จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 119 หลินหยุนช่วย
บทที่ 119 หลินหยุนช่วย
เฉินฟางโกรธและวิตกกังวล และพูดอย่างเศร้าๆว่า “พี่ พี่ตั้งสติให้ดีๆ ถ้าเล่นอีกก็แพ้แน่นอน!”
เฉินหมิงวั่งตะโกน “แล้วจะทำอย่างไรดี? ถ้าไม่ได้เงินคืนกลับมา กลับไปพ่อต้องฆ่าฉันแน่!”
เฉินฟางก็หมดหนทางเช่นกัน แต่สถานะของเฉินหมิงวั่งในตอนนี้ ไม่สามารถที่จะชนะได้
“พี่ กลับไปยอมรับผิดกับพ่อ อย่างมากท่านก็แค่ทุบตีหนึ่งครั้ง แต่ถ้าพี่เดิมพันต่อไปอีก มันจะยิ่งถลำลึกขึ้นเรื่อยๆ!”
“ฟังฉัน กลับบ้านเถอะ ถือว่าใช้เงินนี้ซื้อบทเรียน!”
เฉินฟางพูดเสร็จก็ไปดึงเฉินหมิงวั่ง
เฉินหมิงวั่งสะบัดมือ และตะโกน “เฉินฟาง เธอยังใช่น้องสาวของฉันหรือเปล่า นิสัยของพ่อเธอก็รู้ดี เธอต้องการดูฉันถูกทุบตีจนตายใช่ไหม?”
“เอาเงินมาให้ฉัน เอาเงินให้เงิน!” เฉินหมิงวั่งควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ถึงกับเดินหน้ามาแย่ง
เฉินฟางก้าวถอยหลังเรื่อยๆ มองเฉินหมิงวั่งด้วยความตกใจ และร้องออกมาด้วยความผิดหวังสุดๆ พี่ ฉันเป็นน้องสาวแท้ๆของพี่นะ! พี่กำลังทำอะไร? หยุดได้แล้ว!”
“ยังมาพูดว่าเป็นน้องสาวของฉัน ในช่วงเวลาวิกฤตเธอยังไม่ช่วยฉัน!” เฉินหมิงวั่งตะคอกใส่ เหมือนเสียสติไปแล้ว
มักจะมีการรายงานข่าว นักพนันบางคนเล่นจนคลั่ง และเอาเงินรักษาโรคของพ่อแม่ไปเล่นการพนันจนหมด
คนปกติทั่วไปไม่สามารถเข้าใจได้ แต่เมื่อได้เห็นนักพนันด้วยตาของคุณเอง จะรู้ว่านักพนันทำสิ่งนี้ได้ มันไม่น่าแปลกใจเลย
เช่นเดียวกับเฉินหมิงวั่งในตอนนี้ และเขายังไม่ได้เป็นนักพนันตัวจริง
เฉินฟางถูกบีบคอจนหายใจไม่ออก และดิ้นรนอย่างหนัก “พี่ ปล่อยมือ ปล่อยมือออก ฉันหายใจไม่ออกแล้ว!”
เฉินหมิงวั่งในตอนนี้ ดวงตาแดงก่ำ ราวกับว่าโดนผีสิง ไม่สนใจอะไรเลย
ใบหน้าของเสี่ยวยู่ซีดเซียวด้วยความตกใจ เมื่อสักครู่เธอยังอิจฉาคุณชายรวยอย่างเฉินหมิงวั่ง แต่ตอนนี้เห็นเฉินหมิงวั่งเหมือนคนบ้า เสี่ยวยู่รู้สึกหวาดกลัว
ดูเหมือนชีวิตของคนรวย ก็ไม่ได้มีความสุขเสมอไป
เมื่อเห็นเฉินฟางแทบจะหมดลมหายใจ เสียงของหลินหยุนก็แว่วมาเบาๆ “ปล่อยเธอ”
เสียงนี้แฝงด้วยพลังทิพย์ ชั่วขณะทำให้เฉินหมิงวั่งมีสติขึ้นมาทันที
“ฉัน ฉันกำลังทำอะไรอยู่!” เฉินหมิงวั่งดูตกใจมาก มองไปที่มือของเขาอย่างเหลือเชื่อ และมองคอของน้องสาวถูกบีบจนแดง
“น้อง ขอ ขอโทษ! เธอก็เอาเงินมาให้ฉัน พี่ขอร้องเธอ!” แม้ว่าหลินหยุนจะช่วยเขาออกจากเวทมนตร์บ้าคลั่ง แต่เฉินหมิงวั่งก็ยังไม่สามารถลืมความหมกมุ่นในการพนัน
เฉินฟางมองไปที่หลินหยุนอย่างซาบซึ้ง “หลินหยุน ขอบใจนายมาก!”
ทันใดนั้น เฉินฟางดูเหมือนจะนึกถึงอะไรบางอย่าง และจ้องมองไปที่หลินหยุนอย่างใจลอย
จากนั้น แววตาเฉินฟางเริ่มมีความหวัง
“หลินหยุน โปรดช่วยพี่ชายของฉันด้วย!”
