จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 723 แข่งขันเปรียบเทียบของขวัญกัน
“พี่สาม เอาออกมาให้พวกเราทุกคนชมหน่อยสิ!” ชายคนอ้วนพูด
“ก็ได้ ให้พวกนายเปิดหูเปิดตาบ้าง!” พี่สามเดินไปยังที่นั่ง แล้วหยิบกล่องสวยงามกล่องหนึ่งออกมาจากกระเป๋า จากนั้นก็หยิบหนังสือเก่าแก่ที่หน้าปกเหลืองกรอบแล้วออกมาหนึ่งเล่ม
“ดูสิ!” พี่สามใช้มือข้างหนึ่งยกหนังสือเล่มนั้นขึ้น แล้วโชว์ต่อหน้าทุกคน
“วิชาการฝังเข็มอิงตามเวลาทางจันทรคติ!” ผู้ชายคนอ้วนตะโกนพูดเสียงดังด้วยความ ตกใจ
“ถึงกับเป็นวิชาการฝังเข็มอิงตามเวลาทางจันทรคติที่หายสาบสูญไปหลายปีแล้ว! อีกทั้งยังเป็นต้นฉบับอีกด้วย!”
“โอ้สวรรค์ พี่สาม นี่พี่ลงทุนไปขุดหลุมฝังศพมาเหรอ?” ผู้ชายคนอ้วนพูดด้วยสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ
วิชาการฝังเข็มอิงตามเวลาทางจันทรคติ เป็นผลงานชิ้นเอกของเส้ถิงเวิน ผู้เชี่ยวชาญด้านการฝังเข็มในสมัยราชวงศ์จิ้นตะวันออก ซึ่งได้หายสาบสูญไปนานหลายปีแล้ว
เหลือแต่ต้นฉบับในตอนนั้น ที่อาจจะถูกฝังรวมกับเส้ถิงเวินไปแล้ว
ตอนนี้พี่สามได้พบต้นฉบับนี้แล้ว น่าจะเป็นการขุดพบจากหลุมฝังศพมากกว่า
“ถุย ถุยๆ คนเลวพูดอะไรก็มีแต่เรื่องเลวๆ! นี่เป็นของที่ฉันซื้อต่อจากคนอื่นมาอีกทีหนึ่ง ฉันไม่มีวันที่จะไปทำเรื่องสกปรกชั่วช้าแบบนั้นได้หรอก!”
“เจ้าสี่ นายเตรียมของขวัญวันเกิดอะไรล่ะ? เอาออกมาให้พวกเราเปิดหูเปิดตาบ้างสิ!” พี่สามพูด
ชายคนอ้วนหัวเราะแฮๆแล้วพูดว่า “ฉันไปหาเจอชุดเข็มเงินฝังเข็มมาหนึ่งชุดเตรียมจะมอบให้นายท่าน!”
“ดูสิ!”
ชายคนอ้วนก็หยิบของขวัญวันเกิดของตัวเองออกมา
“นี่คือ แปดเข็มย่ามน้ำเงิน!”
“ในตัวเข็มแต่ละเล่ม ต่างก็มีลวดลายที่ไม่เหมือนกันถึงยี่สิบสี่ลายทีเดียว สามารถช่วยกระตุ้นจุดประสาทฝังเข็มของคนได้ดียิ่งขึ้น ทำให้เพิ่มการไหลเวียนของซี่ให้สะดวกมากยิ่งขึ้นอีกด้วย”
แปดเข็มย่ามน้ำเงิน เป็นที่ร่ำลือกันว่าเป็นของวิเศษล้ำค่าของหมอเซียน ในสามร้อยปีก่อนเคยปรากฏเผยโฉมให้เห็นเพียงครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นก็หายสาบสูญไปไร้ร่องรอย ไม่มีใครเคยพบเห็นอีกเลย
ลองคิดดูว่า บนตัวเข็มเงินที่เล็กละเอียดขนาดนั้น สามารถที่จะแกะสลักลวดลายออกมาได้ถึงยี่สิบสี่ลาย ด้วยงานฝีมือศิลปะในสมัยโบราณ ถ้าคิดจะทำสำเร็จออกมาได้จะลำบากยากเย็นขนาดไหน
ต่อให้อยู่ในยุคปัจจุบันที่มีเทคโนโลยีล้ำหน้าก็ตาม คิดอยากจะทำเช่นนั้น ก็ยังทำได้ยากลำบากเลย
ดังนั้น ระดับความล้ำค่าของเข็มเงินชุดนี้ ไม่ได้ด้อยไปกว่าวิชาการฝังเข็มอิงตามเวลาทางจันทรคติเลย
“เจ้าสี่ นายนี่ร้ายกาจจริงๆเลยนะ! ถึงกับไปหาแปดเข็มย่ามน้ำเงินนี้ออกมาจนได้!” พี่สามพูดอย่างเลื่อมใส
“สุดยอด สุดยอดจริงๆเลย! เจ้าสาม เจ้าสี่ ของขวัญวันเกิดของพวกนายสองคนโชว์ออกมาแล้ว ทำให้ฉันไม่อยากเอาของขวัญวันเกิดออกมาโชว์เลย!”
