จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 359 ลูกค้าจากเมืองหลวง
ที่สถานีรถไฟความเร็วสูง ชายชราและสาวน้อยเดินออกมาจากประตูสถานี
ชายชราร่างกายแข็งแรง ผมขาวเกือบครึ่งศีรษะ หน้าทรงสี่เหลี่ยม ท่าทางองอาจน่าเกรงขาม
สาวน้อยอายุสิบเจ็ดสิบแปดปี อยู่ในชุดกระโปรงถักสีครีม ผมยาวประบ่า หน้าตาสวยงดงาม
“คุณปู่ ซุปอเนกประสงค์ที่ท่านต้องการ สั่งคนให้ส่งไปให้ท่านที่เมืองหลวงก็ได้ไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงต้องเดินทางมาด้วยตนเองด้วยล่ะ? ” สาวน้อยพูดบ่นด้วยสีหน้าท่าทางที่ไม่พึงพอใจ
ชายชราหัวเราะเหอะเหอะ: “เสี่ยวหาน ก่อนหน้านี้ข้าเคยบอกกับเจ้าไว้แล้ว หากต้องการที่จะทราบเรื่องราวที่แท้จริง จะต้องมารับทราบด้วยตนเอง คำบอกเล่าอาจจะไม่เป็นความจริงก็ได้! ”
“ตกลงตกลงตกลง เชื่อท่านก็ได้! ” สาวน้อยหลิวจื่อหานมีสีหน้าท่าทางที่จำใจ
“แล้วจะต้องโทรศัพท์ไปหาลุงหลี่ไหม เขาเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลประชาชนมณฑลจงโจว ให้เขาส่งรถมารับท่านไหม? ”
ชายชราส่ายศีรษะ: “พวกเราอย่าไปรบกวนคนอื่น ข้าเองไม่ใช่ว่าจะแก่ชราจนเดินไม่ได้สักหน่อย พวกเราไปตามหากันเองก็ได้แล้ว”
“แต่ว่าพวกเราจะรู้ได้อย่างไรว่าจะต้องไปซื้อซุปอเนกประสงค์ที่ไหนกันล่ะ? ” หลิวจื่อหานสีหน้าท่าทางจำใจ
“เหอะเหอะ พวกเราไม่รู้ แล้วถามไม่เป็นหรืออย่างไร? ” ชายชราพูดขึ้นและยิ้มอย่างเมตตา
“สวัสดี ฉันขอถามหน่อยนะว่า จะสามารถซื้อซุปอเนกประสงคได้ที่ไหน? ” ชายชราเดินเข้าไป ขวางทางคุณป้าคนหนึ่งที่กำลังเดินบนถนน แล้วสอบถามขึ้นอย่างเกรงใจ
คุณป้าดูเหมือนว่าจะเป็นคนช่างพูด จึงได้พูดตะโกนเสียงดังขึ้น: “โอ้โห พวกคุณก็มาจากต่างเมืองเพื่อที่จะมาซื้อซุปอเนกประสงค์ใช่ไหม! คนต่างเมืองจำนวนมากต่างก็มามณฑลจงโจวเพื่อซื้อ ซุปอเนกประสงค์นี้ แต่ว่า ตอนนี้ซุปอเนกประสงค์หมดความนิยมแล้ว ได้เปลี่ยนเป็นซุปสมุนไพรบำรุงร่างกายแทนแล้ว”
“ซุปสมุนไพรบำรุงร่างกายนี้ดีมากเลยทีเดียว! นอกจากโรคมะเร็งแล้ว ก็แทบจะสามารถรักษาได้ทุกโรคเลย อีกทั้งจะมีผลออกฤทธิ์ไปตลอดชีวิต! ไม่เหมือนกับซุปอเนกประสงค์ ที่มีผลออกฤทธิ์เพียงแค่หนึ่งสัปดาห์เท่านั้น คุณว่านี่มันเป็นการหลอกลวงกันใช่ไหมล่ะ? ”
ชายชราขมวดคิ้ว: “ยังมีเรื่องราวแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ยะ! ”
ชายชรากับหลานสาวจ้องมองตาซึ่งกันและกัน ต่างก็มองเห็นความตกตะลึงในแววตาของฝ่าย ตรงข้าม
ดูเหมือนว่าการเดินทางมาในครั้งนี้มาได้ถูกต้องแล้ว!
ไม่อย่างนั้น ชายชราคงจะไม่มีทางรู้ได้ว่าซุปอเนกประสงค์เกิดเรื่องราวอย่างนี้ขึ้น!
