จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 1356 ภูติคำสาป
ผู้หญิงพูดต่อ นอกเหนือจากนี้ ยังมีโลงศพไม้วิญญาณโลงนี้ น่าจะก่อตัวเป็นน้ำรวมสารไม้วิญญาณได้หนึ่งหยด แต่ไม่รู้ว่าจะเพียงพอให้นายกลั่นยาได้ครั้งหนึ่งหรือเปล่า
และหินปูที่อยู่บนฟ้าอันนั้น!
ถ้าโชคดี สมบัติสามชิ้นนี้ สามารถช่วยนายให้บรรลุถึงยาทองระดับเจ็ด ถ้าโชคไม่ดีก็ยาทองระดับหก ส่วนพวกของที่เหลือ ล้วนเป็นของธรรมดาแล้ว ที่นี่จึงไม่มีอะไรแล้ว!
หลินหยุนพยักหน้า
ยื่นมือออกไปโลงศพไม้วิญญาณโลงนั้น ถูกใส่เข้ามายังแหวนเก็บของของเขา
และใช้อีกหนึ่งกระบวนท่า หินปูที่อยู่ด้านบนของศีรษะ ก็มาอยู่ในมือเขา ส่องแสงกะพริบ และเข้ามาอยู่ในแหวนเก็บของ
เมื่อหินปูโดนหลินหยุนเก็บเอาไว้ ภายในจวนจึงไม่มีแสงอีกเลย
แต่ร่างวิญญาณของผู้หญิงคนนี้ยังคงชัดเจน
หลินหยุนพูดว่า ใช่สิ ฉันขอแนะนำตัวเองหน่อย ฉันชื่อหลินหยุน ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เธอมาอาศัยอยู่ในหลินไถของฉันเถอะ!
เมื่อผู้หญิงได้ยิน จึงหัวเราะอย่างขมขื่นอีกครั้ง แล้วพูดว่า ชื่อ……ผ่านมาเนิ่นนาน ฉันเกือบจะลืมชื่อตัวเองไปแล้ว!
ตอนมีชีวิตอยู่ในตอนนั้น เผ่ามนุษย์เรียกฉันว่าธิดาศักดิ์สิทธิ์
มีเพียงพ่อฉัน ที่เรียกชื่อของฉัน
ฉันขอคิดก่อน……ใช่แล้ว ฉันชื่อเจียซิน ฉันยังมีพี่สาวอีกหนึ่งคน ชื่อเจียฮุ่ย
เมื่อหลินหยุนได้ยิน อดมีสีหน้าแปลกใจขึ้นมาไม่ได้
เจียซิน เจียฮุ่ย
ชื่อนี้ มีความเป็นเผ่ามนุษย์อยู่อย่างมาก
หรือเพราะเห็นท่าทีประหลาดของหลินหยุน เจียซินอดหัวเราะไม่ได้ จากนั้นพูดออกมาว่า นี่เป็นชื่อที่ตั้งหลังจากมาที่ดาวไกอา หลังจากเผ่าฉันมาถึงดาวไกอา ก็ตั้งชื่อที่มีความใกล้เคียงกับเผ่านมนุษย์
ส่วนชื่อเดิม อ่านยากและยากที่จะเข้าใจ เป็นภาษาเผ่าเทพสาป หลังออกมาจากเผ่าเทพสาป คนของเผ่าฉันล้วนไม่ต้องการ และเปลี่ยนชื่อใหม่ทั้งหมด
หลินหยุนพยักหน้า แล้วพูดว่า ชื่อไม่เลวเลยนะ เราไปกันเถอะ!
พูดพลาง หลินหยุนหันหลังเดินออกไปด้านนอก
เจียซินก็กลายเป็นลำแสงสีดำ เข้าไปยังหลินไถตรงหว่างคิ้วของหลินหยุนอีกครั้ง
เห็นร่างลางของคนตัวเล็กๆ ที่อยู่ตรงกลางหลินไถอีกครั้ง ตอนนี้เธอก็ยังไม่อยากจะเชื่อ
เธอยากที่จะจินตนาการออกมาได้ว่า ทำไมหลินไถของหลินหยุนถึงแข็งแกร่งและมั่นคงขนาดนี้
นี่ยังไม่ใช่จิตญาณ แต่เป็นดวงจิต
ถ้าถึงช่วงที่กลายเป็นทะเลพลังจิต……
เจียซินมองไปรอบๆ หลินไถ
ถ้ากลายเป็นทะเลพลังจิต ต้องยิ่งใหญ่จนเหลือเชื่อแน่นอน
แต่หลินหยุนกลับไม่ได้คิดอะไรมาก
เขาคิดไม่ถึงว่าผลที่ได้รับครั้งนี้จะยิ่งใหญ่เช่นนี้
สมบัติ 2-3ชิ้น ที่ทำให้เขาสามารถกลั่นยาได้!
