จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 783 คำชื่นชมของหวางซูเฟิน
โทโยะจะวะ ยามาโนะนั่งลงตรงข้ามหลินหยุน ด้วยท่านั่งที่ได้มาตรฐานมาก ต่อให้เป็นคนช่างติก็ยังไม่สามารถหาที่ติออกมาไม่ได้เลย
หลินหยุนชำเลืองมองโทโยะจะวะ ยามาโนะแวบเดียว ก็เห็นโทโยะจะวะ ยามาโนะกำลังมองเขาอยู่เช่นกัน
แต่ว่า หลินหยุนเพียงแค่มองเขาแวบเดียวเท่านั้น ก็ไม่ได้ไปสนใจอีกเลย
ส่วนโทโยะจะวะ ยามาโนะกลับจ้องมองหลินหยุนอย่างถี่ถ้วนอยู่สักพักหนึ่ง แล้วยิ้มประหลาดตรงมุมปากเล็กน้อย “ยินดีที่ได้รู้จัก!”
หลินหยุนทำเป็นมองไม่เห็น
โทโยะจะวะ ยามาโนะก็ไม่โกรธ ได้แต่ยิ้มเล็กน้อย
หวางซูเฟินพูดว่า “ไม่ทราบว่าคุณชายยามาโนะมาเยือนกะทันหันเช่นนี้ มีธุระอะไรเหรอคะ?”
โทโยะจะวะ ยามาโนะมองดูหวางซูเฟินด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส รอยยิ้มนั้นเป็นมิตรกับทุกคนแล้ว แล้วพูดด้วยสำเนียงภาษาจีนที่แข็งทื่อว่า
“ขอใช้คำพูดของประเทศคุณพูดว่า ข้าไม่มีเรื่องก็คงไม่มาเยือนถึงที่”
“ทำไมผมถึงมาที่นี่เหรอ ผู้อำนวยการหวางก็น่าจะรู้ดี พวกเราก็มาเปิดอกคุยกันเลยดีกว่านะ”
หวางซูเฟินได้แต่ยิ้มไม่พูดจาอะไร
โทโยะจะวะ ยามาโนะพูดต่อไปว่า “ก่อนหน้านั้น ผมได้ให้ผู้ช่วยมาสองครั้งแล้ว แต่ว่าน่าเสียดายมาก ที่ถูกผู้อำนวยการหวางปฏิเสธไปแล้ว”
“ไม่มีทางเลือก ยามาโนะจึงต้องมาเยือนด้วยตัวเอง หวังว่าผู้อำนวยการหวางคงเห็นแก่หน้าผมบ้างนะ”
หวางซูเฟินพูดว่า “ต้องขอโทษจริงๆค่ะ ถ้าหากคุณชายยามาโนะมาเพื่อน้ำแห่งชีวิตละก็เกรงว่าฉันไม่สามารถจะช่วยอะไรได้”
“ฉันก็เป็นเพียงตัวแทนจำหน่ายน้ำแห่งชีวิตเท่านั้น ไม่มีสิทธิ์ในการมอบสิทธิบัตรการจำหน่ายน้ำแห่งชีวิตในต่างประเทศให้กับคุณได้”
โทโยะจะวะ ยามาโนะก็ยังคงพูดด้วยรอยยิ้มอย่างสุภาพชนเช่นเดิม “ผู้อำนวยการหวางอย่าเพิ่งรีบปฏิเสธก็ได้ ลองฟังเงื่อนไขแลกเปลี่ยนที่ผมนำมาเสนอดูก่อน แล้วค่อยปฏิเสธก็ยังไม่สาย”
โทโยะจะวะ ยามาโนะยื่นมือออกไปโบกเล็กน้อย ชายชราชุดดำคนหนึ่งที่อยู่ข้างหลัง ก็ยื่นแฟ้มเอกสารให้เขา
“ในนี่คือสัญญาตัวแทนจำหน่ายยารักษาโรคมะเร็งใหม่ล่าสุดที่ค้นพบและผลิตโดยบริษัทเทคโนโลยีชีวภาพตงไท่ อีกทั้งยังไม่จำเป็นต้องเสียค่าธรรมเนียมตัวแทนจำหน่ายเลยแม้แต่สตางค์แดงเดียว ผลประโยชน์ทั้งหมดก็เป็นของคุณคนเดียวเท่านั้น”
“นอกจากนี้แล้ว บริษัท ยามาโนะ กรุ๊ปก็ยังจะร่วมมือทางยุทธศาสตร์การค้ากับบริษัท ตงหวาง กรุ๊ปภายในอาณาเขตทั่วทุกมุมโลก และจะยกผลตอบแทนทั้งหมดของบริษัทลูกของบริษัท ยามาโนะ กรุ๊ปให้กับบริษัท ตงหวาง กรุ๊ป และเช่นเดียวกันบริษัท ตงหวาง กรุ๊ปไม่ต้องจ่ายค่าใช้จ่ายใดๆแม้แต่แดงเดียว”
“ผมก็ไม่จำเป็นต้องเอาสิทธิบัตรของน้ำแห่งชีวิต เพียงแต่ขอให้ผู้อำนวยการหวางเอาโควตาของน้ำแห่งชีวิตส่วนที่ได้รับมา โอนให้ผมทั้งหมดก็พอแล้ว”