“ขอโทษด้วยนะ พวกเราตั้งใจเดินทางมาจากเมืองหลวง เพื่อมาซื้อซุปอเนกประสงค์ คิดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องราวแบบนี้ขึ้น ถ้าอย่างนั้นคุณสามารถที่จะเล่าเรื่องราวของซุปสมุนไพรบำรุงร่างกายให้ฟังหน่อยได้ไหม? ”
คุณป้าได้แสดงมารยาทที่สืบทอดกันมาของชาวจงโจวในการต้อนรับแขกผู้มาเยือนอย่างอบอุ่น: “ได้แน่นอน! ซุปอเนกประสงค์เป็นเมนูนำเสนอของบริษัท หัวอัน กรุ๊ป ส่วนซุปสมุนไพรบำรุงร่างกายเป็นเมนูนำเสนอของบริษัทตงหวาง กรุ๊ป……”
คุณป้าได้เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงที่ผ่านมา ให้กับชายชราฟังอย่างละเอียด
“เป็นอย่างนี้นี่เอง! ” ชายชราเข้าใจได้อย่างฉับพลัน
“ต้องขอขอบคุณคุณมาก แล้วถ้าหากพวกเราต้องการที่จะไปซื้อซุปสมุนไพรบำรุงร่างกาย ควรจะไปที่ไหนล่ะ? ” ชายชราถามขึ้น
คุณป้าชี้ไปยังป้ายรถประจำทางที่อยู่ด้านหน้า: “คุณไปที่ป้ายรถประจำทางด้านหน้านั้น ในทุกป้ายรถประจำทางก็จะมีร้านสาขาที่ขายซุปสมุนไพรบำรุงร่างกาย”
“โอ้ ดีเลย ขอบคุณคุณมาก! ”
“ไม่ต้องเกรงใจ! ”
ชายชราพาหลานสาว เดินไปยังป้ายรถประจำทางที่อยู่ด้านหน้าไม่ไกลมากนัก แล้วดูที่อยู่อย่างละเอียด ก็พบว่าถัดไปเบื้องหน้าไม่ไกลมากนัก ก็มีร้านสาขาที่ขายซุปสมุนไพรบำรุงร่างกาย
“คุณปู่ ท่านพูดได้ถูกต้องเลย โชคดีที่พวกเรามากันเอง ไม่อย่างนั้นการรับรู้ข่าวสารที่ล้าหลังของพวกเรา คงอาจจะไม่ทราบว่าซุปอเนกประสงค์นั้นที่จริงแล้วเป็นเพียงการหลอกลวง ซุปสมุนไพรบำรุงร่างกายต่างหากที่เป็นของจริง” หลิวจื่อหานพูดขึ้นด้วยสีหน้าท่าทางที่หวาดกลัว
แววตาของชายชราส่องประกายแสงอันชาญฉลาดขึ้นแวบหนึ่ง: “มันก็ไม่แน่เสมอไป ใช่หรือไม่ใช่ของจริง พวกเราต้องทดลองก่อนแล้วถึงจะได้รู้! ”
คุณปู่กับหลานสาวทั้งสองคนมาถึงร้านสาขาของหอจื่อหยุน ซึ่งได้มองเห็นการต่อแถวยาวสองแถวมาตั้งแต่ระยะไกล
“คุณปู่ คนเยอะมากจริง ๆ! ดูเหมือนว่าซุปสมุนไพรบำรุงร่างกายจะเป็นของจริงแท้แน่นอน! ” หลิวจื่อหานมีสีหน้าท่าทางที่ตกตะลึง
“เข้าแถวกันเถอะ! ” ชายชราพูดขึ้นอย่างเด็ดขาด
เข้าแถวรอสิบกว่านาที ในที่สุดปู่กับหลานสองคนก็ได้ดื่มซุปสมุนไพรบำรุงร่างกายแล้ว
คำแรกที่ตักเข้าปาก ปู่กับหลานสองคนก็มีความรู้สึกเดียวกันกับทุกคนที่ได้สัมผัสซุปสมุนไพรบำรุงร่างกายครั้งแรก ซึ่งต่างก็เคลิบเคลิ้มดื่มด่ำไปกับรสชาติที่หอมหวานของน้ำชี่ทิพย์ที่อยู่ในซุป
“อร่อยมากจริง ๆ! ” หลิวจื่อหานตื่นเต้นดีใจจนเกือบที่จะเต้นรำแล้ว
ชายชราก็แสดงท่าทียกย่องชมเชย: “รสชาติหอมอร่อยเสียจริงเชียว! ”
“แต่ก็ไม่รู้ว่าประสิทธิผลจะเป็นอย่างไรบ้าง? ”