นี่เหลือเชื่อมากจริงๆ!
ถ้าสามชิ้นสามารถช่วยเขาให้ไปถึงยาทองระดับเจ็ดได้
บวกกับอีกสองชิ้นที่เย่เยว่ ทิ้งไว้ให้เขาที่สำนักหยุนเยว่ ก็สามารถกลั่นยาทองระดับเทพได้
ย้อนกลับไปตอนเข้ามาโลกคุนชาง จนถึงตอนนี้ ระยะเวลาเพียงสั้นๆ กลับรวบรวมสมบัติได้เยอะขนาดนี้ แม้เป็นตัวหลินหยุนเอง ก็ไม่อยากจะเชื่อ
เดินมาถึงในวิหารด้านนอก
เจียซินแวบออกมาจากหลินไถ มองรูปภาพตัวเองบนกำแพง ไม่รู้ว่าคิดอะไร
ลมปราณเกิดการเปลี่ยนแปลงไม่หยุด
จนกระทั่งหลินหยุนเอ่ยปากเตือน จึงเก็บภาพ แล้วหันมามองหลินหยุน นายรู้ไหมว่าคนนี้เป็นใคร
หลินหยุนพูดว่า ถ้าไม่ใช่พี่สาวของเธอ ก็คงเป็นเธอสินะ
เจียซินพยักหน้า ฝืนยิ้มแล้วพูดว่า ใช่แล้ว นี่ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นพี่สาวฉัน เดิมทีฐานะธิดาศักดิ์สิทธิ์ในเผ่าฉัน ควรเป็นของเธอ……
หลินหยุนไม่ได้พูดกับเธอต่อ แล้วเดินออกไปด้านนอก
เจียซินที่อยู่ด้านหลัง หายตัวแวบเข้ามาในหลินไถตรงหว่างคิ้วของหลินหยุนอีกครั้ง
หลินหยุนออกมาจากพื้นที่
ทันใดนั้น ลมปราณอันเย็นยะเยือกแผ่ซ่านเข้ามาทันที
อสูรร้ายตัวนั้น อยู่ใกล้ตรงหน้า
ราวกับมันมีชีวิตขึ้นมาอย่างไรอย่างนั้น
ปลดปล่อยลมปราณรุนแรงและเย็นยะเยือกออกมา แผ่ซ่านไปทั่วทั้งหุบเขา ในอากาศก็มีเสียงโหยหวนดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
เมื่อมีเสียงโหยหวนผ่านไปแต่ละครั้ง ทั่วทั้งหุบเขาจะสั่นอย่างรุนแรง
ราวกับดินถล่มฟ้าทลายอย่างไรอย่างนั้น
หลินหยุนขมวดคิ้วทันที คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเช่นนี้
ทันใดนั้น เสียงของเจียซินดังขึ้นในหลินไถของหลินหยุน เกิดอะไรขึ้น ที่นี่นอกจากนาย ยังมีใครอยู่อีกเหรอ
พวกนายจะปลดผนึกภูติคำสาป!
นี่กำลังรนหาที่ตาย!
รีบให้คนของนายออกไป ถ้าผนึกภูติคำสาปถูกเปิดออก สรรพสิ่งทั้งดาวไกอา จะโดนกลืนกินทำลายทั้งหมด!
