จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 1247 ไม่มีใครสามารถข่มขู่หลินชางฉองได้
แค่มองจากความแข็งแกร่งของวิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์อย่างเดียว มันแข็งแกร่งกว่าวิชาแม่น้ำไหลจากฟ้าไม่ขาดของเจียงยี่หลายเท่า เรื่องนี้ทำให้จางเซี่ยวยู่ตกตะลึงมากๆ
เขาฝึกฝนถึงแดนยาทองระดับสามจริงๆ แต่ก่อนที่เจียงยี่จะลงมือ เขาคิดว่าถ้าตัวเองใช้ท่าไม้ตายทั้งหมดออกมา เขาจะสามารถต่อสู้กับเจียงยี่ที่พึ่งเข้าสู่แดนยาทองระดับสี่ได้อย่างสู่สี
ยิ่งไปกว่านั้น เขามีความมั่นใจมากๆว่าตัวเองจะเป็นฝ่ายที่ได้รับชัยชนะ
ดูเหมือนเขาจะเป็นคนที่สงบนิ่ง สุภาพอ่อนโยน เป็นคนถ่อมตนและไม่แก่งแย่งชิงดีกับใคร
แต่นั้นเป็นเรื่องที่เขาภาคภูมิใจมากๆ
เขายอมรับว่าตัวเองสู้ศิษย์พี่หวงฉาวไม่ได้ เขายอมรับอย่างเปิดเผยและใจเย็น
เพราะคนอย่างหวงฉาวนั้น ไม่ใช่คนที่เขาสามารถเอาชนะได้ เพราะพวกเขาไม่ได้เป็นคนที่อยู่ในระดับเดียวกัน
แต่เขารู้สึกเสมอมา ถ้าตัวเองเป็นอัจฉริยะอันดับสองในกลุ่มวัยรุ่นของสำนักเทียนหยุน มันไม่ใช่ปัญหาอยู่แล้ว ถึงแม้เจียงยี่จะฝึกฝนถึงแดนยาทองระดับสี่แล้ว เขาก็คิดแบบนั้นมาโดยตลอด
แต่เมื่อเจียงยี่ปลดปล่อยพลังแดนยาทองระดับสี่ทั้งหมดของตัวเองออกมา ทำให้เขาตกตะลึงมากๆ
เขามองออกอย่างชัดเจนว่าแดนยาทองระดับสามกับแดนยาทองระดับสี่ มันมีช่องว่างที่ห่างกันราวฟ้ากับเหว
แต่สิ่งที่ทำให้เขาจนปัญญาก็คือหลินหยุน
ในตัวของหลินหยุน เขาสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่เหมือนกันหวงฉาวเลย
พวกเขาแข็งแกร่งมากๆ เป็นสุดยอดอัจฉริยะ ที่ไม่สามารถไล่ตามทัน
ถึงแม้เขาจะมีความคิดแบบนั้น และรู้สึกตกตะลึงมากๆ แต่จางเซี่ยวยู่ก็ได้สติกลับมาอย่างรวดเร็ว
ร่างกายของเขาขยับทันทีและพุ่งไปบนยอดเขาที่เจียงยี่ตกลงไปเมื่อสักครู่
ในเวลานี้ เจียงยี่ก็เดินออกมาจากซากก้อนหินที่แตกกระจาย
จางเซี่ยวยู่รีบถามทันที ศิษย์พี่เจียง คุณเป็นอะไรไหม?
สีหน้าของเจียงยี่ขาวซีดมากๆ เสื้อผ้าบนร่างกายของเขาก็ขาดเป็นชิ้นๆ
บนไหล่ หน้าอกและน่องของเขา มีกระดูกแทงทะลุหนังออกมา ดูแล้วน่าสังเวชจริงๆ
แต่เจียงยี่ในเวลานี้ ใช้สายตาจ้องมองไปที่ผู้อาวุโสห้าและหลินหยุนตลอด
และในเวลานี้ มีเพลิงไฟมหาศาลพุ่งเข้ามา และกลืนหลินหยุนเอาไว้ด้านใน
เพลิงไฟนี้ ไม่เพียงแผดเผาร่างกายเท่านั้น แต่มันยังแผดเผาพลังชี่ด้วย
แม้แต่พลังจิตก็โดนแผดเผาด้วย ทำให้พลังจิตค่อยๆถดถอย
สีหน้าของหลินหยุนเคร่งขรึมและจริงจังขึ้นมาทันที
ผู้อาวุโสห้าคนนี้แข็งแกร่งกว่ารองเจ้าสำนักซ่านเต้าของสำนักสุริยัน
และเขาก็แข็งแกร่งกว่าซ่านเต้ามากๆด้วย
ถึงแม้พวกเขาจะเป็นยอดฝีมือแดนยาทองระดับห้าเหมือนกัน แต่พลังของพวกเขาต่างกันราวฟ้ากับเหว ไม่สามารถเอามาเปรียบเทียบกันได้เลย
พลังของวิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์แบบนี้ ก็ไม่สามารถเอามาเปรียบเทียบกันได้เลย
เมื่อเห็นว่าหลินหยุนโดนเพลิงไฟสวรรค์แผดเผา ผู้อาวุโสห้าหัวเราะอย่างโหดเหี้ยม
เด็กหนุ่ม! รสชาติการโดนเพลิงไฟสวรรค์ของฉันแผดเผา มันไม่เลวเลยใช่ไหม?