“คุณป้าคนนั้นพูดว่า ประสิทธิผลของซุปสมุนไพรบำรุงร่างกาย จะต้องรอสักครู่จึงจะออกฤทธิ์ พวกเราไปรอที่อื่นกันเถอะ! ” หลิวจื่อหานพูดขึ้น
“ตกลง! ”
ช่วงบ่าย เจ้าหน้าที่สองคนในชุดเครื่องแบบ แซงคิวแล้วเดินเข้าไปในหอจื่อหยุนสาขาหลัก
“ขอประทานโทษคุณด้วย ขอเชิญคุณไปเข้าแถวที่ด้านนอก! ” พนักงานหญิงสวยคนหนึ่ง ยิ้มและพูดขึ้นอย่างสุภาพเป็นกันเอง
“พวกเราคือสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา ขอเชิญเรียกผู้รับผิดชอบของที่นี่ออกมาหน่อย! ” เจ้าหน้าที่ที่หนีบกระเป๋าเอกสารอยู่ใต้วงแขนผู้นั้นพูดขึ้นด้วยเสียงเย็นชา
พนักงานหญิงตกใจ ดูเหมือนว่าสองคนนี้จะไม่ได้มาเพื่อรับประทานอาหาร
“เชิญท่านรอสักครู่ ฉันจะไปแจ้งให้กับผู้จัดการของพวกเรารับทราบ! ” หญิงสาวหันหลัง แล้วก็รีบเดินตรงไปยังด้านหลังห้องครัว
เหยียนเมิ่งฉีคือผู้รับผิดชอบประจำหอจื่อหยุนสาขาหลัก ในตำแหน่งผู้จัดการทั่วไป ซึ่งหลังจากที่บริษัท ตงหวาง กรุ๊ปได้นำเสนอเมนูซุปสมุนไพรบำรุงร่างกาย กิจการของหอจื่อหยุนก็โด่งดังมีชื่อเสียงอย่างรวดเร็วจนถึงขั้นทำให้ผู้คนตกตะลึงกันถ้วนหน้า
เหยียนเมิ่งฉีรู้สึกว่าตนเองประสบความสำเร็จอย่างมาก และแน่นอนว่า รายรับของเธอเองก็เชื่อมโยงกันกับรายรับของหอจื่อหยุน ซึ่งเพิ่มสูงขึ้นอย่างมากทีเดียว!
แต่ว่า วันนี้กลับมีเจ้าหน้าที่สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาสองคนมาที่ร้าน ซึ่งเหยียนเมิ่งฉีมีความรู้สึกล่วงหน้าที่ไม่ดีเกิดขึ้นในจิตใจ
เดินอย่างเร่งรีบมายังห้องโถงด้านหน้า โดยเจ้าหน้าที่ในชุดเครื่องแบบทั้งสองคน ยังคงยืนรออยู่ที่ห้องโถง ซึ่งเป็นจุดดึงดูดความสนใจและสายตาของลูกค้าจำนวนมาก
“สวัสดี ฉันเหยียนเมิ่งฉีเป็นผู้จัดการทั่วไปของที่นี่ ขอถามหน่อยนะไม่ทราบว่าพวกคุณมีธุระอะไรเหรอ? ” เหยียนเมิ่งฉีถามขึ้นด้วยท่าทางที่สุภาพ
ชายหนุ่มที่ถือกระเป๋าเอกสารผู้นั้น นำกระดาษแผ่นหนึ่งออกมา วางไว้ตรงหน้าของเหยียนเมิ่งฉี
“มีคนไปแจ้งความว่าพวกคุณเป็นที่ต้องสงสัยมีส่วนพัวพันถึงการโฆษณาประชาสัมพันธ์หลอกลวงผู้คน ประกอบวิชาการแพทย์โดยไม่มีใบอนุญาต ตอนนี้จะต้องปิดกิจการเพื่อปรับปรุงแก้ไขทันที! ”
ขณะที่พูด ก็ได้ทำการไล่ต้อนลูกค้าให้ออกจากร้าน
“ทุกคนออกไปจากร้านให้หมด ที่นี่ต้องสงสัยว่ากระทำการโฆษณาประชาสัมพันธ์หลอกลวงผู้คน ประกอบวิชาการแพทย์โดยไม่มีใบอนุญาต เพื่อหลีกเลี่ยงที่จะไม่ให้กระทบและละเมิดผลประโยชน์ของประชาชนในวงกว้าง ที่นี่จำเป็นจะต้องปิดทำการเพื่อปรับปรุงแก้ไข! ”