“อีกทั้งผมก็จะให้ราคาเพิ่มขึ้นอีกสองเท่าด้วย”
“ขอเพียงผู้อำนวยการหวางยอมตกลง พวกเราก็เซ็นสัญญาได้ทันที”
เมื่อได้ฟังเงื่อนไขของโทโยะจะวะ ยามาโนะแล้ว แม้แต่หวางซูเฟินที่ได้คาดคิดไว้ก่อนล่วงหน้าแล้ว ก็ยังรู้สึกช็อกไปเหมือนกัน
ผลตอบแทนเช่นนี้ มันช่างมากมายมหาศาลเสียจริง
ยังไม่ต้องพูดถึงค่าตอบแทนของบริษัทลูกยามาโนะ กรุ๊ปก่อนเลย เพียงแค่พูดถึงยารักษาโรคมะเร็งใหม่ล่าสุดที่ค้นพบและผลิตโดยบริษัทเทคโนโลยีชีวภาพตงไท่นั้น ราคาค่าสิทธิบัตรของตัวแทนจำหน่ายทั่วโลกตอนนี้ก็สูงเสียดฟ้าไปแล้ว
ผลกำไรที่เกิดขึ้น ไม่ได้ด้อยกว่าน้ำแห่งชีวิตเลย เพราะว่าราคาจำหน่ายของน้ำแห่งชีวิตกำหนดไว้ต่ำมาก อีกทั้งตัวแทนจำหน่ายก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะกำหนดราคาเองได้อีกด้วย
หลินหยุนเพียงแค่ต้องการใช้น้ำแห่งชีวิตในการสร้างความสุขให้กับประชาชนชาวจีนเท่านั้น ไม่คิดจะค้ากำไรมากเกินควรเลย
ในด้านผลประโยชน์แล้ว น้ำแห่งชีวิตไม่สามารถเทียบเท่ากับยารักษาโรคมะเร็งใหม่ล่าสุดที่ค้นพบและผลิตโดยบริษัทเทคโนโลยีชีวภาพตงไท่ได้เลย
แต่ว่า พลังที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในของน้ำแห่งชีวิตนั้นไร้ขีดจำกัด อีกทั้งประสิทธิผลครอบคลุมไปทุกด้าน ต่อให้มีการขึ้นราคาสูงขึ้นอีกสิบเท่าทันที ก็ยังคงผลิตออกมาไม่เพียงพอต่อความต้องการเช่นกัน
ผู้มีอิทธิพลจากภายนอกประเทศจำนวนมาก ต่างก็เล็งเห็นความสำคัญของประเด็นนี้
แต่ว่า ถ้าดูเฉพาะภายในประเทศจีนแล้ว น้ำแห่งชีวิตคงไม่สามารถทำกำไรเท่ากับยารักษาโรคมะเร็งอย่างแน่นอน
อีกทั้ง บริษัท ตงหวาง กรุ๊ปก็ไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมตัวแทนจำหน่ายแม้แต่แดงเดียวอีกด้วย
เพียงแค่เงื่อนไขเดียวเท่านี้ ก็มากกว่าผลประโยชน์ที่ควรจะได้รับจากการจำหน่ายน้ำแห่งชีวิตของบริษัท ตงหวาง กรุ๊ปแล้ว
ยิ่งไปกว่านั้น ก็ยังมีค่าตอบแทนที่ได้จากบริษัทลูก ยามาโนะ กรุ๊ปอีกด้วย
บริษัท ยามาโนะ กรุ๊ปเป็นบริษัทมหาชนที่ใหญ่ระดับชั้นนำของโลก ธุรกิจการค้าครอบคลุมหลายสาขามีทั้งรถยนต์ สิ่งก่อสร้าง อิเล็กทรอนิกส์ เป็นต้น
โดยทั่วไปแล้ว บริษัททั่วโลกที่สามารถแข่งขันกับบริษัท ยามาโนะ กรุ๊ปได้ก็มีจำนวนน้อยมาก
จะเห็นได้ว่า ผลตอบแทนที่ได้จากบริษัทลูกของบริษัท ยามาโนะ กรุ๊ประดับโลกเช่นนี้ เป็นที่ใฝ่ฝันหาของบริษัทอื่นอีกมากมายเพียงใด
ถ้าบริษัท ตงหวาง กรุ๊ปสามารถรับผลตอบแทนนี้ได้ ก็เท่ากับว่าเส้นทางอนาคตข้างหน้าได้ปูด้วยกลีบกุหลาบเรียบร้อยแล้ว ก็เพียงแค่รอให้บริษัท ตงหวาง กรุ๊ปก้าวเดินไปอย่างราบรื่นสวยงามเท่านั้น
ก็ไม่แปลกเลยที่แม้แต่หวางซูเฟินที่เตรียมใจมาก่อนล่วงหน้าแล้ว ก็ยังรู้สึกช็อกไปเลย
“คุณชายยามาโนะคะ ต้องยอมรับว่าเงื่อนไขที่คุณเสนอมามันดีเลิศมากจริงๆเลย!”