เมื่ออยู่ต่อหน้าฉัน คุณก็เป็นได้แค่มดตัวเล็กๆเท่านั้น!
เมื่ออยู่ต่อหน้าฉัน คุณยังกล้าทำลายลูกศิษย์ของสำนักเทียนหยุน คุณอวดดีมากเกินไปแล้ว!
สีหน้าของหลินหยุนปกติมากๆ ดวงตาของเขาจริงจังมากๆและมองไปที่ผู้อาวุโสห้า
คุณคิดว่า คุณสามารถเอาชนะฉันได้เหรอ?
คุณคิดว่าคุณต้องเป็นฝ่ายที่ได้รับชัยชนะเหรอ?
ฉันเคยพูดแล้ว ไม่ว่าคุณหรือสำนักเทียนหยุน ในสายตาของฉัน พวกคุณไม่มีประโยชน์อะไรเลย!
ตอนนี้ ฉันจะทำให้คุณได้รู้จัก ใครคือยอดฝีมือที่แท้จริงกันแน่!
พลังในร่างกายของหลินหยุนปะทุออกมาทันที เขาปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา
ชั่วพริบตา ร่างกายของหลินหยุนก็หายไปจากเพลิงไฟทันที
ในเวลาเดียวกัน มีพลังที่น่ากลัวมากๆจนสามารถทำลายฟ้าดินได้ ค่อยๆแพร่กระจายออกมา ทำให้ฟ้าดินสั่นสะเทือน
หลังจากนั้น ก็มีรังสีกระบี่ที่น่ากลัวมากๆนับไม่ถ้วน พุ่งออกมาจากท้องฟ้า รังสีกระบี่ทุกอันล้วนมีพลังที่สะเทือนฟ้าสะเทือนดิน
พวกมันพุ่งผ่านเพลิงไฟ แต่พลังของมันยังคงแข็งแกร่งมากๆและโจมตีใส่ผู้อาวุโสห้าทันที
ผู้อาวุโสห้าตกใจมากๆจนหน้าซีด เขารีบถอยหนีทันที
เพลิงไฟสวรรค์ที่ไม่มีพลังชี่คอยควบคุม มันก็หายไปอย่างรวดเร็ว
หลินหยุนเปล่งเสียงไม่พอใจออกมาและพูดอย่างเคร่งขรึม คิดจะหนีเหรอ? ฉันอนุญาตให้คุณหนีแล้วเหรอ?
ร่างกายของเขาปรากฏตัวบนท้องฟ้าอีกครั้ง มีแผ่นทองใบหนึ่งกลายเป็นลำแสงสีทอง มันพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
ฟิ๊ว——
แผ่นทองแทงทะลุร่างกายของผู้อาวุโสห้าทันที
ร่างกายของยอดฝีมือแดนยาทอง แน่นอนว่ามันต้องแข็งแกร่งมากๆ
แต่ในเวลานี้ ภายใต้การโจมตีของแผ่นทอง ร่างกายของยอดฝีมือแดนยาทองอ่อนแอเหมือนเต้าหู้เลย
ชั่วพริบตา หน้าอกของเขาก็โดนแทงทะลุ เลือดสดพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าทันที
ผู้อาวุโสห้ากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เขารู้สึกตกใจมากๆและรีบกินโอสถเข้าไปทันที จากนั้นเขาก็รีบวิ่งหนี เขาหนีเร็วมากๆจนทุกคนคาดคิดไม่ถึง
แต่ในเวลานี้ ขณะที่เขาใกล้จะหนีรอดสำเร็จ จู่ๆร่างกายของเขาก็ระเบิดทันที
สิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้ทุกคนตกใจมากๆ
พวกเขามองดูสถานที่ที่ร่างกายของผู้อาวุโสห้าระเบิด จากนั้นก็หันหน้ากลับมามองหลินหยุน
มันน่ากลัวจนไม่สามารถบรรยายออกมาได้
เพราะพวกเขาไม่มีใครรู้เลย ทั้งๆที่ผู้อาวุโสห้าหนีรอดไปแล้ว ทำไมร่างกายของเขายังเกิดการระเบิดขึ้น
หลินหยุน……ทำได้ยังไง?
