จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 649 คุณทำตามคำสั่งฉันก็พอ
สายตาที่หลินโร่หลันมองหลินหยุนนั้น เต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น
โดยเฉพาะหลินหยุนที่ยังพูดต่อหน้าหวางเหวินหย่วนอีกด้วย ว่าเธอเป็นแค่แจกันดอกไม้ เป็นได้แค่ของเล่นของคนอื่น
นี่มันเป็นการทำให้สิ่งที่เธอภาคภูมิใจที่สุดต้องถูกลบล้างไปจนหมดสิ้น
เพราะว่าสิ่งที่เธอภูมิใจที่สุด นั่นก็คือความโหยหาอำนาจหวังผลประโยชน์ของเธอ ใช้คำพูดของเธอ เขาเรียกว่าร้อยเล่ห์มารยา
“เจ้าเด็กน้อย แกจำคำพูดที่พูดไว้ในวันนี้ให้ดีล่ะ!”
“ฉันรับรองว่า แกจะต้องได้ชดใช้กับสิ่งที่แกทำไว้ในวันนี้อย่างเจ็บปวดที่สุด!”
ถ้าหากไม่ใช่เป็นห่วงว่าจะสู้หลินหยุนไม่ได้ละก็ หลินโร่หลันก็แทบจะอยากบุกเข้าไปกระทืบหลินหยุนเพื่อระบายความแค้นในใจแล้ว
“ฉันรออยู่” หลินหยุนพูดอย่างเรียบๆ
หลินโร่หลันโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ไม่รู้จะระบายออกทางไหนดี จึงได้แต่หันเป้าหมายมาที่ตัวน้องสาวแทน
“หลินโร่สุ่ย แกดูสิว่าตัวเองไปรู้จักกับคนแบบไหนมากันแน่!”
“คนระดับต่ำต้อยอย่างนี้ จะช่วยเหลืออะไรแกได้บ้าง?”
“ทำไมแกถึงไม่รักดีเลย เลือกคบหาคนที่เหมือนกับพี่เหวินหย่วนอย่างนี้สิ ถึงจะช่วยเหลือทางด้านธุรกิจของแกได้”
“ถ้าแกยังมั่วอยู่แบบนี้ต่อไปอีกละก็ งานพิธีเปิดบริษัทอีกสามวันหลังจากนี้ ฉันหวังว่าแกอย่าพ่ายแพ้จนน่าเกลียดมากเกินไปนะ!”
“ถึงเวลานั้น คนที่ขายหน้าที่สุดก็คือตัวแกเองนั่นแหละ!”
“ใช่แล้ว ฉันจะเตือนสติแกอีกอย่างว่า พี่เหวินหย่วนได้เชิญชวนเพื่อนของตัวเองมาด้วย มาร่วมงานเพื่อเป็นเกียรติให้ฉัน เขายังเชิญชวนคนของตระกูลหลินพวกเรา พ่อแม่พวกเราก็มาด้วย ถ้าเธอพ่ายแพ้จนน่าเกลียดเกินไปละก็ คนที่ขายหน้าก็เป็นตัวเธอเอง”
พูดจบ หลินโร่หลันทำตาถลนใส่หลินหยุนด้วยสีหน้าโกรธแค้น หันหน้าไปยังหวางเหวินหย่วนแล้วพูดว่า “พวกเราไปกันเถอะ!”