“ถ้าฉันในฐานะที่เป็นนักธุรกิจคนหนึ่ง ฉันก็ต้องรู้สึกหวั่นไหวจริงๆ”
“แต่ว่า ในฐานะที่เป็นคนจีนคนหนึ่ง ฉันไม่สามารถทำเรื่องที่ต้องฝืนมโนธรรมในใจของตัวเองเช่นนี้ได้เลย”
“ยิ่งไม่สามารถทำให้ความหวังดีของผู้ผลิตน้ำแห่งชีวิตต้องสูญเปล่า ที่มุ่งหวังแต่จะสร้างความสุขให้กับปวงชนชาวจีนทุกคนด้วยจิตใจบริสุทธิ์อันดีงามเช่นนั้น”
หลินหยุนนั่งฟังอยู่เงียบๆ เมื่อได้ฟังถึงตอนนี้แล้ว สายตาที่มองหวางซูเฟิน ก็แสดงความชื่นชมออกมา
“ถึงแม้จะเป็นนักธุรกิจก็จริง แต่แม่แก่ก็ยังไม่ได้ลุ่มหลงในผลประโยชน์จนสูญเสียมโนธรรมในจิตใจไป”
“แต่ว่า คิดไม่ถึงจริงเลยว่า ในใจของแม่แก่ถึงกับเห็นความสำคัญของผู้รับผิดชอบน้ำแห่งชีวิตมากถึงเพียงนี้”
จุดมุ่งหมายตั้งเดิมที่ผลิตน้ำแห่งชีวิตนั้น ไม่ใช่เพื่อสร้างความสุขให้กับปวงชนชาวจีนทุกคนเลย เพียงแต่ว่าหลินหยุนทำตามคำมั่นสัญญาที่ได้ให้ไว้กับนายท่านถัง ประธานสมาคมการแพทย์แห่งประเทศจีนเท่านั้นเอง
เมื่อได้ยินคำพูดของหวางซูเฟินตอนนี้แล้ว หลินหยุนก็รู้สึกละอายใจบ้างเล็กน้อย
โทโยะจะวะ ยามาโนะสายตาส่องประกายความรู้สึกหงุดหงิดออกมา แต่ว่า บนใบหน้าก็ยังคงมีรอยยิ้มที่เป็นมิตรกับทุกคนเหมือนเดิม
“ผู้อำนวยการหวางครับ ถ้าคุณรู้สึกว่าความจริงใจของพวกเรายังมีไม่มากพอ ทางด้านผลตอบแทนนั้น พวกเรายังสามารถปรึกษากันได้อีกนะ”
หวางซูเฟินพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “คุณชายยามาโนะคะ ต้องขอโทษจริงๆ มันไม่ใช่ปัญหาเรื่องผลตอบแทน แต่มันเป็นเรื่องมโนธรรมในใจของฉันเอง อย่าให้ฉันต้องทำในเรื่องที่ต้องฝ่าฝืนคุณธรรมพวกนี้เลย”
“ต้องขออภัยด้วย!”
พูดถึงขนาดนี้แล้ว เป็นใครก็ต้องดูออกแล้วว่า ไม่เหลือโอกาสที่จะให้ปรึกษาได้อีกต่อไปแล้ว
โทโยะจะวะ ยามาโนะลุกขึ้นยืน แล้วโค้งคำนับหวางซูเฟิน “มันน่าเสียดายมากจริงๆเลย!”