เสียงของเจียซินตื่นตระหนกมาก ตื่นเต้นยิ่งกว่าตอนที่เธอไม่สามารถยืมซากหลินหยุนคืนชีพได้เสียอีก
แววตาหลินหยุนดูตกใจ
และรู้สึกถึงลมปราณอันตราย ที่กำลังใกล้เข้ามา
ทันใดนั้นจึงหันไปมองอสุรกายยักษ์ตัวนั้น
เหมือนอสุรกายยักษ์ตัวนั้นจะมีชีวิตขึ้นมา
และตอนนี้ในปากอสุรกายยักษ์ตัวนั้น มีเงาคนเงาหนึ่งอยู่ภายในนั้น
อีกทั้งยังกำลังใช้ความเร็วจนทำให้ร่างกายเหี่ยวแห้งลง
แววตาหลินหยุนวูบไหว
สีหน้าก็เคร่งขรึมขึ้นด้วย
จากนั้นจึงรีบถามว่า จะผนึกภูติคำสาปยังไง
เจียซินรีบพูดว่า ค่ายกล ผนึกภูตินี้เป็นพลังของค่ายกล อยู่ใต้เท้า ตรงนั้นถูกเปิดออกเป็นทาง เห็นหรือยัง
หลินหยุนมองไปที่เท้าของอสุรกายยักษ์ เป็นอย่างที่เจียซินพูด ด้านล่างถูกขุดเป็นโพรง
เดิมทีหลินหยุนเชี่ยวชาญด้านค่ายกล
มองเพียงแวบเดียวก็รู้ถึงปัญหาที่อยู่ในนั้น
เดิมทีพื้นที่เป็นกลุ่มก้อนเดียวกัน แต่เพราะด้านล่างโดนขุดเป็นโพรง จึงทำให้มีส่วนที่หายไป
หลินหยุดลอยตัวออกไปทันที
ร่างจิตญาณของเจียซินออกมาอีกครั้ง รีบพูดกับหลินหยุนอย่างร้อนใจ ไม่ได้แล้ว ช่องว่างมันใหญ่เกินไป ไม่สามารถปิดมันได้!
ต้องรีบออกจากที่นี่!
ที่ตั้งของเผ่าฉัน ด้านนอกยังมีค่ายผนึกที่สร้างจากธรรมชาติด้วย
แค่กระตุ้นค่ายผนึกนั่นให้เปิดออก จะสามารถขังภูตินี้ไว้ได้ระยะหนึ่ง
เราต้องใช้เวลาตอนนี้ หนีออกจากดาวไกอา!
ตอนนี้เจียซินกลัวมาก
อย่ามองแค่ว่าภูติคำสาปนี้ เป็นสิ่งของในเผ่าสาปฟ้าของพวกเธอ
แต่การมีอยู่ของภูติคำสาป ยังเป็นสิ่งที่ซับซ้อนและพิเศษเป็นอย่างมาก
ถ้าผนึกของภูติคำสาปนี้ถูกเปิดออก
อย่างที่หลินหยุนพูดไว้ ตอนนี้สภาพของดาวไกอา ไม่มีใครสามารถต้านทานได้ สรรพสิ่งทุกอย่างจะเจอกับสภาพที่ไม่สามารถฟื้นฟูขึ้นมาได้อีก
หนีเท่านั้น!
รีบหนี!
ขณะนั้น ในปากอสุรกายยักษ์ มีลำแสงสีดำมากมายถูกปล่อยออกมา
โจวฮ่าวผู้ซึ่งถูกดูดซับจนแห้ง ตอนนี้กำลังลอยอยู่ในปากอสุรกายยักษ์
ลมปราณทั้งตัว ค่อยๆ แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ
ตอนนี้โจวฮ่าว แข็งแกร่งถึงขั้นที่ไม่ต้องสงสัยแล้ว และยังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ
เร็วจนเหลือเชื่อ
ตอนนี้โจวฮ่าวเหมือนฟื้นขึ้นมาจากอาการไร้สติ
ลืมตาขึ้นช้าๆ และมองมายังหลินหยุนกับเจียซิน
ทันใดนั้น มุมปากเขายกขึ้นเบาๆ จนเผยให้เห็นรอยยิ้มประหลาด
หลินหยุน พี่หลิน หลินชางฉอง คุณชายชางฉอง ฮ่าๆๆๆ……
คิดไม่ถึงล่ะสิ ผมเคยพูดตั้งนานแล้ว คนอย่างโจวฮ่าว ในอนาคตจะเป็นผู้ชายที่เป็นเจ้าพ่อแห่งโลกคุนชาง
พี่คงคิดไม่ถึงสินะ ว่าวันนี้จะมาถึงเร็วขนาดนี้
นี่ต้องขอบคุณพี่หลินนะ!