เฉินฟางนึกถึงการคาดคะเนของหลินหยุนในตอนนั้น ในเวลานั้นเธอยังไม่ค่อยเชื่อ แต่ผลลัพธ์ในตอนนี้ก็เหมือนกับที่หลินหยุนคาดการณ์ไว้
ดังนั้น เฉินฟางจึงรู้สึกว่า หลินหยุนเป็นคนที่เก็บซ่อนความแข็งแกร่ง เขาคงจะมีวิธีช่วยพี่ชายของเธอได้
เมื่อเฉินหมิงวั่งเห็นเฉินฟางขอร้องหลินหยุน เขาก็ตะโกนด้วยความดูถูกเหยียดหยามทันที “เฉินฟาง เธอบ้าไปแล้วเหรอ! เธอไปขอร้องไอ้เศษสวะคนนี้มีประโยชน์อะไร!”
เฉินหมิงวั่งมองไปที่หลินหยุน ด้วยสายตารังเกียจ “ไอ้เศษสวะคนนี้เงินก็ไม่มี ความสามารถก็ไม่มี จะไปขอร้องมันทำไม!”
หลังจากพูดจบ เฉินหมิงวั่งก็ยังคงขอเงินเฉินฟางต่อไป “น้องคนดี เมื่อกี้ฉันไม่ดีเอง เธอเอาเงินให้ฉันเถอะ ถ้าฉันสามารถเอาทุนคืน พวกเราก็ออกไปทันที!”
เฉินฟางเพิกเฉยต่อเขา และยังคงขอความช่วยเหลือจากหลินหยุน “หลินหยุน ฉันรู้ว่านายต้องมีหนทาง แม้ว่าพี่ชายของฉันนิสัยไม่ค่อยดีนัก แต่ว่า ขอให้นายเห็นแก่ความเป็นเพื่อนร่วมชั้น ช่วยเขาด้วย!”
ถ้าเป็นเฉินหมิงวั่ง หลินหยุนไม่ใส่ใจว่าเขาจะอยู่หรือตาย แต่เฉินฟางนั้นต่างออกไป ในชาติที่แล้ว เธอดูแลหลินหยุนอย่างดีเยี่ยม และบุญคุณนี้ จะต้องตอบแทน
“ในเมื่อเจอกันแล้ว ก็ต้องตอบแทนบุญคุณนี้”
หลินหยุนยืนขึ้น และมองไปที่เฉินฟางและพูดว่า “คราวนี้เธอไปเดิมพันกับเขา!”
“ฉัน?” เฉินฟางประหลาดใจเล็กน้อย เธอไม่เป็น!
ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ในตัวเธอมีเงินเพียงไม่กี่แสน ถ้าต้องการเอาเงินยี่สิบล้านกลับคืนมา ซึ่งมันเป็นเพียงความฝัน
หลินหยุนยื่นบัตรเอทีเอ็มให้เฉินฟางทันที และพูดว่า “มีเงินอยู่ในนั้น เธอตัดสินใจเองว่าจะเดิมพันเท่าไหร่”
“อ๊ะ!” เฉินฟางตะลึงกับหลินหยุน
เฉินหมิงวั่งหัวเราะอย่างดูถูก “หลินหยุน นายหยุดเสแสร้งได้ไหม นิสัยนายเป็นยังไงฉันไม่รู้ได้ไง? ต่อหน้าน้องสาวไม่ต้องมาเก๊กท่า!
เฉินฟางตกตะลึงไปชั่วขณะ และรีบตั้งสติขึ้นมาทันที เห็นการแสดงออกที่เรียบง่ายของหลินหยุน ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความมั่นใจ
“ฉันเชื่อในตัวหลินหยุน!” หลังจากพูดคำนี้ เฉินฟางก็หันกลับมาอย่างแน่วแน่ และมองหลี่เมิ่งที่กำลังรอดูเรื่องตลกอยู่ด้านข้าง ใบหน้าเล็กๆพูดด้วยความเคร่งขรึม “หลี่เมิ่ง ฉันจะเดิมพันกับนายแทนพี่ชายของฉัน
หลี่เมิงเฝ้าดูทั้งหมดนี้อย่างเงียบๆ และได้ถามชายชราในชุดดำข้างกายแล้ว ได้ข้อสรุปว่า หลินหยุนเป็นเพียงคนธรรมดา
เพียงแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง ถ้างั้นหลี่เมิ่งไม่กลัวอย่างแน่นอน
เมื่อมองไปที่เฉินฟาง หลี่เมิ่งก็พูดอย่างไม่ใส่ใจ “โอเค เธอต้องการเดิมพันเท่าไหร่ แม้จะเอาตัวเธอเองเดิมพันเข้าไปด้วยก็ได้!”