“ได้ครับ!” หวางเหวินหย่วนจูงมือของหลินโร่หลัน แล้วเดินเข้าไปในร้านกาแฟ
หลินโร่สุ่ยสีหน้าเศร้าหมอง เดิมทีเธอก็รู้แล้วว่าไม่มีทางที่จะเอาชนะพี่สาวตัวเองได้เลย เพียงแต่ว่าไม่อยากพ่ายแพ้จนน่าเกลียดมากเกินไป
แต่ว่า สิ่งที่ทำให้เธอคิดไม่ถึงเลยก็คือ หวางเหวินหย่วนถึงกับช่วยเหลือสนับสนุนหลินโร่หลันอีกแรงหนึ่งด้วย
ด้วยฐานะทางสังคมของตระกูลหวาง เพียงแค่กางแขนโบกมือเรียกคำเดียว ในแวดวงอินเตอร์เทนเม้นต์ทั้งหมด ก็จะต้องมีคนจำนวนมากมายตอบสนองอย่างแน่นอน
ต่อให้วันนี้เธอสามารถได้รับความช่วยเหลือจากบริษัทหวนตี้ก็ตาม แต่ในงานพิธีเปิดบริษัทนั้น ก็ยังเอาชนะพี่สาวไม่ได้อยู่ดี
“จบกัน คราวนี้จะต้องอับอายขายหน้าอีกแล้ว! อีกอย่างยังต้องอับอายขายหน้าผู้คนจำนวนมากมายอีกด้วย” หลินโร่สุ่ยถอนหายใจอย่างสิ้นหวัง
หลินหยุนพูดอย่างเรียบๆว่า “นั่นมันก็ยังไม่แน่เสมอไป ทำอะไรก็ต้องมุ่งมั่นจนถึงวินาทีสุดท้าย อย่าเพิ่งถอดใจเด็ดขาด”
“ฉันเชื่อว่า ปาฏิหาริย์ย่อมมีจริง”
หลินโร่สุ่ยยิ้มเจื่อนๆ “ขอบคุณนะที่คุณมาปลอบใจฉันในเวลานี้! แต่ว่า ฉันรู้ตัวฉันเองดี”
“เมื่อกี้คำพูดของพี่สาวฉัน คุณก็อย่าเก็บมาใส่ใจเลยนะ คนอย่างเธอก็เป็นอย่างนั้นแหละ คุณอย่าไปจริงจังกับคำพูดของเธอเลยนะ”
หลินหยุนพูดว่า “วางใจเถอะ เธอจะต้องได้รับผลกระทบกระเทือนทางจิตใจมากกว่าฉันอย่างแน่นอน”
“ฮ่าๆ นั่นมันก็แน่อยู่แล้ว คนที่เพอร์เฟคและเย่อหยิ่งอย่างเธอ ถูกคุณพูดเปรียบเป็นแค่แจกันดอกไม้ คาดเดาว่าป่านนี้คงอัดอั้นใจตายเลย” หลินโร่สุ่ยพูดด้วยเสียงหัวเราะ
ในตระกูลหลิน ไม่เคยมีใครกล้าว่าหลินโร่หลันเช่นนี้เลย หลินหยุนทำอย่างนี้ ทำให้หลินโร่สุ่ยรู้สึกสะใจมาก
ทั้งสองคนต่างก็แยกย้ายกันไปตรงหน้าประตู
หลินโร่สุ่ยก็ไปตามหาคนช่วยเหลือต่อไป ส่วนหลินหยุนก็กลับไปที่บริษัทหวนตี้สาขาย่อยอีกครั้ง
เขาต้องการไปหาหลันโร่หลิน เพื่อจะให้เธอช่วยจัดการเรื่องบางอย่าง
เมื่อมาถึงบริษัทหวนตี้สาขาย่อยแล้ว
ท่าทีของยามรักษาความปลอดภัยและพนักงานสาวหน้าเคาน์เตอร์ที่มีต่อหลินหยุนนั้น เมื่อเทียบกับคราวที่แล้ว มันกลับเปลี่ยนไปราวกับพลิกหน้ามือเป็นหลังมือเลยทีเดียว
หลินหยุนกลายเป็นแขกระดับVIP พนักงานหน้าเคาน์เตอร์ยิ้มต้อนรับตลอดทาง เพื่อนำหลินหยุนไปที่ห้องทำงานของหลันโร่หลิน
เมื่อเข้าไปในห้องทำงานแล้ว หลันโร่หลินกำลังยุ่งอยู่กับการดูเอกสาร
หลังจากหลินหยุนเข้ามาแล้ว พนักงานสาวหน้าเคาน์เตอร์ก็ปิดประตูให้อย่างระมัดระวัง
หลันโร่หลินก็วางเอกสารในมือลง ลุกขึ้นยืน จ้องมองไปยังหลินหยุน ด้วยสายตาแปลกประหลาดเล็กน้อย
“เจ้านายใหญ่หลินคะ นี่คุณถือว่าเป็นการปลอมตัวมาสืบความลับใช่ไหมคะ?”
หลินหยุนพูดอย่างเรียบๆว่า “ไม่ใช่หรอก จัดการสองคนนั้นแล้วหรือยังล่ะ?”
“ไล่ออกไปแล้วค่ะ มือไม่สะอาดทั้งสองคนเลย จัดการได้ง่ายทีเดียว” หลันโร่หลินพูด
หลินหยุนพยักหน้า “งั้นก็ดีแล้ว”
“ที่ผมมาหาคุณ เพราะอยากจะให้คุณช่วยผมจัดการเรื่องหนึ่ง”
หลันโร่หลินถามว่า “เรื่องอะไรเหรอคะ?”