“ใช่สิ เจ้าสาม เจ้าสี่ พวกนายสองคนไปเอาของล้ำค่าพวกนี้มาจากไหนกัน? สงสัยจะจ่าย เงินไปไม่น้อยเลยสิ!”
เจ้าสาม เจ้าสี่สีหน้าภาคภูมิใจ
“ก็ไม่ได้จ่ายเท่าไหร่หรอก ของวิเศษอย่างนี้ จะไปวัดกันด้วยเงินได้อย่างไรกัน?”
“ขอเพียงให้นายท่านชอบ จะเสียเงินมากมายขนาดไหนก็คุ้มค่าแล้วล่ะ”
“ใช่แล้ว พี่รอง พี่เตรียมของขวัญวันเกิดอะไรให้คุณพ่อล่ะ?” เจ้าสามถามพลางมองไปยังผู้ชายใส่แว่นกรอบทอง
ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านข้างคนนี้ ก็คือเซี่ยอิงเหานั่นเอง
พี่รองคนนี้ ก็คือพ่อของเซี่ยอิงเหา เซี่ยเจี้ยนลี่
หลังจากที่เซี่ยเจี้ยนโก๋ถูกขับไล่ออกจากตระกูลแล้ว เซี่ยเจี้ยนลี่ก็กลายเป็นพี่ใหญ่ของตระกูลเซี่ยแทน มิหนำซ้ำ ยังพยายามแสดงตัวเป็นผู้สืบทอดของตระกูลเซี่ยมาโดยตลอด
คนตระกูลเซี่ยจำนวนมาก ก็มักจะไม่ยอมรับเขา
เจ้าสามและเจ้าสี่ ก็ยิ่งร่วมมือกัน แข่งขันกับเซี่ยเจี้ยนลี่
ตอนนี้ ของล้ำค่าทั้งสองชิ้นที่เจ้าสามและเจ้าสี่ได้มานั้น ก็คิดจะถือโอกาสเอามาข่มขวัญเซี่ยเจี้ยนลี่ เพื่อทำให้เซี่ยเจี้ยนลี่ขายหน้าต่อหน้าผู้คนก่อน
เซี่ยเจี้ยนลี่ไม่ได้พูดอะไร เซี่ยอิงเหาเบ้ปากแล้วพูดด้วยท่าทางที่สงสารว่า “อาสาม อาสี่ ของขวัญวันเกิดของพวกอาที่เตรียมให้กับปู่ ล้ำค่าเกินไปแล้ว!”
“พ่อของผมวันๆมัวแต่ยุ่งอยู่กับงานภายในตระกูลมาโดยตลอด จนไม่มีเวลาไปหาของวิเศษอะไรเลย จึงได้หาเลือกของขวัญธรรมดาชิ้นหนึ่งมาได้ ไม่มีทางที่จะไปเทียบกับของขวัญล้ำค่าของพวกอาได้เลย!”
ท่าทางที่ถ่อมตัวของเซี่ยอิงเหา ทำให้เจ้าสามและเจ้าสี่ยิ่งรู้สึกภาคภูมิใจมากขึ้น
ยิ่งทำให้พวกเขาคิดอยากจะทำให้พี่รองที่มั่นใจว่าตัวเองจะได้เป็นผู้สืบทอดคนนี้เสียหน้าให้ได้
“อิงเหาไม่ต้องถ่อมตัวหรอก ต่างก็ทำเพื่ออวยพรวันเกิดนายท่านทั้งนั้น ของขวัญไม่แบ่งดีเลว เอาออกมาให้ทุกคนได้ฮือฮากันหน่อยสิ!” เจ้าสามพูดพลางหัวเราะฮาๆ
เซี่ยอิงเหารู้สึกลำบากใจเล็กน้อย มองไปยังผู้เป็นพ่อแล้วถามขึ้นว่า “พ่อครับ อาสามและอาสี่จะขอดูของขวัญวันเกิดที่พ่อเตรียมให้คุณปู่ให้ได้เลย ถ้างั้นก็เอาให้พวกเขาดูเลยก็แล้วกันนะ!”
