทำไมฉันถึงไม่ทราบมาก่อนเลย?
ฉินเหมยสีหน้าท่าทางย่ำแย่ลงโดยพลัน
ท่านจินพูดขึ้นอย่างเหยียดหยามว่า ไม่ต้องพูดถึงตระกูลฉินหรอก ต่อให้เป็นตระกูลฉู่ ตระกูลจง
หรือว่าสำนักสุริยัน จะมีใครกล้าที่จะมาให้ฉันให้เกียรติไว้หน้าพวกเขาด้วย?
ฉินเหมยได้ยินดังนั้นจึงรีบพูดขึ้นทันทีว่า แน่นอน ท่านจินมีสถานะที่สูงศักดิ์ขนาดนี้!
แต่ว่า ก็เป็นเพราะสถานะที่สูงศักดิ์ของท่าน แล้วทำไมจะต้องมาคิดเล็กคิดน้อยกับเด็กหนุ่ม
คนหนึ่งด้วยล่ะ?
เหอะเหอะ เธอคิดที่จะช่วยเหลือเด็กหนุ่มคนนั้น? ท่านจินเปลือกตากระตุก ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้!
ฉินเหมยตื่นเต้นดีใจขึ้นโดยพลัน
ท่านจินได้โปรดพูดมาเลย ไม่ว่าจะเป็นเงื่อนไขความต้องการอะไร เพียงแค่ฉันสามารถที่จะทำได้
จะพยายามทำให้สำเร็จอย่างเต็มที่!
ใช่เหรอ? ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นฉันก็ขอพูดเลยก็แล้วกัน!
ถ้าหากคุณหนูฉินพักอยู่ด้วยกันกับฉันคืนหนึ่ง ฉันก็จะลองพิจารณายกโทษให้ได้!
ท่านจินแสดงสายตาที่มีเลศนัยขึ้น