เมื่อได้ยินความเป็นนักเลงหัวไม้ของหลี่เมิ่ง ผู้ชมโดยรอบๆก็ส่งเสียงหัวเราะ
ใบหน้าของเฉินฟางแดงระเรื่อด้วยความโกรธ และตะโกนว่า “ฉันจะเดิมพันยี่สิบห้าล้านเท่ากับที่พี่ชายของฉันเสียให้กับนาย”
“โอเค ในเมื่อเธอต้องการให้เงินฉัน ดังนั้นฉันจึงไม่มีเหตุผลที่จะไม่เอา!” หลี่เมิ่งยิ้มอย่างมีชัย ท่าทางดูเหมือนว่าเขาจะต้องชนะแน่นอน
เฉินหมิงวั่งไม่เชื่อว่ามีเงินอยู่ในบัตรเอทีเอ็มของหลินหยุน ดังนั้นเขาจึงยืนอยู่ที่นั่นและรอดูเฉินฟางขายหน้า แต่ไม่คาดคิดว่าเฉินฟางและหลี่เมิ่งได้เซ็นสัญญาการเดิมพันจริงๆ
การลงนามในข้อตกลงการพนัน เป็นการพิสูจน์ว่าในบัตรเอทีเอ็มของหลินหยุนมีเงินจำนวนนั้นจริงๆ
เฉินหมิงวั่งดูตกใจ “ไอ้เศษสวะอย่างหลินหยุนเอาเงินมากมายมาจากไหน? หรือไม่กี่ปีที่ไม่เจอกัน เขาร่ำรวยแล้ว?”
เฉินฟางเดินกลับไปหาหลินหยุน มองหลินหยุนอย่างซาบซึ้ง และพูดว่า “ขอบใจนายมาก”
“ฉันเลือกนักมวยไม่เป็น นายไปเลือกดีกว่า!
หลินหยุนเอามือสอดเข้าไปในกระเป๋า และยิ้มเล็กน้อย “ไม่เป็นไร เธอเลือกตามต้องการ ถ้าแพ้ฉันรับผิดชอบ ถ้าชนะเป็นของเธอ!”
เอ่อ คำพูดนี้คุ้นหูจริงๆ?
เฉินหมิงวั่งที่อยู่ด้านข้างรู้สึกใบหน้าร้อนวูบวาบ
นี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาเคยพูดโอ้อวดต่อหน้าหลินหยุน?
เพียงแต่ว่าตอนนั้นเขาได้เงินไม่กี่หมื่น และยังทำท่าทางเหมือนตัวเองมีเงินมากมาย
ตอนนี้หลินหยุนนำออกมายี่สิบกว่าล้านทันที ความแตกต่างนี้มันทำให้หน้าแตกจริงๆ
เฉินหมิงวั่งรู้สึกเหมือนมีอะไรมาตบหน้าเขา
เสี่ยวยู่ที่อยู่ด้านข้างมองไปที่หลินหยุนด้วยความตกตะลึง ตอนแรกเธอคิดว่าหลินหยุนไม่มีเงิน มิฉะนั้นมาถึงที่นี่ทำไมไม่ยอมเล่นอะไรเลย
แต่ตอนนี้เสี่ยวยู่เข้าใจแล้ว หลินหยุนไม่ใช่ไม่เล่น แต่ดูหมิ่นตรงนี้จนไม่อยากไปเล่น
ยิ่งเป็นผู้ยิ่งใหญ่ เขาก็ยิ่งใจเย็น
ประเภทตะโกนตะคอกว่าจะฆ่าคนอื่นให้ได้แบบนั้น ชีวิตนี้อยู่ที่ตัวเองกำหนดไม่ใช่สวรรค์กำหนด ถ้าจะทำอะไรสักอย่าง ไม่มีใครสามารถขัดขวางได้ หรืออาจเป็นประเภทที่รวยกะทันหัน หรืออาจเป็นประเภทไม่ค่อยได้สัมผัสโลกภายนอก ไม่รู้ถึงความยิ่งใหญ่ของสวรรค์
บุคลิกแบบนี้ของหลินหยุนไม่ได้เป็นคนขี้ขลาด แต่เกินขีดจำกัด ซึ่งเคยเจอปัญหาที่หนักหนามามากแล้วพอมาเจอปัญหาเล็กๆก็เป็นเรื่องธรรมดา
หลายโลกที่กษัตริย์ชางฉองผู้สง่าควบคุมอยู่ ตัวละครที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดในหลายโลก หากเพียงเรื่องเล็กน้อยก็มีอคติกับมนุษย์ธรรมดาบนโลก งั้นการบำเพ็ญเซียนนี้เหมือนบำเพ็ญให้กับสุนัขแล้วละนี่
ในชาตินี้หลินหยุนมีเพียงจุดประสงค์อย่างเดียว คือสังหารศัตรู เข้าใจเหตุและผล ทดแทนบุญคุณ เพื่อชดเชยความเสียใจ
เฉินฟางตะลึงอีกครั้ง เห็นหลินหยุนยิ้มแหย่ๆ “ แล้วแต่ฉันเลือกจริงๆเหรอ?”
หลินหยุนพยักหน้า
“ถ้าอย่างนั้นฉันเลือกจริงๆแล้วนะ?” เฉินฟางกัดฟัน และเดินไปที่โต๊ะบริการเพื่อเลือกนักมวย