“ของดีขนาดนี้ กลับไม่สามารถเผยแพร่ไปยังทั่วโลก จะได้สร้างความสุขให้กับผู้คนทั้งโลกบ้าง”
“ถ้ามีโอกาส หวังว่าผู้อำนวยการหวางจะช่วยยื่นข้อเสนอของกระผมให้กับผู้ผลิตน้ำแห่งชีวิตด้วยนะครับ”
หวางซูเฟินพยักหน้าตอบรับ “ฉันจะทำให้แน่นอน”
“ลาก่อนครับ!” โทโยะจะวะ ยามาโนะหันหลังแล้วเดินจากไป
“ฉันจะไปส่งคุณนะคะ!” หวางซูเฟินลุกขึ้นยืนอย่างมีมารยาท แล้วเดินไปส่งโทโยะจะวะ ยามาโนะที่หน้าประตู
หลินหยุนนั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างเงียบๆ กำลังหวนคิดถึงสายตาที่โทโยะจะวะ ยามาโนะมองเขาก่อนที่จะจากไป
“ดูไปแล้ว ชาวญี่ปุ่นคนนี้ รู้อะไรมาบางอย่างแล้วแน่เลย!” หลินหยุนดูเหมือนคิดอะไรออกมาได้
ในไม่ช้า หวางซูเฟินก็กลับมาถึง
“ได้ยินคำพูดของโทโยะจะวะ ยามาโนะแล้ว คุณในฐานะที่เป็นหุ้นส่วนหนึ่งในน้ำแห่งชีวิต มีความรู้สึกยังไงบ้างล่ะ?” หวางซูเฟินพูดแซวเล่น
หลินหยุนพูดว่า “ซาบซึ้งมากเลย ไม่คิดว่าน้ำแห่งชีวิตถึงกับได้รับความนิยมขนาดนี้ได้ สงสัยจากนี้ไปจะต้องมีคนอิจฉาตาร้อนเพิ่มมากขึ้นอีกแน่นอนเลย”
“ใช่สิ คนที่อิจฉาตาร้อนตอนนี้ก็มีไม่น้อยอยู่แล้ว หลังจากนี้ไปก็รอให้ประสิทธิผลของน้ำแห่งชีวิตได้ประจักษ์ออกมาให้เห็นทั้งหมดก่อน ประเทศทั่วโลกต่างก็ต้องอิจฉาตาร้อนทั้งนั้น” หวางซูเฟินพูดอย่างกังวลใจเล็กน้อย
สีหน้าหลินหยุนเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม “ดังนั้น แม่ก็ต้องระวังตัวให้มาก ศัตรูที่ลับย่อมป้องกันได้ยากกว่าที่แจ้งนะครับ”
หวางซูเฟินหรี่ตาลงเล็กน้อย “แกเห็นอะไรเหรอ?”
หลินหยุนพูดว่า “ชาวญี่ปุ่นคนนี้ ไม่ยอมเลิกราง่ายๆหรอก”
“ฉันก็เคยคิดอยู่เหมือนกัน แต่ว่า ที่นี่เป็นประเทศจีน ไม่ใช่สถานที่ที่เขาคิดอยากจะทำอะไรตามอำเภอใจก็ได้” หวางซูเฟินพูดด้วยความเชื่อมั่นเต็มร้อย
“หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น” หลินหยุนก็ไม่ได้หักหน้าหวางซูเฟิน ถ้าคนจะคิดทำเรื่องชั่วร้ายแล้ว ก็ไม่มีสิ่งใดที่สามารถยับยั้งเขาไว้ได้เลย
ต่อให้เหลือเพียงสองมือสองเท้า เขาก็ยังสามารถฆ่าคนได้เช่นกัน
ทางการรัฐบาลจีน ก็ไม่สามารถทำให้คนอย่างโทโยะจะวะ ยามาโนะเกรงกลัวได้เลย
หลินหยุนได้อยู่ที่บริษัท ตงหวาง กรุ๊ปทั้งวัน จากนั้นก็เตรียมตัวจากไป
เพราะได้รู้แล้วว่ายังมีสำนักโม่เหมิน รวมทั้งอำนาจอิทธิพลแข็งแกร่งที่อยู่เบื้องหลังตระกูลหวางอยู่ด้วยแล้ว ในใจของหลินหยุนจึงรีบร้อนที่อยากจะกลับไปยกระดับพลังความสามารถของตัวเองให้สูงขึ้นให้เร็วที่สุด
ส่วนจงโจวทางนี้ มีซูจื่อเหลียงคอยจับตาดูอยู่ น่าจะไม่มีปัญหาอะไร
แต่ว่า ยังไม่ทันที่หลินหยุนจะจากไปเลย ก็มีแขกลึกลับมาเยือนอย่างกะทันหันแล้ว