ขณะนั้น พวกลูกค้าภายในร้านก็แตกตื่นแยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง
“พวกคุณทำอย่างนี้ได้อย่างไรกัน! เหยียนเมิ่งฉีรู้สึกโมโหกับพฤติกรรมที่ใช้อำนาจบาตรใหญ่ของเจ้าหน้าที่ทั้งสองคน แต่ก็ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้”
ต่อให้เป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จมากแค่ไหนก็ตาม ก็เป็นเพียงแค่คนธรรมดาทั่วไป ไม่กล้าและก็ไม่สามารถที่จะต่อต้านเจ้าหน้าที่ที่ปฏิบัติตามกฎหมายได้
ดังนั้น เหยียนเมิ่งฉีจึงรีบรายงานต่อเบื้องบน นำเรื่องราวดังกล่าวนี้แจ้งให้กับหวางซูเฟินทราบ
เจ้าหน้าที่ทั้งสองคนได้นำป้ายประกาศปิดสถานที่แปะไว้ที่ประตูใหญ่ของหอจื่อหยุน จากนั้นได้แจ้งเตือนเหยียนเมิ่งฉี ก่อนที่ยังไม่ได้ตรวจสอบเหตุการณ์อย่างละเอียด ห้ามเปิดร้านดำเนินกิจการเด็ดขาด
เห็นเหตุการณ์นี้แล้ว หลังจากที่พวกลูกค้าเหล่านั้นได้ออกจากร้านไปแล้ว โดยที่ยังไม่ทราบข้อเท็จจริงที่แน่ชัด ก็ได้เริ่มกระจายข่าวลือต่าง ๆ นา ๆ บอกว่าซุปสมุนไพรบำรุงร่างกายเป็นสินค้าปลอมแปลงที่ไม่ได้มาตรฐาน ดื่มแล้วจะทำให้เกิดพิษในร่างกาย ซึ่งตอนนี้ได้ถูกเจ้าหน้าที่ของสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาตรวจสอบและอายัดเอาไว้แล้ว
ในประเทศจีน ข่าวลือที่เกี่ยวกับความปลอดภัยของอาหาร มักจะได้รับความสนใจมากเป็นพิเศษ
เพราะว่าความปลอดภัยของอาหารและยา คือพื้นฐานการดำรงชีพของผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วน พวกที่ทำยาปลอม ทำนมผงที่เป็นพิษ ทุกคนต่างก็อยากที่จะจัดการสับหั่นพวกเขาให้เป็นชิ้น ๆ
ดังนั้น ความรวดเร็วในการกระจายข่าวลือเหล่านี้ สร้างความตกตะลึงให้กับผู้คนเป็นอย่างมาก!
เพียงวันเดียว ประชาชนทั่วทั้งมณฑลจงโจวต่างก็รับทราบกันหมดแล้วว่า ซุปสมุนไพรบำรุงร่างกายเป็นพิษ และก็ได้ถูกเจ้าหน้าที่ของสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาตรวจสอบและอายัดเอาไว้แล้ว
หลังจากที่หวางซูเฟินรับฟังการรายงานของเหยียนเมิ่งฉีแล้ว ในตอนแรกคิดว่าเป็นเพียงแค่เรื่องที่คาดไม่ถึง เป็นเพราะผู้คนจำนวนมาก จะพูดอะไรก็มีกันไปหมด
หรือว่าจะมีผู้ที่ประกอบกิจการแบบเดียวกันเกิดความอิจฉาริษยา จึงคิดใส่ร้ายแจ้งความ
แต่ว่า เพียงชั่วข้ามคืน ทั่งทั้งมณฑลจงโจวต่างก็มีข่าวลือว่าซุปสมุนไพรบำรุงร่างกายเป็นพิษ หวางซูเฟินจึงตระหนักได้ว่า เบื้องหลังเหตุการณ์เหล่านี้ คงจะไม่ง่ายดายขนาดนั้น น่าจะมีคนที่คอยผสมโรงใส่ไฟอยู่อย่างแน่นอน
“ดูเหมือนว่า คงจะต้องไปที่สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาสักรอบแล้ว”