ดังคำที่กล่าว สิ่งที่ยิ่งลึกลับ มันก็ยิ่งน่ากลัว
ไม่มีใครรู้เลยว่าหลินหยุนใช้วิธีไหนระเบิดร่างกายของผู้อาวุโสห้า
เรื่องนี้หลินหยุนรู้ดี ร่างกายของผู้อาวุโสห้าระเบิดนั้นก็เป็นฝีมือของเขาเอง
สิ่งที่เกิดขึ้นนั้น มันต้องพูดถึงเครื่องรางชั้นยอดที่เขาสร้างขึ้นมา
ขณะที่เขาสร้างมัน อันที่จริงหลินหยุนได้แอบทำอะไรบางอย่างกันเครื่องรางชั้นยอด เพื่อใช้มันมาต่อกรกับผู้อาวุโสห้า
ถ้าอีกฝ่ายไม่ลงมือต่อสู้กับตัวเอง มันก็คงไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แต่ถ้าอีกฝ่ายลงมือต่อสู้กับตัวเอง สิ่งที่เขาแอบทำเอาไว้ก็จะสามารถทำร้ายผู้อาวุโสห้าได้
ผู้อาวุโสห้าลงมือต่อสู้กับเขาจริงๆ เรื่องนี้โทษเขาไม่ได้
เครื่องรางชั้นยอดระเบิดตัวเอง โดยที่อีกฝ่ายไม่ทันได้ระวังตัวและอยู่ในอาการบาดเจ็บสาหัสด้วย ร่างกายของเขาถูกระเบิดจนแตกสลาย มันก็เป็นเรื่องปกติ
แม้แต่ยาทองของผู้อาวุโสห้าก็อาจจะโดนแรงระเบิดอันมหาศาลจนได้รับความเสียหายไปด้วย
แต่ยาทองไม่ได้แตกสลาย เขารีบวิ่งหนีด้วยความเร็วอีกครั้ง
ดวงตาของหลินหยุนเปล่งประกายทันที จากนั้นเขาก็มองไปที่เจียงยี่อีกครั้ง
เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขามีความสามารถและหนีไปได้ คุณมีความสามารถนั้นไหม?
เจียงยี่หัวเราะอย่างดูถูก แต่เขาไม่ได้สนใจคำพูดของหลินหยุนเลย
หลินชางฉอง!
คุณสามารถสังหารฉันได้!
แต่ฉันขอเตือน คุณอย่าทำแบบนี้จะดีกว่า!
มิฉะนั้น ความลับอันใหญ่หลวงนั้น มันอาจจะถูกเผยแพร่ไปทั่วโลกคุนชาง!
ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น คุณแน่ใจเหรอว่าตัวเองจะสามารถรับมันไหว?
เมื่อได้ยินคำพูดของเจียงยี่ สายตาของทุกคนเปลี่ยนไปทันที
ทุกคนเป็นคนฉลาด
คำพูดข่มขู่ของเจียงยี่ เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขากับหลินชางฉองรู้จักกันมาก่อนหน้านี้แล้ว และเขาก็รู้ความลับของหลินชางฉองด้วย
ความลับอันนี้ บางทีมันอาจจะทำให้หลินหยุนไว้ชีวิตเจียงยี่ก็ได้
มันแสดงให้เห็นอย่างชัดเจน ความลับที่เจียงยี่พูดถึงมันเป็นความลับที่ใหญ่หลวงมากๆ
สีหน้าของหลินหยุนปกติมากๆ เขามองเจียงยี่ด้วยสายตาเย็นชา
เขาพูดเบาๆ บนโลกใบนี้ ไม่มีใครสามารถข่มขู่หลินชางฉองได้! คำพูดนี้ ฉันเคยพูดกับคนๆนั้นแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเขาไม่ค่อยเชื่อ!
ดังนั้น ตอนนี้ร่างกายของเขาแตกสลาย! มีเพียงยาทองที่หนีไปได้
ฉันจำได้ว่าฉันเคยพูดกับคุณแล้ว ผ่านมาตั้งนานแล้ว ดูเหมือนว่าคุณจะลืมมันไปแล้ว!
ถ้างั้นวันนี้ฉันจะเตือนคุณอีกครั้ง คนที่กล้าข่มขู่หลินชางฉอง มันจะต้องได้รับความทุกข์ทรมานร้อยเท่าพันเท่า!