หลินหยุนพูดว่า “อีกสามวันหลังจากนี้ จะมีพิธีเปิดงานบริษัทเอ็นเตอร์เทนเม้นท์โร่สุ่ย สถานที่จัดงานอยู่ที่โรงแรมหลงซิงแห่งจงโจว ”
“คุณช่วยระดมคนรู้จักที่มีชื่อเสียงในแวดวงเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ เชิญชวนไปร่วมงานให้หมดเลย เพื่อช่วยเสริมให้เธอดูมีหน้ามีตามากขึ้น”
หลันโร่หลินตะลึงงง “เธอคนนั้นที่คุณพูดถึง ก็คือเด็กสาวคนนั้นที่อยู่กับคุณในวันนี้ใช่ไหมคะ?”
“ใช่ครับ” หลินหยุนไม่คิดจะปิดบังเธอ
หลันโร่หลินพูดอย่างไม่ค่อยพอใจว่า “ประธานหลินคะ คุณคือเจ้านายใหญ่ ฉันก็เป็นแค่ลูกน้องของคุณ ตามหลักแล้วฉันไม่ควรที่จะสงสัยในคำสั่งของคุณเลย แต่ว่า ถ้าคุณจะต้องทุ่มเทสุดตัวเช่นนี้ เพื่อที่จะตามจีบเด็กสาวคนหนึ่งแล้วละก็!”
“ต้องขอโทษที่ฉันพูดตามตรง นี่มันเป็นการสิ้นเปลืองอย่างมากจริงๆ”
“นี่ไม่ใช่เรื่องที่เจ้านายที่ปราดเปรื่องคนหนึ่ง สมควรจะทำเลย”
เมื่อได้ยินคำพูดของหลันโร่หลินแล้ว หลินหยุนก็ถึงกับอึ้งไปเลย
เขาลืมไปว่า คนอื่นไม่ได้รู้เรื่องราวระหว่างความสัมพันธ์ของเขากับหลินโร่สุ่ยเลย
แต่ว่า เขาก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไงดี แม้แต่หลินโร่สุ่ยตอนนี้ก็ยังไม่รู้ฐานะของเขาเลย ต่อให้เขาอธิบายให้หลันโร่หลินฟัง แต่หลันโร่หลินก็ไม่มีทางเชื่ออย่างแน่นอน
“ในเมื่อคุณรู้ตัวว่าเป็นลูกน้องของฉัน งั้นก็ควรทำในสิ่งที่ลูกน้องคนหนึ่งควรจะทำ”
“ผมสั่งให้คุณทำอะไร ก็ทำตามก็แล้วกัน”
“ถ้ามีปัญหาอะไร อย่าลืมแจ้งให้ผมทราบล่วงหน้าก่อน”
ใบหน้าที่สะสวยของหลันโร่หลิน แสดงออกถึงความผิดหวัง แต่ว่า ก็ยังคงทำตามคำสั่ง “ค่ะ ฉันจะทำตามที่สั่ง!”
ในเวลานี่เอง ภายในห้องชุดสุดหรูห้องหนึ่ง
ผู้จัดการจางและประธานเหยียนที่ถูกหลันโร่หลินไล่ออกไปแล้วนั้น กำลังพะเน้าพะนอเอาอกเอาใจชายวัยกลางคนในชุดสูทสีขาวคนหนึ่ง
“ประธานหลิวครับ หลันโร่หลินที่พึ่งมารับตำแหน่งใหม่ทำเกินเหตุจริงๆ รู้ทั้งรู้ว่าพวกเราเป็นคนของท่าน แต่ว่ากลับไล่พวกเราสองคนออกพร้อมกันเลย นี่มันเหมือนจงใจพุ่งเป้ามาที่ท่านเลยนะ!”
“คราวนี้ท่านจะต้องช่วยพวกเราด้วยนะ หยุดยั้งแผนการชั่วร้ายของเธอไว้!”