เซี่ยเจี้ยนลี่เห็นฝีมือการแสดงของลูกชายแล้วเป็นที่น่าพอใจมาก พูดด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึกว่า “ในเมื่อพวกเขาอยากจะดู ก็ให้พวกเขาดูไปสิ!”
คำพูดของเซี่ยเจี้ยนลี่ ดูราวกับว่าไม่ค่อยสมยอมเท่าไหร่นัก
ยิ่งกลับทำให้ทั้งเจ้าสามและเจ้าสี่ แอบดีใจอยู่ในใจ
“สงสัยว่า ของขวัญวันเกิดที่พี่รองเตรียมไว้ มันคงธรรมดามากจริงๆ”
เซี่ยอิงเหาหยิบกล่องสวยงามชิ้นหนึ่งออกมา แล้วหยิบวิชาฝังเข็มสามเล่มเล็กๆเล่มนั้นออกมา
ทุกคนต่างตกตะลึง “นี่มันเป็นของขวัญอะไรกัน กล่องก็ดูสวยดี แต่ว่าดูหนังสือเล่มนั้นสิ ไม่เหมือนเป็นหนังสือเก่าแก่เลย คงไม่ใช่ไปหาซื้อมาจากแผงลอยที่ไหนมานะ!”
เจ้าสามก้าวเดินไปข้างหน้า พูดอย่างสงสัยว่า “นี่คืออะไรเหรอ?”
เซี่ยอิงเหายิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า “เป็นวิชาการฝังเข็มที่พึ่งออกมาใหม่ๆเล่มหนึ่ง เป็นผลงานของหมอเทพเย่!”
เจ้าสามหัวเราะฮาๆพูดอย่างดูถูกว่า “นายหมายถึงตาแก่เย่นั้นเหรอ? เขาก็สามารถแต่งหนังสือได้ด้วยเหรอ?”
“พี่รอง พี่ทำไมถึงเอาของของตาแก่เย่ มาล้อเล่นกับพ่อล่ะ?” เจ้าสี่พูดด้วยสีหน้าเจ็บใจ
“นั่นน่ะสิ พี่รองเป็นถึงทายาทผู้สืบทอดวงศ์ตระกูลในอนาคต ทำไมถึงใช้ของขยะแบบนี้มาเป็นของขวัญวันเกิดล่ะ!”
“พี่รองนี่เป็นการหยามเกียรติเจ้าบ้านเลยนะ! ของของตาแก่เย่ ทำไมถึงเอามาให้เจ้าบ้านดูล่ะ?”
ผู้คนตระกูลเซี่ยทั้งหลายต่างก็หัวเราะเยาะ
เจ้าสองก็ไม่พูดอะไร ใบหน้าก็ยังคงมีรอยยิ้มที่เรียบเฉย
เซี่ยอิงเห็นว่าได้เวลาสมควรแล้ว จึงยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า “อาสาม อาเปิดดูวิชาการฝังเข็มเล่มนี้ก่อนแล้วค่อยพูดเถอะ!”
“ลืมแนะนำให้ทุกคนรู้จัก นี่เป็นตำราวิชาการฝังเข็มที่เกี่ยวกับการรักษาด้านจิตวิญญาณโดยเฉพาะเล่มหนึ่ง”
ทุกคนต่างก็ตกตะลึง “วิชาฝังเข็มที่เกี่ยวกับการรักษาด้านจิตวิญญาณโดยเฉพาะ!”
“นี่มันเป็นประเภทการฝังเข็มที่ขาดแคลนมากที่สุดในประวัติศาสตร์การฝังเข็มเลยนะ!”
“แต่ว่า ด้วยระดับความรู้ของตาแก่เย่แบบนั้น เป็นไปได้ยังไงที่สามารถเขียนตำราวิชาการฝังเข็มที่เกี่ยวกับการรักษาด้านจิตวิญญาณออกมาได้”?
“นั่นน่ะสิ ต่อให้เป็นประธานกิตติมศักดิ์ของสมาคมโอสถ ท่านกู่ ที่ได้เริ่มทำการศึกษาด้านนี้มานานแล้ว ถึงตอนนี้ก็ยังทำไม่สำเร็จเลย หมอในโลกมโนธรรมคนหนึ่งอย่างตาแก่เย่ เป็นไปได้ยังไงที่สามารถเขียนออกมาได้!”
“ฉันสงสัยน่าจะเป็นของปลอมแล้ว!”
เจ้าสามสีหน้าบึ้งตึง “จะปลอมหรือไม่ปลอม เดี๋ยวดูก็รู้เอง”
พอพูดจบ ก็หยิบวิชาฝังเข็มสามออกมาอ่านดู
เพียงแค่ได้อ่านดูครั้งแรกเท่านั้น เจ้าสามถึงกับตกตะลึงไปเลย!
“นี่ นี่เป็นเทคนิคระดับขั้นเทพเลยนะ!”
“เป็นแนวคิดริเริ่มสร้างสรรค์ใหม่ แนวคิดริเริ่มสร้างสรรค์ใหม่เลย! ตาแก่เย่จู่ๆก็บรรลุแล้วหรือไง? ถึงกับสามารถผลิตตำราวิชาการฝังเข็มที่วิเศษขั้นเทพแบบนี้ออกมาได้!”
คำโบราณกล่าวไว้ว่า คนนอกดูเพื่อความครึกครื้น มืออาชีพดูที่เนื้อหา ผู้เชี่ยวชาญลงมือเมื่อไร ก็รู้ว่าใช่หรือไม่ใช่
ในฐานะที่เป็นคนในตระกูลใหญ่การแพทย์แผนจีน วิชาการฝังเข็มเล่มหนึ่งจะดีหรือเลวนั้น เจ้าสามมองแค่แวบเดียวก็สามารถดูออกแล้ว
มองดูสีหน้าที่เคร่งเครียดของเจ้าสามแล้ว เจ้าสี่ก็ถามด้วยความสงสัยว่า “พี่สาม เป็นยังไงบ้าง?”
“เทคนิคล้ำเลิศขั้นเทพ! เทคนิคล้ำเลิศขั้นเทพจริงๆ!”
“เมื่อเทียบกับวิชาการฝังเข็มเล่มนี้แล้ว วิชาการฝังเข็มอิงตามเวลาทางจันทรคติ ราวกับเป็นขยะไปเลย!” เจ้าสามประเมินค่าให้ค่อนข้างสูงมาก
“จริงหรือเปล่า ขอฉันดูบ้างสิ!” เจ้าสี่พูดพลางแย่งวิชาฝังเข็มเล่มนั้นมาจากมือของเจ้าสาม
หลังจากนั้น เจ้าสี่ก็เหมือนกับเจ้าสาม ที่มีอาการตกตะลึงเช่นกัน
คนอื่นๆตระกูลเซี่ยที่เหลือ ต่างก็อดไม่ได้ที่อยากดูวิชาฝังเข็มสามด้วย
หลังจากนั้น คนตระกูลเซี่ยทั้งหมดที่ได้อ่านวิชาฝังเข็มสามแล้วนั้น ต่างก็รู้สึกช็อกกับเนื้อหาภายในวิชาฝังเข็มสามนั้น
อย่างน้อยที่สุด นี่ก็คือส่วนหนึ่งที่หมอเทพเย่ได้คัดลอกมาจากวิชาฝังเข็มสิบสามที่หลินหยุนเคยได้แสดงออกมาให้เห็นแล้ว
ด้วยระดับมาตรฐานของพวกหมอบนโลกใบนี้แล้ว ก็ย่อมต้องรู้สึกช็อกเป็นธรรมดา
นี่เพียงแค่เห็นวิชาฝังเข็มสามเท่านั้นเอง ถ้าคนพวกนี้ได้เห็นวิชาฝังเข็มสิบสามละก็ เกรงว่าจะต้องคุกเขาก้มกราบแล้วล่ะ!
“พี่รองยังไงก็เป็นพี่รอง สุดยอดเลย!” เจ้าสามมองหน้าเซี่ยอิงเหาที่สีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่สะใจ ก็เข้าใจแล้วว่าถูกเด็กรุ่นหลังอำเสียแล้ว
เซี่ยเจี้ยนลี่พูดว่า “ตำราการฝังเข็มเล่มนี้ อิงเหาเป็นคนหามาให้”
“อ๋อ ถึงกับเป็นฝีมือของอิงเหาหามาให้! เจ้าเด็กนี่ สายตาแหลมคมจังเลย!” เจ้าสามพูดชมเชย
ขณะนี้เอง ก็มีเสียงวุ่นวายดังแว่วมาจากประตูด้านนอกห้องโถงใหญ่
มีเสียงดังแว่วเข้ามาว่า “ถึงกับเป็นเซี่ยเจี้ยนโก๋ เขาก็มาด้วย”