ประธานหลิวลูบคางที่เกลี้ยงเกลาของตัวเอง เกิดมาเป็นผู้ชาย ประธานหลิวถึงกับไม่มีหนวดเคลางอกขึ้นมาเลย ทำให้ดูเหมือนว่าเขาเอนเอียงไปทางอ่อนโยนตุ้งติ้งเล็กน้อย เหมือนกับขันทีในพระราชวังเลยทีเดียว
“วางใจเถอะ สาวสวยหลันคนนั้น ฉันอยากจะลิ้มลองรสของเธอมานานแล้ว พอดีอาศัยเรื่องของพวกคุณสองคน ไปหาเรื่องกับเธอได้”
“คราวนี้ เธอจะต้องไม่รอดจากเงื้อมมือของฉันไปได้อย่างเด็ดขาด”
ประธานเหยียนรีบเข้าไปเลียแข้งเลียขา “ประธานหลิวเป็นถึงรองประธานของหัวหยา กรุ๊ป ต่อให้เธอหลันโร่หลินจะร้ายกาจขนาดไหน ก็เป็นแค่ประธานบริษัทหวนตี้เท่านั้นเอง เมื่ออยู่ต่อหน้าประธานหลิวแล้ว เธอก็ได้แต่เชื่อฟังแต่โดยดี ยอมทำตามความต้องการของประธานหลิวทุกอย่าง”
ผู้จัดการจางก็รีบพูดประจบสอพลอว่า “ท่านประธานหลิวเสน่ห์ร้อนแรง อีกทั้งอยู่ตำแหน่งที่สูงส่ง มีผู้หญิงคนไหนที่สามารถปฏิเสธเสน่ห์ความเป็นชายของประธานหลิวไปได้บ้างล่ะ?”
“สาวสวยหลันคนนั้น จะต้องยอมทำตามความต้องการของประธานหิวอย่างแน่นอน”
ประธานหลิวถูกไอ้สองคนนั้นเลียแข้งเลียขาจนลืมทุกสิ่งอย่าง ราวกับว่าตอนนี้ก็ได้ตัวหลันโร่หลินมาแล้ว
“ฮ่าๆ ดี พรุ่งนี้ตอนเช้า พวกเราจะไปหาสาวสวยหลันด้วยกัน”
ประสิทธิภาพการทำงานของหลันโร่หลินนั้น ยังคงสูงมากทีเดียว
ภายในคืนนั้นเอง ก็เริ่มติดต่อคนดังเซเลบในแวดวงเอ็นเตอร์เทนเม้นท์บางส่วนได้แล้ว
มีทั้งคนดังระดับดารา และยังมีบริษัทเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ยักษ์ใหญ่หลายบริษัท ลูกพี่ใหญ่ในวงการสื่อสื่อสารมวลชนอีกด้วย
ทำงานอย่างเต็มที่ตามคำสั่งที่ได้รับมอบหมาย จนภารกิจเสร็จสิ้นตามที่หลินหยุนสั่งการทุกอย่าง
หลินหยุนก็ไม่ได้อยู่เฉย ถ้าหากอาศัยหลันโร่หลินโดยลำพังคนเดียวแล้ว ยังไม่เพียงพออย่างแน่นอน
หลันโร่หลินถึงแม้จะมีความสามารถเก่งกาจอย่างไร ก็เป็นเพียงแค่ประธานของบริษัทหวนตี้เท่านั้นเอง อีกอย่างก็เพิ่งจะรับตำแหน่งใหม่ได้ไม่นาน ไม่ว่าจะด้านความสัมพันธ์ระหว่างผู้คน ด้านความสัมพันธ์ในสังคม ก็ยังสู้ประธานคนเก่าไม่ได้
หลินหยุนเป็นเจ้าของบริษัทตัวจริงที่อยู่เบื้องหลังหัวหยา กรุ๊ป อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง แม้แต่บริษัทเกนเนอร์ก็ยังต้องขึ้นตรงกับเขาเลย ถ้าเขาออกคำสั่งเพียงคำเดียว คนของบริษัทเกนเนอร์ ก็ได้แต่ต้องเปลี่ยนขั้วหันหลังกลับในวินาทีสุดท้าย ปล่อยให้หลินโร่หลันต้องรอเก้อไปเลย
ส่วนร็อค เอ็นเตอร์เทนเมนท์ในฐานะที่เป็นหนึ่งในสามบริษัทเอ็นเตอร์เทนเมนท์ของประเทศจีนนั้น ก็ย่อมจะต้องเห็นแก่หน้าหลินหยุนเป็นธรรมดา และจะต้องเปลี่ยนใจไม่ไปสนับสนุนหลินโร่หลัน แล้วหันมายืนอยู่ข้างหลินโร่สุ่ยแทน
หลินหยุนเชื่อว่า ในงานพิธีเปิดบริษัทหลังจากสามวันนี้แล้ว จะทำให้หลินโร่สุ่ยเซอร์ไพรส์ได้แน่นอน
แต่ว่า ยังไม่ถึงวันงานพิธีเปิดบริษัทเลย บริษัทหวนตี้สาขาย่อยทางนั้น กลับเกิดปัญหาขึ้นเสียแล้ว